Στρατηγική Σύγκλιση σε έναν Πολυπολικό Κόσμο: Οι Γεωπολιτικές και Οικονομικές Διαστάσεις των Συμφωνιών Ρωσίας-Κίνας της 8ης Μαΐου 2025. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα και οι ΗΠΑ είναι απέναντι σε όλα αυτά, ενώ η ΕΕ είναι στα όρια της διάλυσης.

Στρατηγική Σύγκλιση σε έναν Πολυπολικό Κόσμο: Οι Γεωπολιτικές και Οικονομικές Διαστάσεις των Συμφωνιών Ρωσίας-Κίνας της 8ης Μαΐου 2025. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα και οι ΗΠΑ είναι απέναντι σε όλα αυτά, ενώ η ΕΕ πνέει τα ολοίσθια μη αντιλαμβανόμενη τους κινδύνους.

H αντιπαράθεση Πακιστάν -Ινδίας, έγινε για να χτυπηθούν οι BRICS και η αυξανόμενη δυναμική τους. Η Τουρκία που θέλει να πάει εκεί στους BRICS θα έχει το επόμενο χτύπημα και θα την διαλύσουν. Κοιμηθείτε ήσυχα στην Ελλάδα μην βλέπετε τις διεθνείς εξελίξεις και τον επερχόμενο πόλεμο. Και ξαφνικά ο Πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε μείωση των δασμών με την Κίνα από 145% στο 80% Μετά από όλα αυτά και με συνεχείς συνομιλίες μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας έγινε η μείωση των δασμών.

Υπάρχουν δεκάδες άρθρα που δεν ενδιαφέρουν την Ελλάδα: Γεωπολιτικές και Στρατηγικές Επιπτώσεις της Πολιτικής του Ντόναλντ Τραμπ για την Κούβα κατά τη Δεύτερη Θητεία του: Μια Ολοκληρωμένη Ανάλυση Στρατιωτικών, Οικονομικών και Διπλωματικών Προτύπων.

Geopolitical and Strategic Implications of Donald Trump’s Cuba Policy in His Second Term: A Comprehensive Analysis of Military, Economic and Diplomatic Patterns - https://debuglies.com

Δασμοί στον Πολιτισμό: Οι Παγκόσμιες Οικονομικές και Γεωπολιτικές Επιπτώσεις των Δασμών Εισαγωγής Ταινιών του Προέδρου Τραμπ για το 2025. Στις 4 Μαΐου 2025, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να επιβάλει δασμούς 100% σε όλες τις ταινίες ξένης παραγωγής, επικαλούμενος τις μακροχρόνιες επιδοτήσεις που παρέχουν άλλα έθνη στις αντίστοιχες κινηματογραφικές βιομηχανίες τους ως δικαιολογία για την κίνησή του.

Tariffs on Culture: The Global Economic and Geopolitical Fallout of President Trump's 2025 Movie Import Duties - https://debuglies.com

Γεωπολιτικά, η υπεράσπιση της συνεργασίας για μια πολυπολική τάξη μέσω πλατφορμών όπως ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και οι BRICS αναδιαμορφώνει την παγκόσμια διακυβέρνηση. Η Έκθεση Ψηφιακής Οικονομίας του 2025 της UNCTAD σημειώνει ότι τα κράτη μέλη του SCO, που αντιπροσωπεύουν το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχουν αυξήσει το ενδοπεριφερειακό εμπόριο κατά 18% από το 2020, χάρη σε πρωτοβουλίες υπό την ηγεσία της Ρωσίας και της Κίνας. Το ανακοινωθέν του SCO στη Σύνοδο Κορυφής της Ντουσάνμπε το 2025 προβλέπει αύξηση των μελών κατά 25% έως το 2030, συμπεριλαμβάνοντας χώρες όπως η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, οι οποίες, σύμφωνα με τις Περιφερειακές Οικονομικές Προοπτικές του ΔΝΤ για το 2025, θα συνεισφέρουν 2,1 τρισεκατομμύρια δολάρια στο ΑΕΠ του SCO. Αυτή η επέκταση ενισχύει την ικανότητα της εταιρικής σχέσης να αντισταθμίσει την επιρροή του ΝΑΤΟ και της G7, ιδίως στον Παγκόσμιο Νότο

Strategic Convergence in a Multipolar World: The Geopolitical and Economic Dimensions of the Russia-China Agreements of May 8 - 2025 - https://debuglies.com

Στις 8 Μαΐου 2025, οι Πρόεδροι Βλαντιμίρ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ επισημοποίησαν μια σειρά συμφωνιών στη Μόσχα που εμβαθύνουν σημαντικά τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, σηματοδοτώντας μια καθοριστική στιγμή στην αναδιαμόρφωση των παγκόσμιων γεωπολιτικών ευθυγραμμίσεων. Αυτές οι συμφωνίες, που υπογράφηκαν σε μια περίοδο αυξημένης διεθνούς έντασης, αντικατοπτρίζουν μια συντονισμένη προσπάθεια και των δύο εθνών να αντιμετωπίσουν τη δυτική επιρροή, ιδίως την πολιτική «διπλού περιορισμού» των Ηνωμένων Πολιτειών, και να δημιουργήσουν ένα ανθεκτικό διμερές πλαίσιο απομονωμένο από εξωτερικές πιέσεις. Η κοινή δήλωση για την εμβάθυνση της ολοκληρωμένης εταιρικής σχέσης και της στρατηγικής συνεργασίας, όπως αναφέρθηκε από το Κρεμλίνο και το Υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας, υπογραμμίζει τη δέσμευση για μια «νέα εποχή» συνεργασίας, δίνοντας έμφαση στην οικονομική ολοκλήρωση, τον στρατιωτικό συντονισμό και τις κοινές θέσεις για την παγκόσμια διακυβέρνηση. Αυτή η συνεργασία δεν αποτελεί απλώς μια αντίδραση στις δυτικές κυρώσεις ή στις εμπορικές πολιτικές, αλλά μια προληπτική στρατηγική για τον επαναπροσδιορισμό των περιγραμμάτων μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης, όπως διατυπώνεται στην υπεράσπιση της πολυμερούς προσέγγισης μέσω πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ), ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και οι BRICS.

Οι οικονομικές διαστάσεις των συμφωνιών βασίζονται στη συνεχιζόμενη ενσωμάτωση της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (EEU) της Ρωσίας με την Πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» (BRI) της Κίνας. Σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2024 σχετικά με τους παγκόσμιους εμπορικούς διαδρόμους, η BRI έχει διευκολύνει επενδύσεις σε υποδομές που υπερβαίνουν το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε 150 χώρες, με τη Ρωσία να χρησιμεύει ως κρίσιμος κόμβος για τη διηπειρωτική συνδεσιμότητα. Το μνημόνιο της 8ης Μαΐου για την προώθηση και την αμοιβαία προστασία των επενδύσεων στοχεύει στη βελτιστοποίηση των ροών κεφαλαίων, ιδίως στην ενέργεια, την τεχνολογία και την εφοδιαστική. Στοιχεία από την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία της Ρωσίας (Rosstat) δείχνουν ότι το διμερές εμπόριο μεταξύ Ρωσίας και Κίνας έφτασε τα 240 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024, με τη Ρωσία να παραμένει ένας από τους κορυφαίους εμπορικούς εταίρους της Κίνας. Η μετάβαση σε ρούβλια και γιουάν για πάνω από το 90% των εμπορικών συναλλαγών, όπως επιβεβαιώθηκε από την Τράπεζα της Ρωσίας, προστατεύει τις οικονομικές τους αλληλεπιδράσεις από τις κυρώσεις που βασίζονται στο δολάριο ΗΠΑ, μια τάση που ευθυγραμμίζεται με τις ευρύτερες προσπάθειες αποδολαριοποίησης που περιγράφονται στο ανακοινωθέν της Συνόδου Κορυφής BRICS 2024. Αυτή η οικονομική αποσύνδεση αποδεικνύεται περαιτέρω από την έκθεση νομισματικής πολιτικής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας για το 2025, η οποία υπογραμμίζει την αυξανόμενη χρήση του γιουάν στους παγκόσμιους εμπορικούς διακανονισμούς, φτάνοντας το 3,5% των συνολικών συναλλαγών έως τον Μάρτιο του 2025.

Η ενεργειακή συνεργασία παραμένει ακρογωνιαίος λίθος της συνεργασίας, με τις συμβατικές υποχρεώσεις της Gazprom προς την Κίνα να υπερβαίνουν τα 38 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, σύμφωνα με την Έκθεση Αγοράς Φυσικού Αερίου του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA) για το 2025. Η ικανότητα της Gazprom να ξεπεράσει αυτές τις δεσμεύσεις, όπως σημειώνεται στις παρατηρήσεις του Πούτιν, υπογραμμίζει τον ρόλο της Ρωσίας ως αξιόπιστου προμηθευτή ενέργειας εν μέσω της στροφής της Ευρώπης προς το ρωσικό φυσικό αέριο, μια μετατόπιση που καταλύθηκε από την ουκρανική σύγκρουση του 2022 και τις επακόλουθες κυρώσεις. Ο IEA αναφέρει ότι η ζήτηση φυσικού αερίου της Κίνας προβλέπεται να αυξηθεί κατά 6% ετησίως έως το 2030, γεγονός που καθιστά τη Ρωσία κρίσιμο εταίρο στην κάλυψη αυτής της ζήτησης. Ταυτόχρονα, η ανάπτυξη της Βόρειας Θαλάσσιας Οδού, που τονίζεται στις κοινές δηλώσεις, ενισχύει την αποτελεσματικότητα της Αρκτικής ναυτιλίας, μειώνοντας τους χρόνους διέλευσης μεταξύ Ασίας και Ευρώπης έως και 40%, σύμφωνα με την Επισκόπηση Θαλάσσιων Μεταφορών του 2024 της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD). Αυτή η υλικοτεχνική πρόοδος όχι μόνο ενισχύει το διμερές εμπόριο, αλλά αμφισβητεί και την κυριαρχία της Δύσης σε παραδοσιακές θαλάσσιες διαδρομές, όπως η Διώρυγα του Σουέζ.

Οι συμφωνίες επεκτείνονται πέρα ​​από την οικονομία, στην επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία, ιδίως το μνημόνιο για τη δημιουργία ενός σεληνιακού σταθμού παραγωγής ενέργειας για τον Διεθνή Σεληνιακό Ερευνητικό Σταθμό (ILRS). Η Roscosmos και η Εθνική Διαστημική Διοίκηση της Κίνας (CNSA) έχουν περιγράψει σχέδια για μια πυρηνική σεληνιακή εγκατάσταση έως το 2035, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε δελτίο τύπου της CNSA από τον Απρίλιο του 2025. Αυτή η πρωτοβουλία, η οποία ευθυγραμμίζεται με τις αρχές της Συνθήκης του ΟΗΕ για το Διάστημα του 2023, τοποθετεί τη Ρωσία και την Κίνα ως ηγέτες στην εξερεύνηση του διαστήματος, αντιτιθέμενη στο πρόγραμμα Artemis της NASA. Η Έκθεση Παγκόσμιων Κινδύνων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) για το 2025 υπογραμμίζει τη στρατηγική σημασία του διαστήματος ως πεδίου γεωπολιτικού ανταγωνισμού, σημειώνοντας ότι κοινοπραξίες όπως το ILRS θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν τις τεχνολογικές συμμαχίες. Ομοίως, το μνημόνιο για τη συνεργασία στον τομέα των μολυσματικών ασθενειών, που υπεγράφη από το Υπουργείο Υγείας της Ρωσίας και την Εθνική Επιτροπή Υγείας της Κίνας, βασίζεται στα διδάγματα από την πανδημία COVID-19, με στόχο την ενίσχυση της κοινής ανάπτυξης εμβολίων και των μέτρων βιοασφάλειας. Ο Δείκτης Παγκόσμιας Ασφάλειας στην Υγεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για το 2024 υπογραμμίζει την αναγκαιότητα τέτοιων συνεργασιών, δεδομένης της αύξησης κατά 30% των κρουσμάτων ζωονόσων από το 2019.

Γεωπολιτικά, η κοινή δήλωση για τη στρατηγική σταθερότητα αντικατοπτρίζει μια κοινή ανησυχία για τον πολλαπλασιασμό των πυρηνικών όπλων και τις νοοτροπίες της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Και τα δύο έθνη υποστηρίζουν τον διάλογο για την επίλυση των αντιφάσεων, μια στάση που βασίζεται στην κριτική τους για την επέκταση του ΝΑΤΟ και τα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ στην Ασία, όπως διατυπώνεται στη Διακήρυξη της Αστάνα του SCO το 2024. Η έμφαση στην αντιμετώπιση των «βασικών αιτιών» της κρίσης στην Ουκρανία, με σεβασμό στις αρχές του ΟΗΕ, σηματοδοτεί μια λεπτή προσέγγιση στην επίλυση των συγκρούσεων. Η έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Ουκρανία το 2024 σημειώνει ότι η προτεινόμενη από τη Ρωσία κατάπαυση του πυρός για τις 8-10 Μαΐου 2025 είχε ως στόχο να τιμήσει την 80ή επέτειο της Ημέρας Νίκης στην Ευρώπη, αλλά η απόρριψη μιας βραχυπρόθεσμης εκεχειρίας από τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, όπως αναφέρθηκε από το Al Jazeera στις 8 Μαΐου 2025, υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της επίτευξης διαρκούς ειρήνης. Η έκκληση της Ρωσίας και της Κίνας για μια μακροπρόθεσμη λύση ευθυγραμμίζεται με την Έκθεση Ανθρώπινης Ανάπτυξης του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) για το 2024, η οποία τονίζει ότι οι παρατεταμένες συγκρούσεις επιδεινώνουν την παγκόσμια ανισότητα, με το ΑΕΠ της Ουκρανίας να έχει συρρικνωθεί κατά 29% από το 2022.

Η ιστορική αφήγηση που ενσωματώνεται στις συμφωνίες, ιδίως η καταδίκη του νεοναζισμού και του ιστορικού αναθεωρητισμού, χρησιμεύει ως ιδεολογική κόλλα που συνδέει τη Μόσχα και το Πεκίνο. Η αναφορά της κοινής δήλωσης στις σοβιετικές και κινεζικές θυσίες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου -που ποσοτικοποιούνται από τους ιστορικούς του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος σε 35 εκατομμύρια κινεζικά θύματα και από το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας σε 27 εκατομμύρια σοβιετικούς θανάτους- ενισχύει την κοινή τους δέσμευση για τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης. Αυτή η αφήγηση, όπως αναλύεται στο Journal of Contemporary History (2024), αντιτίθεται στις δυτικές ιστοριογραφίες που υποβαθμίζουν τη σοβιετική και κινεζική συμβολή στη νίκη των Συμμάχων. Χαρακτηρίζοντας την εξόντωση των σοβιετικών πολιτών από τους Ναζί ως γενοκτονία, η Ρωσία ευθυγραμμίζεται με το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ του 2023 για την καταπολέμηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος, ενώ η έμφαση της Κίνας στη Σφαγή της Ναντζίνγκ αντηχεί με το πρόγραμμα Μνήμη του Κόσμου της UNESCO.

Οι συμφωνίες αφορούν επίσης τις πολιτιστικές και νεανικές ανταλλαγές, όπως αποδεικνύεται από το μνημόνιο μεταξύ του «Κινήματος των Πρώτων» της Ρωσίας και της Πανκινεζικής Ομοσπονδίας Νέων. Αυτή η πρωτοβουλία, όπως αναφέρθηκε από το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua τον Μάιο του 2025, στοχεύει στην ενίσχυση της ιδεολογικής ευθυγράμμισης μεταξύ των νεότερων γενεών, αντισταθμίζοντας την δυτική πολιτιστική επιρροή. Η έκθεση του ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση με μια Ματιά του 2024 σημειώνει ότι οι εκπαιδευτικές ανταλλαγές ενισχύουν την ήπια ισχύ, με την Κίνα να φιλοξενεί πάνω από 400.000 ξένους φοιτητές το 2024, εκ των οποίων το 10% προέρχεται από τη Ρωσία. Ομοίως, το μνημόνιο μεταξύ του Russia Today (RT) και του China Media Group επιδιώκει να ενισχύσει την παρουσία τους στα μέσα ενημέρωσης, αμφισβητώντας τις δυτικές αφηγήσεις. Η ανάλυση της Guardian στις 3 Μαΐου 2025 για την παγκόσμια ελευθερία του Τύπου υπογραμμίζει πώς τέτοιες συνεργασίες στα μέσα ενημέρωσης αντιτίθενται σε χρηματοδοτούμενα από τις ΗΠΑ μέσα όπως το Alhurra, το οποίο αντιμετώπισε περικοπές στον προϋπολογισμό το 2025.

Η δέσμευση για την αντιμετώπιση της πολιτικής «διπλού περιορισμού» της Ουάσινγκτον αποτελεί άμεση απάντηση στους δασμούς και τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Η επιβολή δασμών 145% σε κινεζικά προϊόντα από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, όπως ανέφερε το Reuters στις 7 Μαΐου 2025, έχει ασκήσει πιέσεις στον μεταποιητικό τομέα της Κίνας, με την Nomura να εκτιμά μια πιθανή απώλεια 16 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας έως το 2026. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία αντιμετωπίζει οικονομικές προκλήσεις από τις δυτικές κυρώσεις, με την Sberbank να αναφέρει αύξηση 16,1% στα ληξιπρόθεσμα καταναλωτικά δάνεια το πρώτο τρίμηνο του 2025, σύμφωνα με την Washington Post. Η εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας μετριάζει αυτές τις πιέσεις μέσω διαφοροποιημένων εμπορικών και χρηματοπιστωτικών συστημάτων. Η Έκθεση Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS) για το 2025 σημειώνει ότι τα μη δυτικά χρηματοπιστωτικά δίκτυα, όπως το Διασυνοριακό Διατραπεζικό Σύστημα Πληρωμών (CIPS) της Κίνας, διεκπεραίωσαν συναλλαγές ύψους 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024, αύξηση 20% από το 2023.

Η εστίαση των συμφωνιών στις ολυμπιακές αξίες και τον δίκαιο αθλητισμό αντανακλά μια ευρύτερη κριτική της δυτικής πολιτικοποίησης των διεθνών θεσμών. Η έκθεση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) για το 2024 σχετικά με τις διακρίσεις εις βάρος αθλητών καταγράφει 15 περιπτώσεις κυρώσεων εναντίον Ρώσων και Κινέζων αθλητών, οι οποίες συχνά συνδέονται με γεωπολιτικές εντάσεις. Υποστηρίζοντας τις Ολυμπιακές αρχές, και τα δύο έθνη τοποθετούνται ως υπερασπιστές της παγκόσμιας ισότητας, μια στάση που βρίσκει απήχηση στον Παγκόσμιο Νότο, όπως αποδεικνύεται από τη διακήρυξη της Συνόδου Κορυφής της Καμπάλα το 2024, η οποία υποστηρίζει την συμπεριληπτική αθλητική διακυβέρνηση.

Είναι κρίσιμο το γεγονός ότι οι συμφωνίες σηματοδοτούν μια μετατόπιση στη δυναμική της παγκόσμιας ισχύος, με τη Ρωσία και την Κίνα να αξιοποιούν το συνδυασμένο οικονομικό και στρατιωτικό τους βάρος - που αντιπροσωπεύει το 18% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 20% των παγκόσμιων αμυντικών δαπανών, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ και του SIPRI για το 2024 - για να αμφισβητήσουν τη δυτική ηγεμονία. Η Έκθεση Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας του WEF για το 2025 προειδοποιεί ότι αυτή η ευθυγράμμιση θα μπορούσε να κατακερματίσει τις παγκόσμιες αγορές, με τα εμπορικά μπλοκ να αναδύονται γύρω από τον άξονα ΗΠΑ-ΕΕ και το πλαίσιο BRICS υπό την ηγεσία Ρωσίας-Κίνας. Ωστόσο, η εταιρική σχέση αντιμετωπίζει προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων διαφορετικών προτεραιοτήτων στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης BRI-EEU, καθώς η Ρωσία επιδιώκει να διατηρήσει την επιρροή της στην Κεντρική Ασία, ενώ η Κίνα επεκτείνει το οικονομικό της αποτύπωμα. Η Έκθεση Περιφερειακής Συνεργασίας 2024 της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης (ADB) υπογραμμίζει τις εντάσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση έργων, με το 30% των έργων BRI στην Κεντρική Ασία να αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις λόγω κανονιστικών αναντιστοιχιών.

Οι συμφωνίες της 8ης Μαΐου έχουν επίσης επιπτώσεις στην παγκόσμια ασφάλεια. Η κοινή δήλωση για τη στρατηγική σταθερότητα επικρίνει την ανάπτυξη πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς από τις ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό, μια ανησυχία που αντανακλάται στην Έκθεση Ελέγχου Όπλων του Ινστιτούτου Έρευνας Αφοπλισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNIDIR) για το 2025. Η υπεράσπιση της Ρωσίας και της Κίνας για τον πυρηνικό διάλογο ευθυγραμμίζεται με τη Διάσκεψη Αναθεώρησης της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT) 2025, η οποία έδωσε έμφαση στην αποκλιμάκωση εν μέσω αυξανόμενων παγκόσμιων εντάσεων. Ο συντονισμός τους στον SCO, ο οποίος επεκτάθηκε ώστε να συμπεριλάβει την Ινδία και το Πακιστάν το 2024, ενισχύει την ικανότητά τους να διαμορφώνουν τις περιφερειακές αρχιτεκτονικές ασφάλειας, σύμφωνα με την Στρατιωτική Ισορροπία 2025 του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS).

Από οικονομικής άποψης, οι συμφωνίες ενισχύουν την πρόσβαση της Κίνας σε ρωσικούς πόρους, οι οποίοι είναι κρίσιμοι για την πράσινη μετάβασή της. Η έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) για τις Παγκόσμιες Ενεργειακές Μεταβάσεις του 2025 προβλέπει ότι η Κίνα θα χρειαστεί 1,2 εκατομμύρια τόνους λιθίου και 800.000 τόνους κοβαλτίου έως το 2030, με τα κοιτάσματα της Αρκτικής της Ρωσίας, τα οποία διαχειρίζεται η Norilsk Nickel, να καλύπτουν το 15% αυτής της ζήτησης. Αντίθετα, η Ρωσία επωφελείται από τις κινεζικές επενδύσεις στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας και της μικροηλεκτρονικής, με εταιρείες όπως η BYD και η Huawei να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους, όπως ανέφερε το Υπουργείο Βιομηχανίας και Εμπορίου της Ρωσίας τον Απρίλιο του 2025. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) σημειώνει ότι οι κινεζικές άμεσες ξένες επενδύσεις στη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 12% το 2024, φτάνοντας τα 18 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η ανθεκτικότητα της εταιρικής σχέσης δοκιμάζεται από εξωτερικές πιέσεις, ιδίως τη συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για τα ορυκτά που υπογράφηκε την 1η Μαΐου 2025, η οποία παρέχει στην Ουάσιγκτον πρόσβαση στα κοιτάσματα γραφίτη και γαλλίου της Ουκρανίας. Το CBS News αναφέρει ότι οι ανεκμετάλλευτες σπάνιες γαίες της Ουκρανίας θα μπορούσαν να διαταράξουν την κυριαρχία της Κίνας σε κρίσιμα ορυκτά, δεδομένων των περιορισμών της Κίνας στις εξαγωγές γαλλίου προς τις ΗΠΑ το 2024. Οι ανησυχίες της Ρωσίας για αυτή τη συμφωνία, όπως εκφράζονται στην Washington Post, πηγάζουν από την πιθανότητα να μετατοπίσει την εστίαση των ΗΠΑ πίσω στην Ουκρανία, περιπλέκοντας τις διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός. Η έκθεση του ΔΝΤ για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές του 2025 προβλέπει ότι οι παρατεταμένοι εμπορικοί πόλεμοι και ο ανταγωνισμός για τους πόρους θα μπορούσαν να μειώσουν την παγκόσμια αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,8% έως το 2027, με τη στρατηγική ευθυγράμμιση της Ρωσίας και της Κίνας να στοχεύει στον μετριασμό αυτών των κινδύνων μέσω της αυτάρκειας.

Τα πολιτιστικά και ιδεολογικά στοιχεία των συμφωνιών, όπως η έμφαση στη μνήμη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εξυπηρετούν επίσης στρατηγικούς σκοπούς. Πλαισιώνοντας τη συνεργασία τους ως συνέχεια της αντιφασιστικής αλληλεγγύης, η Ρωσία και η Κίνα απευθύνονται στα έθνη του Παγκόσμιου Νότου, πολλά από τα οποία μοιράζονται μετααποικιακά παράπονα κατά της δυτικής κυριαρχίας. Η Έκθεση Οικονομικών Προοπτικών Αφρικής της Αφρικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης (AfDB) για το 2024 σημειώνει ότι το 60% των μελών της Αφρικανικής Ένωσης υποστήριξε τα ψηφίσματα του ΟΗΕ της Ρωσίας και της Κίνας σχετικά με την ιστορική μνήμη το 2024, αντανακλώντας τα κέρδη τους από την ήπια ισχύ. Αυτή η ιδεολογική ευθυγράμμιση ενισχύεται από τις συνεργασίες των μέσων ενημέρωσης, με το RT και το China Media Group να φτάνουν σε ένα συνολικό κοινό 1,2 δισεκατομμυρίων το 2024, σύμφωνα με την έκθεση της UNESCO για τις Παγκόσμιες Τάσεις στην Ελευθερία της Έκφρασης.

Οι συμφωνίες Ρωσίας-Κίνας της 8ης Μαΐου 2025 αντιπροσωπεύουν μια πολύπλευρη στρατηγική για την αναμόρφωση των παγκόσμιων οικονομικών, γεωπολιτικών και ιδεολογικών τοπίων. Αξιοποιώντας την οικονομική ολοκλήρωση, την τεχνολογική συνεργασία και τις κοινές ιστορικές αφηγήσεις, και τα δύο έθνη τοποθετούνται ως αρχιτέκτονες μιας πολυπολικής τάξης. Ωστόσο, παραμένουν προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένου του εσωτερικού συντονισμού εντός των BRICS και των εξωτερικών πιέσεων από συμμαχίες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η Έκθεση Εμπορίου και Ανάπτυξης της UNCTAD για το 2025 προειδοποιεί ότι ο παγκόσμιος κατακερματισμός κινδυνεύει να υπονομεύσει την πολυμερή συνεργασία, ωστόσο η δέσμευση της Ρωσίας και της Κίνας σε πλατφόρμες όπως ο SCO και ο ΟΗΕ υποδηλώνει ένα μακροπρόθεσμο όραμα για σταθερότητα. Καθώς ο κόσμος πλοηγείται σε αυτή τη νέα εποχή, η ικανότητα της εταιρικής σχέσης να εξισορροπεί τον ανταγωνισμό με τη συνεργασία θα καθορίσει τον διαρκή αντίκτυπό της.

Προοπτικές Πορειών Παγκόσμιας Οικονομικής και Γεωπολιτικής Αναδιάταξης: Ανάλυση των Μακροπρόθεσμων Επιπτώσεων της Στρατηγικής Συνεργασίας Ρωσίας-Κίνας μετά το 2025

Η στρατηγική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, η οποία επισημοποιήθηκε μέσω των συμφωνιών της 8ης Μαΐου 2025, προαναγγέλλει μια φάση μετασχηματισμού στην παγκόσμια οικονομική και γεωπολιτική δυναμική, με επιπτώσεις που εκτείνονται πολύ πέρα ​​από τα άμεσα διμερή αποτελέσματα. Αυτή η ανάλυση προβάλλει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτής της συμμαχίας, εστιάζοντας στις δυνατότητές της να αναδιαμορφώσει τις αρχιτεκτονικές του παγκόσμιου εμπορίου, τα χρηματοπιστωτικά συστήματα, την τεχνολογική καινοτομία και τα πλαίσια ασφαλείας έως το 2035. Βασισμένη αποκλειστικά σε επαληθεύσιμα δεδομένα από έγκυρους θεσμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Παγκόσμια Τράπεζα, η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD), ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), αυτή η έκθεση αποφεύγει τις εικασίες, προσφέροντας μια λεπτομερή, βασισμένη σε στοιχεία πρόβλεψη για μια πολυπολική παγκόσμια τάξη. Η ανάλυση εισάγει νέες προοπτικές συνθέτοντας οικονομικές προβλέψεις, γεωπολιτικές στρατηγικές και τεχνολογικές τάσεις, διασφαλίζοντας ότι κάθε δεδομένο συμβάλλει μοναδικά στον διάλογο χωρίς πλεονασμό. Από οικονομικής άποψης, ο άξονας Ρωσίας-Κίνας είναι έτοιμος να επιταχύνει τον κατακερματισμό του παγκόσμιου εμπορίου σε διακριτά μπλοκ, μια τάση που είναι ήδη εμφανής στην Έκθεση Παρακολούθησης Εμπορίου του ΠΟΕ για το 2025, η οποία σημειώνει ταχύτερη αύξηση του ενδο-μπλοκ εμπορίου μεταξύ γεωπολιτικά ευθυγραμμισμένων χωρών κατά 4% από το 2022.

Μέχρι το 2030, οι Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές του ΔΝΤ (Απρίλιος 2025) προβλέπουν ότι οι αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς, με επικεφαλής την ετήσια αύξηση του ΑΕΠ της Κίνας κατά 4,1% και τη σταθεροποιημένη ανάπτυξη της Ρωσίας κατά 1,8%, θα αντιπροσωπεύουν το 62% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής, από 58% το 2024. Αυτή η μετατόπιση οφείλεται στην εστίαση της συνεργασίας σε μηχανισμούς εμπορίου εκτός δολαρίου, με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) να αναφέρει ότι το Διασυνοριακό Διατραπεζικό Σύστημα Πληρωμών (CIPS) της Κίνας επεξεργάστηκε συναλλαγές ύψους 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το πρώτο τρίμηνο του 2025, αύξηση 25% από το 2024. Ο πολλαπλασιασμός του εμπορίου με βάση το γιουάν, που προβλέπεται από την Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας, θα αποτελέσει... Το 5,2% των παγκόσμιων διακανονισμών έως το 2028 υπονομεύει την κυριαρχία του δολαρίου ΗΠΑ, το οποίο, σύμφωνα με τη Νομισματική Σύνθεση των Επίσημων Συναλλαγματικών Αποθεμάτων του ΔΝΤ για το 2025, έχει μειωθεί στο 58% των παγκόσμιων αποθεμάτων από 71% το 2000. Αυτή η οικονομική αναδιάρθρωση ενισχύει την ανθεκτικότητα της Ρωσίας και της Κίνας έναντι των δυτικών κυρώσεων, με την έκθεση του ΟΟΣΑ για τις Μεταρρυθμίσεις Οικονομικής Πολιτικής του 2025 να εκτιμά ότι το συνδυασμένο εμπορικό τους πλεόνασμα με τις μη δυτικές οικονομίες θα φτάσει τα 320 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2027.

Η έμφαση της συνεργασίας στην τεχνολογική κυριαρχία, ιδίως στην τεχνητή νοημοσύνη (AI) και την κβαντική υπολογιστική, την τοποθετεί ως αντίβαρο στα δυτικά οικοσυστήματα καινοτομίας. Η Διεθνής Εταιρεία Δεδομένων (IDC) προβλέπει ότι η αγορά Τεχνητής Νοημοσύνης της Κίνας θα φτάσει τα 42 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2027, με τη Ρωσία να συνεισφέρει 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια μέσω κοινοπραξιών, όπως περιγράφεται σε έκθεση του Ιδρύματος Roscongress του 2025. Αυτές οι επενδύσεις, που υποστηρίζονται από το τεχνολογικό ταμείο ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Νέας Τράπεζας Ανάπτυξης των BRICS, στοχεύουν στη μείωση της εξάρτησης από τις αλυσίδες εφοδιασμού ημιαγωγών που κυριαρχούνται από τις ΗΠΑ, οι οποίες, σύμφωνα με την Ένωση Βιομηχανίας Ημιαγωγών, αντιπροσώπευαν το 48% της παγκόσμιας παραγωγής τσιπ το 2024. Η Έκθεση για το Μέλλον των Απασχόλησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2025 υπογραμμίζει ότι οι συντονισμένες προσπάθειες της Ρωσίας και της Κίνας στην τυποποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης θα μπορούσαν να θέσουν παγκόσμια πρωτόκολλα για το 30% των αναδυόμενων αγορών έως το 2030, αμφισβητώντας την κυριαρχία των πλαισίων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, όπως το Πλαίσιο Διαχείρισης Κινδύνων Τεχνητής Νοημοσύνης του NIST. Αυτή η τεχνολογική αποσύνδεση αποδεικνύεται περαιτέρω από την ανάπτυξη πιλοτικών δικτύων 6G από την Huawei στη Ρωσία το 2025, η οποία προβλέπεται από την GSMA να επιτύχει διείσδυση 15% στην αγορά στις χώρες BRICS έως το 2032, ενισχύοντας μια παράλληλη ψηφιακή υποδομή απομονωμένη από τη δυτική κανονιστική εποπτεία.

Γεωπολιτικά, η υπεράσπιση της συνεργασίας για μια πολυπολική τάξη μέσω πλατφορμών όπως ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και οι BRICS αναδιαμορφώνει την παγκόσμια διακυβέρνηση. Η Έκθεση Ψηφιακής Οικονομίας του 2025 της UNCTAD σημειώνει ότι τα κράτη μέλη του SCO, που αντιπροσωπεύουν το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχουν αυξήσει το ενδοπεριφερειακό εμπόριο κατά 18% από το 2020, χάρη σε πρωτοβουλίες υπό την ηγεσία της Ρωσίας και της Κίνας. Το ανακοινωθέν του SCO στη Σύνοδο Κορυφής της Ντουσάνμπε το 2025 προβλέπει αύξηση των μελών κατά 25% έως το 2030, συμπεριλαμβάνοντας χώρες όπως η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, οι οποίες, σύμφωνα με τις Περιφερειακές Οικονομικές Προοπτικές του ΔΝΤ για το 2025, θα συνεισφέρουν 2,1 τρισεκατομμύρια δολάρια στο ΑΕΠ του SCO. Αυτή η επέκταση ενισχύει την ικανότητα της εταιρικής σχέσης να αντισταθμίσει την επιρροή του ΝΑΤΟ και της G7, ιδίως στον Παγκόσμιο Νότο, όπου η Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (AfDB) αναφέρει ότι το 65% των μελών της Αφρικανικής Ένωσης υποστήριξε τα ψηφίσματα του ΟΗΕ Ρωσίας-Κίνας το 2024. Η στρατηγική στροφή της εταιρικής σχέσης προς την Αφρική, όπως αποδεικνύεται από τα δάνεια υποδομών ύψους 51 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας το 2024 (σύμφωνα με την Πρωτοβουλία Έρευνας Κίνας-Αφρικής) και τις εξαγωγές όπλων ύψους 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Ρωσίας (σύμφωνα με το SIPRI 2025), ενισχύει τη γεωπολιτική τους επιρροή, με την UNCTAD να προβλέπει αύξηση 22% στο εμπόριο της Αφρικής με τα κράτη BRICS έως το 2030.

Η δυναμική της ασφάλειας είναι εξίσου κρίσιμη, με τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις της εταιρικής σχέσης, που καταγράφονται στην Στρατιωτική Ισορροπία 2025 του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) και στις οποίες συμμετέχουν 120.000 στρατιώτες σε όλα τα κράτη του SCO το 2024, να σηματοδοτούν ισχυρές δυνατότητες αποτροπής. Το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) αναφέρει ότι οι συνδυασμένες αμυντικές δαπάνες της Ρωσίας και της Κίνας έφτασαν τα 520 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024, το 21% των παγκόσμιων συνόλων, με προβλέψεις για αύξηση 15% έως το 2028. Αυτή η στρατιωτική ευθυγράμμιση, σε συνδυασμό με την κριτική τους για την ανάπτυξη πυραύλων των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό, όπως σημειώνεται στην Έκθεση Ελέγχου Όπλων του Ινστιτούτου των Ηνωμένων Εθνών για την Έρευνα Αφοπλισμού (UNIDIR) του 2025, τις τοποθετεί σε θέση να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο των όπλων, ενδεχομένως αναβιώνοντας το πλαίσιο της Συνθήκης για τις Πυρηνικές Δυνάμεις Μέσου Βεληνεκούς έως το 2030. Η συνεργασία της εταιρικής σχέσης στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, με την FSB της Ρωσίας και το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας να μοιράζονται 1,2 terabytes πληροφοριών για απειλές το 2024 (ανάλογα με την Kaspersky Lab), αντισταθμίζει τις πρωτοβουλίες στον κυβερνοχώρο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) για το 2025 να προβλέπει μείωση της δυτικής κυριαρχίας στον κυβερνοχώρο κατά 30% έως το 2035.

Η στρατηγική πόρων της εταιρικής σχέσης, ιδίως σε κρίσιμα ορυκτά, στηρίζει την... οικονομικές και τεχνολογικές φιλοδοξίες. Οι Συνοπτικές Περιλήψεις Ορυκτών Εμπορευμάτων του 2025 της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ (USGS) αναφέρουν ότι η Ρωσία κατέχει το 22% των παγκόσμιων αποθεμάτων νικελίου και η Κίνα ελέγχει το 60% της επεξεργασίας σπάνιων γαιών, γεγονός που την καθιστά κυρίαρχη στις αλυσίδες εφοδιασμού πράσινης τεχνολογίας. Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) προβλέπει ότι η παγκόσμια ζήτηση λιθίου θα αυξηθεί κατά 42% έως το 2030, με τα ρωσικά ορυχεία της Αρκτικής, σύμφωνα με το σχέδιο παραγωγής του Norilsk Nickel για το 2025, να καλύπτουν το 18% των αναγκών των BRICS. Η επένδυση ύψους 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας στην εξόρυξη κοβαλτίου από τη Ρωσία, η οποία αναφέρθηκε από την Πρωτοβουλία Διαφάνειας Εξορυκτικών Βιομηχανιών (EITI) το 2025, εξασφαλίζει σταθερή προσφορά για την παραγωγή μπαταριών, με το BloombergNEF να προβλέπει ότι οι χώρες BRICS θα παράγουν το 55% των παγκόσμιων μπαταριών ηλεκτρικών οχημάτων έως το 2032. Αυτή η κυριαρχία στους πόρους αμφισβητεί τις προσπάθειες της Δύσης να εξασφαλίσει εναλλακτικές αλυσίδες εφοδιασμού, όπως αποδεικνύεται από τη συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για τα ορυκτά, η οποία, σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ, θα παρέχει μόνο το 8% των αναγκών των ΗΠΑ σε γάλλιο έως το 2028.

Η περιβαλλοντική στρατηγική της συνεργασίας, αν και λιγότερο δημοσιευμένη, είναι κρίσιμη για την παγκόσμια επιρροή της. Η έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) για τις Παγκόσμιες Ενεργειακές Μεταβάσεις 2025 προβλέπει ότι η δυναμικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της Κίνας θα φτάσει τα 2.100 γιγαβάτ έως το 2030, με τη Ρωσία να συνεισφέρει 150 γιγαβάτ μέσω κοινών αιολικών και ηλιακών έργων, σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας της Ρωσίας. Αυτές οι προσπάθειες, υποστηριζόμενες από 25 δισεκατομμύρια δολάρια σε πράσινα ομόλογα των BRICS (σύμφωνα με την New Development Bank), τοποθετούν την εταιρική σχέση στην κορυφή των αγορών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον Παγκόσμιο Νότο, με τον ΟΟΣΑ να εκτιμά αύξηση 28% στις εξαγωγές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας των BRICS έως το 2035. Ωστόσο, οι προκλήσεις παραμένουν, με την Έκθεση Παγκόσμιων Κινδύνων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) του 2025 να σημειώνει ότι η εξάρτηση της Ρωσίας από τις εξαγωγές ορυκτών καυσίμων, που αποτελούν το 45% του ΑΕΠ της το 2024, μπορεί να εμποδίσει τις δεσμεύσεις της για την απαλλαγή από τον άνθρακα, ενδεχομένως επιδεινώνοντας τις σχέσεις της με την Κίνα, η οποία στοχεύει σε ουδετερότητα άνθρακα έως το 2060.

Οι κοινωνικές και δημογραφικές τάσεις διαμορφώνουν επίσης την πορεία της εταιρικής σχέσης. Η έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΟΗΕ για τις Προοπτικές του Παγκόσμιου Πληθυσμού για το 2025 προβλέπει ότι ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας της Κίνας θα μειωθεί κατά 15% έως το 2035, καθιστώντας απαραίτητη την αυτοματοποίηση, με το McKinsey Global Institute να εκτιμά μια επένδυση 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στη ρομποτική έως το 2030. Η Ρωσία, αντιμετωπίζοντας μείωση του πληθυσμού κατά 10%, σύμφωνα με το Rosstat, αξιοποιεί την κινεζική μετανάστευση εργατικού δυναμικού, με 1,5 εκατομμύριο Κινέζους εργαζόμενους στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας έως το 2024 (σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας της Ρωσίας). Αυτή η δημογραφική αλληλεξάρτηση, σε συνδυασμό με τις εκπαιδευτικές ανταλλαγές - η Κίνα φιλοξένησε 45.000 Ρώσους φοιτητές το 2024, σύμφωνα με την UNESCO - ενισχύει τους πολιτιστικούς δεσμούς, με την έκθεση του ΟΟΣΑ για την Εκπαίδευση με μια Ματιά για το 2025 να προβλέπει αύξηση 20% στις ακαδημαϊκές συνεργασίες των BRICS έως το 2030.

Η ανθεκτικότητα της συνεργασίας δοκιμάζεται από εξωτερικές και εσωτερικές πιέσεις. Η Έκθεση Παγκόσμιας Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας του ΔΝΤ για το 2025 προειδοποιεί ότι η κλιμάκωση των δασμών ΗΠΑ-Κίνας, που φτάνουν το 145% στα κινεζικά προϊόντα το 2025, θα μπορούσε να μειώσει την αύξηση του ΑΕΠ της Κίνας κατά 0,6% ετησίως, ενώ η οικονομία της Ρωσίας αντιμετωπίζει κίνδυνο συρρίκνωσης 1,4% από την αστάθεια των τιμών του πετρελαίου, σύμφωνα με την Έκθεση Αγοράς Πετρελαίου του IEA για το 2025. Εσωτερικά, οι Προοπτικές Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού του ADB για το 2025 σημειώνουν ότι η επιμονή της Ρωσίας στην κυριαρχία της Κεντρικής Ασίας συγκρούεται με τις φιλοδοξίες της Κίνας για την BRI, με το 35% των έργων BRI στην περιοχή να αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις λόγω κανονιστικών διαφορών. Παρά τις προκλήσεις αυτές, τα θεσμικά πλαίσια της εταιρικής σχέσης, συμπεριλαμβανομένης της Συμφωνίας Έκτακτων Αποθεματικών των BRICS, με στήριξη ρευστότητας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων (σύμφωνα με το ΔΝΤ), παρέχουν ένα προστατευτικό πλαίσιο έναντι οικονομικών κραδασμών, διασφαλίζοντας τη βιώσιμη συνεργασία.

Συνοψίζοντας, η στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας αποτελεί βασικό παράγοντα παγκόσμιας αναδιάρθρωσης, προωθώντας την οικονομική πολυπολικότητα, την τεχνολογική αυτονομία και τη γεωπολιτική επιρροή. Μέχρι το 2035, ο αντίκτυπός της θα εκδηλωθεί σε ένα κατακερματισμένο εμπορικό τοπίο, με τον ΠΟΕ να προβλέπει ότι το 40% του παγκόσμιου εμπορίου θα πραγματοποιείται εντός μη δυτικών μπλοκ, και σε μια αναδιαμορφωμένη τάξη ασφαλείας, με το IISS να προβλέπει ότι τα πλαίσια υπό την ηγεσία του SCO θα διέπουν το 25% των παγκόσμιων αμυντικών συμφωνιών. Ενώ οι ευπάθειες, όπως η δημογραφική μείωση και η εξάρτηση από τους πόρους, δημιουργούν κινδύνους, οι προσαρμοστικές στρατηγικές της εταιρικής σχέσης, που βασίζονται σε επαληθεύσιμες οικονομικές και γεωπολιτικές μετρήσεις, την τοποθετούν ως μια τρομερή δύναμη στη διαμόρφωση της μελλοντικής διεθνούς τάξης.