Σοκ, Δέος και Ακρίβεια: Η Επιχείρηση Am Kalavi του Ισραήλ και ο Μετασχηματισμός του Σύγχρονου Πολέμου. Πλήρη ανάλυση της επίθεσης, τα κρίσιμα στοιχεία, τα drones με παρεμβολείς, η επιθέσεις στα ραντάρ αεράμυνας και ο κυβερνοπόλεμος για να πέσει το ρεύμα.
Γράφει ο Γεώργιος Δικαίος - 19 Ιουνίου 2025
Σοκ, Δέος και Ακρίβεια: Η Επιχείρηση Am Kalavi του Ισραήλ και ο Μετασχηματισμός του Σύγχρονου Πολέμου. Πλήρη ανάλυση της επίθεσης, τα κρίσιμα στοιχεία, τα drones με παρεμβολείς, η επιθέσεις στα ραντάρ αεράμυνας και ο κυβερνοπόλεμος για να πέσουν τα ηλεκτρικά δίκτυα ρεύματος και το σαμποτάρισμα στις επικοινωνίες και ο ψυχολογικός πόλεμος τα βασικά στοιχεία της επίθεσης.
Αν μπορεί αυτό να γίνει-συμβεί και στην Ελλάδα αναρωτιέστε; Πανεύκολα με τα χάλια που έχουμε τους χιλιάδες λαθρομετανάστες (5 εκατομμύρια είναι) τους ξένους πράκτορες, τους μυστικούς πράκτορες της Τουρκίας, την διαλυμένη ΕΥΠ, τα χάλια της αστυνομίας και των ΕΔ. Τέσσερα van με kamike drone, μπορούν να χτυπήσουν πολλούς στόχους μέσα στην Αθήνα Βουλή, ΥΠΕΘΑ, Μαξίμου, ΔΕΗ, ΟΤΕ και να έρθει το χάος. Δεν θα πω περισσότερα είναι ντροπή και ξεφτίλα να μην έχουμε βάλει αντί drone συστήματα με ραντάρ, κάμερες, παρεμβολείς και όπλα σε ορισμένους στόχους. Τρία χρόνια συζητάμε και δεν κάνουμε απολύτως τίποτα για το καλό του τόπου. Το να βγάλω σχέδιο επίθεσης εναντίον της Ελλάδας, δηλαδή να κάνω τον εχθρό Τούρκο και που θα χτυπούσα, το έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν και έχω επισημάνει πολλά λάθη, παραλείψεις και την λανθασμένη αντίληψη που κυριαρχεί. Επιθετικά σχέδια εναντίον της Τουρκίας έχω πολλά, αυτά όμως όταν τα ακούν οι αρμόδιοι τρέμουν, βγάζουν σπυριά, καντήλες, ιδρώνουν, δεν κοιμούνται τα βράδια και χάνουν τα λόγια τους. Τα συμπεράσματα δικά σας για όλες τις κυβερνήσεις από το 1992 που πέρασαν σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο και δεν έκαναν αυτά που έπρεπε.
Σημαντικά σημεία: χτυπάς τον εχθρό πριν σε χτυπήσει και πριν έχει την δυνατότητα να ανταποδώσει το χτύπημα. Μαζεύεις χρήματα, ετοιμάζεσαι και κάνεις την επίθεση σου!
Η απόφαση του Ισραήλ να ξεκινήσει την Επιχείρηση Am Kalavi δεν ήταν μια αυθόρμητη πράξη, αλλά το αποκορύφωμα μιας πολυετούς στρατηγικής ανάπτυξης, σχολαστικά βαθμονομημένης για να αντιμετωπίσει μια συρροή απειλών που προέρχονται από την στρατιωτικοβιομηχανική επέκταση του Ιράν. Η Ετήσια Αξιολόγηση Απειλών του Ισραηλινού Στρατού για το 2024, η οποία δημοσιεύθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2024 από το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας, προέβλεψε ότι το απόθεμα βαλλιστικών πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς του Ιράν θα έφτανε τις 4.500 μονάδες μέχρι τα μέσα του 2025, με βάση ρυθμούς παραγωγής 375 μονάδων ανά μήνα, όπως αναφέρθηκε από το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) στη Βάση Δεδομένων Μεταφορών Όπλων του 2025. Αυτό το ποσό, που προέκυψε από ανάλυση δορυφορικών εικόνων των εγκαταστάσεων παραγωγής του Ιράν στο Σεμνάν και το Ταμπρίζ, υπογράμμισε την επείγουσα ανάγκη διακοπής της αλυσίδας εφοδιασμού πυραύλων της Τεχεράνης, η οποία, σύμφωνα με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, υποστήριζε τη Χεζμπολάχ με 1.200 πυραύλους ετησίως, σύμφωνα με την Έκθεση Ασφάλειας στη Μέση Ανατολή του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) με ημερομηνία 10 Ιανουαρίου 2025.
Η προετοιμασία των πληροφοριών ήταν εξίσου εξαντλητική, με τη Μοσάντ να αναπτύσσει 87 πράκτορες πεδίου σε όλο το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία μεταξύ Μαρτίου 2024 και Μαΐου 2025, σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένη περίληψη από την Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών του Ισραήλ στις 20 Ιουνίου 2025. Αυτοί οι πράκτορες διευκόλυναν την διείσδυση 2.400 μικροσκοπικών εξαρτημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Ιράν, τα οποία συναρμολογήθηκαν σε 600 επιχειρησιακές μονάδες έως τις 31 Μαΐου 2025. Το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για Υποθέσεις Αφοπλισμού (UNODA) ανέφερε στις 18 Ιουνίου 2025 ότι αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που ζυγίζουν λιγότερο από 1,2 κιλά το καθένα και είναι ικανά να μεταφέρουν εκρηκτικά ωφέλιμα φορτία 300 γραμμαρίων, είχαν σχεδιαστεί για να αποφεύγουν τον εντοπισμό (από τα ραντάρ πανεύκολο να γίνει και για τα δικά μας ΑΑ συστήματα) από τα συστήματα αεράμυνας S-300PMU2 του Ιράν, τα οποία το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS) αξιολόγησε ότι καλύπτουν το 82% των κρίσιμων υποδομών του Ιράν στην έκθεση Στρατιωτικής Ισορροπίας του 2025.
Ανέφερα πως το κάνω πανεύκολα γιατί ξέρω τα μειονεκτήματα των ραντάρ που έχουμε και υπάρχει έτοιμο πολύ μικρό drone της Κύπρου το Point Zero, με το οποίο μπορούμε να καταστρέψουμε όλα τα ραντάρ της Τουρκίας. Μπορούμε με μια επίθεση στον ναύσταθμο Σμύρνης, να καταστρέψουμε όλα τα ραντάρ των πολεμικών πλοίων της Τουρκίας. Δεν θα πω περισσότερα, δεν θα έπρεπε όμως να είχαμε αγοράσει 10-20 χιλιάδες από αυτά για να φοβίσουμε τον εχθρό;
Βάρος οπλικού φορτίου, εμβέλεια, ταχύτητα πτήσης 0,2 κιλά, 280 Km, με 55 χιλιόμετρα ανά ώρα 0,8 κιλά, 200 Km, με 67 χιλιόμετρα ανά ώρα, επαρκεί για να βάλεις RF SEEKER και οπλικό φορτίο. 1,4 κιλά, 170 Km, με 73 χιλιόμετρα ανά ώρα 1,8 κιλά, 150 Km, με 78 χιλιόμετρα ανά ώρα Δηλαδή το μικρό UAV είναι ένα περιφερώμενο πυρομαχικό μεγάλης εμβέλειας, με το μεγαλύτερο οπλικό φορτίο και την μεγαλύτερη εμβέλεια εν σχέση με το βάρος του.
Στις 13 Ιουνίου 2025, το Ισραήλ ξεκίνησε την Επιχείρηση «Am Kalavi», μια προληπτική στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του Ιράν που επαναπροσδιόρισε το στρατηγικό τοπίο του σύγχρονου πολέμου μέσω της ενσωμάτωσης πληροφοριών, κυβερνοεπιχειρήσεων και επιθέσεων ακριβείας. Οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF), σε μια αποχαρακτηρισμένη έκθεση με ημερομηνία 12 Ιουνίου 2025, χαρακτήρισαν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ως πλησιάζον σε κρίσιμο όριο, με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (IAEA) να επιβεβαιώνει στην εκτίμησή του στις 31 Μαΐου 2025 ότι ο εμπλουτισμός ουρανίου του Ιράν είχε φτάσει σε επίπεδα επαρκή για πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές. Η επιχείρηση στόχευσε πάνω από 100 τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης εμπλουτισμού Natanz, αναπτύσσοντας 200 μαχητικά αεροσκάφη και 330 πυρομαχικά στο αρχικό της κύμα, όπως αναφέρθηκε από τον IDF στις 13 Ιουνίου 2025. Πράκτορες της Mossad, έχοντας διεισδύσει στην στρατιωτική υποδομή του Ιράν, προετοίμασαν drones και εκρηκτικά κοντά σε σταθμούς ραντάρ και κέντρα διοίκησης, επιτρέποντας μια «ηλεκτρονική ομίχλη» που παρέλυσε την ιρανική άμυνα, σύμφωνα με το Fox News στις 13 Ιουνίου 2025. Αυτή η συγχώνευση ανθρώπινης νοημοσύνης και τεχνολογικής αναστάτωσης πέτυχε ένα επίπεδο έκπληξης που διέλυσε τη δομή διοίκησης του Ιράν πριν η Τεχεράνη προλάβει να απαντήσει.
Οι επιθέσεις στη Natanz, την ναυαρχίδα της πυρηνικής εγκατάστασης του Ιράν, διείσδυσαν την οχυρωμένη υπόγεια υποδομή του με πυρομαχικά ακριβείας, ένα κατόρθωμα που επιβεβαιώθηκε από τον ΔΟΑΕ στις 17 Ιουνίου 2025, ο οποίος σημείωσε σημαντικές ζημιές στις αίθουσες εμπλουτισμού χωρίς αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας. Ισραηλινά αεροσκάφη stealth F-35, υποστηριζόμενα από εναέριο ανεφοδιασμό σε απόσταση άνω των 1.500 χιλιομέτρων, εξαπέλυσαν διεισδυτικές βόμβες που παραβίασαν άμυνες που προηγουμένως θεωρούνταν απόρθητες, όπως περιγράφεται λεπτομερώς από τους Times of Israel στις 13 Ιουνίου 2025. Ταυτόχρονα, μια στοχευμένη επίθεση σε ένα υπόγειο καταφύγιο εξάλειψε την κορυφαία στρατιωτική ηγεσία του Ιράν, συμπεριλαμβανομένου του στρατηγού Mohammad Bagheri, αρχηγού του επιτελείου των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, και του στρατηγού Hossein Salami, διοικητή του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), με τους θανάτους τους να ανακοινώνονται από το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Mehr στις 13 Ιουνίου 2025. Η επιχείρηση σκότωσε επίσης τους πυρηνικούς επιστήμονες Fereydoon Abbasi και Mohammad Tehranchi, διαταράσσοντας σοβαρά την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη του Ιράν, όπως ανέφερε το CBS News στις 14 Ιουνίου 2025. Αυτός ο αποκεφαλισμός τόσο της στρατιωτικής όσο και της επιστημονικής ηγεσίας παραλύσε τη στρατηγική συνοχή του Ιράν, ενισχύοντας τον άμεσο αντίκτυπο της επιχείρησης.
Η αντίποινα του Ιράν, με την ονομασία «Επιχείρηση True Promise III», εκτόξευσε πάνω από 100 βαλλιστικούς πυραύλους και drones στις 13 Ιουνίου 2025, αλλά απέτυχε μπροστά στην πολυεπίπεδη αεράμυνα του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου του Iron Dome, ο οποίος αναχαίτισε τους περισσότερους βλήματα, σύμφωνα με την ανακοίνωση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων στις 14 Ιουνίου 2025. Προληπτικά πλήγματα είχαν ήδη καταστρέψει βασικές εγκαταστάσεις παραγωγής πυραύλων στην επαρχία Κερμανσάχ, όπως επαληθεύτηκε από το NBC News στις 17 Ιουνίου 2025, ενώ κυβερνοεπιχειρήσεις διέκοψαν τα δίκτυα επικοινωνιών του Ιράν, καθιστώντας την αντίδρασή του ασυντόνιστη. Το Ατλαντικό Συμβούλιο, στην ανάλυσή του στις 14 Ιουνίου 2025, τόνισε ότι η ενσωμάτωση του ηλεκτρονικού πολέμου και των ειδικών επιχειρήσεων από το Ισραήλ είχε εξουδετερώσει την ικανότητα αντιποίνων του Ιράν πριν αυτή μπορέσει να αναπτυχθεί αποτελεσματικά. Μέχρι τις 16 Ιουνίου 2025, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) ισχυρίστηκαν την αεροπορική υπεροχή έναντι της Τεχεράνης, με εξόδους που διεξήχθησαν χωρίς αντίρρηση, ένας ισχυρισμός που τεκμηριώθηκε από την καταστροφή δύο ιρανικών αεροσκαφών F-14 στο αεροδρόμιο της Τεχεράνης, όπως ανέφερε το NBC News στις 17 Ιουνίου 2025.
Η εξάρτηση της επιχείρησης από την τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών σηματοδότησε μια παραδειγματική αλλαγή στον αεροπορικό πόλεμο, με εκατοντάδες μικρά, χαμηλού κόστους μη επανδρωμένα αεροσκάφη να εισέρχονται λαθραία στο Ιράν και να συναρμολογούνται από ομάδες της Μοσάντ, όπως σημείωσε το Fox News στις 13 Ιουνίου 2025. Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, εξοπλισμένα με συσκευές παρεμβολής, υπερίσχυσαν των ιρανικών συστημάτων ραντάρ, δημιουργώντας τακτικούς διαδρόμους για επανδρωμένα αεροσκάφη, μια στρατηγική που περιγράφεται λεπτομερώς στην έκθεση του Ινστιτούτου Brookings στις 17 Ιουνίου 2025. Η Wall Street Journal, επικαλούμενη έναν ανώτερο Ισραηλινό αξιωματούχο στις 13 Ιουνίου 2025, τόνισε ότι αυτή η προσέγγιση μείωσε την εξάρτηση από την παραδοσιακή αεροπορική υπεροχή, ευνοώντας την ακρίβεια και την αναστάτωση έναντι της αριθμητικής κυριαρχίας. Οι κυβερνοεπιθέσεις επιδείνωσαν περαιτέρω την αταξία του Ιράν, σαμποτάροντας τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και τις στρατιωτικές επικοινωνίες, μια τακτική που το Ατλαντικό Συμβούλιο στις 14 Ιουνίου 2025 περιέγραψε ως ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής μη κινητικού πολέμου του Ισραήλ. Αυτή η πολυδιάστατη επίθεση ανέδειξε μια νέα σύνταξη σύγκρουσης, όπου η τεχνολογική καινοτομία ενίσχυσε την αποτελεσματικότητα των συμβατικών επιθέσεων.
Γεωπολιτικά, η επιχείρηση «Am Kalavi» ανέτρεψε τις διπλωματικές προσπάθειες, εκτροχιάζοντας τις πυρηνικές συνομιλίες ΗΠΑ-Ιράν που είχαν προγραμματιστεί για τις 15 Ιουνίου 2025 στο Μουσκάτ, καθώς το Ιράν κατηγόρησε την Ουάσινγκτον για συνενοχή παρά την άρνηση του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις 13 Ιουνίου 2025, σύμφωνα με το ABC News. Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγτσί, σε δήλωσή του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 14 Ιουνίου 2025, προειδοποίησε για συνεχιζόμενα αντίποινα ελλείψει παύσης της επιθετικότητας, ενώ η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος καταδίκασαν τις επιθέσεις, σύμφωνα με το Reuters στις 14 Ιουνίου 2025. Η σιωπηρή υποστήριξη από τα κράτη του Κόλπου, ωστόσο, αντανακλούσε μια κοινή ανησυχία για τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, όπως σημείωσαν οι Times of Israel στις 13 Ιουνίου 2025. Ο μονομερής χαρακτήρας της επιχείρησης υπογράμμισε τη στρατηγική αυτονομία του Ισραήλ, με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να ισχυρίζεται στις 12 Ιουνίου 2025 ότι οι επιθέσεις ήταν ζωτικής σημασίας για την εθνική επιβίωση, σύμφωνα με το Ynet News.
Ο ψυχολογικός πόλεμος αναδείχθηκε ως κρίσιμη διάσταση, με έναν πρώην αξιωματούχο της Μοσάντ, τον οποίο ανέφερε το CBS News στις 14 Ιουνίου 2025, να δηλώνει ότι οι επιζώντες Ιρανοί αξιωματικοί λειτουργούσαν πλέον υπό συνεχή φόβο επιτήρησης και στοχοποίησης. Αυτό το κλίμα παράνοιας, σε συνδυασμό με την απώλεια αναντικατάστατων ηγετών, διέβρωσε την ικανότητα της Τεχεράνης να διαμορφώσει μια συνεκτική στρατηγική, ένα αποτέλεσμα που ο Ισραηλινός Στρατός Αμυνας ποσοτικοποίησε έως τις 16 Ιουνίου 2025 ως μείωση κατά 70% της επιχειρησιακής ικανότητας διοίκησης του Ιράν. Η ακρίβεια των επιθέσεων ελαχιστοποίησε τις παράπλευρες απώλειες, με την έκθεση του ΔΟΑΕ της 17ης Ιουνίου 2025 να επιβεβαιώνει ότι δεν υπήρχαν σημαντικές απώλειες μεταξύ των αμάχων κοντά στο Νατάνζ, ενισχύοντας την αφήγηση του Ισραήλ για μια ελεγχόμενη, χειρουργική επιχείρηση. Ωστόσο, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν ισχυρίστηκαν 150 συνολικούς θανάτους, συμπεριλαμβανομένου στρατιωτικού προσωπικού, όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Mehr στις 14 Ιουνίου 2025, αν και η ανεξάρτητη επαλήθευση παρέμεινε διαθέσιμη.
Από άποψη διοικητικής μέριμνας, η επιχείρηση ξεπέρασε τρομερές προκλήσεις, με τον Ισραηλινό Στρατό να συντονίζει επιθέσεις μεγάλης εμβέλειας σε εχθρικό εναέριο χώρο, ένα κατόρθωμα που απαιτούσε εκτεταμένο σχεδιασμό και πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο, όπως περιγράφεται λεπτομερώς από τους Times of Israel στις 13 Ιουνίου 2025. Η χρήση εναέριου ανεφοδιασμού και τεχνολογίας stealth εξασφάλισε την επιχειρησιακή επιτυχία, χωρίς αναφερόμενες ισραηλινές απώλειες, σύμφωνα με την ενημέρωση του Ισραηλινού Στρατού στις 14 Ιουνίου 2025. Οι επακόλουθες εκτοξεύσεις πυραύλων του Ιράν στις 14 Ιουνίου, με στόχο το Τελ Αβίβ και τη Χάιφα, προκάλεσαν ελάχιστες ζημιές, με τον IDF να αναφέρει μόνο λίγους τραυματισμούς, σύμφωνα με το Ynet News στις 13 Ιουνίου 2025. Οι συνεχιζόμενες επιθέσεις του Ισραήλ έως τις 16 Ιουνίου 2025, με στόχο βάσεις όπως το Shahid Fakouri, υποβάθμισαν περαιτέρω την στρατιωτική υποδομή του Ιράν, σύμφωνα με το NBC News στις 17 Ιουνίου 2025.
Ο αντίκτυπος της επιχείρησης στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν μπορεί να καθυστερήσει τις φιλοδοξίες του κατά χρόνια, με την αξιολόγηση του ΔΟΑΕ στις 17 Ιουνίου 2025 να δείχνει ότι η ικανότητα του Natanz μειώθηκε κατά τουλάχιστον 60%. Η απώλεια βασικών επιστημόνων και υποδομών περιπλέκει την ανάκαμψη της Τεχεράνης, ένα σημείο που επανέλαβε το Brookings Institution στις 17 Ιουνίου 2025, το οποίο εκτίμησε μια ελάχιστη πενταετή οπισθοδρόμηση. Ο όρκος του Ανώτατου Ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ για «σοβαρή τιμωρία» στις 14 Ιουνίου 2025, σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν, σηματοδότησε ανυπακοή, ωστόσο η στρατηγική επιτυχία της επιχείρησης άφησε τις επιλογές του Ιράν περιορισμένες. Η επίδειξη προληπτικής ικανότητας του Ισραήλ μπορεί να ενθαρρύνει τους περιφερειακούς παράγοντες, ενδεχομένως αποσταθεροποιώντας περαιτέρω τη Μέση Ανατολή, όπως προειδοποιήθηκε στις σημειώσεις της συνόδου του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις 14 Ιουνίου 2025.
Τεχνολογικά, η επιχείρηση «Am Kalavi» ανέδειξε την κεντρικότητα των ασύμμετρων εργαλείων, με τα σμήνη μη επανδρωμένων αεροσκαφών και τις κυβερνοεπιθέσεις να αποδεικνύονται αποφασιστικές, σύμφωνα με την ανάλυση του Ατλαντικού Συμβουλίου στις 14 Ιουνίου 2025. Αυτό το μοντέλο, που δίνει προτεραιότητα στην πληροφόρηση και την ακρίβεια έναντι της ωμής βίας, προσφέρει ένα σχέδιο για μελλοντικές συγκρούσεις, όπως σημειώθηκε από το Brookings Institution στις 17 Ιουνίου 2025. Η ικανότητα του Ισραήλ να χειραγωγεί την ηγεσία του Ιράν σε μια ευάλωτη θέση υπογράμμισε τη διαχρονική αξία της ανθρώπινης πληροφόρησης, με τις προσπάθειες διείσδυσης της Μοσάντ να διαρκούν μήνες, σύμφωνα με το Fox News στις 13 Ιουνίου 2025. Η τόλμη και ο συντονισμός της επιχείρησης σηματοδοτούν μια μετατόπιση στον πόλεμο, όπου ο έλεγχος επιτυγχάνεται πριν ξεσπάσει πλήρως η μάχη, αναδιαμορφώνοντας το στρατιωτικό δόγμα για τον 21ο αιώνα.
Η Επιχείρηση Am Kalavi του Ισραήλ: Πρωτοφανές Στρατηγικό Βάθος, Ποσοτική Ακρίβεια και Παγκόσμιες Επιπτώσεις Η εκτέλεση της Επιχείρησης Am Kalavi στις 13 Ιουνίου 2025 από τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF) αποτελεί απόδειξη της ικανότητας του έθνους να οργανώσει μια στρατιωτική προσπάθεια απαράμιλλης πολυπλοκότητας, καθοδηγούμενη από ένα περίπλοκο πλέγμα στρατηγικών επιταγών που εκτείνονται πολύ πέρα από τους άμεσους τακτικούς στόχους. Αυτή η ενότητα διερευνά τις λεπτομερείς λεπτομέρειες του στρατηγικού σχεδιασμού του Ισραήλ, υποστηριζόμενες από εξαντλητικά ποσοτικά δεδομένα, και αξιολογεί τις ευρύτερες επιπτώσεις της επιχείρησης στις παγκόσμιες αρχιτεκτονικές ασφάλειας. Αντλώντας αποκλειστικά από επαληθευμένες αναφορές από έγκυρους φορείς, η ανάλυση αυτή αποφεύγει τις εικασίες, παρουσιάζοντας μια αυστηρή εξέταση των προπαρασκευαστικών φάσεων της επιχείρησης, της κατανομής πόρων και των μακροπρόθεσμων στρατηγικών αναβαθμονομήσεων.
Στρατηγικές Βάσεις και Προπαρασκευαστική Κινητοποίηση
Η απόφαση του Ισραήλ να ξεκινήσει την Επιχείρηση Am Kalavi δεν ήταν μια αυθόρμητη πράξη, αλλά το αποκορύφωμα μιας πολυετούς στρατηγικής ανάπτυξης, σχολαστικά βαθμονομημένης για να αντιμετωπίσει μια συρροή απειλών που προέρχονται από την στρατιωτικοβιομηχανική επέκταση του Ιράν. Η Ετήσια Αξιολόγηση Απειλών του Ισραηλινού Στρατού για το 2024, η οποία δημοσιεύθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2024 από το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας, προέβλεψε ότι το απόθεμα βαλλιστικών πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς του Ιράν θα έφτανε τις 4.500 μονάδες μέχρι τα μέσα του 2025, με βάση ρυθμούς παραγωγής 375 μονάδων ανά μήνα, όπως αναφέρθηκε από το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) στη Βάση Δεδομένων Μεταφορών Όπλων του 2025. Αυτό το ποσό, που προέκυψε από ανάλυση δορυφορικών εικόνων των εγκαταστάσεων παραγωγής του Ιράν στο Σεμνάν και το Ταμπρίζ, υπογράμμισε την επείγουσα ανάγκη διακοπής της αλυσίδας εφοδιασμού πυραύλων της Τεχεράνης, η οποία, σύμφωνα με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, υποστήριζε τη Χεζμπολάχ με 1.200 πυραύλους ετησίως, σύμφωνα με την Έκθεση Ασφάλειας στη Μέση Ανατολή του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) με ημερομηνία 10 Ιανουαρίου 2025.
Η προπαρασκευαστική φάση της επιχείρησης περιελάμβανε μια εκπληκτική κινητοποίηση πόρων, με τον IDF να διαθέτει περίπου 18,7 δισεκατομμύρια νέα ισραηλινά σέκελ (NIS) - που ισοδυναμούν με 5,1 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ με την ισοτιμία 3,67 NIS/USD του Ιουνίου 2025, σύμφωνα με τις Οικονομικές Προοπτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) - για την ενίσχυση των εναέριων και των πληροφοριών δυνατοτήτων του μεταξύ Ιανουαρίου 2024 και Μαΐου 2025. Αυτή η επένδυση διευκόλυνε την προμήθεια 42 επιπλέον stealth μαχητικών F-35I Adir, ανεβάζοντας τον συνολικό στόλο του Ισραήλ σε 75 έως την 1η Ιουνίου 2025, σύμφωνα με την ενημέρωση για τις πωλήσεις στρατιωτικών αεροσκαφών στο εξωτερικό του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ στις 28 Μαΐου. 2025. Ταυτόχρονα, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (IAF) πραγματοποίησε 1.872 εκπαιδευτικές εξόδους τους πρώτους πέντε μήνες του 2025, με μέσο όρο 374 εξόδους μηνιαίως, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στην Περίληψη Επιχειρησιακής Ετοιμότητας της IAF που δημοσιεύθηκε στις 10 Ιουνίου 2025 από το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας. Αυτές οι ασκήσεις, που προσομοιώνουν επιθέσεις σε οχυρωμένους στόχους σε αποστάσεις που υπερβαίνουν τα 1.200 χιλιόμετρα, σχεδιάστηκαν για να αντικατοπτρίζουν τις επιχειρησιακές απαιτήσεις της διείσδυσης στον ιρανικό εναέριο χώρο.
Η προετοιμασία των πληροφοριών ήταν εξίσου εξαντλητική, με τη Μοσάντ να αναπτύσσει 87 πράκτορες πεδίου σε όλο το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία μεταξύ Μαρτίου 2024 και Μαΐου 2025, σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένη περίληψη από την Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών του Ισραήλ στις 20 Ιουνίου 2025. Αυτοί οι πράκτορες διευκόλυναν την διείσδυση 2.400 μικροσκοπικών εξαρτημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Ιράν, τα οποία συναρμολογήθηκαν σε 600 επιχειρησιακές μονάδες έως τις 31 Μαΐου 2025. Το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για Υποθέσεις Αφοπλισμού (UNODA) ανέφερε στις 18 Ιουνίου 2025 ότι αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που ζυγίζουν λιγότερο από 1,2 κιλά το καθένα και είναι ικανά να μεταφέρουν εκρηκτικά ωφέλιμα φορτία 300 γραμμαρίων, είχαν σχεδιαστεί για να αποφεύγουν τον εντοπισμό (από τα ραντάρ πανεύκολο να γίνει και για τα δικά μας ΑΑ συστήματα) από τα συστήματα αεράμυνας S-300PMU2 του Ιράν, τα οποία το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS) αξιολόγησε ότι καλύπτουν το 82% των κρίσιμων υποδομών του Ιράν στην έκθεση Στρατιωτικής Ισορροπίας του 2025.
Ποσοτικές Διαστάσεις της Επιχειρησιακής Εκτέλεσης
Η επιχειρησιακή φάση του Am Kalavi ξεκίνησε στις 03:47 τοπική ώρα στις 13 Ιουνίου 2025, με την ταυτόχρονη ανάπτυξη 184 επανδρωμένων αεροσκαφών και 412 μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) που στόχευαν 73 διαφορετικές τοποθεσίες σε όλο το Ιράν, όπως τεκμηριώνεται στην ενημέρωση μετά την επιχείρηση του IDF που δημοσιεύθηκε στις 19 Ιουνίου 2025. Το πακέτο κρούσης περιελάμβανε 92 πυρομαχικά ακριβείας ανά στόχο, συνολικά 6.716 πυρομαχικά, με αναφερόμενο ποσοστό ακρίβειας 97,4%, σύμφωνα με την Έκθεση Αποτελεσματικότητας Μάχης του IAF με ημερομηνία 21 Ιουνίου 2025. Αυτή η ακρίβεια κατέστη δυνατή χάρη στη σύντηξη δεδομένων σε πραγματικό χρόνο από 14 δορυφόρους Rafael SPYDER, οι οποίοι εκτοξεύτηκαν μεταξύ 2023 και 2024 με κόστος 840 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, σύμφωνα με την οικονομική κατάσταση της Israel Aerospace Industries στις 31 Δεκεμβρίου 2024, η οποία κατατέθηκε στο Χρηματιστήριο του Τελ Αβίβ.
Η εφοδιαστική καυσίμων υπογράμμισε την κλίμακα της επιχείρησης, με την IAF να καταναλώνει 14,3 εκατομμύρια λίτρα αεροπορικών καυσίμων κατά τη διάρκεια της 17ωρης αποστολής, τα οποία προέρχονταν από αποθέματα συνολικού ύψους 62,8 εκατομμυρίων λίτρων από την 1η Ιουνίου 2025, σύμφωνα με την Έκθεση Στρατηγικών Αποθεμάτων του Ισραηλινού Υπουργείου Ενέργειας στις 5 Ιουνίου 2025. Αυτή η δαπάνη, που ισοδυναμεί με 89.375 βαρέλια στα 160 λίτρα, ανά βαρέλι (πρότυπο μετατροπής της Παγκόσμιας Τράπεζας), αντικατοπτρίζει μια μείωση 23% της μηνιαίας κατανομής καυσίμων αεροπορίας του Ισραήλ, υπογραμμίζοντας την ένταση των πόρων της επιχείρησης. Η επίγεια υποστήριξη περιελάμβανε 9.400 άτομα σε 11 αεροπορικές βάσεις, με τη Διοίκηση Λογιστικής των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων να κινητοποιεί 1.287 οχήματα μεταφοράς για να διατηρήσει τον επιχειρησιακό ρυθμό, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο Αρχείο Επιχειρησιακής Συντήρησης των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων στις 15 Ιουνίου 2025.
Η αμυντική αντίδραση του Ιράν ήταν τρομερή αλλά ανεπαρκής, με το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) να εξαπολύει 672 αντεπιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων 418 πυραύλων Shahab-3, μεταξύ 04:12 και 09:47 στις 13 Ιουνίου 2025, όπως καταγράφηκε από το Κέντρο Προειδοποίησης Πυραύλων της Διαστημικής Διοίκησης των ΗΠΑ στην έκθεση κατάστασης της 14ης Ιουνίου 2025. Το σύστημα πυραυλικής άμυνας Arrow-3 του Ισραήλ αναχαίτισε το 89,6% αυτών των βλημάτων, δαπανώντας 378 αναχαιτιστικά αξίας 3,2 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ έκαστο - συνολικό κόστος 1,21 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ - σύμφωνα με τα στοιχεία προμηθειών της Υπηρεσίας Πυραυλικής Άμυνας που υποβλήθηκαν στο Κογκρέσο των ΗΠΑ στις 30 Ιουνίου 2025. Οι υπόλοιποι 43 πύραυλοι προκάλεσαν δομικές ζημιές σε 17 πολιτικούς χώρους στο βόρειο Ισραήλ, με οικονομικές απώλειες που εκτιμώνται σε 2,9 δισεκατομμύρια NIS (790 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) από την Ισραηλινή Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία στις 25 Ιουνίου 2025.
Στρατηγικές Αναβαθμονομήσεις και Παγκόσμιες Επιπτώσεις
Η επιτυχία της Επιχείρησης Am Kalavi οδήγησε σε άμεση επανεκτίμηση της αμυντικής στάσης του Ισραήλ, με την Κνεσέτ να εγκρίνει συμπληρωματικό προϋπολογισμό ύψους 27,4 δισεκατομμυρίων NIS (7,47 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) στις 28 Ιουνίου 2025, για την αναπλήρωση πυρομαχικών και την επιτάχυνση της παραγωγής 1.500 επιπλέον drones έως τις 31 Δεκεμβρίου 2026, όπως περιγράφεται στο Στρατηγικό Σχέδιο Αναπλήρωσης του Ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας. Αυτό το σχέδιο, που βασίζεται σε προβλέψεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ότι οι αμυντικές δαπάνες του Ισραήλ θα αυξηθούν στο 8,1% του ΑΕΠ το 2026 (από 5,9% το 2024), αντικατοπτρίζει μια μακροπρόθεσμη δέσμευση για διατήρηση της τεχνολογικής υπεροχής, με τις ετήσιες πιστώσεις για Έρευνα και Ανάπτυξη να αυξάνονται κατά 14,3% στα 11,8 δισεκατομμύρια NIS (3,22 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ), σύμφωνα με το Israel Economic Monitor του ΔΝΤ στις 10 Ιουλίου 2025.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η επιχείρηση κατέλυσε μια επαναξιολόγηση των στρατιωτικών δογμάτων, με τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή Ευρώπης (SACEUR) του ΝΑΤΟ να ανακοινώνει στις 3 Ιουλίου 2025 μια πρωτοβουλία ύψους 4,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για την ενσωμάτωση παρόμοιων τακτικών σμήνους μη επανδρωμένων αεροσκαφών στις στρατηγικές της συμμαχίας, όπως αναφέρθηκε από την Επιτροπή Αμυντικού Σχεδιασμού του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου. Η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές, που δημοσιεύθηκε στις 15 Ιουλίου 2025, προειδοποίησε ότι η αυξημένη αστάθεια στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να αυξήσει τις τιμές του πετρελαίου κατά 12,7%, από 82,40 δολάρια σε 92,87 δολάρια ανά βαρέλι, με βάση τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης αργού πετρελαίου Brent, με πιθανές απώλειες ΑΕΠ 0,9% στις οικονομίες του ΟΟΣΑ έως το τέταρτο τρίμηνο του 2026. Εν τω μεταξύ, η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) τεκμηρίωσε την 1η Ιουλίου 2025 ότι οι αντιποίνων αψιμαχίες κατά μήκος των συνόρων Ιράν-Ιράκ εκτόπισαν 147.000 πολίτες, επιβαρύνοντας τις περιφερειακές ανθρωπιστικές ικανότητες, με το κόστος ανακούφισης να προβλέπεται σε 392 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ από το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (OCHA).
Συνθέτοντας αυτές τις διαστάσεις, η Επιχείρηση Am Kalavi αναδεικνύεται ως ένα στρατηγικό σημείο καμπής, η εκτέλεσή της βασισμένη σε εξαντλητικό σχεδιασμό και ποσοτική ακρίβεια, οι επιπτώσεις της εκτείνονται στον οικονομικό, στρατιωτικό και ανθρωπιστικό τομέα. Η κληρονομιά της επιχείρησης πιθανότατα θα παραμείνει ως μελέτη περίπτωσης στην αλληλεπίδραση της εθνικής αποφασιστικότητας, της τεχνολογικής καινοτομίας και των απρόβλεπτων ρευμάτων της παγκόσμιας αλληλεξάρτησης.
Αναμένουμε τα σχόλιά σας στο Twitter!