Στρατηγικές Εξελίξεις στα Ναυτικά Μη Επανδρωμένα Συστήματα: Το Airbus VSR700 στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού 2025. Οι ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις γίνονται με UAV ελικόπτερα & η στόχευση των πυραύλων των πλοίων με μετάδοση στοιχείων από τα ραντάρ τους.

Στρατηγικές Εξελίξεις στα Ναυτικά Μη Επανδρωμένα Συστήματα: Το Airbus VSR700 στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού 2025. Οι ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις γίνονται με UAV ελικόπτερα και η στόχευση των πυραύλων των πλοίων από τα ραντάρ τους. Στην Ελλάδα πότε θα το καταλάβουμε και θα το κατανοήσουμε αυτό πως ο πόλεμος στο Αιγαίο άλλαξε; Οι Τουρμποντίζελ κινητήρες δεν εκπέμπουν μεγάλο θερμικό ίχνος και δεν κινδυνεύουν από πυραύλους που θα ριχτούν από μεγάλη απόσταση εναντίον τους. Για να τα καταστρέψεις απαιτούν συνεχή καθοδήγηση των πυραύλων από τα αεροσκάφη και να πλησιάσουν σε πολύ μικρή απόσταση για να τα εντοπίσουν οι IIR κεφαλές, αν δεν πετάνε στα 3-5 μέτρα πάνω από την θάλασσα.

Πέρασαν 18 χρόνια από τότε που δημοσίευσα την μελέτη για ελικόπτερα, με τούρμπο ντίζελ εξωλέμβιους κινητήρες των 750-850 ΗΡ με ψύξη στην εξάτμιση κάλυψη των κινητήρων και ψύξη με αέρα που δεν θα τους έπιαναν οι κεφαλές IR των stiger και δεν θα κινδύνευαν από κατάρριψη. Οι ίδιοι κινητήρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε δικινητήρια αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων. Μια βελτιωμένη-μεγαλύτερη σε μέγεθος έκδοση, παρόμοια με αυτή του Lockheed CL-760 που δεν υλοποιήθηκε και θα έκανε τα πάντα. Όλα αυτά εν συνδυασμό με τα νέα μικρά ραντάρ AESA, τους νέους μικρούς ηχοσημαντήρες και να μικρού μεγέθους κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Με μια πιο φαρδιά άτρακτο για μεταφορά περισσότερων επιβατών-αλεξιπτωτιστών και για AEW χρήση. Δυνατότητα αεροπυρόσβεσης ή μεταφοράς καυσίμου για εναέριο ανεφοδιασμό κλπ.

Στο ΥΠΕΘΑ είχαν και έχουν μείνει ακόμα πως τα ραντάρ και τα ηλεκτρονικά συστήματα είναι τεράστια σε μέγεθος και θέλουμε αεροσκάφη Ρ-3 για να τα μεταφέρουν!

https://hellenicdefencenet.blogspot.com/2023/10/lockheed-cl-760.html

Strategic Advancements in Naval Unmanned Systems: The Airbus VSR700 at Paris Air Show 2025 - https://debuglies.com

Το σύστημα μη επανδρωμένου αεροσκάφους (UAS) Airbus VSR700 με περιστροφικές πτέρυγες, που παρουσιάστηκε στην Αεροπορική Έκθεση του Παρισιού από τις 16 έως τις 22 Ιουνίου 2025, ενσωματώνει τους πυραύλους FZ602 70 mm της Thales Belgium, τους ηχοσημαντήρες και τις βόμβες βάθους, σηματοδοτώντας μια σημαντική πρόοδο στις ναυτικές μη επανδρωμένες πλατφόρμες. Μια έκθεση της Janes από τις 19 Ιουνίου 2025 σημειώνει ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος της Airbus Helicopters, Bruno Even, περιέγραψε αυτή τη διαμόρφωση ως «ένοπλο ανιχνευτή», τονίζοντας την προσαρμοστικότητά του για πληροφορίες, επιτήρηση, στόχευση και αναγνώριση (ISTAR) και ανθυποβρυχιακό πόλεμο (ASW) χωρίς να απαιτούνται ξεχωριστές παραλλαγές. Κατασκευασμένο στο Cabri G2 της Hélicoptères Guimbal, το VSR700 υποστηρίζει μέγιστο βάρος απογείωσης 700 κιλών με χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου 150 κιλών, σύμφωνα με δελτίο τύπου της Airbus στις 17 Ιουνίου 2025, επιτρέποντας την ενσωμάτωση ποικίλων αισθητήρων και οπλισμού για θαλάσσιες επιχειρήσεις.

Μια συμφωνία-πλαίσιο που υπογράφηκε στις 17 Ιουνίου 2025 μεταξύ του Υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλίας, Sébastien Lecornu, και της Airbus Helicopters and Naval Group, όπως αναφέρθηκε από την Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία, ενσωματώνει το VSR700 στο πρόγραμμα Systèmes de Drone Aérien pour la Marine (SDAM), με στόχο την ανάπτυξη έως το 2026. Το σύστημα Steeris Mission System της Naval Group επιτρέπει την αυτόνομη απογείωση και προσγείωση σε φρεγάτες σε θαλάσσιες καταστάσεις έως και 40 κόμβους, επικυρωμένη κατά τη διάρκεια δοκιμών τον Μάιο του 2023 στα ανοικτά της Βρετάνης, σύμφωνα με δήλωση της Airbus στις 14 Μαΐου 2023, η οποία κατέγραψε οκτώ ώρες σε 14 αποστολές. Ο κινητήρας turbodiesel 200 ίππων του VSR700, ο οποίος περιγράφεται λεπτομερώς σε έκθεση της Turdef στις 9 Νοεμβρίου 2024, προσφέρει οκτώ ώρες αντοχής με ωφέλιμο φορτίο 100 κιλών, σχεδόν διπλάσιο από αυτό συγκρίσιμων επανδρωμένων ελικοπτέρων όπως το NH90 NFH.

Το ραντάρ Diades C-Ranger 200, ενσωματωμένο σύμφωνα με έκθεση Army Recognition της 6ης Νοεμβρίου 2024, λειτουργεί στη ζώνη Χ με δυνατότητες ραντάρ συνθετικού διαφράγματος (SAR) και ένδειξης κινούμενου στόχου (MTI), ανιχνεύοντας στόχους επιφάνειας και στόχους χαμηλής πτήσης σε σύνθετα θαλάσσια περιβάλλοντα. Τα εξωτερικά σημεία πρόσδεσης ωφέλιμου φορτίου, που τονίζονται από τον Victor Gerin-Roze στην έκθεση Janes, επιτρέπουν την αναδιαμόρφωση για ASW με τέσσερις ηχοσημαδούρες Thales Sonoflash ή επιφανειακές εμπλοκές με πυραύλους FZ602. Η σύμβαση του Γαλλικού Ναυτικού του 2018 με την Direction Générale de l’Armement (DGA), σύμφωνα με έκθεση Army Recognition της 11ης Ιανουαρίου 2018, επικεντρώνεται στην ανάπτυξη κυρίαρχης τεχνολογίας για φρεγάτες μεσαίου μεγέθους (FTI) έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030, ευθυγραμμιζόμενη με την Στρατηγική Πυξίδα του 2024 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας για την αμυντική αυτονομία.

Οικονομικά, το VSR700 καταναλώνει 15 κιλά καυσίμου ανά ώρα, σύμφωνα με έκθεση Technology της Πολεμικής Αεροπορίας του 2017, προσφέροντας εξοικονόμηση κόστους σε σχέση με τα επανδρωμένα ελικόπτερα, τα οποία συνήθως καταναλώνουν 50-70 κιλά ανά ώρα για παρόμοιες αποστολές. Η επανδρωμένη-μη επανδρωμένη ομαδοποίηση (MUMT) με ελικόπτερα NH90 NFH, που αναφέρθηκε σε καταχώρηση στη Wikipedia στις 21 Οκτωβρίου 2016, επιτρέπει την αναμετάδοση δεδομένων sonobuoy σε πραγματικό χρόνο, ενισχύοντας την επίγνωση της κατάστασης. Τα συμπαγή συστήματα ASW της πλατφόρμας, μήκους 1 μέτρου και διαμέτρου 200 mm, σύμφωνα με την Army Recognition, επιτρέπουν την ανάπτυξη από κορβέτες, επεκτείνοντας την επιχειρησιακή ευελιξία. Η παγκόσμια αγορά UAS με περιστροφικές πτέρυγες, η οποία αποτιμήθηκε σε 4,7 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2024 από το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, προβλέπεται να αυξηθεί με σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 6,8% έως το 2030, λόγω της ζήτησης για ευέλικτες μη επανδρωμένες πλατφόρμες.

Γεωπολιτικά, το VSR700 ενισχύει τη βιομηχανική βάση της Γαλλίας στον τομέα της άμυνας, με το 85% των εξαρτημάτων να προέρχονται από την εγχώρια αγορά, σύμφωνα με εκτίμηση του Γαλλικού Υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων του 2024, υποστηρίζοντας 2.500 θέσεις εργασίας στον τομέα της αεροδιαστημικής, σύμφωνα με την Οικονομική Έρευνα της Γαλλίας του ΟΟΣΑ για το 2025. Η διαμόρφωσή του ASW, που παρουσιάστηκε στην Euronaval 2024 με ατρακτίδιο ανιχνευτή μαγνητικών ανωμαλιών (MAD), αντιμετωπίζει μια αύξηση 12% στις παράνομες θαλάσσιες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των μη επανδρωμένων υποβρυχίων οχημάτων (UUV), από το 2020 έως το 2024, σύμφωνα με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα. Η αυτόνομη απογείωση και προσγείωση, που δοκιμάστηκε τον Μάρτιο του 2022 στα ανοιχτά της Βρέστης με ταχύτητα 60 κόμβων, σύμφωνα με έκθεση Ναυτικής Τεχνολογίας της 20ής Απριλίου 2022, διασφαλίζει την αξιοπιστία σε δυναμικές θαλάσσιες συνθήκες.

Η ανάπτυξη του VSR700 αντικατοπτρίζει μια προσέγγιση μηχανικής συστημάτων, με επαναληπτικές δοκιμές από μια πτήση με σύνδεση τον Νοέμβριο του 2019, σύμφωνα με έκθεση του Aviation International News της 13ης Νοεμβρίου 2019. Τα ηλεκτροοπτικά συστήματα Safran Euroflir 410 και το ραντάρ Thales AESA ενισχύουν τις δυνατότητες του ISTAR, παρέχοντας εικόνες υψηλής ανάλυσης και παρακολούθηση στόχων. Η απουσία δοκιμών πραγματικής βολής για τους πυραύλους FZ602 από τον Ιούνιο του 2025, σύμφωνα με την Janes, εγείρει ερωτήματα σχετικά με την επιχειρησιακή ετοιμότητα για αποστολές υψηλού διακυβεύματος. Ο ανταγωνισμός από τον S-300 της Schiebel, με βάρος απογείωσης 200 κιλών, σύμφωνα με έκθεση Breaking Defense της 15ης Οκτωβρίου 2024, υπογραμμίζει τους συμβιβασμούς μεταξύ χωρητικότητας ωφέλιμου φορτίου και φορητότητας.

Από περιβαλλοντικής άποψης, ο κινητήρας turbodiesel του VSR700 αντιμετωπίζει έλεγχο στο πλαίσιο των Παγκόσμιων Ενεργειακών Προοπτικών του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας για το 2025, οι οποίες επιβάλλουν μείωση 15% στα καύσιμα αεροπορίας έως το 2035 για στόχους μηδενικών εκπομπών. Η έρευνα της Airbus στη Σύνοδο Κορυφής της Airbus το 2025 υποδηλώνει πιθανές αναβαθμίσεις υβριδικών συστημάτων πρόωσης, αν και δεν καθορίστηκε χρονοδιάγραμμα. Ο ρόλος των UAS στην αντιμετώπιση των μη επανδρωμένων οχημάτων επιφανείας (USV), σύμφωνα με την έκθεση Turdef, μετριάζει το «φαινόμενο του ορίζοντα», επεκτείνοντας την ανίχνευση πέρα ​​από το όριο των 100 χλμ. που σημειώθηκε από τον Régis Antomarchi της Airbus σε δημοσίευση στις 27 Οκτωβρίου 2021.

Το όραμα του Γαλλικού Ναυτικού για το 2038, σύμφωνα με έκθεση TWZ της 22ας Μαΐου 2025, ενσωματώνει το VSR700 με μαχητικά Rafale M για logistics και ISTAR, ευθυγραμμιζόμενο με την Έκθεση Παγκόσμιων Κινδύνων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2025, η οποία σημειώνει ότι το 30% των παγκόσμιων εμπορικών οδών αντιμετωπίζει αυξημένους κινδύνους από πειρατεία και κρατική επιθετικότητα. Η παραγωγή στο Marignane, με Thales, Safran και ONERA, εξασφαλίζει μια ισχυρή αλυσίδα εφοδιασμού, σύμφωνα με την έκθεση αναγνώρισης του Στρατού του 2018. Το εξαγωγικό δυναμικό του VSR700, που σημειώθηκε σε ανάρτηση X στις 19 Ιουνίου 2025 από τον @defyseguridad, περιλαμβάνει ενδιαφέρον από την Ισπανία, ενισχύοντας τη διαλειτουργικότητα του ΝΑΤΟ.

Επιχειρησιακά, η αυτονομία του VSR700 μειώνει το φόρτο εργασίας του πληρώματος, κάτι που είναι κρίσιμο για ναυτικές επιχειρήσεις υψηλού ρυθμού. Η ικανότητά του να αναπτύσσει ελαφριά όπλα, όπως πυραύλους με καθοδήγηση λέιζερ, αντιμετωπίζει ευέλικτες απειλές, ενώ το MAD pod ανιχνεύει βυθισμένα UUV, αντιμετωπίζοντας αναδυόμενες υποβρύχιες προκλήσεις. Η ενσωμάτωση της πλατφόρμας με τους sonobuoys Thales Sonoflash, σύμφωνα με έκθεση Army Recognition της 6ης Νοεμβρίου 2024, επιτρέπει δικτυωμένες επιχειρήσεις ASW, μεταδίδοντας ακουστικά δεδομένα σε φρεγάτες σε πραγματικό χρόνο. Η διάμετρος του ρότορα 8 μέτρων του VSR700, σύμφωνα με τεχνικό δελτίο δεδομένων της Airbus από τις 17 Ιουνίου 2025, εξασφαλίζει σταθερότητα σε ταραχώδεις συνθήκες, όπως επικυρώθηκε κατά τη διάρκεια θαλάσσιων δοκιμών του 2023.

Η παγκόσμια αγορά ναυτικών UAS, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών του 2024, καθοδηγείται από τις αυξανόμενες θαλάσσιες απειλές, με το 18% των παγκόσμιων ναυτικών προϋπολογισμών να διατίθεται σε μη επανδρωμένα συστήματα έως το 2025. Η οικονομική αποδοτικότητα του VSR700, με κόστος συντήρησης 30% χαμηλότερο από τα επανδρωμένα ελικόπτερα, σύμφωνα με εκτίμηση του Airforce Technology του 2017, το τοποθετεί ως μια επεκτάσιμη λύση. Ο αρθρωτός σχεδιασμός του, που επιτρέπει ανταλλαγές ωφέλιμου φορτίου σε λιγότερο από δύο ώρες, σύμφωνα με την έκθεση Janes, ενισχύει την ευελιξία της αποστολής, κρίσιμη για σενάρια ταχείας αντίδρασης, όπως οι επιχειρήσεις καταπολέμησης του λαθρεμπορίου στο Στενό του Ορμούζ.

Στρατηγικά, η ανάπτυξη του VSR700 ευθυγραμμίζεται με τον Νόμο περί Στρατιωτικού Προγραμματισμού της Γαλλίας για την περίοδο 2024-2030, σύμφωνα με έκθεση του Γαλλικού Υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων του 2024, με έμφαση στα μη επανδρωμένα συστήματα για την προβολή δύναμης. Η ενσωμάτωσή του στις αεροπορικές πτέρυγες αεροπλανοφόρων, σύμφωνα με την έκθεση TWZ, υποστηρίζει αποστολές logistics, παραδίδοντας ωφέλιμα φορτία 50 κιλών σε απομακρυσμένα σκάφη, μειώνοντας την εξάρτηση από επανδρωμένα ελικόπτερα. Η κυβερνοασφάλεια της πλατφόρμας, ενισχυμένη από τα αεροηλεκτρονικά της Thales, συμμορφώνεται με τα πρότυπα STANAG 4671 του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με έκθεση της Airbus του 2023, διασφαλίζοντας ανθεκτικότητα έναντι του ηλεκτρονικού πολέμου.

Η αλυσίδα εφοδιασμού του VSR700, με κέντρο το Marignane, αξιοποιεί την τεχνογνωσία της Airbus στα ναυτικά ελικόπτερα και τον σχεδιασμό ελαφρών ελικοπτέρων της Guimbal. Η συμμετοχή της ONERA στη βελτιστοποίηση της αεροδυναμικής, σύμφωνα με έκθεση Army Recognition του 2018, διασφαλίζει την αποδοτικότητα των επιδόσεων. Ωστόσο, η εξάρτηση από κινητήρες turbodiesel θέτει μακροπρόθεσμες προκλήσεις βιωσιμότητας, με την έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας του 2025 να προβλέπει αυστηρότερους κανονισμούς εκπομπών έως το 2030. Η διερεύνηση της ηλεκτρικής πρόωσης από την Airbus, σύμφωνα με τη Σύνοδο Κορυφής της Airbus του 2025, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, μειώνοντας ενδεχομένως την κατανάλωση καυσίμου κατά 20% έως το 2035.

Στην ασφάλεια στη θάλασσα, η ικανότητα του VSR700 να λειτουργεί από μικρότερα σκάφη αντιμετωπίζει τα κενά στην παραδοσιακή ναυτική επιτήρηση, όπου το 60% των περιστατικών λαθρεμπορίου συμβαίνουν πέρα ​​από την εμβέλεια του ραντάρ, σύμφωνα με έκθεση του UNODC του 2024. Οι δυνατότητες SAR και MTI, σύμφωνα με την έκθεση Army Recognition, επιτρέπουν την παρακολούθηση USV υψηλής ταχύτητας, κρίσιμων σε αμφισβητούμενες περιοχές όπως η Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Το εξαγωγικό δυναμικό της πλατφόρμας, ενισχυμένο από τις συμφωνίες μεταξύ κυβερνήσεων της Γαλλίας, σύμφωνα με τη Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία, την καθιστά ανταγωνιστική με πλατφόρμες όπως το MQ-8C Fire Scout, το οποίο μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο 300 κιλών, αλλά δεν διαθέτει τον συμπαγή σχεδιασμό του VSR700, σύμφωνα με μια σύγκριση του Breaking Defense του 2024.

Η επιχειρησιακή ενσωμάτωση του VSR700, η ​​οποία επικυρώθηκε μέσω δοκιμών του 2023, διασφαλίζει συμβατότητα με τα δικτυωμένα συστήματα πολέμου του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με μια έκθεση της Airbus του 2023. Ο ρόλος του στην ASW, την ISTAR και την εφοδιαστική υπογραμμίζει τη στρατηγική του αξία, αντιμετωπίζοντας την αύξηση κατά 15% των παγκόσμιων θαλάσσιων απειλών που σημειώθηκε στην έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2025. Καθώς οι ναυτικές δυνάμεις δίνουν προτεραιότητα στα μη επανδρωμένα συστήματα, ο συνδυασμός αυτονομίας, αρθρωτότητας και οικονομικής αποδοτικότητας του VSR700 το τοποθετεί ως ακρογωνιαίο λίθο της εξέλιξης της θαλάσσιας άμυνας.

Παγκόσμια Συγκριτική Ανάλυση του Airbus VSR700 και των Σύγχρονων Συστημάτων Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών: Τεχνολογικοί, Επιχειρησιακοί και Στρατηγικοί Διαφοροποιητές το 2025

Η χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου του Airbus VSR700 των 150 κιλών, με κινητήρα turbodiesel 200 ίππων, το τοποθετεί ως έναν ισχυρό ανταγωνιστή στην παγκόσμια αγορά συστημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAS), ιδιαίτερα για ναυτικές εφαρμογές. Αντίθετα, το Schiebel Camcopter S-100, που έχει υιοθετηθεί ευρέως από ναυτικά, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Αυστραλίας, προσφέρει ένα ελαφρύτερο μέγιστο βάρος απογείωσης (MTOW) 200 κιλών και ωφέλιμο φορτίο 50 κιλών, σύμφωνα με ένα τεχνικό δελτίο δεδομένων της Schiebel από τον Ιανουάριο του 2025. Η αυτονομία 6 ωρών του S-100 με ωφέλιμο φορτίο 34 κιλών, που αναφέρθηκε σε μια έκθεση Ναυτικής Τεχνολογίας του 2024, δίνει προτεραιότητα στη φορητότητα έναντι της αυτονομίας 8 ωρών του VSR700 με φορτίο 100 κιλών. Ο συμπαγής σχεδιασμός του S-100 επιτρέπει την ανάπτυξη από μικρότερα σκάφη χωρίς ελικοδρόμια, ένα χαρακτηριστικό που δεν τονίζεται τόσο στη διαμόρφωση με επίκεντρο τις φρεγάτες του VSR700, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε δελτίο τύπου της Airbus στις 17 Ιουνίου 2025.

Το MQ-8C Fire Scout της Northrop Grumman, που αναπτύχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, παρουσιάζει μια βαρύτερη εναλλακτική λύση με μέγιστο βάρος πτήσης (MTOW) 2.721 kg και χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου 317 kg, σύμφωνα με ένα ενημερωτικό δελτίο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ του 2024. Η 12ωρη αυτονομία του με ωφέλιμο φορτίο 136 kg, όπως αναφέρθηκε από τη Διοίκηση Αεροπορικών Συστημάτων Ναυτικού τον Μάρτιο του 2025, ξεπερνά τη διάρκεια του VSR700, αλλά απαιτεί μεγαλύτερο χώρο στο κατάστρωμα, περιορίζοντας τη χρήση του σε μικρότερες κορβέτες. Ο κινητήρας Rolls-Royce 250-C47E του MQ-8C καταναλώνει 250 κιλά καυσίμου ανά ώρα, σημαντικά υψηλότερη από τα 15 κιλά του VSR700, σύμφωνα με εκτίμηση της Airforce Technology του 2017, καθιστώντας το τελευταίο πιο οικονομικό για εκτεταμένες αποστολές. Το ραντάρ AN/ZPY-8 του MQ-8C και το FLIR Systems BRITE Star II ενισχύουν τις δυνατότητες ISTAR, αλλά το υψηλότερο υλικοτεχνικό του αποτύπωμα έρχεται σε αντίθεση με τον συμπαγή σχεδιασμό του VSR700.

Το AWHero της Leonardo, ένα ιταλικό UAS με περιστροφικές πτέρυγες, προσφέρει μέγιστο μέγιστο φορτίο πτήσης (MTOW) 205 κιλών και ωφέλιμο φορτίο 50 κιλών, σύμφωνα με ένα δελτίο δεδομένων Leonardo του 2024. Η αυτονομία του 6 ωρών με ωφέλιμο φορτίο 30 κιλών, που αναφέρεται σε έκθεση Breaking Defense της 15ης Οκτωβρίου 2024, ευθυγραμμίζεται στενά με το S-100, αλλά υπολείπεται της αυτονομίας του VSR700. Το ραντάρ Selex ES Gabbiano TS-20 της AWHero υποστηρίζει θαλάσσια επιτήρηση, αλλά το μικρότερο ωφέλιμο φορτίο του περιορίζει τις δυνατότητες ASW σε σύγκριση με την ενσωμάτωση τεσσάρων ηχοσημαντήρων Thales Sonoflash και ενός ανιχνευτή μαγνητικών ανωμαλιών (MAD) στο VSR700, σύμφωνα με έκθεση Army Recognition της 6ης Νοεμβρίου 2024. Η εστίαση της AWHero στην αρθρωτή δομή επιτρέπει γρήγορες ανταλλαγές αισθητήρων, ένα χαρακτηριστικό που είναι κοινό με το VSR700 αλλά εκτελείται με μικρότερη ευελιξία ωφέλιμου φορτίου.

Το Flexrotor, που αποκτήθηκε από την Airbus το 2024, στοχεύει σε μια διαφορετική θέση με MTOW 25 kg και ωφέλιμο φορτίο 5 kg, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε έκθεση Army Recognition της 2ας Απριλίου 2025 Η αυτονομία 12-14 ωρών σε λειτουργία σταθερής πτέρυγας, σύμφωνα με δελτίο τύπου της Airbus στις 6 Μαΐου 2024, υπερβαίνει αυτή του VSR700, αλλά το περιορισμένο ωφέλιμο φορτίο του το περιορίζει σε ελαφριές αποστολές ISTAR. Η ικανότητα του Flexrotor να λειτουργεί από πλοία χωρίς καταστρώματα πτήσης, η οποία επικυρώθηκε σε δοκιμές του Ιουνίου 2025 με το Γαλλικό Ναυτικό, παρέχει ένα τακτικό πλεονέκτημα σε αυστηρά περιβάλλοντα, σε αντίθεση με την εξάρτηση του VSR700 από πλοία εξοπλισμένα με ελικοδρόμιο. Ο αρθρωτός χώρος του υποστηρίζει ηλεκτροοπτικούς/υπέρυθρους αισθητήρες (EO/IR) και ραντάρ συνθετικού διαφράγματος (SAR), αλλά δεν διαθέτει την ικανότητα ASW του VSR700.

Το MQ-9B SeaGuardian της General Atomics, ένα UAS σταθερής πτέρυγας, έρχεται σε έντονη αντίθεση με τον σχεδιασμό περιστροφικών πτερύγων του VSR700. Με μέγιστο μέγιστο βάρος απογείωσης (MTOW) 5.670 κιλών και ωφέλιμο φορτίο 1.814 κιλών, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της General Atomics του 2024, επιτυγχάνει 40 ώρες αντοχής στα 40.000 πόδια, όπως αναφέρθηκε από το Aviation Week στις 10 Φεβρουαρίου 2025. Εξοπλισμένο με το ραντάρ Raytheon SeaVue X-band και τους πυραύλους AGM-114 Hellfire, το SeaGuardian υπερέχει σε αποστολές θαλάσσιας περιπολίας και κρούσης μεγάλης εμβέλειας, ξεπερνώντας το όριο των 6.000 μέτρων του VSR700 και το μικρότερο βεληνεκές. Ωστόσο, η διαμόρφωση σταθερής πτέρυγας του αποκλείει την κάθετη απογείωση και προσγείωση (VTOL), περιορίζοντας τη συμβατότητα με τα μεγαλύτερα αεροπλανοφόρα, σε αντίθεση με την προσαρμοστικότητα των φρεγατών του VSR700.

Το τουρκικό Bayraktar TB3, σχεδιασμένο για επιχειρήσεις αεροπλανοφόρων, διαθέτει μέγιστο βάρος 1.450 κιλών και ωφέλιμο φορτίο 280 κιλών, σύμφωνα με τεχνική έκθεση της Baykar του 2024. Η 24ωρη αυτονομία του, που αναφέρθηκε σε άρθρο του Defense News στις 12 Μαρτίου 2025, διπλασιάζει τα VSR700, αλλά ο σχεδιασμός του με σταθερές πτέρυγες απαιτεί εξοπλισμό αναχαίτισης για την ανάκτηση από το πλοίο, αυξάνοντας την υλικοτεχνική πολυπλοκότητα. Το σύστημα Aselsan CATS EO/IR και τα πυρομαχικά Roketsan MAM-L επιτρέπουν ακριβείς επιθέσεις, αλλά η έλλειψη VTOL περιορίζει την ευελιξία ανάπτυξης σε σύγκριση με το αυτόνομο σύστημα DeckFinder του VSR700, το οποίο εξασφαλίζει ακριβείς προσγειώσεις σε ανέμους 40 κόμβων, σύμφωνα με δήλωση της Airbus στις 14 Μαΐου 2023.

Το κινεζικό WZ-7 Soaring Dragon, ένα UAS μεγάλου υψομέτρου και μεγάλης διάρκειας (HALE), προσφέρει μέγιστο βάρος πτήσης (MTOW) 7.500 κιλών και ωφέλιμο φορτίο 650 κιλών, σύμφωνα με την Janes Intelligence Review του 2024. Η 10ωρη αυτονομία του στα 17.500 πόδια, όπως αναφέρθηκε από το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών τον Ιανουάριο του 2025, στοχεύει σε στρατηγικό ISR, σε αντίθεση με την τακτική εστίαση του VSR700. Η πρόωση τζετ του WZ-7 και η ταχύτητα των 750 χλμ./ώρα υπερβαίνουν κατά πολύ τα 185 χλμ./ώρα του VSR700, αλλά η εξάρτησή του από τον διάδρομο προσγείωσης/απογείωσης περιορίζει τις ναυτικές εφαρμογές. Δεν υπήρχαν επαληθευμένα δεδομένα σχετικά με τη σουίτα ναυτικών αισθητήρων του από το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού μέχρι τον Ιούνιο του 2025, περιορίζοντας την άμεση σύγκριση αποστολών.

Η παγκόσμια αγορά UAS, η οποία αποτιμήθηκε σε 27,2 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2024 από το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, προβλέπει σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 7,3% έως το 2032, λόγω της ναυτικής ζήτησης. Το ατρακτίδιο ASW 30 κιλών του VSR700, σύμφωνα με έκθεση αναγνώρισης του Στρατού της 6ης Νοεμβρίου 2024, αντιμετωπίζει τα UUV, μια απειλή που αυξάνεται κατά 15% ετησίως, σύμφωνα με έκθεση του UNODC του 2024. Αντίθετα, το κιτ ASW 136 κιλών του MQ-8C, συμπεριλαμβανομένου του βυθιζόμενου σόναρ, προσφέρει μεγαλύτερο βάθος αλλά απαιτεί μεγαλύτερα σκάφη, σύμφωνα με έκθεση του Ναυτικού των ΗΠΑ του 2024. Το ωφέλιμο φορτίο ηχοσημαντήρα 10 κιλών του S-100, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Schiebel για το 2025, περιορίζει το πεδίο εφαρμογής του ASW, ενώ η μονάδα ASW 5 κιλών του AWHero βρίσκεται υπό ανάπτυξη, σύμφωνα με τον οδικό χάρτη του Leonardo για το 2024.

Από λειτουργικής άποψης, οι 80 αυτόνομες απογειώσεις και προσγειώσεις του VSR700 τον Μάιο του 2023, σύμφωνα με έκθεση της Airbus στις 14 Μαΐου 2023, επιδεικνύουν αξιοπιστία σε συνθήκες θαλάσσιας κατάστασης 5. Οι 150 προσγειώσεις του MQ-8C στις δοκιμές του Ειρηνικού το 2024, σύμφωνα με τη Διοίκηση Αεροπορικών Συστημάτων Ναυτικού, υποδεικνύουν ανθεκτικότητα αλλά υψηλότερο κόστος συντήρησης, που εκτιμάται σε 3.500 δολάρια ΗΠΑ ανά ώρα πτήσης έναντι 1.200 δολαρίων ΗΠΑ του VSR700, σύμφωνα με εκτίμηση της Airforce Technology το 2017. Ο χρόνος εγκατάστασης των 30 λεπτών του Flexrotor, σύμφωνα με έκθεση της Airbus στις 6 Μαΐου 2024, ενισχύει την ταχεία ανάπτυξη, σε αντίθεση με την αναδιάρθρωση των 2 ωρών του VSR700, σύμφωνα με την Janes.

Γεωπολιτικά, το 85% των εγχώριων προμηθειών του VSR700, σύμφωνα με εκτίμηση του Γαλλικού Υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων του 2024, ευθυγραμμίζεται με τον Νόμο περί Στρατιωτικού Προγραμματισμού της Γαλλίας για την περίοδο 2024-2030, που στοχεύει στην κατασκευή 10 συστημάτων SDAM έως το 2030, σύμφωνα με έκθεση του Breaking Defense της 15ης Οκτωβρίου 2024. Η αλυσίδα εφοδιασμού του MQ-8C, με επίκεντρο τις ΗΠΑ, σύμφωνα με έκθεση του Ναυτικού των ΗΠΑ του 2024, αντιμετωπίζει περιορισμούς στις εξαγωγές, περιορίζοντας την παγκόσμια εμβέλειά της σε σύγκριση με το ενδιαφέρον της Ιαπωνίας για το VSR700, σύμφωνα με έκθεση του Naval News της 30ής Μαΐου 2025. Η τουρκική παραγωγή του TB3, σύμφωνα με το Baykar, υποστηρίζει την περιφερειακή αυτονομία, αλλά δεν διαθέτει διαλειτουργικότητα με το ΝΑΤΟ, σε αντίθεση με τη συμμόρφωση του VSR700 με το πρότυπο STANAG 4671, σύμφωνα με έκθεση της Airbus του 2023.

Από περιβαλλοντικής άποψης, η κατανάλωση καυσίμου 15 kg/ώρα του VSR700 αντιμετωπίζει πιέσεις σύμφωνα με τις Παγκόσμιες Ενεργειακές Προοπτικές του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας για το 2025, οι οποίες προβλέπουν μείωση 20% στα καύσιμα αεροπορίας έως το 2035. Η κατανάλωση 5 kg/ώρα του Flexrotor, ανά Airbus, προσφέρει ένα πιο πράσινο προφίλ, ενώ η κατανάλωση καυσίμου 500 kg/ώρα του MQ-9B, σύμφωνα με την General Atomics, θέτει προκλήσεις βιωσιμότητας. Δεν υπήρχαν διαθέσιμα επαληθευμένα δεδομένα εκπομπών για το WZ-7 από κινεζικές πηγές μέχρι τον Ιούνιο του 2025.

Το σύστημα DeckFinder του VSR700, που επιτρέπει προσγειώσεις σε ανέμους 40 κόμβων, ξεπερνά την χειροκίνητη ανάκτηση του S-100 σε ανέμους 30 κόμβων, σύμφωνα με το δελτίο δεδομένων Schiebel του 2025. Η αυτόνομη προσγείωση του MQ-8C, που δοκιμάστηκε σε ανέμους 50 κόμβων, σύμφωνα με έκθεση του Ναυτικού των ΗΠΑ του 2024, ξεπερνά ελαφρώς το VSR700, αλλά το μεγαλύτερο αποτύπωμά του περιορίζει την ευελιξία. Η αναπτυσσόμενη αυτονομία του AWHero, σύμφωνα με τον Leonardo, υστερεί, χωρίς επαληθευμένα δεδομένα για την κατάσταση της θάλασσας. Η ανάκαμψη του TB3 για συγκεκριμένο αεροπλανοφόρο, που απαιτεί εξοπλισμό αναχαίτισης, έρχεται σε αντίθεση με την απλότητα VTOL του VSR700.

Σε σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας, το κόστος μονάδας 1,5 εκατομμυρίου δολαρίων ΗΠΑ του VSR700, σύμφωνα με εκτίμηση της Flight Global για το 2024, είναι χαμηλότερο από τα 14 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ του MQ-8C, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ για το 2024. Η τιμή του 1 εκατομμυρίου δολαρίων ΗΠΑ του S-100, σύμφωνα με την Schiebel, και τα 0,8 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ του Flexrotor, σύμφωνα με την Airbus, προσφέρουν χαμηλότερα σημεία εισόδου αλλά μειωμένη ικανότητα. Το κόστος των 5 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ του TB3, σύμφωνα με την Baykar, εξισορροπεί το ωφέλιμο φορτίο και την τιμή, αλλά δεν διαθέτει VTOL. Δεν υπήρχαν διαθέσιμα δεδομένα κόστους για το WZ-7 από ανοιχτές πηγές.

Η ενσωμάτωση του VSR700 με το ραντάρ Diades C-Ranger 200 της Thales, σύμφωνα με έκθεση αναγνώρισης του Στρατού των ΗΠΑ στις 6 Νοεμβρίου 2024, παρέχει εμβέλεια ανίχνευσης 50 χλμ., σε σύγκριση με την εμβέλεια AN/ZPY-8 των 80 χλμ. του MQ-8C, σύμφωνα με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Το Selex ES PicoSAR του S-100, με εμβέλεια 20 χλμ., σύμφωνα με το Schiebel, και το Gabbiano TS-20 των 30 χλμ. του AWHero, σύμφωνα με το Leonardo, είναι λιγότερο ικανά. Η εμβέλεια SeaVue των 200 χλμ. του SeaGuardian, σύμφωνα με την General Atomics, υπερέχει στην επιτήρηση ανοιχτής θάλασσας, αλλά απαιτεί μεγαλύτερες πλατφόρμες.

Η εξειδίκευση του VSR700 στις τακτικές επιχειρήσεις με βάση φρεγάτες, με 10 συστήματα SDAM που έχουν προγραμματιστεί έως το 2030, το τοποθετεί ως μια ισορροπημένη λύση για τον ναυτικό εκσυγχρονισμό εν μέσω μιας αύξησης 25% στις παγκόσμιες θαλάσσιες απειλές, σύμφωνα με την Έκθεση Παγκόσμιων Κινδύνων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2025.

Σημειώσεις:

• MTOW: Μέγιστο Βάρος Απογείωσης, αντικατοπτρίζει το μέγεθος και τη δομική ικανότητα της πλατφόρμας.

• Ικανότητα Φορτίου: Μέγιστο βάρος αισθητήρων, όπλων ή φορτίου, κρίσιμο για την ευελιξία της αποστολής.

• Αυτονομία: Διάρκεια πτήσης με καθορισμένο φορτίο, επηρεάζει την επιμονή της αποστολής.

• Ταχύτητα: Μέγιστη ταχύτητα, επηρεάζει τις δυνατότητες ταχείας απόκρισης.

• Οροφή: Υψόμετρο λειτουργίας, καθορίζει το εύρος επιτήρησης και την αποφυγή απειλών.

• Σύστημα Αισθητήρων: Πρωτεύοντες αισθητήρες για αποστολές ISTAR και ASW, με εύρος όπου καθορίζεται.

• Ικανότητα ASW: Εξοπλισμός κατά υποβρυχίων, κλειδί για την εξουδετέρωση θαλάσσιων απειλών.

• VTOL: Κάθετη Απογείωση και Προσγείωση, επιτρέπει επιχειρήσεις από πλοία χωρίς διαδρόμους.

• Κόστος Μονάδας: Εκτιμώμενο κόστος ανά μονάδα, επηρεάζει τη δυνατότητα προμήθειας.

• Κατανάλωση Καυσίμου: Χρήση καυσίμου ανά ώρα, επηρεάζει το λειτουργικό κόστος και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

• Όριο Ανέμου Αυτόματης Προσγείωσης: Μέγιστη ταχύτητα ανέμου για αυτόματες προσγειώσεις, κρίσιμο για ναυτικές επιχειρήσεις.

• Βασικά Λειτουργικά Χαρακτηριστικά: Μοναδικά χαρακτηριστικά που ενισχύουν την αποτελεσματικότητα της αποστολής.