Το σύστημα Ram! Περί οπλικών συστημάτων αλήθειες και πολλά ψέματα Δ μέρος.

Το σύστημα Ram!

Περί οπλικών συστημάτων αλήθειες και πολλά ψέματα Δ μέρος.

Γράφει ο Γεώργιος Δικαίος ηλεκτρονικός μηχανικός ραντάρ.

Αλήθειες ή ψέματα;

Δυστυχώς στην εποχή μας έχουμε λίγες αλήθειες και πολλά ψέματα. Η παραπληροφόρηση είναι μεγάλη και είμαστε σαν να παίζουμε το σπασμένο τηλέφωνο που παίζαμε μικροί. Άλλα διαβάζω, άλλα καταλαβαίνω, άλλα μου μένουν στο μυαλό και αλλά σας μεταφέρω που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που διάβασα! Έχουμε και την αυτόματη μετάφραση δεν καθόμαστε να διαβάσουμε στα αγγλικά τι γράφει. Πατάμε το κουμπί για να μην κουράσουμε το μυαλό μας και τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα

Συμπεράσματα, αντιφάσεις, δυνατότητες, μειονεκτήματα και ψέματα. Μας λένε ψέματα οι Αμερικάνοι; Όχι δεν μας λένε αλήθειες δυστυχώς! Τι δεν μας λένε οι αμερικάνοι; Πως το Ram σχεδιάστηκε για να καλύψει συγκεκριμένες προδιαγραφές στην δεκαετία του 1970 ταυτόχρονα με το PAHLANX! Τον Νοέμβριο του 1973, ο Αρχηγός Ναυτικών Επιχειρήσεων(CNO δημοσίευσε μια «Δήλωση γενικού συστήματος Απαιτήσεις »διαπιστώνοντας την ανάγκη ανάπτυξης ενός συστήματος με ικανότητα άμυνας κατά των αντιπλοικών πυραύλων κρουζ (ASCM). Το Πολεμικό Ναυτικό ανέθεσε στην APL να προχωρήσει περαιτέρω για να βελτιώσει την καθοδήγηση διπλού τρόπου, με παθητικό RF που χρησιμοποιείται για να κατευθύνει έναν ανιχνευτή IR σε ένα κυλιόμενο αεροπλαίσιο πύραυλου.

Η αρχική διάταξη αναζήτησης RAM IR βασίστηκε στο πρόγραμμα Stinger. Παρόλο που πολλές από τις λεπτομέρειες της RAM είναι μοναδικές, πολλά από τα στοιχεία αναζήτησης IR είναι κοινά με το Stinger. Στη διάταξη κεφαλής αναζήτησης, τα γυροοπτικά, ο δικτυωτός και ο ανιχνευτής υπέρυθρης ακτινοβολίας είναι όλα κοινά στοιχεία Stinger. Το ίδιο η κεφαλή αναζήτησης είναι από το Stinger, με κάποιες τροποποιήσεις που το καθιστούν συμβατό με το λειτουργικό περιβάλλον RAM και τις απαιτήσεις αποστολής. Τα ηλεκτρονικά επεξεργασίας σήματος είναι πανομοιότυπα με το Stinger επίσης. Όπως δείχνει το όνομά του, το RAM κυλάει καθώς πετάει. Ο πύραυλος πρέπει να κυλήσει κατά τη διάρκεια της πτήσης επειδή το σύστημα παρακολούθησης ραδιοσυχνοτήτων χρησιμοποιεί ένα παρεμβολόμετρο δύο κεραιών που μπορεί να μετρήσει σίγουρα τη φάση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων σε ένα μόνο επίπεδο. Το κυλιόμενο παρεμβολόμετρο επιτρέπει στις κεραίες να βλέπουν όλα τα επίπεδα εισερχόμενης ενέργειας. Επιπλέον, επειδή ο πύραυλος κυλά, απαιτείται μόνο ένα ζεύγος καναλιών των επιφανειών του πυραύλου. Η απόφαση ελήφθη για μετάβαση σε ένα μεγαλύτερο πλαίσιο για να επιτραπεί ευρύτερη κάλυψη συχνοτήτων και να ενισχυθεί η θνησιμότητα του πυραύλου. Η ισχύς του αναζητητή στόχου που μετριέται στο πλοίο πρέπει να ξεπεράσει ένα ελάχιστο όριο για να ενεργοποιηθεί το RAM Block I σε διπλή λειτουργία. Το Σχήμα 5 δείχνει την επίδραση του περιβάλλοντος διάδοσης στην ενέργεια RF που ακτινοβολεί ο στόχος καθώς πλησιάζει στο πλοίο. Επίσης φαίνεται η μεγάλη μεταβλητότητα της λαμβανόμενης ενέργειας που μπορεί να αναμένεται να εξαρτηθεί από το περιβάλλον.

Το πώς επηρεάζει το περιβάλλον το Ram θα τα διαβάσετε στο παρακάτω PDF.

https://www.jhuapl.edu/Content/techdigest/pdf/V22-N04/22-04-Elko.pdf

Τα πικρά ψέματα και οι αλήθειες!

Πρώτο οι τότε απειλές: ότι είχαν πρώτο βγει τότε οι πύραυλοι εναντίων πλοίων του συμφώνου της Βαρσοβίας! Οι αερομεταφερόμενοι πύραυλοι εναντίων πλοίων που ήταν σαν μικρά αεροσκάφη και τους μετέφεραν τα εκατοντάδες βομβαρδιστικά των ρώσων! Αυτή ήταν η πραγματική απειλή για τους αμερικάνους και όχι οι πύραυλοι επιφανείας στα λίγα πλοία των Ρώσων που δεν μπορούσαν να βγουν στα ανοιχτά για να πολεμήσουν και βασίζονταν στα πολλά υποβρύχια.

Δεύτερο η χρήση του IR stinger: διάλεξαν τον πύραυλο AIM-9 L που εξελισσόταν την ίδια εποχή αλλά δεν χωρούσε και ο RF SEEKER και ο IR ερευνητής. Την ίδια εποχή αναπτύσσονταν και ο πύραυλος Stinger που είχε μικρή διάμετρο, έτσι αναγκαστικά διάλεξαν τον IR ερευνητή του που δεν είχε σχεδιαστεί για να αντιμετωπίζει στόχους επάνω από θάλασσα! Ξεχνάει κανείς πως δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα Α-7 που πετούσαν σε επίπεδο θάλασσας με πυραύλους ΑΙΜ-9; Μόνο όταν βγήκαν οι πύραυλοι ΑΙΜ-120 άλλαξε αυτό αν και ο Α είχε ακόμα δυσκολίες.

Τρίτο γιατί να βάλουν 21 πυραύλους; Τόσο μεγάλος αριθμός πυραύλων σε ένα σύστημα οξύμωρο δεν είναι; Την στιγμή που μπορείς να έχεις αποθηκευμένα στο πλοίο τα βλήματα και να τα φορτώσεις με το χέρι! Τι προβλήματα βρήκαν και γιατί έβαλαν 21 βλήματα; Μήπως γιατί θα τα έριχναν αρχικά στα τυφλά προς την κατεύθυνση του στόχου;

Τέταρτο το περίεργο που τα αρχικά PDF αναφέρονται σε βελτιώσεις για την κατάρριψη αεροσκαφών! Αναφέρουν τα δεκάδες προβλήματα του IR ερευνητή, για να δει έναν πύραυλο επιφανείας που πετάει στα 5 μέτρα πάνω από την επιφάνειας της θάλασσας και πως παλεύουν να δώσουν λύσεις! Η APL έκανε πολλές προσπάθειες για να βελτιώσει τον πύραυλο με δεκάδες προσημειώσεις, αλλά τότε τα ηλεκτρονικά συστήματα δεν μπορούσαν να βοηθούσαν είχαν μεγάλο όγκο και χαμηλό επεξεργαστή.

Πέμπτο οι βολές: πουθενά δεν φαίνετε μια ολοκληρωμένη διαδικασία βολών από έναν στόχο σε άλλον στόχο, εκτός από τώρα με την έκδοση του BLOK 2 πυραύλου γιατί;

Έκτο το SEA RAM: γιατί να βγάλουν οι Αμερικάνοι και να βάζουν στα πλοία τους την έκδοση με το ραντάρ; Με μόνο 11 πυραύλους; Τι προβλήματα καθοδήγησης από το ραντάρ του πλοίου και την μετάδοση στοιχείων ανακάλυψαν και δεν είχαν άλλη λύση. Στα 10 δευτερόλεπτα είναι η βολή σε άλλον στόχο του συστήματος! 10 δευτερόλεπτα χρειάζονται από στόχο σε στόχο, όσα έχω βρει με τους δεκάδες υπολογισμούς που έχω κάνει! Έχουμε 30 δευτερόλεπτα για 3 στόχους-πυραύλους επιφανείας και για την πρώτη εκτόξευση αλλά 5 τουλάχιστον δευτερόλεπτα. Σε 35 δευτερόλεπτα ένας πύραυλος ATMACA έχει καλύψει μια απόσταση των 10 χιλιόμετρων! Έβδομο η κοινή βάση με το PAHLANX: και τα δυο συστήματα σχεδιάστηκαν να έχουν μια κοινή βάση και να χρησιμοποιούν κοινά συστήματα! Όχι δεν έγινε αυτό μόνο για λόγους οικονομίας και χρόνου! Πίστευαν πως όταν ολοκλήρωναν την σχεδίαση του συστήματος RAM, θα ήταν τόσο καλό που τα CIWS θα ήταν άχρηστα! Έτσι θα αντικαθιστούσαν τα πυροβόλα στα πλοία τους με το σύστημα Ram αλλά τα PAHLANX υπάρχουν ακόμα!

Τελικά μετά από πολλά χρόνια με την βελτίωση του συστήματος RAM με τον πύραυλο RIM-116C και τα προβλήματα στον κόλπο του Άντεν με του Χούθι αποφάσισε το UA NAVY να αντικαταστήσει όλα τα PAHLANX με RAM & SEA RAM.

Οι Γερμανοί!

Την ιδία περίοδο οι Γερμανοί ανησυχούσαν τι θα γίνει σε μια σύγκρουση με τους Ρώσους. Τα πλοία τους κινδύνευαν στην Βαλτική από τους πυραύλους των ρώσικων πλοίων και αεροσκαφών. Έτσι επέλεξαν το σύστημα RAM και μπήκαν συμπαραγωγοί όπως έκαναν σε πολλά συστήματα των αμερικάνων. Τα στοιχεία στο ΝΑΤΟ υπήρχαν και επιτροπές που ενημέρωναν για της εξελίξεις των οπλικών συστημάτων. Ήθελαν να κάνουν συμπαραγωγή στην χώρα τους μετά την επιλογή του Ram. Η εταιρία Raytheon τους πρότεινε κάτι καλύτερο τότε, μια βελτίωση του εκτοξευτή ΜΚ-29 που είχαν οι φρεγάτες. Θα αντικαθιστούσαν τα άνω εσωτερικά δυο κελιά που είχαν δυο πυραύλους SEA SPAROOW με πέντε πυραύλους του συστήματος RAM το κάθε ένα. Όπως θα δούμε στην παρακάτω εικόνα.

Το πρωτότυπο ήταν διαφορετικό με τους πυραύλους RIM-116 στα δυο κάτω κελιά.

Οι Γερμανοί αρνήθηκαν ήθελαν να παράγουν τα συστήματα Ram. Έβαλαν σε όλα τους τα πλοία από ένα σύστημα RAM. Ξαφνικά ακουστήκαν διαφωνίες για το σύστημα RAM που σταμάτησαν. Οι αμερικάνοι είπαν πως θα βγάλουμε την νέα έκδοση που θα λύσει όλα τα προβλήματα. Θα είναι πολύ βελτιωμένος και θα έχει καθοδήγηση από το πλοίο. Μπήκε σε παραγωγή η έκδοση RAM BLOCK 1 του πυραύλου και ξαφνικά βάζουν σε όλα τους τα πλοία οι Γερμανοί από δυο εκτοξευτές RAM! Με την δικαιολογία πως με τα δυο συστήματα, μπορείς να εκτοξεύσεις τριπλάσιο αριθμό πυραύλων από το ένα σύστημα! Δηλαδή χρειάζεσαι 21+21 πυραύλους για να αντιμετωπίσεις τι; Το ίδιο κάνουν και οι αμερικάνοι, βάζουν από δυο στα πλοία τους και βγάζουν το SEA RAM!

Σε αυτήν την φωτογραφία φαίνετε η κίνηση του πυραύλου από το πλοίο προς τον στόχο.

Τα προβλήματα του πυραύλου BLOCK 0 και 1 ήταν πολλά!

Από το παραπάνω PDF το επιβεβαιώνει: Ο τρέχων σχεδιασμός RAM GMWS επιτρέπει στο σύστημα μάχης ενσωμάτωσης να επιλέγει το μοτίβο αναζήτησης IR με βάση την αβεβαιότητα ανύψωσης στόχου και την ανασφάλεια. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του SPST που καθορίζεται στις προδιαγραφές σχεδίασης διεπαφής για το σύστημα εξωτερικής ονομασίας (EDS) και τη μνήμη RAM. Για να υποστηρίξει το RMSC στην προσπάθεια σχεδιασμού του SPST, η APL πραγματοποίησε μελέτες συστήματος μάχης για να δείξει την απόκριση φίλτρου SSDS, συγκεκριμένα την εκτίμηση του πλησιέστερου σημείου προσέγγισης (CPA) για το H.A.S. καθορισμένος στόχος. Η μελέτη των πλοίων των ΗΠΑ περιορίστηκε σε εκείνες τις κατηγορίες πλοίων που προορίζονταν να ενσωματώσουν τον πύραυλο RAM Block I και εξετάστηκε ένας τυπικός αισθητήρας από κάθε κατηγορία. Η ανάλυση Monte Carlo πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας αυτά τα σετ αισθητήρων και ένα H.A.S. στόχος που έχει οριστεί με διάφορες ταχύτητες και διασταυρώσεις. Χρησιμοποιήθηκε προσομοίωση φίλτρου SSDS για την μοντελοποίηση της εξόδου του αισθητήρα και του φιλτραρίσματος του συστήματος. Το Σχήμα 7 δείχνει ένα διάγραμμα σύγκρισης φίλτρου σφάλματος CPA έναντι εύρους για κάποια τυπικά H.A.S. σενάρια -στόχους. Αυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της βιωσιμότητας του προτεινόμενου SPST όταν είναι ενσωματωμένο με SSDS. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εκτιμήσεις του CPA -στόχου δεν είναι ακριβείς για ελιγμούς στόχων και ακόμη λιγότερο ακριβείς με χαμηλότερο φιλτράρισμα κέρδους. Δηλαδή με απλά λόγια είχε δυσκολία να εντοπίσει έναν στόχο που έκανε ελιγμούς. Πάλι όμως μας δείχνουν αεροσκάφη και όχι πυραύλους!

Αυτό είναι ένα μέρος από την συνολική μελέτη και την αναφορά στα τότε πολλά προβλήματα του συστήματος RAM. Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιοι συνεχίζουν και αγνοούν τα μειονεκτήματα του συστήματος και την απαίτηση καθοδήγησης από το ραντάρ του πλοίου προς τον στόχο, μέχρι να δει ο RF SEEKER, ο ανιχνευτής της εκπομπής του ραντάρ του πυραύλου που υπάρχει στην κεφαλή του πυραύλου RIM-116. Αν ο πύραυλος επιφανείας έχει IIR κεφαλή, συνεχίζεται η καθοδήγηση του πυραύλου μέχρι να τον εντοπίσει η IIR κεφαλή του πυραύλου RIM -116. Αν δεν έχει θερμικό ίχνος ο στόχος, συνεχίζεται η καθοδήγηση του πυραύλου RIM-116 από το ραντάρ του πλοίου μέχρι να χτυπήσει τον στόχο. Τι να κάνει ένα κακόμοιρο ραντάρ και πόσα στοιχεία μπορεί να μεταφέρει το σύστημα ελέγχου πυρός που έχει; Για αυτό οι Αμερικάνοι βάζουν το SEA RAM.

https://www.raytheonmissilesanddefense.com/capabilities/products/searam-ship-defense-system

Το σύστημα Ram και τι υπάρχει μέσα στο πλοίο.

Μια ανάλυση πολλών συστημάτων άμυνας για τα πλοία.

https://navalpost.com/searam-ram-vs-phalanx-goalkeeper/

Συμπεράσματα, αντιφάσεις, δυνατότητες, μειονεκτήματα και ψέματα η συνέχεια. Μας λένε ψέματα οι αμερικάνοι;

Όχι δεν μας λένε αλήθειες δυστυχώς! Τι δεν μας λένε οι αμερικάνοι;

Όγδοο όλο για πυραύλους αναφερόμαστε; Τώρα πως γίνετε ότι διαβάζω να αφορά αεροσκάφη που θα αντιμετωπίσει το RAM και όχι πυραύλους δεν μπορώ να το καταλάβω; Ακόμα και οι βολές είναι πολύ περίεργες. Βολή του SEA RAM με στροφή του εκτοξευτή από άλλον στόχο, στα 10 δευτερόλεπτα έγινε η εκτόξευση. Χρειάστηκαν 10 δευτερόλεπτα για να στρίψει ο εκτοξευτής, να εγκλωβίσει τον στόχο με το ραντάρ που έχει, να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες και να εκτοξεύσει τον πύραυλο.

Βολή δυο πύραυλων Ram στον ίδιο στόχο σε 7 δευτερόλεπτα έχει ρίξει 2 πυραύλους. Μια τεράστια διαφορά γιατί στο SEA RAM την δουλειά του ραντάρ και της εργασίες της κάνει ο εκτοξευτής με το δικό του ραντάρ. Στο Ram αυτό γίνετε από τα συστήματα μέσα στο πλοίο και δεν φαίνετα ο απαιτούμενος χρόνος. Πάντως χρειάστηκαν 4 δευτερόλεπτα για να ρίξει δεύτερο βλήμα στον ίδιο στόχο στην ίδια κατεύθυνση! Δεύτερη βολή σε διαφορετική κατεύθυνση δεν θα βρεις πουθενά σε βίντεο!

Ένατο η συχνότητα των βολών του RAM: ένα από τα πολύ κρίσιμα στοιχεία που και εδώ δεν υπάρχουν στοιχεία. Γίνετε τελικά η βολή από γειτονικά κελιά στο παρακάτω βίντεο θα δείτε συγκεντρωμένες πολλές εκτοξεύσεις.

https://www.youtube.com/watch?v=bmk-LWbv518

Το πρόβλημα είναι ο χρόνος βολής που ανέρχεται στα 7 δευτερόλεπτα για τον εκτοξευτή Ram έναντι των 10 δευτερολέπτων του Sea Ram. Θες χοντρικά 4 δευτερόλεπτα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία για τον ίδιο στόχο συν τα 3 δευτερολεπτα για την αλλαγή του στόχου. Με απλα λόγια και εδώ υπάρχει βελτίωση στης βολές από τα αρχικά μοντέλα. Έτσι δυσκολεύομαι να δώσω τους πραγματικούς χρόνους εκτόξευσης.

Δηλαδή με απλά λόγια 4 έως 6 πυραύλους μπορείς να εκτοξεύσεις με πλήρη ασφάλεια και έως 3-4 το SEA RAM! Πχ στο ίδιο κελί ΜΚ-41 με 4 ESSM πρέπει να περάσουν 10 δευτερόλεπτα για να σφραγίσει το κελί απαιτούμενος χρόνος 2 δευτερόλεπτα και μετά από ένα δευτερόλεπτα για να εκτοξευτεί άλλος πύραυλος! Ο ΜΚ-29 μπορεί να εκτοξεύσει δυο πυραύλους ESSM με διαφορά ενός δευτερολέπτου αλλά από ξεχωριστή τετράδα όχι την ίδια. Ο ΜΚ-29 έχει τους πυραύλους τοποθετημένους με μεγάλο χώρο σε τετράγωνα κάνιστρα. Προσοχή δεν είναι ίδιοι οι πυραυλοι ίδιοι σε διάμετρο ο BLOCK 2 έχει μεγαλύτερη διάμετρο.

Δέκατο γιατί να βγάλουν τον SEA RAM; Άλλη μια απάντηση που δεν την αναφέρει κάνεις! Μόλις βγήκε ο πύραυλος BLOCK 1 έπρεπε να συνεργάζεται ο εκτοξευτήρας και να δέχεται περισσότερα στοιχεία από το ραντάρ, το σύστημα έλεγχου πυρός και το TACTICOS και να καθοδηγεί το βλήμα για να εκτοξευτή και στην πορεία του προς τον στόχο. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει από τα παλιά πλοία που δεν είχαν αυτές της ικανότητες τα συστήματα τους. Έτσι δεν είχαν άλλη λύση παρά να χρησιμοποιήσουν το ραντάρ του PHALANX και να μειώσουν τον αριθμό των πυραύλων. Όλα αυτά έγιναν γιατί η πλατφόρμα ήταν κοινή και των δυο συστημάτων.

Ενδέκατο η ταχύτητα που μας δίνουν δεν ισχύει: Τα στοιχεία που δίνουν οι Αμερικάνοι είναι συγκλονιστικά 2,8 mach ταχύτητα του πυραύλου και εμβέλεια τα 14,5 χιλιόμετρα! Τώρα πως θα πιάσει 2,8 μαχ ο πύραυλος πετώντας σε τόσο χαμηλό ύψος αυτό το ξέρουν οι ίδιοι! 2,8 μαχ θα πιάσει ταχύτητα ο πύραυλος αν πετάξει ψηλά. Τα σωστά στοιχεία είναι τα παρακάτω γιατί οι γερμανοί δίνουν τα σωστά στοιχεία…

RAM BLOCK 2

Missile characteristics

• Weight: 88 kg

• Length: 2,9 m

• Diameter: 160 mm

• Speed: supersonic

• Range: > 10 km

• Seeker: RF & IR

https://www.mbda-deutschland.de/wp-content/uploads/2018/03/RAM-e-18.pdf

Αυτά τα ξέρουν στο υπουργείο εθνικής άμυνας και στο ναυτικό; Πως τα στοιχεία του Ram είναι τουλάχιστον 20+% κατώτερα; Έχουν ενημέρωση τα στελέχη του ναυτικού τι συμβαίνει σε συνθήκες υψηλού κυματισμού; Ξέρουν πως επηρεάζετε στον πύραυλος ο IR ερευνητής αναλόγως της ταχύτητας και της διεύθυνσης-κατεύθυνσης του ανέμου; Ξέρουν τους περιορισμούς του συστήματος που τα έγραφα τόσα χρόνια και τα ανέφερε και ο Σμήναρχος Ζηκίδης. Τι θα συμβεί αν αύριο οι τούρκοι βάλουν στους πυραύλους ATMACA FR SEEKER; Να δουλεύει το ραντάρ μέχρι τα 15 χιλιόμετρα και μετά να σταματάει και να συνεχίζει με τον ανιχνευτή ραντάρ μέχρι τα 5 χιλιόμετρα. Τι θα δει ο πύραυλος του RAM; Έχει την δυσκολία να δει τον πύραυλο με τον IR ερευνητή λόγο της πτήσης στα 5 μέτρα από την θάλασσα. Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να αντιγράψουν τον RF SEEKER οι Τούρκοι; Θα χάσουν 5 κιλά εκρηκτικό από το συνολικό που μεταφέρει ο πύραυλος γιατί είναι μια συμπαγής μάζα με μεγάλο βάρος.

Πως λειτουργεί το σύστημα RAM με λίγα λόγια;

Μια δύσκολη απάντηση! Η σειρά της εκτόξευσης είναι να μεταδώσει τα στοιχεία από το ραντάρ στην κεφαλή του πυραύλου που έχεις καθορίσει εκ των προτέρων την σειρά για να εκτοξεύει. Ανοίγει ο ανιχνευτής RF και εκτοξεύεις τον πύραυλο με την κατεύθυνση από το πλοίο. Μόλις δει-λάβει ο RF ανιχνευτής την συχνότητα του ραντάρ από τον πύραυλο επιφανείας, αναλαμβάνει αυτός την καθοδήγηση του πυραύλου. Περιστρέφετε ο πύραυλος δηλαδή στριφογυρίζει με σκοπό να κρατήσει τα δυο RF SEEKER που έχει, μέσα στο κέντρο της εκπομπής του ραντάρ του πυραύλου επιφανείας. Δηλαδή οι δυο δέκτες ανίχνευσης της εκπομπής του ραντάρ του πυραύλου επιφανείας να βλέπουν όσο το δυνατόν στο κέντρο και ανάμεσα τους την κεραία που εκπέμπει. Σαν να στριφογυρίζουν δυο σημεία σαν σε έναν κύκλο προσπαθώντας να μείνουν μέσα σε έναν μεγαλύτερο κύκλο. Μετά όταν πλησιάσει κοντά ο πύραυλος τον πύραυλο επιφανείας θα δει ο ανιχνευτής IR την εκπομπή της θερμότητας και θα αναλάβει αυτός την τελική-τερματική καθοδήγηση με μεγαλύτερη ακρίβεια. Στην πράξη αυτό είναι πολύ δύσκολο να δεις, έναν μικρής ισχύος αεροστρόβιλο την στιγμή που πετάξει στα 5 μέτρα πάνω από την θάλασσα. Είναι ακόμα δυσκολότερο γιατί πρέπει να τον δεις από μπροστά μετωπικά.

Οι δυνατότητες αντιμετώπισης εχθρικών πυραύλων.

Οι χρόνοι εκτόξευσης και στροφής του εκτοξευτή Ram κυμαίνονται σε 6-7 δευτερόλεπτα και περισσότερα στο Sea Ram 9-10 δευτερόλεπτα. Αν εκτοξεύσεις 4 πυραύλους RIM -116 ο απαιτούμενος χρόνος είναι 25 δευτερόλεπτα, οι πύραυλοι επιφανείας στον ίδιο χρόνο έχουν διανύσει μια απόσταση 7 χιλιομέτρων. Με απλά λόγια έχουν μπει οι επόμενοι πύραυλοι στην ζώνη εμπλοκής του Stales. Εξυπακούεται πως δεν ρίχνεις τους πυραύλους στο μέγιστο όριο της εμβέλειας τους. για αυτό γράφω πως στην πράξη μόνο 4 στόχους μπορεί να εμπλέξει και να καταστρέψει το Ram. Εκτός και οι άλλοι είναι πραγματικά μπούφοι και ρίχνουν τους πυραύλους επιφανείας χειροκίνητα με αργό ρυθμό. Συνήθως δεν εμπλέκεις δυο συστήματα να ρίχνουν μαζι, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να συνεχίσει να ρίχνει το Ram και να φτάσει στης 6 βολές. Για αυτό γράφω 4-6 στόχους που μπορεί να αντιμετωπίσει το Ram και για 3-4 το Sea Ram.

Εν κατακλείδι:

Είναι στην πράξη ένα ΑΑ σύστημα το Ram ιδανικό για την καταστροφή αεροσκαφών. Στην πράξη όμως μόνο για πυραύλους επιφανείας θα το χρησιμοποιήσεις. Ένα πανάκριβο σε κόστος σύστημα, μειωμένης απόδοσης με πολλούς πυραύλους μέσα! Καταλαμβάνει χώρο στο πλοίο που θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί με καλύτερο τρόπο. Το Sea Ram έχει δικό του ραντάρ μόνο 11 πυραύλους και είναι αυτόνομο, είναι προτιμότερο να βάλεις αυτό και όχι το Ram με τους 21 πυραύλους.

Το βασικό μειονέκτημα του συστήματος είναι πως δεν μπορεί να αντιμετωπίσει βόμβες ανεμοπορίας, πυραύλους διαφόρων τύπων που δεν εκπέμπουν ακτινοβολία και έχει τελειώσει η καύση του κινητήρα, ακόμα και της απλές ρουκέτες δεν μπορεί να της αντιμετωπίσει. Το χειρότερο είναι πως και με τι αισθητήρα θα δει τα φτηνά μικρά UAV; Που ακόμα και στα μεγάλα με τους ντίζελ κινητήρες δυσκολευτεί να τα ανίχνευση ο IR. Για αυτό και έβγαλαν τον πύραυλο GRIFFIN με εμβέλεια τα 6 χιλιόμετρα που έχει καθοδήγηση με λέιζερ.

Αν θα το έβαζα σε πλοίο; Ναι αλλά όχι με αυτόν τον εκτοξευτεί! Με το εκτοξευτή που θα διαβάσετε παρακάτω έχουμε καλύτερη αξιοποίηση του χώρου –θέση οπλισμού του πλοίου. Με αυτόν τον εκτοξευτή μπορείς να ρίξεις μακριά με τους 6 πυραύλους ESSM II, κοντά με τους 10 πυραύλους RIM-116, και πολύ κοντά με τους 4 πυραύλους GIFFIN! Έτσι έχεις πλήρη αξιοποίηση μιας θέσης οπλισμού στο πλοίο που συμβάλει και σε βοηθά σε επίθεσης κορεσμού. Η διαφορά σε βάρος δεν είναι πολύ μεγάλη για να μην μπορείς να το κάνεις. Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε τι θα έπρεπε να έχουμε κάνει στους εκτοξευτές ΜΚ-29 των φρεγατών S. https://www.jhuapl.edu/Content/techdigest/pdf/V02-N03/02-03-Bruns.pdf

Προσοχή τον εκτοξευτή χρησιμοποιούμε με μετατροπές σε ΜΚ-132, για να δέχεται μέσα τους πυραύλους ESSM και όχι το σύστημα έλεγχου πυρός. Δηλαδή όχι την παλιά κονσόλα που έχουν μέσα οι φρεγάτες S για να εκτοξεύουν έναν πύραυλο. Η δεύτερη μετατροπή στον εκτοξευτή αφορά την αφαίρεση δυο πυραύλων στα άνω εσωτερικά κελιά. Εκεί στην κάθε μια θέση θα μπουν 5 πύραυλοι του συστήματος RAM. O τροποποιημένος εκτοξευτής ΜΚ-132 NG θα έχει 6 πυραύλους ESSM II, 10 πυραύλους του συστήματος RAM και στα πλάγια θα τοποθετηθούν 4 εκτοξευτές πύραυλων GRIFFIN!

Δεν μπορείς να εκτόξευσης τον πύραυλο του RAM σε αποστάσεις μέγιστης εμβέλειας, πρέπει να πλησίαση κοντά ο στόχος- πύραυλος επιφανείας. Μπορεί να κάνει ελιγμούς ο στόχος, να κάνει ανοδική πορεία και να σβήσει στιγμιαία το ραντάρ, αυτά τα γνωρίζουν οι αρμόδιοι; Μόνο με την ξαφνική ανοδική πορεία ενδέχεται να χάσει το ραντάρ ο FR SEEKER, είναι υπαρκτά σενάρια όλα αυτά. Οι πύραυλοι επιφανείας κάνουν ανοδική πορεία σε συγκεκριμένο απόσταση από το πλοίο. αυτό το κάνουν για να αποφύγουν τους πυραύλους του συστήματος Ram που δεν έχουν την κατάλληλη κινητική εμβέλεια για να τους ακολουθήσουν και μετά αρχίζουν τους ελιγμούς στροφές με βύθιση!

Πλεονεκτήματα:

Πρώτο και σημαντικό πλεονέκτημα είναι η γρήγορη κίνηση του εκτοξευτή RAM Mark49 με 360 μοίρες και γωνία ύψους από -25 μοίρες έως +80

Δεύτερο και σημαντικό πλεονέκτημα είναι η ταχύτητα εκτόξευσης εν σχέση με τους εκτοξευτές ΜΚ-41 και θεωρητικά το αυτόνομο σύστημα.

Οι βελτιώσεις κατά σειρά:

Η πλατφόρμα Block 1 είναι εξοπλισμένη με ένα νέο πρόγραμμα αναζήτησης σάρωσης σημάτων ραντάρ, με αυτόνομη καθοδήγηση IR σε όλη τη διαδρομή, ενώ το Block 1A διαθέτει επιπλέον δυνατότητες επεξεργασίας σήματος. Η διαμόρφωση RAM Block 2 ενσωματώνει έναν μεγαλύτερο κινητήρα πυραύλων, ένα προηγμένο τμήμα ελέγχου και έναν βελτιωμένο δέκτη RF.

https://www.navy.mil/Resources/Fact-Files/Display-FactFiles/Article/2168961/rim-116-rolling-airframe-missile-ram/

Εδώ θα διαβάσετε τα χαρακτηριστικά των πυραύλων και των εκτοξευτήρων.

Παρακάτω θα διαβάσουμε πως λειτουργεί το Ram και την σειρά πριν και κατά την εκτόξευση αναλυτικά, από το παρακάτω PDF που θα κάνετε αντιγραφή επικόλληση.

https://apps.dtic.mil/sti/pdfs/ADA390349.pdf

Γεώργιος Δικαίος ηλεκτρονικός μηχανικός ραντάρ.