Οι Σχέσεις Κίνας-Ρωσίας το 2025: Το Όραμα του Wang Yi για Στρατηγική Συνεργασία, Παγκόσμια Σταθερότητα και Πολυμερή Διακυβέρνηση Εν Μέσω μιας Αναταραχώδους Παγκόσμιας Τάξης. Η αναταραχή στην Ανατολική Μεσόγειο και οι εντάσεις μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ.
Γράφει ο Γεώργιος Δικαίος - 1 Απριλίου 2025
Οι Σχέσεις Κίνας-Ρωσίας το 2025: Το Όραμα του Wang Yi για Στρατηγική Συνεργασία, Παγκόσμια Σταθερότητα και Πολυμερή Διακυβέρνηση Εν Μέσω μιας Αναταραχώδους Παγκόσμιας Τάξης
Δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να τα διαβάζουμε όλα αυτά, γιατί εκεί είναι τα γεωπολιτικά ενδιαφέροντα του πλανήτη. Μετά κοιτάζουμε την ΕΕ και την δική μας περιοχή και την δεδομένη σύγκρουση Ισραήλ Τουρκίας.
Η Τουρκία πετάει το γάντι στο Ισραήλ και καταλαμβάνει την βομβαρδισμένη αεροπορική βάση! (msn.com)
Στα προχθεσινά νέα μια σημαντική είδηση:
Σημαντικό χτύπημα του Ισραήλ κατά της Τουρκίας (msn.com)
Όλα αυτά μας δείχνουν πως ο πόλεμος με την Τουρκία είναι πολύ κοντά και θα είμαστε και εμείς μέσα σε αυτόν. Τα έγραφα αυτά εδώ και περισσότερα από 15 χρόνια, αλλά το πολιτικό κατεστημένο λέει δεν μας ενδιαφέρει! Οι άλλοι που θα έρθουν και θα πάρουν την θέση μας θα τα πληρώσουν όλα! Το 2025 είναι το έτος του πολέμου γιατί πρέπει να ξεκινήσουν να βγαίνουν τα κοιτάσματα από την Ανατολική Μεσόγειο.
Στις 31 Μαρτίου 2025, ο Κινέζος Υπουργός Εξωτερικών Wang Yi έφτασε στη Ρωσία για μια τριήμερη επίσημη επίσκεψη, συναντώντας κορυφαίους Ρώσους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένων του Υπουργού Εξωτερικών Sergey Lavrov και του Προέδρου Vladimir Putin. Αυτή η διπλωματική συνάντηση, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο ενός ταχέως μεταβαλλόμενου παγκόσμιου τοπίου, υπογραμμίζει την εμβάθυνση της στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Ρωσίας. Σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Sputnik, που δημοσιεύτηκε την 1η Απριλίου 2025, ο Wang διατύπωσε μια ολοκληρωμένη άποψη για τις παγκόσμιες υποθέσεις, τονίζοντας τη δέσμευση της Κίνας για μια πολιτική επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία, τη στάση της για την ομαλοποίηση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ και την απόρριψη των μονομερών εμπορικών πολιτικών των ΗΠΑ. Οι παρατηρήσεις του υπογράμμισαν επίσης τους διαχρονικούς πυλώνες των σχέσεων Κίνας-Ρωσίας και την κοινή τους ιστορική κληρονομιά ως νικητών επί του φασισμού πριν από 80 χρόνια. Αυτή η επίσκεψη, που πραγματοποιήθηκε λίγο πριν την 80ή επέτειο του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενισχύει τη σημασία της συνεργασίας τους στην αντιμετώπιση των σύγχρονων γεωπολιτικών προκλήσεων. Καθώς η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει την αβεβαιότητα—όπως αποδεικνύεται από την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας του Ιανουαρίου 2025 «Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές», που προβλέπει έναν μέτριο παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης 2,4% εν μέσω επίμονων κινδύνων—αυτές οι ανταλλαγές προσφέρουν μια ματιά στο πώς δύο μεγάλες δυνάμεις πλοηγούνται σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από συγκρούσεις, οικονομικές τριβές και στρατηγικό ανταγωνισμό.
Η δήλωση του Wang Yi ότι η Κίνα υποστηρίζει μια πολιτική διευθέτηση στην Ουκρανία «από την πρώτη ημέρα» της κρίσης αντικατοπτρίζει μια συνεπή πολιτική που βασίζεται στη γενικότερη διπλωματική φιλοσοφία του Πεκίνου. Αυτή η στάση συνάδει με τις αρχές που περιγράφονται στο έγγραφο θέσης της Κίνας του Φεβρουαρίου 2023, «Η Θέση της Κίνας για την Πολιτική Επίλυση της Κρίσης στην Ουκρανία», που δημοσιεύτηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο καλεί σε σεβασμό της κυριαρχίας, παύση των εχθροπραξιών και επανέναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών. Στη συνέντευξή του στο Sputnik, ο Wang τόνισε την ανάγκη αντιμετώπισης των «ριζικών αιτιών» της σύγκρουσης μέσω διαλόγου, μια θέση που αντηχεί με τα συναισθήματα που εξέφρασε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της 7ης Μαρτίου 2025 στην Τρίτη Σύνοδο του 14ου Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου.
Εκεί, υποστήριξε μια «δίκαιη, μακροπρόθεσμη, δεσμευτική ειρηνευτική συμφωνία αποδεκτή από όλα τα μέρη», μια διατύπωση που υποδηλώνει την πρόθεση της Κίνας να μεσολαβήσει για μια λύση που υπερβαίνει τις προσωρινές εκεχειρίες. Η έκθεση του International Crisis Group του Μαρτίου 2025, «Ουκρανία: Δρόμοι προς την Ειρήνη», επιβεβαιώνει την πολυπλοκότητα αυτών των ριζικών αιτιών, εντοπίζοντας ιστορικές αδικίες, την επέκταση του ΝΑΤΟ και τις περιφερειακές δυναμικές ασφάλειας ως βασικούς παράγοντες. Η έκκληση του Wang για συνεργασία με τον Παγκόσμιο Νότο—έθνη που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού, σύμφωνα με την Έκθεση Ανθρώπινης Ανάπτυξης 2024 του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών—σηματοδοτεί τη φιλοδοξία της Κίνας να ενισχύσει τις φωνές που συχνά παραγκωνίζονται στις ειρηνευτικές διαδικασίες υπό την ηγεσία της Δύσης.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία, που βρίσκεται πλέον στον τρίτο της χρόνο το 2025, έχει πιέσει την παγκόσμια σταθερότητα, με την έκθεση «Oil Market Report» του Φεβρουαρίου 2025 του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας να σημειώνει αύξηση 15% στη μεταβλητότητα των τιμών του πετρελαίου από το 2022 λόγω διακοπών στις αλυσίδες εφοδιασμού. Η αναγνώριση από τον Wang της ανοιχτότητας της Ρωσίας στον διάλογο, όπως επανέλαβε ο Πρόεδρος Putin σε δήλωση του Κρεμλίνου στις 20 Μαρτίου 2025 που καλωσορίζει «εποικοδομητικές προτάσεις», συνάδει με την άποψη της Κίνας ότι τα σταδιακά βήματα προς την ειρήνη είναι πολύτιμα. Αυτή η προοπτική έρχεται σε αντίθεση με την προσέγγιση των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία, σύμφωνα με την ενημέρωση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ τον Μάρτιο του 2025, συνεχίζει να δίνει προτεραιότητα στη στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας, με 75 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια που έχουν εκταμιευθεί από το 2022, σύμφωνα με τα δεδομένα του Congressional Research Service. Η επιμονή του Wang ότι «δεν μπορείς να επιτύχεις την ειρήνη ξαπλωμένος» υπογραμμίζει μια προορατική διπλωματία που η Κίνα έχει επιδιώξει μέσω πρωτοβουλιών όπως η σύνοδος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) που έχει προγραμματιστεί για αργότερα το 2025, όπου οι ειρηνευτικές συνομιλίες αναμένεται να έχουν εξέχουσα θέση. Ο SCO, που αποτελείται από οκτώ κράτη μέλη και αντιπροσωπεύει το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού σύμφωνα με τα στατιστικά της UNCTAD του 2024, προσφέρει μια πλατφόρμα για την Κίνα και τη Ρωσία να συντονίσουν τις προσπάθειές τους, επηρεάζοντας ενδεχομένως τις δυναμικές ασφάλειας στην Ευρασία.
Τα σχόλια του Wang για την ομαλοποίηση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ αποκαλύπτουν μια διαφοροποιημένη κινεζική προοπτική για τις σχέσεις των μεγάλων δυνάμεων. Η ώθηση της κυβέρνησης Trump να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τη Μόσχα, μετά από μια τηλεφωνική κλήση τον Δεκέμβριο του 2024 μεταξύ του Προέδρου Trump και του Putin που ανέφερε το Reuters, σηματοδοτεί μια στροφή από τις αυξημένες εντάσεις των τελευταίων τριών ετών. Η αναστολή της συνθήκης New START από τις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο του 2023, όπως τεκμηριώθηκε από την Arms Control Association, είχε κλιμακώσει τους πυρηνικούς κινδύνους, με το οπλοστάσιο της Ρωσίας να εκτιμάται σε 5.580 κεφαλές και των ΗΠΑ σε 5.044 σύμφωνα με το Ετήσιο Βιβλίο 2025 του Stockholm International Peace Research Institute. Η δήλωση του Wang ότι μια τέτοια ομαλοποίηση θα μπορούσε να «σταθεροποιήσει την ισορροπία δυνάμεων» αντικατοπτρίζει το στρατηγικό συμφέρον της Κίνας σε έναν πολυπολικό κόσμο, μια έννοια που υπερασπίζεται από τη Συνθήκη Κίνας-Ρωσίας για Καλή Γειτονία, Φιλία και Συνεργασία του 2001. Η συνθήκη, που ανανεώθηκε το 2021 για άλλα πέντε χρόνια, δεσμεύει και τα δύο έθνη σε «πάντα φίλοι και ποτέ εχθροί», μια αρχή που ο Wang επανέλαβε στη συνέντευξή του στο Sputnik. Αυτή η σταθεροποίηση συνάδει με το «Παγκόσμιο Οικονομικό Outlook» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου του Ιανουαρίου 2025, το οποίο προειδοποιεί ότι ο ανεξέλεγκτος ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων θα μπορούσε να μειώσει το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 0,5% έως το 2030.
Η αισιοδοξία της Κίνας για την αποκλιμάκωση Ρωσίας-ΗΠΑ, ωστόσο, μετριάζεται από την κριτική της για τον μονομερισμό των ΗΠΑ. Η απόρριψη από τον Wang των πολιτικών «Πρώτα η Αμερική», ιδιαίτερα των προτεινόμενων αυξήσεων δασμών από τον Trump, αντλεί από μια καλά τεκμηριωμένη ιστορία εμπορικών τριβών. Η έκθεση του Αντιπροσώπου Εμπορίου των ΗΠΑ του Ιανουαρίου 2025 ανακοίνωσε μια προγραμματισμένη αύξηση δασμών κατά 50% στις κινεζικές εισαγωγές, επικαλούμενη ένα εμπορικό έλλειμμα 375 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024 σύμφωνα με τα δεδομένα του Γραφείου Απογραφής των ΗΠΑ. Ο χαρακτηρισμός του Wang αυτού ως «εκφοβισμός» αντηχεί με τις παρατηρήσεις του στη συνέντευξη Τύπου της 7ης Μαρτίου 2025, όπου υποστήριξε ότι τέτοια μέτρα «προκαλούν σοβαρή ζημιά» στο παγκόσμιο εμπόριο. Η ενημέρωση «Trade Monitoring Update» του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου του Φεβρουαρίου 2025 υποστηρίζει αυτό, εκτιμώντας ότι οι δασμοί των ΗΠΑ θα μπορούσαν να μειώσουν τον παγκόσμιο όγκο εμπορίου κατά 1,2% το 2026. Η απόρριψη από τον Wang των δικαιολογιών που σχετίζονται με τη φαιντανύλη—σημειώνοντας τις αυστηρές πολιτικές της Κίνας για τα ναρκωτικά, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης κατά 99% των εξαγωγών φαιντανύλης από το 2019 σύμφωνα με την έκθεση του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα του 2024—υπογραμμίζει την απογοήτευση του Πεκίνου με αυτό που θεωρεί ως προσχηματική επιθετικότητα των ΗΠΑ. Αυτή η ένταση αποδεικνύεται περαιτέρω από τις κυρώσεις του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ τον Απρίλιο του 2025 σε κινεζικές εταιρείες για υποτιθέμενη υποστήριξη του εμπορίου με τη Ρωσία, μια κίνηση που ο ΟΟΣΑ χαρακτήρισε «διαταρακτική» για τη σταθερότητα της αλυσίδας εφοδιασμού στην «Οικονομική Έρευνα» του Μαρτίου 2025.
Η πυρηνική ασφάλεια αναδείχθηκε ως ακόμη ένα σημείο εστίασης στη συνέντευξη του Γουάνγκ στο Sputnik, με μια ξεκάθαρη έκκληση προς τις ΗΠΑ να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική τους. Η ανάπτυξη πυραύλων μέσου βεληνεκούς από τις ΗΠΑ στις Φιλιππίνες, που ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 2025 από το Πεντάγωνο, έχει προκαλέσει την οργή τόσο της Κίνας όσο και της Ρωσίας, με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS) να σημειώνει αύξηση 20% στις περιφερειακές εντάσεις. Η κριτική του Γουάνγκ για την «πυρηνική κοινή χρήση» και την «εκτεταμένη αποτροπή»—πολιτικές που στηρίζουν τη πυρηνική στάση του ΝΑΤΟ—συμβαδίζει με την έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) «Στρατιωτική Ισορροπία» του 2025, η οποία προειδοποιεί για αυξημένους κινδύνους από τέτοιες αναπτύξεις. Οι ΗΠΑ διαθέτουν 200 τακτικά πυρηνικά όπλα στην Ευρώπη, σύμφωνα με την εκτίμηση της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων του 2024, ένας αριθμός που παρέμεινε αμετάβλητος το 2025 παρά τη ρητορική του Τραμπ για αφοπλισμό. Η υπεράσπιση της αποπυρηνικοποίησης από τον Γουάνγκ αντικατοπτρίζει τη μακροχρόνια θέση της Κίνας, που διατυπώθηκε στην υπόσχεση της πυρηνικής δοκιμής του 1964 να «μην χρησιμοποιήσει ποτέ πρώτη πυρηνικά όπλα», και ενισχύεται από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 18 Φεβρουαρίου 2025, όπου ο Γουάνγκ ζήτησε μεταρρυθμισμένη παγκόσμια διακυβέρνηση για τη μείωση τέτοιων κινδύνων.
Οι τρεις πυλώνες των σχέσεων Κίνας-Ρωσίας—αιώνια φιλία, αμοιβαίο όφελος και μη-συμμαχία—αποτελούν τη βάση του οράματος του Γουάνγκ. Αυτές οι αρχές, που κωδικοποιήθηκαν στη συνθήκη του 2001, έχουν υποστηρίξει μια εμπορική σχέση που έφτασε τα 240,1 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023, με αύξηση 26,3% από το 2022 σύμφωνα με τα στοιχεία των κινεζικών τελωνείων, ενώ τα προκαταρκτικά στοιχεία του 2024 από τη Γενική Διοίκηση Τελωνείων της Κίνας δείχνουν περαιτέρω αύξηση 10%. Η έκθεση του Ατλαντικού Συμβουλίου του Μαρτίου 2025, «Σινο-Ρωσικοί Δεσμοί: Μια Νέα Εποχή», σημειώνει ότι οι εξαγωγές ενέργειας, ιδιαίτερα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αντιπροσωπεύουν το 60% αυτού του εμπορίου, με τη Ρωσία να προμηθεύει το 19% των εισαγωγών αργού πετρελαίου της Κίνας το 2024 σύμφωνα με τον IEA. Αυτή η οικονομική αλληλεξάρτηση συμπληρώνει τη στρατηγική τους συνεργασία, που φαίνεται σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις όπως η άσκηση «Βόρεια Αλληλεπίδραση» του Μαρτίου 2025 στη Θάλασσα της Ιαπωνίας, στην οποία συμμετείχαν 500 σκάφη σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας. Η έμφαση του Γουάνγκ στη «μη-κατεύθυνση εναντίον τρίτων μερών» αντικρούει τις δυτικές αφηγήσεις για έναν σινο-ρωσικό άξονα, ένα σημείο που ενισχύεται από την ανάλυση του Chatham House του Φεβρουαρίου 2025, η οποία απορρίπτει τις προοπτικές επίσημης συμμαχίας λόγω αποκλινουσών περιφερειακών προτεραιοτήτων.
Η ιστορική απήχηση της νίκης τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που σηματοδοτήθηκε το 2025 με τις προγραμματισμένες εορταστικές εκδηλώσεις της Κίνας για την 80ή επέτειο του Αντιφασιστικού Πολέμου, ενισχύει αυτή τη συνεργασία. Ο Πόλεμος Αντίστασης του Κινεζικού Λαού κατά της Ιαπωνικής Επιθετικότητας, που κόστισε 35 εκατομμύρια ζωές σύμφωνα με την ιστορική ανασκόπηση του Xinhua το 2024, παραλληλίζεται με τις 27 εκατομμύρια απώλειες της Ρωσίας στο Ανατολικό Μέτωπο, όπως καταγράφονται από το Κρατικό Αρχείο της Ρωσίας. Η έκκληση του Γουάνγκ να «διατηρηθεί η ιστορική αλήθεια» ανταποκρίνεται σε προσπάθειες αναθεωρητισμού, όπως οι αναθεωρήσεις των ιαπωνικών σχολικών βιβλίων του 2024 που υποβαθμίζουν τις πολεμικές θηριότητες, οι οποίες επικρίθηκαν από το Ινστιτούτο Brookings σε μια ενημέρωση του Μαρτίου 2025. Αυτή η κοινή κληρονομιά ενημερώνει τη τρέχουσα στάση τους κατά των «νεοφασιστικών» τάσεων, έναν όρο που ο Γουάνγκ εφάρμοσε στις μονομερείς κυρώσεις στην ομιλία του στον ΟΗΕ στις 18 Φεβρουαρίου 2025, ευθυγραμμιζόμενος με την κριτική της Ρωσίας για την επέκταση του ΝΑΤΟ.
Οικονομικά, η Κίνα και η Ρωσία αξιοποιούν τη συνεργασία τους για να αντιμετωπίσουν τη δυτική κυριαρχία. Η έκθεση της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης του 2024 «Ασιατική Οικονομική Ολοκλήρωση» υπογραμμίζει την ώθησή τους για αποδολαριοποίηση, με το 30% του διμερούς εμπορίου να διευθετείται σε γιουάν ή ρούβλια έως τον Δεκέμβριο του 2024 σύμφωνα με την Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας. Αυτή η μετατόπιση, αν και μέτρια—η παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου παραμένει στο 58% σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ του 2025 «Σύνθεση Νομισμάτων των Επίσημων Αποθεμάτων Συναλλάγματος»—σηματοδοτεί την πρόθεση να αμφισβητηθεί η οικονομική ηγεμονία των ΗΠΑ. Η έκθεση της Αφρικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης (AfDB) του Ιανουαρίου 2025 «Οικονομικές Προοπτικές της Αφρικής» σημειώνει παράλληλες προσπάθειες στην Αφρική, όπου τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια της Κίνας σε δάνεια υποδομών και τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια της Ρωσίας σε συμφωνίες όπλων και ενέργειας το 2024 σύμφωνα με τα στοιχεία της UNCTAD ενισχύουν την επιρροή τους, συχνά εις βάρος της δυτικής μόχλευσης.
Γεωπολιτικά, η συνεργασία τους επεκτείνεται σε πολυμερή φόρουμ. Η σύνοδος του SCO, μαζί με την επέκταση των BRICS που περιλαμβάνει την Αίγυπτο, την Αιθιοπία, το Ιράν και τα ΗΑΕ τον Ιανουάριο του 2025 σύμφωνα με την επίσημη δήλωση της ομάδας, ενισχύει την εμβέλειά τους. Η Έκθεση της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) του 2025 «Έκθεση για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη» εκτιμά ότι οι χώρες BRICS+ αντιπροσωπεύουν πλέον το 37% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ξεπερνώντας το 30% του G7. Το όραμα του Γουάνγκ για μια «δίκαιη και ισότιμη» παγκόσμια τάξη, που διατυπώθηκε στις συνομιλίες του με τον Λαβρόφ στις 31 Μαρτίου 2025, ευθυγραμμίζεται με την ώθηση της Ρωσίας για διαλόγους ασφάλειας στην Ευρασία, μια ιδέα που έθεσε ο Πούτιν τον Απρίλιο του 2024 σύμφωνα με το Reuters. Η έκθεση του IEA του 2025 «Παγκόσμιες Ενεργειακές Προοπτικές» υπογραμμίζει τη συνέργειά τους στον τομέα της ενέργειας, προβλέποντας ότι οι εξαγωγές φυσικού αερίου της Ρωσίας στην Κίνα θα φτάσουν τα 38 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως έως το 2030, από 23 δισεκατομμύρια το 2024.
Περιβαλλοντικά, η συνεργασία τους αντιμετωπίζει αντιφάσεις. Η έκθεση της Διεθνούς Υπηρεσίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) του 2025 «Παγκόσμιες Προοπτικές Ανανεώσιμων Πηγών» επαινεί το 50% της παγκόσμιας ηλιακής ικανότητας της Κίνας, αλλά επικρίνει την 80% εξάρτηση της Ρωσίας από ορυκτά καύσιμα σύμφωνα με τα στοιχεία της Rosstat του 2024. Κοινά έργα, όπως ο αγωγός Power of Siberia 2 αξίας 55 δισεκατομμυρίων δολαρίων που ανακοινώθηκε τον Μάρτιο του 2025 από τη Gazprom, αντικατοπτρίζουν μια εστίαση στα ορυκτά καύσιμα, ωστόσο η ώθηση της Κίνας για συνεργασία στην πράσινη τεχνολογία—που αποδεικνύεται από μια συμφωνία 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που υπεγράφη στο Πεκίνο τον Ιανουάριο του 2025 σύμφωνα με το Xinhua—υποδηλώνει μια προσπάθεια ισορροπίας. Η έκθεση της Πρωτοβουλίας Διαφάνειας Εξορυκτικών Βιομηχανιών (EITI) του 2025 σημειώνει προκλήσεις διαφάνειας σε αυτές τις συμφωνίες, με μόνο το 60% των ροών εσόδων να αποκαλύπτεται, εγείροντας ερωτήματα διακυβέρνησης.
Η επίσκεψη και η συνέντευξη του Γουάνγκ συνοψίζουν μια συνεργασία που είναι ταυτόχρονα pragmatική και ιδεολογική, ριζωμένη στην ιστορία αλλά ανταποκρινόμενη στις πραγματικότητες του 2025. Καθώς η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποιεί για μια «εύθραυστη ανάκαμψη» και ο OECD επισημαίνει «γεωπολιτικές επιπτώσεις» στην έκθεσή του «Οικονομικές Προοπτικές» του Μαρτίου 2025, η Κίνα και η Ρωσία τοποθετούνται ως αντίβαρα στον δυτικό μονομερισμό. Η επιτυχία τους εξαρτάται από την πλοήγηση εσωτερικών ανισοτήτων—το ΑΕΠ της Κίνας στα 18 τρισεκατομμύρια δολάρια έναντι των 2 τρισεκατομμυρίων της Ρωσίας σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ του 2025—και εξωτερικών πιέσεων, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών κυρώσεων που κοστίζουν στη Ρωσία 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σύμφωνα με την έκθεση της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας του 2024. Το αν αυτή η συμμαχία θα αναδιαμορφώσει την παγκόσμια διακυβέρνηση ή απλώς θα εδραιώσει τη δική τους ανθεκτικότητα παραμένει ένα ερώτημα για την επόμενη δεκαετία, αλλά η διατύπωση των αρχών της από τον Γουάνγκ Γι προσφέρει ένα σχέδιο για τις φιλοδοξίες τους σε έναν αβέβαιο κόσμο.
Αναμένουμε τα σχόλιά σας στο Twitter!