Το IRGC ανέπτυξε το stealth UAV Hadid-110 (Dalaho), το οποίο χρησιμοποιεί πυραυλοκινητήρα στερεού καυσίμου για την απογείωση και έχει κινητήρα τζετ. Έχει μέγιστη ταχύτητα 510 χλμ./ώρα, βεληνεκές 350 χλμ. και κεφαλή 30 κιλών. Εμφανίστηκε στο Sahand-2025.

Το Hadid-110, ή Dalahu, είναι ένα αθόρυβο τζετ καμικάζι περιπλανώμενο πυρομαχικό από το Ιράν.

Το Ισραήλ το χαρακτήρισε ως μια πολύ μεγάλη απειλή, γιατί αν μεγαλώσει σε διαστάσεις στα 5 μέτρα θα έχει μεγαλύτερη ταχύτητα πλεύσης και πάνω από 1000 χιλιόμετρα εμβέλεια με 50 κιλά πολεμική κεφαλή. Μήπως η Ελλάδα θα έπρεπε να ακολουθήσει αυτήν την τακτική και να κατασκευάσει, χιλιάδες περιπλανώμενα πυρομαχικά παρόμοιας σχεδίασης και λίγο μεγαλύτερα;

Stealthy Chinese Target, με RCS 0.02 για να ασκούνται στην αντιμετώπιση των F-35. Στην Κίνα κάνουν συνεχώς ασκήσεις καταστροφής των F-35 και αντιμετώπισης επιθέσεων σε πολεμικά πλοία.

https://hellenicdefencenet.blogspot.com/2024/08/stealthy-chinese-target-rcs-002-f-35-f.html

Η Κίνα έχει ιπτάμενους στόχους με χαμηλό RCS για να προσομειώνουν τα F-22 και τα F-35 σε ασκήσεις και κατά την διάρκεια βολών με πυραύλους. Τι ποιο λογικό ένας ιπτάμενος στόχος να βελτιωθεί και να χρησιμοποιηθεί σαν περιφερώμενο-περιπλανώμενο πυρομαχικό! Το σημαντικό του πλεονέκτημα είναι το χαμηλό ίχνος στο ραντάρ και η σχετικά υψηλή ταχύτητα πλέυσης που υπερβαίνει τα 500 χιλιόμετρα την ώρα. Το άλλο μεγάλο πλεονέκτημα είναι πως μπορεί να πετάξει σε μέσα ύψη, αν και οι Κινέζοι έχουν αναπτύξει κινητήρες τζετ που έχουν την δυνατότητα να πετούν έως τα 14,5 χιλιόμετρα ύψος.

Μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του εδώ:

https://www.militarydrones.org.cn/lj-1-high-speed-target-drone-p00452p1.html

Το Ιράν συνεχίζει να αναπτύσσει τη σειρά αναλώσιμων μη επανδρωμένων αεροσκαφών κρούσης. Φέτος, παρουσίασε μια νέα εξέλιξη σε αυτήν την κατηγορία - το Hadid-110, γνωστό και ως Dalahu. Αυτό το UAV έχει πλέον περάσει όλες τις απαραίτητες δοκιμές, έχει επιβεβαιώσει την απόδοσή του και έχει τεθεί σε υπηρεσία. Ορισμένα διακριτικά χαρακτηριστικά ενισχύουν την ικανότητά του να διαπερνά τις εχθρικές άμυνες και να εμπλέκεται σε μακρινούς στόχους. Άλλος ένας στην κατηγορία του

Όπως και άλλα ιρανικά UAV, το προηγμένο Hadid-110 αναπτύχθηκε κεκλεισμένων των θυρών. Επομένως, ο κατασκευαστής, το χρονοδιάγραμμα σχεδιασμού και άλλες λεπτομέρειες παραμένουν άγνωστα. Διατηρώντας όλη την απαραίτητη μυστικότητα, στις αρχές του 2025, η ιρανική βιομηχανία είχε δημιουργήσει το νέο UAV και είχε πραγματοποιήσει τις δοκιμές πεδίου.

Η νέα εξέλιξη έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2025 στην στρατιωτικοτεχνική έκθεση Eghteddar-1403. Το περίπτερο παρουσίασε το ολοκληρωμένο UAV και πληροφορίες σχετικά με αυτό. Επιπλέον, ο κατασκευαστής και το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης παρουσίασαν ένα σύντομο βίντεο με πλάνα από τις πτητικές δοκιμές.

Νωρίτερα, στα μέσα Ιανουαρίου, το IRGC ξεκίνησε τις μεγάλης κλίμακας και παρατεταμένες ασκήσεις Payambar-e Azam-19. Στο πλαίσιο αυτών των ελιγμών, το IRGC διοργάνωσε τη δική του έκθεση σύγχρονων όπλων και εξοπλισμού, στην οποία προσκλήθηκε ο ιρανικός τύπος.

Μεταξύ των εκθεμάτων ήταν μια μεγάλη γκάμα σύγχρονων UAV για διάφορους σκοπούς. Ένα από αυτά ήταν το προηγουμένως αποκαλυφθέν Hadid-110. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι το IRGC είχε υιοθετήσει αυτήν τη συσκευή με το όνομα "Dalahu".

Μια άποψη από μια διαφορετική οπτική γωνία. Φωτογραφία από Tasnim News

Δυστυχώς, το Ιράν δεν αποκάλυψε καμία πληροφορία εκείνη την εποχή σχετικά με την ανάπτυξη νέων UAV στα στρατεύματά του ή τη χρήση τους σε ασκήσεις. Ίσως τα Hadid-110 δεν χρησιμοποιήθηκαν σε τέτοιες εκδηλώσεις ή ίσως αποφάσισαν να μην αποκαλύψουν δημόσια τις δραστηριότητές τους εκείνη την εποχή.

Ένα drone κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικών ασκήσεων

Τον Σεπτέμβριο, μονάδες αεράμυνας της Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Ιμάμ Ζαμάν των Ξηρών Δυνάμεων του IRGC πραγματοποίησαν ασκήσεις σε ιρανικό πεδίο εκπαίδευσης. Συμμετείχαν πληρώματα από διάφορα αντιαεροπορικά συστήματα και συγκροτήματα. Εναέριοι στόχοι αντιμετωπίστηκαν με πυροβολικό μικρού διαμετρήματος , φορητά και κινητά πυραυλικά συστήματα.

Διάφοροι τύποι UAV χρησιμοποιήθηκαν ως στόχοι εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια των ασκήσεων. Συγκεκριμένα, τα νεότερα drones Dalahu εμφανίστηκαν σε αυτόν τον ρόλο για πρώτη φορά. Η επίσημη αναφορά από τις ασκήσεις έδειξε την εκτόξευση ενός τέτοιου drone, καθώς και αντιαεροπορικά όπλα που το στόχευαν. Κρίνοντας από το βίντεο, τα αντιαεροπορικά πυροβόλα του IRGC χτύπησαν με επιτυχία αυτόν τον στόχο.

Η χρήση του drone Dalahu ως εναέριου στόχου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτό το UAV δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας τεχνολογία stealth και θα πρέπει να αποτελέσει έναν απαιτητικό στόχο για τα εχθρικά συστήματα αεράμυνας

Ένα UAV υπό δοκιμή. Στιγμιότυπο από ρεπορτάζ της ιρανικής τηλεόρασης.

Στις αρχές Δεκεμβρίου, το Ιράν φιλοξένησε τις διεθνείς ασκήσεις Sahand Anti-Terror 2025. Κατά τη διάρκεια αυτής της εκδήλωσης, αποσπάσματα από κράτη μέλη του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης εξάσκησαν τη διαλειτουργικότητα και τη χρήση διαφόρων όπλων. Κατά τη διάρκεια αυτών των ασκήσεων, το IRGC φέρεται να χρησιμοποίησε τα UAV Dalahu ως όπλο κρούσης, χτυπώντας απομακρυσμένους εχθρικούς στόχους.

Αόρατο τζετ

Το Ιράν παρουσίασε τώρα το νέο του UAV από διάφορες οπτικές γωνίες, αποκαλύπτοντας τα βασικά χαρακτηριστικά απόδοσης και σχεδιασμού του. Αυτό μας επιτρέπει να αποκτήσουμε μια πιο σαφή εικόνα και να κατανοήσουμε τα βασικά πλεονεκτήματα αυτού του προϊόντος.

Το Hadid-110/Dalahu είναι ένα UAV σταθερής πτέρυγας. Είναι κατασκευασμένο με σχεδιασμό χωρίς ουρά με ξεχωριστή άτρακτο και πτέρυγα δέλτα. Η πτέρυγα περιλαμβάνει μόνο τον κατακόρυφο σταθεροποιητή. Το UAV έχει ένα ξεχωριστό εξωτερικό, που σχηματίζεται από λείες επιφάνειες και αιχμηρές άκρες. Κρίνοντας από την εμφάνισή του, πλαστικά ή σύνθετα υλικά χρησιμοποιούνται ευρέως στην κατασκευή του.

Τα περιγράμματα του σκελετού και άλλα χαρακτηριστικά σχεδιασμού υποδηλώνουν μειωμένη υπογραφή ραντάρ. Από αυτή την άποψη, το Hadid-110 θα πρέπει να ξεπεράσει άλλα ιρανικά και ξένα UAV παρόμοιου σχεδιασμού και μεγέθους. Ωστόσο, τα ήδη γνωστά Shahed και παρόμοια UAV δεν αποτελούν εύκολους στόχους για ανίχνευση. Οι ακριβείς διαστάσεις και το βάρος του UAV είναι άγνωστα. Το μήκος και το άνοιγμα των φτερών του μπορούν να εκτιμηθούν στα 2,5-3 μέτρα. Το φορτίο μάχης του φτάνει τα 30 κιλά, γεγονός που μας επιτρέπει να φανταστούμε το πιθανό βάρος εκτόξευσης.

Ένας UAV Hadid-110 που χρησιμοποιείται ως εναέριος στόχος, προετοιμάζεται για εκτόξευση. Φωτογραφία: Ιρανικό Υπουργείο Άμυνας

Το UAV τροφοδοτείται από έναν συμπαγή κινητήρα turbojet που βρίσκεται στην ουρά. Η εισαγωγή αέρα του είναι ένα ορθογώνιο παράθυρο στο άνω μέρος της ατράκτου. Αυτός ο σχεδιασμός μειώνει περαιτέρω την υπογραφή του ραντάρ. Ένας ενισχυτής στερεού καυσίμου χρησιμοποιείται για την απογείωση και την αρχική επιτάχυνση.

Ο κινητήρας turbojet επιτρέπει στο UAV να φτάσει σε ταχύτητα πλεύσης 500-510 χλμ./ώρα. Το ύψος πτήσης του είναι έως 9.144 μ. Η εμβέλειά του, ανάλογα με το προφίλ πτήσης, είναι 300-350 χλμ. με διάρκεια πτήσης περίπου 60 λεπτά.

Στην τρέχουσα διαμόρφωσή του, το Hadid-110 διαθέτει σύστημα ελέγχου που βασίζεται σε αυτόματο πιλότο και όργανα πλοήγησης. Το UAV καθορίζει τη θέση του χρησιμοποιώντας αδρανειακά και ανθεκτικά στις παρεμβολές δορυφορικά συστήματα. Αυτά τα συστήματα χρησιμοποιούνται για να πετούν κατά μήκος μιας προκαθορισμένης διαδρομής προς το επιθυμητό σημείο. Το UAV μπορεί να κάνει ελιγμούς για να αποφύγει γνωστές ζώνες αεράμυνας και επίσης να πραγματοποιήσει προσέγγιση υψηλής γωνίας σε έναν στόχο.

Είναι πολύ πιθανό να εμφανιστούν στο εγγύς μέλλον νέες επιλογές συστήματος ελέγχου και οργάνων. Με βάση την εμπειρία από άλλα έργα εκσυγχρονισμού UAV, το Dalahu θα μπορούσε να είναι εξοπλισμένο με οπτοηλεκτρονικό σταθμό, τηλεχειριστήριο κ.λπ.

Ένας υπολογιστής tablet με το κατάλληλο λογισμικό χρησιμοποιείται για την προετοιμασία εκτόξευσης και την εισαγωγή δεδομένων στόχου. Εάν το UAV λάβει νέο ενσωματωμένο εξοπλισμό με εκτεταμένη λίστα λειτουργιών, θα μπορούσε να γίνει ένας πλήρως λειτουργικός σταθμός ελέγχου με τηλεχειριστήριο, ραδιοεπικοινωνίες κ.λπ.

Το UAV μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο έως και 30 κιλά. Όπως αποδεικνύεται από την εμπειρία της ιρανικής κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών, είναι δυνατή η χρήση διαφόρων τύπων κεφαλών. Πρώτα απ 'όλα, ένα τέτοιο UAV θα φέρει γόμωση θρυμματισμού υψηλής εκρηκτικότητας. Κεφαλές με άλλα αποτελέσματα είναι επίσης δυνατές.

Εκτόξευση UAV. Φωτογραφία: Ιρανικό Υπουργείο Άμυνας

Το σύστημα εκτόξευσης Hadid-110 χρησιμοποιεί μια μοναδικά σχεδιασμένη πλατφόρμα εκτόξευσης. Αποτελείται από μια πλάκα σε σχήμα σιλουέτας UAV, πλήρης με σημεία στήριξης. Διαθέτει επίσης μια βάση για την ανύψωση ολόκληρης της συσκευής στην πλατφόρμα εκτόξευσης. Το συναρμολογημένο UAV μεταφέρεται στο σημείο εκτόξευσης σε ένα ορθογώνιο δοχείο.

Αυτό το UAV χρησιμοποιήθηκε στην πενθήμερη αντιτρομοκρατική άσκηση "Sahand-2025" του SCO στην επαρχία του Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν (Ιράν), στην οποία συμμετείχαν 10 κράτη μέλη: Λευκορωσία, Ιράν, Ινδία, Κίνα, Πακιστάν, Καζακστάν, Κιργιστάν, Ρωσία, Τατζικιστάν και Ουζμπεκιστάν.

Η ανάπτυξη συνεχίζεται

Έτσι, το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα του Ιράν συνεχίζει να αναπτύσσει την κατηγορία των επιθετικών drone καμικάζι και παρουσιάζει τακτικά νέες και συναρπαστικές εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα. Φέτος, για παράδειγμα, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ένα stealth επιθετικό UAV, το οποίο διαθέτει σαφή πλεονεκτήματα έναντι των παλαιότερων μοντέλων.

Κατά τη διάρκεια του έτους, οι αρμόδιες μονάδες του IRGC παρέλαβαν και τελειοποίησαν τα νέα μη επανδρωμένα συστήματα Dalahu και τα δοκίμασαν σε αρκετές ασκήσεις. Αναμένεται ότι αυτά τα UAV θα διαδοθούν ευρέως και θα ενσωματωθούν πλήρως στα συστήματα και τα συστήματα των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων. Κατά συνέπεια, το IRGC θα αποκτήσει νέες μαχητικές δυνατότητες που σχετίζονται με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νέου UAV.

Είναι επίσης πιθανό το Hadid-110 να αναπτυχθεί περαιτέρω. Το υπάρχον UAV θα μπορούσε να εξοπλιστεί με νέα συστήματα ελέγχου και ενσωματωμένα όργανα, διάφορες επιλογές ωφέλιμου φορτίου κ.λπ. Σε συνδυασμό με την ανώτερη απόδοση πτήσης και τη stealth του, τέτοιες καινοτομίες θα του επιτρέψουν να αντιμετωπίσει πιο σύνθετες αποστολές.

Δυνατότητες μάχης και πώς να τις χρησιμοποιήσετε

Με τη διαμόρφωση επίθεσης αυτοκτονίας, το Hadid-110 έχει σχεδιαστεί για μονοκατευθυντικές επιθέσεις εναντίον ενός καθορισμένου στόχου. Η υψηλή ταχύτητα τζετ του (έως 510 χλμ./ώρα) σε συνδυασμό με το σχήμα του που μειώνει την αντανάκλαση από το ραντάρ μπορεί να μειώσει τον χρόνο προειδοποίησης του εχθρού. Μια εμβέλεια 350 χλμ. και ένα υψόμετρο 30.000 ποδιών επιτρέπουν την εμπλοκή στόχου σε εκτεταμένες τακτικές αποστάσεις. Το εκρηκτικό φορτίο των 30 κιλών είναι κατάλληλο για την καταστροφή στόχων μεσαίας επιφάνειας, όπως σταθμοί ραντάρ, εγκαταστάσεις logistics, οχήματα ή ελαφρές οχυρώσεις, ανάλογα με τις συνθήκες ανάπτυξης.

Η εκτόξευση με σύστημα πρόωσης στερεού καυσίμου προσφέρει ευελιξία στα σημεία εκτόξευσης, υποστηρίζοντας την ταχεία ανάπτυξη από τις επίγειες δυνάμεις. Ωστόσο, ο μέγιστος χρόνος λειτουργίας μιας ώρας σημαίνει επίσης περιορισμένο χρόνο για αναγνώριση και απόκτηση στόχου. Το κατάλληλο σενάριο είναι να χτυπηθεί ένας στόχος προ-αναγνώρισης ή μια προκαθορισμένη συντεταγμένη.

Η σημασία της πρωτοβουλίας Sahand-2025.

Η εμφάνιση του Hadid-110 στο Sahand-2025 υποδηλώνει ότι αυτή η πλατφόρμα έχει εισέλθει στη φάση ανάπτυξης πεδίου στο πλαίσιο της πολυεθνικής εκπαίδευσης. Στο πλαίσιο της αντιτρομοκρατίας, τα UAV καμικάζι υψηλής ταχύτητας μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο σε γρήγορες επιθέσεις ακριβείας εναντίον συγκεκριμένων στόχων. Ωστόσο, η πραγματική τους αποτελεσματικότητα εξαρτάται από τις μεθόδους διοίκησης και ελέγχου, το περιβάλλον μάχης και τα αντίμετρα των δυνατοτήτων αεράμυνας και ηλεκτρονικού πολέμου του εχθρού.

Αρχική αξιολόγηση

Με βάση δημοσιευμένα δεδομένα, το Hadid-110 συνδυάζει τρία αξιοσημείωτα στοιχεία: μειωμένο σχήμα RCS (Σύστημα Μειωμένης Κάλυψης), κινητήρα τζετ και εκτόξευση στερεού καυσίμου. Αυτή η διαμόρφωση είναι σύμφωνη με την απαίτηση για ικανότητα κρούσης υψηλής ταχύτητας σε τακτικά-επιχειρησιακά βεληνεκή. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ανεξάρτητα δεδομένα σχετικά με την επιβιωσιμότητά του έναντι σύγχρονων συστημάτων αεράμυνας ή την αποτελεσματικότητά του σε πραγματική μάχη. Οι παράμετροι που αναφέρθηκαν παραπάνω προέρχονται κυρίως από την ODIN και την Tehran Times. Απαιτούνται περαιτέρω δεδομένα επαλήθευσης για να εξαχθεί το συμπέρασμα σχετικά με το βαθμό στον οποίο μεταβάλλει την ισορροπία των πολεμικών επιχειρήσεων.