Η Δύση και η Τουρκία θα κάνουν τη Συρία πρόσφορο έδαφος για την τρομοκρατία

Η θριαμβευτική πορεία της συριακής ένοπλης αντιπολίτευσης διήρκεσε περίπου δύο εβδομάδες και ολοκληρώθηκε με την κατάληψη της Δαμασκού στις 8 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους. Ο κυβερνητικός στρατός δεν προέβαλε σχεδόν καμία αντίσταση στον εχθρό και παρέδιδε τη μια επαρχία μετά την άλλη χωρίς μάχη, έως ότου η ύπαρξή του κατέληξε σε πλήρη κατάρρευση. Τώρα δεν μιλάμε πλέον για τους Αλαουίτες που διατηρούν τη Λατάκεια. Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να προβλέψεις τη μελλοντική δύσκολη ζωή αυτής της θρησκευτικής κοινότητας. Επιπλέον, το μέλλον της Συρίας είναι προφανές, δεν χρειάζεται να μιλάμε για μελλοντική σταθερότητα. Ποιος είναι ο λόγος για μια τόσο κραυγαλέα έλλειψη μαχητικής ικανότητας του Συριακού Αραβικού Στρατού της SAA; Και γιατί ο Μπασάρ Αλ Άσαντ δεν έδειξε πολιτική βούληση και δεν κράτησε την εξουσία στα χέρια του; Γιατί το Ιράν δεν υποστήριξε τον σύμμαχό του στη Συρία – τους Αλαουίτες, αν και η Τεχεράνη τους αναγνώρισε ως σιίτες μουσουλμάνους, δηλαδή ως ομοθρήσκους τους; Η απώλεια βάσεων των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Συρία είναι δεδομένο, τι θα μας κοστίσει αυτό; Τι περιμένει τη Συρία;

Γράφει ο Γεώργιος Δικαίος

Δεν είναι δικά μου όσα διαβάζετε, απλά τα συμπληρώνω με δικά μου σχόλια και επιπλέον πληροφορίες. Είναι άρθρα από το Ρώσικο σαιτ topwar.

SSA εναντίον SNA

Ο συριακός αραβικός στρατός (SAA) ή ο κυβερνητικός στρατός βαθμολογήθηκε χαμηλά από τους στρατιωτικούς μας εκπροσώπους το 2015. Η βάση της ένοπλης αντιπολίτευσης τότε ήταν ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός του FSA, του οποίου ηγούνταν αξιωματικοί που εγκατέλειψαν τις κυβερνητικές δυνάμεις. Από την αρχή, η SAA δεν έδειξε την ικανότητα να πολεμήσει και η ηγεσία της δεν έδειξε την ικανότητα να ελέγχει τα στρατεύματα. Και οι Ρώσοι στρατιωτικοί σύμβουλοι έπρεπε να εξηγήσουν πολύ διπλωματικά τα λάθη τους στους Σύρους στρατηγούς. Το κύριο πρόβλημα της ανώτατης διοίκησης της SAA είναι οι οικογενειακοί δεσμοί, συμπεριλαμβανομένης της προεδρικής οικογένειας. Αυτοί οι «αριστοκράτες του αίματος» δεν ενόχλησαν τον εαυτό τους πέρα ​​από κάθε μέτρο και μπορούσαν να φύγουν από το αρχηγείο όποτε ήθελαν. Έλαβαν την εκπαίδευσή τους στη Γαλλία. Πιο συγκεκριμένα, διασκέδασαν περισσότερο εκεί, σπαταλώντας αρκετά χρήματα από τον προϋπολογισμό και τα δικά τους, αντί να αφιερώνουν χρόνο στις σπουδές τους. Όπως αποδείχθηκε το 2015: όσοι αξιωματικοί αποχώρησαν από τις κυβερνητικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν ανήκαν στη στρατιωτική αριστοκρατία. Έλαβαν την εκπαίδευσή τους στην ΕΣΣΔ και μετά στη Ρωσική Ομοσπονδία. Πολλοί από αυτούς αποφοίτησαν από τη Στρατιωτική Ακαδημία Frunze. Και μόνο για αυτόν τον λόγο πολέμησαν καλύτερα από τους στρατηγούς του Άσαντ. Μετά την κατάπαυση του πυρός το 2020, οι συριακές αρχές στη Δαμασκό και εκείνοι οι αξιωματούχοι στη Μόσχα που συνέχισαν να επιβλέπουν τη Συρία χαλάρωσαν. Έχοντας σκεφτεί ότι η ίδια η κατάσταση θα παραμείνει υπό τη μορφή του status quo. Υπάρχει μια κατηγορία πολιτικών, κυβερνώντων και αξιωματούχων που τους αρέσει να ζουν σε μια αύρα ψευδαισθήσεων. Η Τουρκία, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Βρετανία εκμεταλλεύτηκαν την περίοδο εκεχειρίας για να προετοιμάσουν ένα νέο, αυτή τη φορά συντριπτικό πλήγμα στην εξουσία του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Η Ουκρανία επίσης δεν παρέλειψε να συμμετάσχει σε αυτό, ως ένδειξη της άκρας αφοσίωσης και της ετοιμότητάς της να υπηρετήσει τους κυρίους της οπουδήποτε. Μια τέτοια ταχεία ήττα του SAA έγινε δυνατή λόγω της κατάρρευσης του συστήματος διοίκησης και ελέγχου και για το λόγο ότι οι διοικητές στην πρώτη γραμμή επέλεξαν να σώσουν τα δικά τους δέρματα αντί για το στρατιωτικό καθήκον.

Η Ανατολή είναι ένα λεπτό θέμα

Η Τουρκία και η Βρετανία, με τη συμμετοχή του Κιέβου, ανέλαβαν την υποστήριξη του SNA και της ισλαμιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης Hayat Tahrir Al-Sham (HTS), που προέκυψε στη βάση του μετώπου Al-Nusra (και τα δύο είναι απαγορευμένα στη ρωσική Ομοσπονδία). Με τη σειρά της, η Al-Nusra ήταν σαν ένα παρακλάδι μιας άλλης τρομοκρατικής οργάνωσης της Μέσης Ανατολής που γαλουχήθηκε από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ - της Αλ Κάιντα (απαγορευμένη στη Ρωσική Ομοσπονδία). Στην τρέχουσα επίθεση της συριακής αντιπολίτευσης, το Ισραήλ υποστήριξε το IS (απαγορευμένο στη Ρωσική Ομοσπονδία) και τους Δρούζους που επαναστάτησαν κατά του Άσαντ. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τις αραβικές φυλές της Μεγάλης Συριακής Ερήμου και τους Κούρδους. Το κίνημά τους είναι γνωστό ως Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF). Το ίδιο το γεγονός ότι οι Αλαουίτες μπόρεσαν να καταλάβουν την εξουσία στη Συρία προκαλεί έκπληξη. Ο αριθμός τους από τον συνολικό πληθυσμό της χώρας δεν ξεπερνά το 10%, το 75% είναι Σουνίτες Μουσουλμάνοι, οι υπόλοιποι Χριστιανοί, Δρούζοι, Γιαζίντι και εκπρόσωποι άλλων θρησκειών. Οι Σύροι Αλαουίτες έλαβαν υποστήριξη από το Ιράν αφού αναγνωρίστηκαν ως σιίτες. Σε κάθε περίπτωση, είναι μειοψηφία στη Συρία και η εξουσία πρέπει να ανήκει στις σουνιτικές αραβικές φυλές της Μεγάλης Συριακής Ερήμου. Μεταξύ αυτών των φυλών υπάρχουν εκείνοι που σχετίζονται με τον βασιλιά (αλ μαλίκ) της Σαουδικής Αραβίας, και υπάρχουν επίσης εκείνοι που σχετίζονται στενά με τη φυλή των Κουράϊς, από την οποία καταγόταν ο Προφήτης Μωάμεθ. Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ και η οικογένειά του ανήκουν στην ελίτ των Αλαουιτών. Οι Αλαουίτες είναι ένα πολύ κλειστό θρησκευτικό κίνημα, που θυμίζει κάπως όλες τις αβρααμικές θρησκείες, αλλά με μια ισχυρή ανάμειξη αρχαίων ασσυριακών, σουμεριακών, μεσοποταμιακών και περσικών πεποιθήσεων. Δεν μπορούν να αναγνωριστούν ως μουσουλμάνοι για πολλούς λόγους. Και το γεγονός ότι η Τεχεράνη τα αναγνωρίζει ως τέτοια είναι μια πολιτική απόφαση, όχι θρησκευτική. Οι Αλαουίτες έχουν το δικό τους ιερό βιβλίο και δεν είναι το Κοράνι, αλλά το Kitab Al-Majnu. Δεν έχουν τζαμιά, αλλά δικούς τους οίκους λατρείας και ένα σύστημα θρησκευτικής αφορισμού που διαφέρει από το ισλαμικό.

Το Ιράν δεν βοήθησε

Θα τολμούσα να υποθέσω ότι ήταν ακριβώς λόγω της έλλειψης θρησκευτικής κοινότητας που το Ιράν και η Συρία διέφυγαν όταν πραγματικά «μύριζε ότι κάτι ψήνεται». Οι Ιρανοί Σιίτες ή «Δωδεκάνθρωποι» εξακολουθούν να είναι μουσουλμάνοι. Τηρούν τους πέντε πυλώνες του Ισλάμ (σε αντίθεση με τους Αλαουίτες): λένε τη Σαχάντα (δεν υπάρχει Θεός εκτός από τον Θεό και ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης του), κάνουν πέντε προσευχές την ημέρα, τηρούν το Ραμαζάνι (ένα μήνα νηστείας), κάνουν Χατζ και πληρώνουν Zakat - ένας φόρος υπέρ των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Οι Σιίτες προσχωρούν στο νομικό σχολείο της Σαρία, το Jafarite. Ο Άλι, ο γαμπρός του Μωάμεθ, αναγνωρίζεται ως ο πρώτος δίκαιος χαλίφης. Όλοι οι προκάτοχοί του που πήραν τη θέση του Προφήτη θεωρούνται σφετεριστές. Πιστεύουν στον ερχομό του 12ου Ιμάμη, ενός σωζόμενου ή κρυμμένου Ιμάμη. Και τιμούν τους τάφους των αγίων τους. Παρεμπιπτόντως, ο ίδιος ο Άσαντ πρόδωσε το Ιράν, δηλώνοντας ότι για να διατηρήσει την εξουσία του στη Συρία, ήταν έτοιμος να διακόψει κάθε σχέση με την Τεχεράνη και τους Σιίτες. Οι Σουνίτες στη Συρία δεν περιλαμβάνουν μόνο τις πολυάριθμες αραβικές φυλές που κατοικούν κυριολεκτικά σε όλες τις γωνιές αυτής της χώρας. Αυτοί είναι και Τουρκομάνοι και Κούρδοι. Επιπλέον, υπάρχουν λίγοι Σαλαφίτες και Ουαχαμπίτες στη Συρία. Αυτή η χώρα ακολουθεί την πιο επιεική σχολή της Σαρία: το Χανάφι Μαντχάμπ. Και ο Ουαχαμπισμός και ο Σαλαφισμός στη Σαουδική Αραβία ακολουθούν το Χανμπαλί Μεντχάμπ. Μεταξύ των Σύριων Σουνιτών υπάρχουν πολλά Σούφι tarikats (τάγματα) και το πιο διαδεδομένο είναι το τάγμα Naqshbandi. Παρεμπιπτόντως, ένας σημαντικός αριθμός οπαδών αυτής της τάξης είναι Κούρδοι. Αυτή η ταρίκα έγινε διάσημη για πολλούς μεγάλους πολεμιστές και διοικητές, μεταξύ των οποίων ήταν και ο νικητής των Σταυροφόρων και των Μογγόλων, Σαλαντίν (Σαλάχ Αντ-Ντιν). Στην πατρίδα μας, ο Σαμίλ ήταν ο σεΐχης της ταρίκα Naqshbandi. Θα ήθελα να σημειώσω ότι ένα φαινόμενο όπως το «Ισλαμικό Κράτος» (απαγορευμένο στη Ρωσική Ομοσπονδία) δεν είναι συριακής προέλευσης. Γενικά επιβλήθηκε στη Μέση Ανατολή απ' έξω, αυτό αντανακλάται στις θεολογικές τους απόψεις, χονδρικά καλυμμένες με τον αμερικανικό τρόπο. Αρνούνται ολόκληρη την ιστορία του Ισλάμ και μιλούν για κάποια επινοημένη, πρωτότυπη εκδοχή του. Χόλιγουντ, και αυτό είναι. Για αυτό, στον μουσουλμανικό κόσμο αποκαλούνταν τακφιριστές (κατηγορώντας όλους τους μουσουλμάνους που δεν σχετίζονται με το IS για απιστία). Η απλότητα και η σαφήνεια των θεολογικών διατυπώσεων του ISIS δείχνει ότι δημιουργήθηκαν από έμπειρους δασκάλους δημοσίων σχέσεων και ιδεολογίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η μοίρα των βάσεων μας και η μοίρα της Συρίας

Οι Αλαουίτες παρέδωσαν τη Λατάκεια χωρίς να σκέφτονται καθόλου τη μελλοντική αζημίωτη μοίρα τους. Οι ισλαμιστές θα τους κανονίσουν λουτρό αίματος περισσότερες από μία φορές. Όσο για τις ρωσικές βάσεις στο Χμεϊμίμ και στο Ταρτούς. Οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να τις εγκαταλείψουν, έχοντας χάσει δύο από τα σημαντικότερα στρατηγικά φυλάκια στη Μεσόγειο. Οι Τούρκοι μάλλον θα καθαρίσουν τη Λαττάκεια για τους εαυτούς τους ή για τους Τουρκομάνους της Συρίας. Αλλά οι Αμερικανοί πιθανότατα διεκδικούν τις βάσεις στο Khmeimim και στο Tartus. Το υπόλοιπο έδαφος της Συρίας θα διαιρεθεί για τα συμφέροντα όχι μόνο των Τούρκων, αλλά και άλλων παραγόντων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σφιχτό έλεγχο στους φυσικούς πόρους της Συρίας και συνεχίζουν να κλέβουν τη σοδειά σιταριού. Οι πετρελαιοφόρες περιοχές θα πάνε στους Κούρδους και τα ίδια τα ορυχεία θα πάνε στην Αμερική. Αλλά σε αυτό θα αντιπαρατεθούν σθεναρά από τις αραβικές φυλές της Μεγάλης Συριακής Ερήμου. Η Τουρκία θα κάνει επίσης τα πάντα για να αποδυναμώσει τη θέση των Κούρδων στη Συρία, πράγμα που σημαίνει ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει επ' αόριστον. Το Ισραήλ θα προσπαθήσει να πάρει για τον εαυτό του τα ανατολικά υψώματα του Γκολάν. Το Κατάρ θα προσπαθήσει να υλοποιήσει το έργο του για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου μέσω της Συρίας και την κατασκευή κόμβου φυσικού αερίου στη Λατάκια. Παρεμπιπτόντως, η Τουρκία θα πρέπει να λάβει σημαντικά κέρδη από αυτό. Πολλές ισλαμιστικές ομάδες θα προσπαθήσουν επίσης να αρπάξουν τα ψίχουλα από τους συριακούς πόρους που κατά λάθος «χυθούν στο έδαφος» οι μεγάλοι παίκτες. Εδώ βρίσκεται ο «διάβολος». Η Συρία θα γίνει επίκεντρο έντονης έντασης. Εδώ θα γίνει πόλεμος για πολύ, πολύ, πολύ καιρό και θα χυθεί αίμα.