Η τοποθέτηση του πυροβόλου Sovraponte 76/62 mm στο πρυμναίο τμήμα των φρεγατών, στη θέση που αρχικά προβλεπόταν για το σύστημα CIWS RAM. Λογικές τις δεκαετίας του 1970 και του 1980 στο σήμερα, με ένα ραντάρ NS-110 για μετάδοση στοιχείων! Η δική μου λύση.

Η τοποθέτηση του πυροβόλου Sovraponte 76/62 mm στο πρυμναίο τμήμα των φρεγατών, στη θέση που αρχικά προβλεπόταν για το σύστημα CIWS RAM. Δηλαδή αντί για το CIWS PHALANX που είναι τώρα επάνω από το υπόστεγο ελικοπτέρων. Λογικές τις δεκαετίας του 1970 και του 1980 στο σήμερα, με ένα ραντάρ NS-110 για μετάδοση στοιχείων! Η παράλογες τακτικές συνεχίζονται στο Ναυτικό και θα τις εξηγήσουμε αναλυτικά. Θα αναφερθώ και σε τεχνικές εντοπισμού των F-35 και θα καταλάβετε, γιατί δεν τα πήρε τελικά η Τουρκία! Όλα αυτά τα προβλήματα τα έχω αναφέρει στο παρελθόν και διαφωνώ ριζικά με την απόκτηση των F-35A.

Γράφει ο Γεώργιος Δικαίος.

Για τις φρεγάτες ΜΕΚΟ και την δυνατότητα τοποθέτησης του υπερσύγχρονου ναυτικού πυροβόλου Sovraponte 76/62 mm στο πρυμναίο τμήμα των φρεγατών, στη θέση που αρχικά προβλεπόταν για το σύστημα CIWS RAM, θα αναφερθώ σε ειδικό άρθρο. Είναι πάντως τραγικά αυτά που διαβάζω και δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, χωρίς να υπάρχουν μελέτες. Τα ίδια έλεγαν στο τέλος τους 2021- αρχές του 2022 από το Ναυτικό, πως μια καινούργια φρεγάτα μπορούσε να αντιμετωπίσει 15 πυραύλους επιφανείας! Έψαξα για την μελέτη και ακόμα ψάχνω για να την διαβάσω, αν την βρείτε εσείς μου την δίνετε. Με το πυροβόλο των 76 χιλιοστών, τους ΑΑ πυραύλους, το σύστημα RAM και τα δυο μικρά πυροβόλα θα κατέστρεφαν 15 πυραύλους;

Θα συμπληρώσω μόνο πως από το 2021 έκανα για κάθε ένα οπλικό σύστημα ξεχωριστά ανάλυση των δυνατοτήτων του και συνολικά, γιατί ασχολήθηκα με βελτιώσεις στην μαχητική ικανότητα των σχεδίων πλοίων της ALS CLAS που προέκυψε μια συνεργασία.

Η μελέτη τοποθέτησης του πυροβόλου Sovraponte 76/62 mm στις φρεγάτες ΜΕΚΟ που είναι για να την διαβάσω; Αν και κανονικά δεν είναι μια απλή μελέτη, αλλά πολλές εκατοντάδων σελίδων. Η μελέτη τοποθέτησης πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής κεφάλαια:

Αντικατάσταση του PHLANX με το πυροβόλο των 76 χιλιοστών :

1 Μηχανολογικά σχέδια της τοποθέτησης.

2 Ηλεκτρολογικά σχέδια παροχής ισχύος.

3 Διασύνδεση ηλεκτρονικών καλωδίων με της κονσόλες του CMS TACTIKOS για την μετάδοση στοιχείων από το ραντάρ.

4 Προβλήματα τοποθέτησης, προβλήματα σε άσχημο καιρό, σταθερότητας του πλοίου κλπ.

5 Μαχητική αξία:

Α Εν σχέση με το σύστημα RAM.

Β Δυνατότητες κατάρριψης στόχων συνολικά και επιμέρους δυνατότητες προστασίας της φρεγάτας.

Γ Δυνατότητες κατάρριψης στόχων εν σχέση με τα υπάρχοντα βλήματα που υπάρχουν στον γεμιστήρα του πυροβόλου.

Δ Δυνατότητες κατάρριψης στόχων με τα βλήματα DART, συνολικά, εμβέλεια, προβλήματα, απόθεμα μέσα στον γεμιστήρα κλπ.

Ε Μειονεκτήματα γενικά και ειδικά

ΣΤ προβλήματα δεν μπορείς να γεμίσεις με νέα βλήματα το πυροβόλο κατά την βολή και η επαναφόρτωση είναι αργή.

Ζ Προβλήματα διαμοιρασμού στόχων λόγο της τοποθέτησης ενός μόνο ραντάρ στο πλοίο.

Η Θα μπορούσα να γράψω δεκάδες κεφάλαια δεν χρειάζεται, θα διαβάσετε την μελέτη που έχω γράψει στο τέλος του 2021 και την συμπλήρωση με νέα στοιχεία σε επόμενο άρθρο.

Είναι τραγικό να επιμένουν στην τοποθέτηση με ένα μόνο ραντάρ και ειδικά στο NS-110! Χρειάζεται να τοποθετηθούν δυο ραντάρ τα NS-50 στην Χ BAND & το NS-200 που είναι ίδιο σε μέγεθος με το NS-110, άλλα έχει εμβέλεια 350 χιλιόμετρα και 400 χιλιόμετρα με ειδική μέθοδο.

Έχω γράψει δεκάδες κείμενα για την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ και τα προβλήματα των ραντάρ και δυστυχώς κάποιοι επιμένουν να τα αγνοούν! Με δυο λόγια: σε συνθήκες υψηλού κυματισμού οι πραγματικές δυνατότητες ενός ραντάρ μπορεί να μειωθούν στο 50% και εν συνδυασμό με ηλεκτρονικές παρεμβολές, να μειωθούν ακόμα περισσότερο στο 35% της εμβέλειας τους. Ο εντοπισμός στόχων stealth είναι δύσκολος σε αυτές τις συνθήκες με εμβέλειες της τάξης του 25% και ακόμα χαμηλότερα, εν σχέση με την μπάντα λειτουργίας του ραντάρ και την εκτόξευση πυραύλων. Δηλαδή η στοχοποίηση, ο εγκλωβισμός και η βολή με συνεχή ή ενδιάμεση καθοδήγηση στοιχείων, αν και οι πύραυλοι ESSM II απαιτούν συνεχή καθοδήγηση στοιχείων μέσο FCR δηλαδή με STIR ή CEROS.

Η τεχνική ανακάλυψης των F-35A με το IFF ανοιχτό και τα προβλήματα που παρουσιάζονται όταν το κλήσεις.

Η εμβέλεια IFF της κεραίας του ραντάρ NS-200 είναι 400 χιλιόμετρα, από αυτήν την εμβέλεια μπορεί να εντοπίσει έναν αεροπορικό στόχο που πετά με το IFF ανοιχτό. Η απορία όλων είναι γιατί να πετάξει ένα F-35A με το IFF ανοιχτό; Το F-35A έχει το χαμηλότερο ίχνος όταν το βλέπει από εμπρός έως γωνία 35 μοιρών ένα ραντάρ. Αν το δει ένα ραντάρ από το πλάι ή από πίσω, η εμβέλεια εντοπισμού είναι πολύ μεγάλη.

Τα ραντάρ του αντιαεροπορικού συστήματος S-400 που έχει Τουρκία, μπορούν να δουν ένα F-35A σε απόσταση μεγαλύτερη των 150 χιλιομέτρων. (όταν πετά πλάγια ή με την πίσω όψη της εξαγωγής του κινητήρα jet) Αν δει το F-35A με κλειστό το IFF, θα εκτοξεύσει πύραυλο εναντίον του και θα το καταρρίψει! Το ίδιο θα συμβεί σε εμάς αν ένα F-35A πλησιάσει με κλειστό IFF, στα 100 χιλιόμετρα από το ραντάρ του αντιαεροπορικού συστήματος Patriot της Σκύρου (όταν πετά πλάγια ή με την πίσω όψη της εξαγωγής του κινητήρα jet)

Τι θα γίνει στο αιγαίο σε έναν πόλεμο που ξέρουμε όλες τις παραμέτρους και δυστυχώς δεν κάνουμε τις κατάλληλες αγορές για να έχουμε το πάνω χέρι. Στην σύγκρουση Πακιστάν Ινδίας μάθαμε, πως η εκτόξευση αεροπορικών πυραύλων έγινε από πολύ μεγάλες αποστάσεις. Ξέρουμε πως η Τουρκία σε μια σύγκρουση με την Ελλάδα θα κάνει το ίδιο και θα αποφύγουν τα αεροσκάφη της Τουρκίας τις αερομαχίες γιατί θα τις χάσουν. Η αναβάθμιση με τα ηλεκτρονικά συστήματα της SAAB.

Η αναβάθμιση με τα ηλεκτρονικά συστήματα της SAAB, κόστιζε μόνο 40-50 εκατομμύρια για την κάθε μια φρεγάτα ΜΕΚΟ! Δεν μας άρεσε και δεν θέλαμε να την υλοποιήσουμε παρόλο το χαμηλό κόστος της, ενώ ξέραμε πως με τα FCR CEROS 200 θα μπορούσαμε να έχουμε στον αέρα 4 πυραύλους ESSM, αντί για δυο με τα FCR STIR 1.2. Με το ραντάρ Sea Giraffe και CMS 9LV Mk4. Το σημαντικό πλεονέκτημα των CEROS είναι πως μπορούν να καθοδηγήσουν έναν πύραυλο επιφανείας HARPOON που μπορεί να κατευθυνθεί προς το εχθρικό πλοίο ακόμα και με τυφλωμένο το ραντάρ του από τις παρεμβολές και τα αντίμετρα.

Την ίδια περίοδο συζητούσαμε για την αναβάθμιση των δυο PHALANX με κόστος τα 11,5 εκατομμύρια $, σημερινές τιμές 12,5 εκατομμύρια ευρώ. Ευτυχώς κατάλαβαν οι αρμόδιοι το λάθος τους και δεν έκαναν την αναβάθμιση, γιατί το US NAVY είπε τέλος στις αναβαθμίσεις των PHALANX και θα τα αντικαταστήσει με RAM & SEA RAM.

Η δική μου πρόταση ήταν να αντικατασταθούν τα δυο PHALANX με πυροβόλα των 40 χιλιοστών που θα έπαιρναν τα δεδομένα από δυο ραντάρ SEA Giraffe-1X! Η τοποθέτηση των μικρών ραντάρ SEA Giraffe 1-X με βάρος μόνο 150 κιλά είναι πανεύκολη. Το ένα θα έμπαινε στον πίσω ιστό και κάτω από το υπάρχων ραντάρ και το άλλο, επάνω από την γέφυρα διακυβέρνησης. Το κάθε ένα πυροβόλο θα είχε το δικό του ραντάρ, με εναλλαγή στοιχείων από το δεύτερο ραντάρ αν είχε καταστραφεί ή είχε πάθει βλάβη.

Το πυροβόλο

Η βάση στήριξης Mk4 είναι περισσότερο από 40% ελαφρύτερη, μικρότερη και φθηνότερη από το Mk3, με συνολικό βάρος μόλις 2.500 κιλά (συμπεριλαμβανομένων 100 φυσιγγίων). Αν και το πυροβόλο L/70 παραμένει σχεδόν το ίδιο, ο σχεδιασμός της βάσης είναι εντελώς νέος. Η βάση περιβάλλεται από έναν ελαφρύ θόλο από ανθρακονήματα, σχεδιασμένο για την ελαχιστοποίηση της διατομής του ραντάρ. Τα βαριά και πιο επιρρεπή σε πυρκαγιά υδραυλικά συστήματα έχουν αντικατασταθεί με ηλεκτρικά και πνευματικά συστήματα κίνησης. Ο δακτύλιος στήριξης του πυροβόλου έχει αυξηθεί από 900 mm στο Mk3 σε 1.850 mm, γεγονός που κατανέμει τις δυνάμεις ανάκρουσης σε μια μεγαλύτερη επιφάνεια στήριξης.

Όπως θα αναμενόταν από ένα όπλο με αντιαεροπορική κληρονομιά, το πυροβόλο έχει καλό υψόμετρο από -20º έως +80º. Έχει μέγιστη εμβέλεια 12.500 m, αποτελεσματική έως περίπου 10.000 m. Είναι αρκετά ακριβές μόνο στον ρόλο του CIWS για να εμπλακεί σε στόχους πυραύλων σε απόσταση περίπου 2,5 km. Έχει μεταβλητό ρυθμό βολής, αλλά η μέγιστη είναι 300 βολές/λεπτό με διάρκεια ζωής κάννης 5.000 βολές. Η αρθρωτή ψηφιακή αρχιτεκτονική επιτρέπει ευέλικτες ρυθμίσεις ελέγχου. Το πυροβόλο προορίζεται για τηλεχειρισμό, αλλά διαθέτει τοπικό έλεγχο με γυροσκοπική σταθεροποίηση ως εφεδρικό. Μπορεί να καθοδηγείται από ραντάρ, κάμερα EO ή χειροκίνητες εισόδους και να ενσωματώνεται σε συστήματα διαχείρισης μάχης.

3P

Το Mk4 σχεδιάστηκε εξαρχής για να χρησιμοποιεί προγραμματιζόμενα πυρομαχικά 3P (Προθραυσμένα, Προγραμματιζόμενα, Εγγύτητας) που αναπτύχθηκαν από την Bofors. Το όπλο μπορεί επίσης να βάλει με τυπικά και φθηνότερα «χαζά» PFHE (Προθραυσμένα Υψηλής Εκρηκτικότητας) ή φυσίγγια που διαπερνούν θωράκιση, αλλά θεωρητικά, το 3P είναι πιο αποτελεσματικό, καθώς θα χρειάζονται λιγότερα φυσίγγια για την εξουδετέρωση κάθε στόχου.

Το φυσίγγιο 3P τροφοδοτείται από μια μικρή εσωτερική μπαταρία που ενεργοποιείται από το βλήμα που εισέρχεται στο κλείστρο. Οι αισθητήρες στο βλήμα 3P είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ανθεκτικοί σε εμπλοκές ECM και ακαταστασία θάλασσας/εδάφους. Πριν από την πυροδότηση κάθε φυσιγγίου 3P, μπορεί να προγραμματιστεί ξεχωριστά με επαγωγή σε μία από τις 6 λειτουργίες που επιλέγει ο χειριστής. Αυτή η δυνατότητα γρήγορης εναλλαγής μεταξύ λειτουργιών, για να ταιριάζει με διαφορετικούς στόχους, είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των συμβατικών φυσιγγίων που πρέπει είτε να αλλάζουν αργά με το χέρι είτε να χρησιμοποιούν πολλαπλές τροφοδοσίες πυρομαχικών. Ενώ το όπλο βρίσκεται ακόμα στη θαλάμη και χιλιοστά του δευτερολέπτου πριν από την πυροδότηση, η εμβέλεια (εάν είναι διαθέσιμη) μπορεί επίσης να τροφοδοτηθεί στο βλήμα για να δώσει τον ακριβή χρόνο στόχευσης.

Οι 6 λειτουργίες είναι: Η λειτουργία Gated Proximity είναι η προεπιλεγμένη και είναι πολύ αποτελεσματική ενάντια σε μικρά αεροσκάφη, UAV και πυραύλους, εκρήγνυται σε μια προκαθορισμένη ελάχιστη απόσταση από το πλοίο όταν ανιχνεύεται η παρουσία των στόχων εντός μιας στενά καθορισμένης περιοχής που περιβάλλει το βλήμα (το βλήμα αυτοκαταστράφηκε ούτως ή άλλως μετά από 15 δευτερόλεπτα).

Λειτουργία Gated Proximity με Προτεραιότητα Κρούσης – χρησιμοποιείται ενάντια σε μεγαλύτερα αεροσκάφη ή ελικόπτερα που προορίζονται να διεισδύσουν περαιτέρω στο εσωτερικό πριν από την έκρηξη.

Λειτουργία κρούσης – εκρήγνυται κατά την πρώτη επαφή με έναν στόχο – συνήθως για χρήση ενάντια σε μικρά σκάφη ή ελαφρώς προστατευμένα οχήματα.

Λειτουργία διάτρησης θωράκισης – για χρήση ενάντια σε μεγαλύτερα πολεμικά πλοία, κτίρια ή θωρακισμένα οχήματα. Διεισδύει στο εσωτερικό πριν από την έκρηξη.

Λειτουργία χρονισμού – Το βλήμα έχει ρυθμιστεί να εκρήγνυται στον αέρα σε μια καθορισμένη απόσταση – για χρήση ενάντια σε στόχους στην ξηρά, όπως αιωρούμενα ελικόπτερα, τεθωρακισμένα ή στρατεύματα που κρύβονται πίσω από φυσικά χαρακτηριστικά. Εναλλακτικά, ένα σμήνος μικρών σκαφών θα μπορούσε να καταστραφεί σε μια καθορισμένη απόσταση.

Το ραντάρ SEA GIRAFE 1-X

Το Sea Giraffe 1X σας προσφέρει το πλεονέκτημα πολλαπλών ρόλων, παρέχοντας γρήγορη και αξιόπιστη ταυτόχρονη ανίχνευση επιφανειακών και εναέριων στόχων, συμπεριλαμβανομένων πυραύλων που προσγειώνονται στη θάλασσα με πολύ μικρές διατομές ραντάρ. Χάρη στην κορυφαία παγκοσμίως τεχνολογία ναυτικών ραντάρ της Saab, αυτή η δυνατότητα διατηρείται επίσης σε ακραίες συνθήκες ακαταστασίας στις παράκτιες περιοχές.

Καλύπτοντας ολόκληρο τον όγκο αναζήτησης κάθε δευτερόλεπτο, το Sea Giraffe 1X παρέχει ακριβή τρισδιάστατα δεδομένα για όλους τους εναέριους στόχους στον όγκο αναζήτησης. Η λειτουργία αυτόματης παρακολούθησης παρέχει γρήγορη και αξιόπιστη ανατροφοδότηση στον χειριστή. Το ραντάρ είναι ικανό να διακρίνει μεταξύ στόχων σταθερής πτέρυγας, περιστροφικής πτέρυγας και επιφανειακών στόχων.

Αποδοτικότητα ελαφρού βάρους

Το συνολικό βάρος του συστήματος είναι μικρότερο από 150 κιλά και το βάρος στην επιφάνεια είναι 100 κιλά. Αυτό το χαμηλό βάρος του συστήματος, μαζί με την πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας, καθιστά το Sea Giraffe 1X κατάλληλο για χρήση όχι μόνο σε μικρότερα σκάφη και δυνάμεις υψηλής ευελιξίας, αλλά και ως συμπλήρωμα ραντάρ σε μεγαλύτερα πλοία. Παρέχει βέλτιστη επικαλυπτόμενη απόδοση και πλεονασμό για επιτήρηση από τον αέρα και την επιφάνεια. Λειτουργία Υπερηχητικής Ανίχνευσης για την ανίχνευση και παρακολούθηση υπερηχητικών στόχων. C-UAS μέσω βελτιωμένης ταξινόμησης χαμηλών, μικρών και αργών στόχων (ELSS) & έχει δυνατότητες C-RAM.

Το κόστος της πρότασης για την κάθε μια φρεγάτα ΜΕΚΟ ανέρχεται στα 12,5 εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του κόστους αγοράς, της τοποθέτησης των δυο πυροβόλων των 40 χιλιοστών Bofors 40 MK4, των δυο ραντάρ SEA Giraffe 1-X και της διασύνδεσης των συστημάτων.

Και οι απορία; Γιατί οι Γερμανοί επέλεξαν τα ηλεκτρονικά συστήματα της SAAB για να εκσυγχρονίσουν της φρεγάτες F-125 και εμείς αρνηθήκαμε; Συνεχίζεται.