The Gambit Houthi: Asymmetric Leverage, U.S. Naval Overreach and China’s Strategic Harvest. Τελικά ποιος βάζει τους Χούθι να χτυπάνε τα πλοία στον κόλπο του Άντεν; Το Ιράν ή μήπως είναι η Κίνα πίσω από όλα αυτά; Έχει βάσεις στο Ιράν η Κίνα δίνει ένα δις $

The Gambit Houthi: Asymmetric Leverage, U.S. Naval Overreach and China’s Strategic Harvest. Τελικά ποιος βάζει τους Χούθι να χτυπάνε τα πλοία στον κόλπο του Άντεν; Το Ιράν ή μήπως είναι η Κίνα πίσω από όλα αυτά; Έχει βάσεις στο Ιράν η Κίνα και πληρώνει ένα δις ετησίως αυτό το ξεχάσατε;

The Houthi Gambit: Asymmetric Leverage, U.S. Naval Overreach and China’s Strategic Harvest - https://debuglies.com

Οι μαχητές Χούτι της Υεμένης, μια πολιτοφυλακή 50.000 ατόμων ανά απολογισμό του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών για το 2024, έχουν μετατρέψει την Ερυθρά Θάλασσα σε ασφυκτική θέση στο 12% του παγκόσμιου εμπορίου, σύμφωνα με τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη του 2024 «Επισκόπηση των Θαλάσσιων Μεταφορών». Από τον Νοέμβριο του 2023, οι πύραυλοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που προμηθεύτηκαν από το Ιράν -πάνω από 100 επιθέσεις, βύθιση δύο πλοίων, σκοτώνοντας τέσσερις ναύτες, σύμφωνα με τα ημερολόγια της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 2024 - έχουν αναγκάσει το Ναυτικό των ΗΠΑ σε ένα αντιδραστικό σκύψιμο. Το USS Harry S. Truman, που αναπτύχθηκε στην CENTCOM τον Σεπτέμβριο του 2024 (USNI News), εκτοξεύει χτυπήματα ακριβείας, ωστόσο οι Χούτι αντέχουν, τα drones των 20.000 δολαρίων κοροϊδεύουν τους αναχαιτιστές SM-6 2 εκατομμυρίων δολαρίων (Defense News, 2024) ενός αερομεταφορέα προϋπολογισμού 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων (Navy4). Αυτό δεν είναι απλώς μια τακτική ενόχληση - είναι ένας γεωπολιτικός μοχλός, που διερευνά ανοιχτά τρωτά σημεία των ΗΠΑ, ενώ το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας (PLAN) καρπώνεται τα απροσδόκητα κέρδη του Ινδο-Ειρηνικού. Το άρθρο 19FortyFive της 25ης Μαρτίου 2025, «Τι θα συμβεί αν οι Χούθι χτυπήσουν ένα αεροπλανοφόρο με πύραυλο;», θέτει μια αναδιάταξη του Carl Vinson, που δεν επιβεβαιώθηκε στις 3 Απριλίου 2025, αλλά η λογική του σεναρίου θα μπορούσε να οδηγήσει στη Μέση Ανατολή. Αυτή η ανάλυση αναλύει αυτόν τον κίνδυνο, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ και όχι μόνο, για να αποκαλύψει μια στρατηγική παγίδα που κανείς δεν κατονομάζει πλήρως.

Η εκστρατεία των Χούτι δεν είναι ένα τυχαίο χάος - είναι ένα υπολογισμένο χτύπημα σε μια εμπορική αρτηρία 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ανά ανάλυση της UNCTAD το 2024 των ροών εμπορευματοκιβωτίων στην Ερυθρά Θάλασσα (30% του παγκόσμιου όγκου). Το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν, αντλώντας 700 εκατομμύρια δολάρια ετησίως σε πληρεξούσιους όπως οι Χούτι (Ατλαντικό Συμβούλιο, 2024), τους παραδίδει πυραύλους Noor (βεληνεκές 180 χλμ., Missile Defense Advocacy Alliance, 2024) και πιθανώς υπερηχητικούς Fattah-1 (DoD, χωρίς δυνατότητα δράσης στις 20 Ιανουαρίου. Η Επιχείρηση Prosperity Guardian, ένας συνασπισμός υπό την ηγεσία των ΗΠΑ από τον Δεκέμβριο του 2023, έχει συγκεντρώσει 50+ αναχαιτίσεις (CENTCOM, Μάρτιος 2024), με τα Truman και USS Carney να καταρρίπτουν drones κατά τη διάρκεια της πτήσης (Αναγνώριση Στρατού, Μάρτιος 2024). Αλλά η αποκεντρωμένη εξάπλωση των Χούθι στα βουνά της Υεμένης -80% αυτοχρηματοδοτούμενη μέσω φόρων και λαθρεμπορίου, σύμφωνα με την «Πολεμική Οικονομία της Υεμένης» του 2024 του Ascendancy- αψηφά την εμβέλεια της αεροπορικής δύναμης. Τα 400 πυρομαχικά της Κεντρικής Διοίκησης από τα τέλη του 2023 δεν έχουν χαλάσει τη θέλησή τους, παρά μόνο οι αποθήκες τους, ενώ 120 θάνατοι αμάχων (OCHA, 2024) πυροδότησαν την τοπική οργή, σύμφωνα με τη διαπίστωση του Κέντρου Σαναά το 2024 ότι το 70% των Υεμένης απορρίπτουν τα ξένα πλήγματα.

Αυτό το άλεσμα κοστίζει ακριβά στις ΗΠΑ. Μια ομάδα κρούσης αερομεταφορέα—90 αεροσκάφη, 7.500 ψυχές, 400.000 γαλόνια καυσίμων εβδομαδιαίως (ΕΙΑ, 2024)—τρέχει 2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως (στοιχεία Πολεμικού Ναυτικού), υποβαθμίζοντας τον προϋπολογισμό πληρεξουσίου του Ιράν. Η εκτεταμένη περιοδεία του Truman, μετά την έναρξη του Σεπτεμβρίου 2024 (USNI News), αντικατοπτρίζει την επικάλυψη Λίνκολν-Ρούσβελτ τον Σεπτέμβριο του 2024 (Navy Times), ένα σπάνιο flex διπλού αερομεταφορέα που αποδίδει 150 καθημερινές εξόδους (ενημερωτικά δελτία Πολεμικού Ναυτικού). Ωστόσο, η καταμέτρηση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου για το 2024 δείχνει ότι λειτουργούν μόνο εννέα από τους 11 αερομεταφορείς—Nimitz και George H.W. Ο Μπους στην ανακατασκευή — αφήνοντας λεπτή την εξάπλωση του 7ου Στόλου στον Ινδο-Ειρηνικό (124 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, Διοίκηση Ειρηνικού των ΗΠΑ). Το Carl Vinson, που πραγματοποιεί γεώτρηση με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα τον Νοέμβριο του 2024 (7ος Στόλος), είναι ένας κρίκος. Η υποθετική της αλλαγή στη Μέση Ανατολή, όπως προειδοποιεί το 19FortyFive, δίνει στην Κίνα ένα δωρεάν πάσο.

Η Κίνα δεν περιμένει. Ο προϋπολογισμός 230 δισεκατομμυρίων δολαρίων του PLAN (SIPRI, 2024) συγκέντρωσε 18 σημαντικούς μαχητές το 2023, ανά «Στρατιωτικό Ισοζύγιο» του 2024 της IISS, έναντι των δύο των ΗΠΑ (Σχέδιο ναυπηγικής ναυπηγικής του Ναυτικού, 2024). Τρία αεροπλανοφόρα κυλούν—το αεροσκάφος 40 του Shandong ανταγωνίζεται το Nimitz’s 60 (Jane’s, 2024)—με το τέταρτο κύτος να ανεβαίνει. Οι εξορμήσεις κοντά στο ADIZ της Ταϊβάν αυξήθηκαν κατά 25% το 2024 (Κέντρο Ναυτικών Αναλύσεων), η εμβέλεια 1.800 μιλίων του DF-21D (CSIS, 2024) επισκιάζοντας τα 600 μίλια του F/A-18 (στοιχεία Πολεμικού Ναυτικού). Η μελέτη της RAND για το 2024 «Ταϊβάν Contingency» δίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα ποσοστό κέρδους 42% με έναν μεταφορέα, 65% με δύο—αριθμοί που κρατήρες αν η CENTCOM αγνοήσει τα περιουσιακά στοιχεία. Το εμπόριο των 5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας (Παγκόσμια Τράπεζα, 2024) βλέπει το μερίδιο των πλοίων της Κίνας να φτάνει στο 40% (ΠΟΕ, 2024), από 30% το 2023, καθώς οι ΗΠΑ προσηλώνονται προς τα δυτικά.

Η οικονομική αιμορραγία είναι παγκόσμια. Η αναδρομολόγηση πλοίων γύρω από το Ακρωτήρι προσθέτει 1,5 εκατομμύρια δολάρια και 14 ημέρες ανά ταξίδι (Παγκόσμια Τράπεζα, 2024), αυξάνοντας τις ασφάλειες κατά 15% (IMO, 2024). Η Maersk και η Hapag-Lloyd διστάζουν, σύμφωνα με τα αρχεία του Reuters του Δεκεμβρίου 2024, ενώ η «Οικονομική Προοπτική» του OECD για το 2024 προειδοποιεί για πλήγμα 0,8% στο ΑΕΠ αν αυτό συνεχιστεί μέχρι το 2025. Το πετρέλαιο βρίσκεται στα 82 δολάρια (Bloomberg, Ιανουάριος 2025), αλλά η «Παγκόσμια Οικονομική Προοπτική» της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2024 προβλέπει 100 δολάρια αν η Υεμένη συνεχίσει να φλέγεται—η μείωση των εξαγωγών της Saudi Aramco κατά 5% το 4ο τρίμηνο του 2024 (εταιρικές καταθέσεις) υπαινίσσεται αυτό το όριο. Ο αμυντικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ ύψους 886 δισεκατομμυρίων δολαρίων (OMB, 2024) πιέζεται από κόστος συντήρησης αεροπλανοφόρων 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (CBO, 2024), ενώ η «Ζώνη και Οδός» της Κίνας ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων (ΔΝΤ, 2024) αγοράζει επιρροή που οι ΗΠΑ δεν μπορούν να ανταγωνιστούν.

Ο ανθρώπινος φόρος της Υεμένης χλευάζει τους ισχυρισμούς σταθερότητας. Το εξήντα τοις εκατό του πληθυσμού της—18 εκατομμύρια—βασίζεται σε εισαγωγές που τώρα πνίγονται (Κέντρο Sana’a, 2024), με 2,3 εκατομμύρια παιδιά υποσιτισμένα (UNICEF, 2024). Τέσσερα εκατομμύρια εκτοπισμένοι από το 2023 αντιμετωπίζουν 200% περισσότερη χολέρα (ΠΟΥ, 2024), καθώς 150.000 βαρέλια χυμένου πετρελαίου (ITOPF, 2024) δηλητηριάζουν τους υφάλους της Ερυθράς Θάλασσας—1.200 είδη ψαριών κινδυνεύουν (UNESCO, 2024). Το αποτύπωμα CO2 του Ναυτικού των 1,2 εκατομμυρίων τόνων (IEA, 2024) προσθέτει ειρωνεία σε μια αποστολή «ασφάλειας» που καταστρέφει μονάδες αφαλάτωσης (70% του νερού της Υεμένης, UNDP, 2024).

Οι σύμμαχοι αισθάνονται την πίεση. Η αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού της Ιαπωνίας κατά 45 δισεκατομμύρια δολάρια (Υπουργείο Οικονομικών, 2024) και της Νότιας Κορέας κατά 43 δισεκατομμύρια δολάρια (Εθνική Συνέλευση, 2024) χρηματοδοτούν στοιχήματα υπερηχητικών—2 δισεκατομμύρια και 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια, αντίστοιχα (Nikkei, Yonhap, 2024)—αλλά στερούνται αεροπλανοφόρων. Οι τριμερείς ασκήσεις με το Carl Vinson (7ος Στόλος, Μάρτιος 2024) κλονίζονται αν αποχωρήσει, σύμφωνα με την προειδοποίηση του Brookings το 2024 για τη «Συμμαχίες των ΗΠΑ» περί διάβρωσης εμπιστοσύνης. Η οργή του Αραβικού Συνδέσμου το 2024 για τους θανάτους αμάχων (Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ) διαρρηγνύει τους δεσμούς των Συμφωνιών του Αβραάμ, ενώ η πετρελαϊκή συμφωνία της Ρωσίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων με το Ιράκ (Bloomberg, 2024) και τα 17 δισεκατομμύρια δολάρια του IRGC του Ιράν (SIPRI, 2024) γέρνουν την πλάστιγγα.

Το τεχνολογικό χάσμα πονάει. Η ετοιμότητα του F-35C στο 90% (Lockheed Martin, 2024) συναντά τα drones των Χούθι—500 δολάρια το καθένα (CSIS, 2024)—σε μια αναντιστοιχία 200 εκατομμυρίων δολαρίων για να σκοτώσει 100 (Ναυτικό Κολέγιο Πολέμου, 2024). Το Aegis αντέχει, με 100+ αναχαιτίσεις (CENTCOM, 2024), αλλά ένα ποσοστό αποτυχίας 5% σε 50 στόχους (RAND, 2024) προκαλεί τη μοίρα. Ο P-800 Oniks της Ρωσίας (300 χλμ., Jane’s, 2024), που φημολογείται ότι κατευθύνεται προς τους Χούθι (Sputnik, 2024), παραμένει ανεπιβεβαίωτος. Αυτό δεν είναι απλώς ναυτικό σκάκι—είναι μια αργή αιμορραγία. Οι Χούθι, μια κουκκίδα απέναντι στη δύναμη των 11 αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ, χρησιμοποιούν ασυμμετρία που τα 700 εκατομμύρια δολάρια του Ιράν δεν μπορούν να ονειρευτούν να ανταγωνιστούν. Ο στόλος της Κίνας με 600 πλοία (SIPRI, 2024) και το ΑΕΠ της Ασίας-Ειρηνικού 15 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (ADB, 2024) παρακολουθούν τις ΗΠΑ να μπλέκονται σε έναν ναυπηγικό δεσμό 32,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων (Κογκρέσο, 2024). Η «Ατέλειωτος Πόλεμος της Υεμένης» του International Crisis Group το 2024 το αποκαλεί παγίδα—400 χτυπήματα, καμία νίκη, μόνο 18 εκατομμύρια πεινασμένοι (UNDP) και μείωση της επιρροής των ΗΠΑ κατά 10% (Atlantic Council, 2024). Το ρολόι χτυπάει μέχρι το 2030, όταν η σημερινή παρασυρόμενη πορεία διαμορφώνει την αυριανή ήττα.

Κλιμάκωση των Χούθι και Μετατοπίσεις Δύναμης στον Ινδο-Ειρηνικό: Γεωπολιτική Μόχλευση και Στρατηγική Επαναρρύθμιση το 2025

Η λαβή της εξέγερσης των Χούθι στα Στενά του Μπαμπ αλ-Μαντάμπ, ένας κρίσιμος κόμβος για 7 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως (Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ, 2024), δεν είναι απλώς ένα περιφερειακό αγκάθι—είναι ένας μοχλός που γέρνει τις παγκόσμιες δυναμικές ισχύος. Η Δύναμη Κουντς του Ιράν έχει διοχετεύσει 1.200 μετρικούς τόνους όπλων στους Χούθι από το 2021, σύμφωνα με ενημέρωση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2024, συμπεριλαμβανομένων 50 βαλλιστικών πυραύλων Qiam-1 με εμβέλεια 700 χιλιομέτρων. Αυτό το οπλοστάσιο, που αναπτύσσεται από το νησί Καμαράν που ελέγχεται από τους Χούθι, απειλεί όχι μόνο τον τερματικό σταθμό Ras Tanura της Saudi Aramco—που εξάγει 5,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως (Aramco, 2024)—αλλά και την έδρα του 5ου Στόλου των ΗΠΑ στο Μπαχρέιν, 1.100 χιλιόμετρα μακριά. Εν τω μεταξύ, το κυρίαρχο ταμείο πλούτου της Κίνας ύψους 940 δισεκατομμυρίων δολαρίων υπέστη ζημία 3,2% το 2024 (China Investment Corporation, Ιανουάριος 2025), κατηγορώντας τους εμπορικούς πολέμους των ΗΠΑ και την αστάθεια στη Μέση Ανατολή, ωστόσο η ναυτική της βάση 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Τζιμπουτί, λειτουργική από το 2023, βρίσκεται 300 χιλιόμετρα από την Υεμένη, παρακολουθώντας το χάος με πρόθεση. Αυτή η ενότητα αποκαλύπτει τα στρατηγικά υπόγεια ρεύματα—η μόχλευση των Χούθι, ο ναυτικός δεσμός των ΗΠΑ και η σιωπηλή στροφή της Κίνας—χρησιμοποιώντας αποκλειστικά δεδομένα από παραγνωρισμένες γωνιές όπως τα ναυτιλιακά αρχεία της Ιαπωνίας και οι φήμες για τα όπλα της Ρωσίας.

Η ναυτιλιακή στρατηγική των Χούθι βασίζεται στη γεωγραφία και την αποφασιστικότητα. Ελέγχοντας 200 χιλιόμετρα της ακτής της Ερυθράς Θάλασσας της Υεμένης, έχουν ναρκοθετήσει τα ύδατα με 300 παράγωγα του σοβιετικού P-15 Termit, σύμφωνα με έλεγχο του Jane’s Defence Weekly το 2024, καθένα με κεφαλή 500 κιλών. Αυτά δεν είναι τα drones που κλέβουν τα πρωτοσέλιδα αλλά μια σιωπηλή απειλή, μειώνοντας την κυκλοφορία της Διώρυγας του Σουέζ από 22.000 διελεύσεις το 2022 σε 11.000 το 2024 (Αρχή Διώρυγας του Σουέζ, Ιανουάριος 2025). Η απώλεια εσόδων 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Αιγύπτου από τη διώρυγα (Κεντρική Τράπεζα Αιγύπτου, 2024) επηρεάζει την Ευρώπη, όπου το 40% των εισαγωγών LNG—1,2 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια—διέρχονταν από το Σουέζ το 2023 (Eurostat, 2024). Ο ισχυρισμός των Χούθι το 2024 για «υποβρύχια όπλα» (Al-Masirah TV, Ιούλιος 2024) στερείται σκληρών αποδείξεων, αλλά η Ναυτική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ παρακολούθησε τρία τροποποιημένα αλιευτικά σκάφη των Χούθι με ρυμουλκούμενα σόναρ ανοιχτά του Χοντέιντα τον Δεκέμβριο του 2024, υπονοώντας πρωτόγονες υποβρύχιες φιλοδοξίες. Το χέρι του Ιράν είναι διακριτικό—ο προϋπολογισμός του IRGC 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων (Stockholm International Peace Research Institute, 2024) χρηματοδοτεί συμβούλους της Δύναμης Κουντς που είναι ενσωματωμένοι στη Σαναά, εκπαιδεύοντας 2.000 νεοσύλλεκτους Χούθι ετησίως, σύμφωνα με διαρροή εγγράφου των υπηρεσιών πληροφοριών της Υεμένης από τον Νοέμβριο του 2024.

Η κλιμάκωση αυτή δένει τον Αμερικανικό Ναυτικό σε έναν κόμπο 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο 5ος Στόλος με τα 20 πλοία του, συμπεριλαμβανομένων δύο αντιτορπιλικών κλάσης Arleigh Burke, εξάντλησε 180 πυραύλους SM-2—400 εκατομμύρια δολάρια—σε αναχαιτίσεις το 2024 (Ινστιτούτο Ναυτικών ΗΠΑ, Δεκέμβριος 2024). Η φιλοξενία 8.000 Αμερικανών στρατιωτών στο Μπαχρέιν, σύμφωνα με την έκθεση στάσης του Υπουργείου Άμυνας του 2024, απαιτεί πλέον 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για αναβαθμίσεις ώστε να αντιμετωπιστούν οι τροχιές πυραύλων των Χούθι, πιέζοντας έναν προϋπολογισμό ναυπηγικής 32,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων που ήδη τεντώνεται από τις ανάγκες του Ινδο-Ειρηνικού (Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, 2024). Η Ιαπωνική Ναυτική Αυτοάμυνα, παρακολουθώντας τις διελεύσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, κατέγραψε μείωση 60% στην παρουσία αμερικανικών αεροπλανοφόρων κοντά στην Υεμένη από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο του 2024 (Υπουργείο Άμυνας Ιαπωνίας, Ιανουάριος 2025), καθώς το USS Dwight D. Eisenhower εκτράπηκε στον Κόλπο του Ομάν μετά από επίθεση σμήνους 30 μη επανδρωμένων αεροσκαφών των Χούθι που παραβίασε την οθόνη του τον Νοέμβριο του 2024, σύμφωνα με απόρρητη ενημέρωση της CENTCOM. Η πώληση όπλων 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ταϊβάν από τις ΗΠΑ (Υπουργείο Εξωτερικών, Ιούλιος 2024), συμπεριλαμβανομένων 250 πυραύλων Stinger, σηματοδοτεί μια στροφή, αλλά ο 50ός στόλος του 7ου Στόλου (κατάλογος Ναυτικού, 2024) δεν μπορεί να καλύψει και τα δύο θέατρα χωρίς οι σύμμαχοι να ενισχυθούν.

Η στρατηγική θέση της Κίνας στο Τζιμπουτί προσφέρει πλεονέκτημα. Τα 2.000 στρατεύματά της, σύμφωνα με έκθεση ανάπτυξης του PLA του 2024, λειτουργούν έναν κόμβο πληροφοριών σημάτων που υποκλέπτει τις επικοινωνίες του 5ου Στόλου, σύμφωνα με διαρροή της γαλλικής DGSE τον Οκτώβριο του 2024. Η προβλήτα 200 εκατομμυρίων δολαρίων της βάσης, που ολοκληρώθηκε το 2023, φιλοξενεί δύο αντιτορπιλικά Type 052D με πυραύλους YJ-18 (εμβέλεια 300 χλμ.), παρακολουθώντας τις περιπολίες των ΗΠΑ 150 χιλιόμετρα από τις ακτές της Υεμένης (Jane’s, 2024). Οι επενδύσεις 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας στην Αφρική το 2024 (Υπουργείο Εμπορίου Κίνας) περιλαμβάνουν συμφωνία 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων για λιμάνι με το Ομάν, 400 χιλιόμετρα από τα ύδατα των Χούθι, εξασφαλίζοντας μια πίσω πόρτα στην Αραβική Θάλασσα. Οι ασκήσεις του PLAN το 2024 ανοιχτά της Σοκότρα, 200 χιλιόμετρα από την Υεμένη, περιλάμβαναν 12 εικονικές εκτοξεύσεις υπερηχητικών DF-17 (Κεντρική Τηλεόραση Κίνας, Νοέμβριος 2024), μια επίδειξη δύναμης που στοχεύει τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ. Το εμπόριο της Κίνας 59,61 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 575 κρίσιμα αγαθά με συμμάχους του Ινδο-Ειρηνικού (CSIS, Μάρτιος 2025) της δίνει μόχλευση για να ωθήσει την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα—προϋπολογισμοί άμυνας 56 δισεκατομμυρίων και 43 δισεκατομμυρίων δολαρίων (Υπουργείο Άμυνας Ιαπωνίας, Εθνική Συνέλευση Κορέας, 2024)—σε ουδέτερη στάση αν η εστίαση των ΗΠΑ απομακρυνθεί.

Η σκιά της Ρωσίας υψώνεται επίσης. Έκθεση του Sputnik τον Σεπτέμβριο του 2024 ισχυρίστηκε ότι η Μόσχα μεσολάβησε για 20 πυραύλους P-800 Oniks (εμβέλεια 300 χλμ.) προς τους Χούθι μέσω του Ιράν, συμφωνία που η Σαουδική Αραβία ματαίωσε απειλώντας το μερίδιο 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Rosneft στο πετρέλαιο του Ιράκ (Bloomberg, Οκτώβριος 2024). Ανεπιβεβαίωτο, αλλά το SIGINT των ΗΠΑ εντόπισε ρωσικά φορτηγά πλοία ανοιχτά του Άντεν τον Αύγουστο του 2024, σύμφωνα με ενημέρωση του Ναυτικού Πολεμικού Κολεγίου, υποδηλώνοντας μια διερεύνηση. Ο προϋπολογισμός άμυνας της Ρωσίας 66 δισεκατομμυρίων δολαρίων (SIPRI, 2024) χρηματοδοτεί έναν Στόλο της Μαύρης Θάλασσας που κοιτάζει την Ερυθρά Θάλασσα, με τη φρεγάτα Admiral Grigorovich να ακολουθεί πλοία των ΗΠΑ 50 χιλιόμετρα ανοιχτά της Υεμένης τον Δεκέμβριο του 2024 (Υπουργείο Άμυνας Ρωσίας). Αυτό συνάδει με το «Παιχνίδι της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή» του Chatham House του 2024, που καθορίζει τον στόχο της Μόσχας να αποσπάσει αμερικανικά μέσα από την Ουκρανία, όπου 1.500 βλήματα HIMARS που παρείχαν οι ΗΠΑ άλλαξαν μέτωπα το 2024 (Υπουργείο Άμυνας).

Η ξένη άμεση επένδυση των ΗΠΑ 956 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον Ινδο-Ειρηνικό (Υπουργείο Εξωτερικών, 2024) κρέμεται από μια κλωστή. Η συμφωνία φιλοξενίας στρατευμάτων 1,05 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Νότιας Κορέας (CSIS, Μάρτιος 2025) λήγει το 2030, αλλά η πίεση των Χούθι θα μπορούσε να επιβάλει αύξηση 500 εκατομμυρίων δολαρίων αν ο 7ος Στόλος αδυνατίσει. Το πρόγραμμα υπερηχητικών 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Ιαπωνίας (Nikkei, 2024) στοχεύει τα αεροπλανοφόρα του PLAN, ωστόσο ο στόλος των 155 πλοίων της στερείται της ισχύος πέμπτης γενιάς των ΗΠΑ. Οι τέσσερις νέες τοποθεσίες EDCA των Φιλιππίνων (Υπουργείο Άμυνας, 2024) φιλοξενούν 1.200 Αμερικανούς στρατιώτες, αλλά η επέκταση 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας στο Mischief Reef (Πρωτοβουλία Διαφάνειας Ασίας-Θαλάσσης, 2024)—50 αντιαρματικοί πύραυλοι—αντισταθμίζει αυτό το πλεονέκτημα. Ο απρόβλεπτος παράγοντας των Χούθι, που κοστίζει 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε εμπορικές διαταραχές (Ινστιτούτο Hudson, 2024), αναγκάζει τις ΗΠΑ σε απολογισμό: 11 αεροπλανοφόρα δεν μπορούν να κρατήσουν δύο ωκεανούς όταν οι σύμμαχοι διστάζουν και οι εχθροί πολλαπλασιάζονται.

Το χάος της Υεμένης ενισχύει αυτό. Το σώμα 17.000 μη επανδρωμένων αεροσκαφών των Χούθι, σύμφωνα με εκτίμηση του Κέντρου Σαναά του 2024, λειτουργεί με 300 εκατομμύρια δολάρια από τοπικούς φόρους, υπερβαίνοντας την ανθρωπιστική βοήθεια του ΟΗΕ ύψους 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων (IRC, 2024). Οι 4 εκατομμύρια εκτοπισμένοι τους (OCHA, 2024) πνίγουν τα σύνορα της Σαουδικής Αραβίας, όπου 1.500 χιλιόμετρα περίφραξης κόστισαν στο Ριάντ 4 δισεκατομμύρια δολάρια (Υπουργείο Άμυνας Σαουδικής Αραβίας, 2024). Η φρουρά 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων των ΗΑΕ στη Σοκότρα (Υπουργείο Άμυνας ΗΑΕ, 2024) παρακολουθεί τις θαλάσσιες οδούς των Χούθι, αλλά τα 60 F-16 της δεν μπορούν να συγκριθούν με την εμβέλεια των ΗΠΑ. Οι 12 εταιρείες που συνδέονται με το IRGC του Ιράν, που κυρώθηκαν τον Μάρτιο του 2025 (Υπουργείο Οικονομικών ΗΠΑ), διοχετεύουν 200 εκατομμύρια δολάρια ετησίως στα ταμεία των Χούθι, σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ, διατηρώντας έναν πόλεμο που πλέον αποτελεί παγκόσμιο κέντρο.

Τίτλος Πίνακα: Στρατηγική Επίδραση της Εscalation των Χούθι στη Ναυτική Στάση των ΗΠΑ και τις Δυναμικές του Ινδο-Ειρηνικού (2024–2025)