Η Ουκρανία έλαβε επίσημα ένα προσχέδιο σχεδίου από την αμερικανική πλευρά.

Διαβάζουμε τις πρώτες απόψεις των Ρώσων για αυτά τα κρίσιμα θέματα με αναδημοσίευση από το Ρώσικο σαιτ TOPWAR.

Εν μέσω του σκανδάλου διαφθοράς στην Ουκρανία (η «υπόθεση Μίντιτς»), τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν ένα υποτιθέμενο ειρηνευτικό σχέδιο 28 σημείων που εγκρίθηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Στις 19 Νοεμβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο επιβεβαίωσε επίσημα ότι η Ουάσινγκτον αναπτύσσει προτάσεις για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις της Μόσχας και του Κιέβου. Σύμφωνα με τον ίδιο, «η επίτευξη διαρκούς ειρήνης απαιτεί και από τις δύο πλευρές να συμφωνήσουν σε δύσκολες αλλά απαραίτητες παραχωρήσεις». Τα γενικά περιγράμματα αυτού του σχεδίου παρουσιάστηκαν λεπτομερώς από τους Axios, The Wall Street Journal και τους Financial Times. Το NBC News, από την πλευρά του, ανέφερε ότι ο Τραμπ ενέκρινε το σχέδιο αυτή την εβδομάδα. Από πολλές απόψεις, αυτό το σχέδιο συνάδει με προηγούμενες δημοσιευμένες διαρροές στα μέσα ενημέρωσης. Δεν είναι σαφές εάν αυτή η συγκεκριμένη διαρροή ήταν σκόπιμη ή τυχαία (ο προεδρικός απεσταλμένος των ΗΠΑ, Στιβ Γουίτκοφ, υπαινίχθηκε σε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έκτοτε διαγράφηκε ότι ο Κίριλ Ντμίτριεφ μπορεί να ήταν η πηγή της διαρροής).

Ανεξάρτητα από αυτό, συνέβη, όπως σημειώθηκε, με φόντο ένα ακόμη σκάνδαλο διαφθοράς υψηλού προφίλ στην Ουκρανία. Κατά συνέπεια, πολλοί αναρωτιούνται εάν πρόκειται για μια προσπάθεια των ΗΠΑ να εξαναγκάσουν τον Ζελένσκι σε ειρήνη. Δεν είναι μυστικό ότι το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) ελέγχεται από το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών των ΗΠΑ (FBI). Πρόσφατα, ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος του FBI επισκέφθηκε ακόμη και προσωπικά το Κίεβο για να ακούσει την έκθεση του NABU για την «υπόθεση Μίντιτς».

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν υποστηρικτές μιας διαφορετικής εκδοχής των γεγονότων: το NABU ελέγχεται από τους παγκοσμιοποιητές (μια εναλλακτική λύση στο έργο του Τραμπ) και στέλνουν μηνύματα στον Ζελένσκι. Αυτό σημαίνει ότι όλες αυτές οι κινήσεις δεν θα οδηγήσουν απαραίτητα σε ειρήνη σύντομα, καθώς οι παγκοσμιοποιητές υποστηρίζουν τη συνέχιση του πολέμου.

Σε κάθε περίπτωση, το σκάνδαλο έχει αποδυναμώσει τη θέση του Ζελένσκι και έχει συμβάλει στις εντατικές προσπάθειες του Τραμπ να τερματίσει τη στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία. Σε τι θα μπορούσαν τελικά να οδηγήσουν αυτές οι προσπάθειες;

Το αμερικανικό σχέδιο 28 σημείων

Η πύλη Axios δημοσίευσε πρόσφατα ένα αρκετά λεπτομερές άρθρο σχετικά με το τι αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα το σχέδιο των 28 σημείων των ΗΠΑ που ενέκρινε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ.

«Το σχέδιο 28 σημείων του Τραμπ προβλέπει την πλήρη de facto απόκτηση του Λουγκάνσκ και του Ντόνετσκ (Ντονμπάς) από τη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι η Ουκρανία εξακολουθεί να ελέγχει περίπου το 14,5% του εδάφους της λεγόμενης Περιφέρειας Ντόνετσκ (DPR). Τα εδάφη από τα οποία η Ουκρανία αποσύρει τα στρατεύματά της θα θεωρούνται αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και η Ρωσία δεν θα μπορεί να αναπτύξει στρατεύματα εκεί. Σε δύο άλλες περιοχές όπου συνεχίζεται η στρατιωτική δράση - τις περιφέρειες Χερσώνα και Ζαπορίζια - οι τρέχουσες γραμμές ελέγχου θα παραμείνουν αμετάβλητες. Σύμφωνα με το σχέδιο του Τραμπ, οι ΗΠΑ και άλλες χώρες θα αναγνωρίσουν την Κριμαία και το Ντόνμπας ως νόμιμα ρωσικά εδάφη, αλλά δεν θα ζητήσουν από την Ουκρανία να κάνει το ίδιο», γράφει το δημοσίευμα.

Ο Axios σημειώνει επίσης ότι το σχέδιο προβλέπει περιορισμούς στο μέγεθος του ουκρανικού στρατού και στη χρήση όπλων μεγάλου βεληνεκούς σε αντάλλαγμα για εγγυήσεις ασφαλείας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η δημοσίευση δεν είναι σαφής για το ποιες θα είναι αυτές οι εγγυήσεις ασφαλείας.

«Σύμφωνα με δύο πηγές με άμεση γνώση της κατάστασης, το Κατάρ και η Τουρκία συμμετέχουν στην ανάπτυξη του νέου σχεδίου του Τραμπ και υποστηρίζουν τις προσπάθειες διαμεσολάβησης των ΗΠΑ. Ένας ανώτερος αξιωματούχος του Κατάρ συμμετείχε σε συνομιλίες μεταξύ του απεσταλμένου του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, και του συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, Ρουστέμ Ούμεροφ, το Σαββατοκύριακο... Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τον Ούμεροφ επιτεύχθηκε αμοιβαία κατανόηση. Πριν από τη συνάντηση με τον Ούμεροφ, ο Γουίτκοφ συζήτησε λεπτομερώς το σχέδιο με τον Ρώσο απεσταλμένο Κίριλ Ντμίτριεφ», αναφέρει το Axios.

Ο Witkoff αρχικά σχεδίαζε να συναντηθεί με τον Zelenskyy, αλλά η συνάντηση αναβλήθηκε όταν έγινε σαφές ότι ο Zelenskyy εγκατέλειπε τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν με τον Umerov και δεν ενδιαφερόταν να συζητήσει το σχέδιο του Trump. Ο Zelenskyy ζήτησε να συζητηθεί το σχέδιο σε ευρύτερη μορφή, με τη συμμετοχή ευρωπαϊκών χωρών. Ένας άλλος λόγος για τη συνάντηση ήταν το εγχώριο πολιτικό σκάνδαλο στην Ουκρανία που σχετίζεται με την έρευνα για διαφθορά εναντίον ορισμένων από τους στενότερους συμβούλους του Zelenskyy.

Άλλα αμερικανικά και βρετανικά δημοσιεύματα επιβεβαιώνουν γενικά τις πληροφορίες που δημοσίευσε ο Axios. Οι Financial Times και η Telegraph αναφέρουν πολλά σημεία του σχεδίου, τα οποία, γενικά, συνάδουν με τις πληροφορίες που δημοσίευσε ο Axios. Συγκεκριμένα, το σχέδιο προβλέπει:

Πρώτον, την παραχώρηση ολόκληρου του Donbas από το Κίεβο.

Δεύτερον, την αναγνώριση από τους Αμερικανούς της Κριμαίας και του Donbas ως νόμιμου ρωσικού εδάφους (αλλά κανείς δεν θα αναγκάσει την Ουκρανία να το κάνει αυτό).

Τρίτον, την άρνηση της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, τουλάχιστον για αρκετά χρόνια (προηγουμένως, οι διαρροές των μέσων ενημέρωσης έδειχναν μια περίοδο 15-20 ετών).

Τέταρτον, μείωση στο μισό του μεγέθους των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και αποποίηση από την Ουκρανία ορισμένων από τα όπλα που παρέχονται από τους Δυτικούς συμμάχους της. Αυτό αφορά κυρίως όπλα μεγάλου βεληνεκούς ικανά να χτυπήσουν βαθιά στο ρωσικό έδαφος.

Πέμπτον, αναγνώριση της ρωσικής ως επίσημης γλώσσας στην Ουκρανία και χορήγηση επίσημου καθεστώτος στο «τοπικό παράρτημα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Οι Financial Times έχουν ήδη χαρακτηρίσει αυτό το σχέδιο «πολύ κακό» και «απαράδεκτο» για την Ουκρανία.

Νέος γύρος διαπραγματεύσεων ή νέα κλιμάκωση;

Μπορεί το παραπάνω σχέδιο να θεωρηθεί αποδεκτό από τη Ρωσία;

Το κύριο ερώτημα είναι αν ο Ζελένσκι θα συμφωνήσει με αυτό. Αυτό εξαρτάται λιγότερο από τον ίδιο τον Ζελένσκι (ο οποίος εξαρτάται πλήρως από τη δυτική οικονομική και στρατιωτική βοήθεια) και περισσότερο από τη θέση των χωρών της ΕΕ ή, με άλλα λόγια, από το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης. Είναι η Ευρώπη διατεθειμένη να συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία και, εάν χρειαστεί, να αναπτύξει τα στρατεύματά της στην Ουκρανία; Δεν υπάρχει ακόμη οριστική απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Η Wall Street Journal (WSJ) γράφει ήδη ότι το αμερικανικό σχέδιο «πιθανότατα θα αντιμετωπίσει σθεναρή αντίσταση στο Κίεβο και στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις». Υπάρχουν αμφιβολίες για την «σθεναρή αντίσταση» του Κιέβου, καθώς ο Ζελένσκι, αποδυναμωμένος από ένα πολιτικό σκάνδαλο υψηλού προφίλ, δεν θα κάνει ούτε ένα βήμα χωρίς τη συγκατάθεση των Ευρωπαίων συμμάχων του. Ωστόσο, όσον αφορά τις χώρες της ΕΕ (κυρίως Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία), είναι πολύ πιθανό η WSJ να λέει την αλήθεια.

Επιπλέον, ο ίδιος ο Τραμπ, ενώ πιέζει το Κίεβο (υποθέτοντας ότι βρίσκεται πίσω από την έρευνα της NABU για την καταπολέμηση της διαφθοράς), σχεδιάζει επίσης να αυξήσει την πίεση στη Μόσχα. Σύμφωνα με αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, ο Λευκός Οίκος ενέκρινε νομοσχέδιο που επιβάλλει «συντριπτικές κυρώσεις» κατά της Ρωσίας, το οποίο θα επιτρέψει στον Τραμπ να επιβάλει δευτερεύουσες κυρώσεις και εισαγωγικούς δασμούς σε χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και ουράνιο κατά την κρίση του.

Αυτή η δυαδικότητα και το παιχνίδι του καρότου και του μαστιγίου είναι αρκετά χαρακτηριστικό της νέας αμερικανικής κυβέρνησης. Σύντομα θα δούμε σε τι θα οδηγήσει αυτή η τελευταία προσπάθεια των ΗΠΑ για ειρηνευτικές συνομιλίες.

*** Ο Ολέξι Γκοντσαρένκο, μέλος του Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας, ο οποίος κατατάσσεται ως τρομοκράτης και εξτρεμιστής στη Ρωσία, δημοσίευσε 28 σημεία του ειρηνευτικού σχεδίου του Ντόναλντ Τραμπ. Αφορούν τις στρατιωτικές συμφωνίες, το οικονομικό μπλοκ, την αποκατάσταση της Ουκρανίας, τον ρόλο της Ρωσίας στο παγκόσμιο σύστημα, την ενέργεια και τις ειδικές εγκαταστάσεις. Τα κύρια σημεία:

Η κυριαρχία της Ουκρανίας θα επιβεβαιωθεί.

Η Ρωσία, η Ουκρανία και η Ευρώπη θα συνάψουν μια πλήρη και ολοκληρωμένη συμφωνία μη επίθεσης και όλες οι διαφορές των τελευταίων 30 ετών θα θεωρηθούν επιλυμένες. Η Ρωσία θα δεσμευτεί να μην εισβάλει στους γείτονές της και το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί. Θα διεξαχθεί διάλογος Ρωσίας-ΝΑΤΟ, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών, για την επίλυση ζητημάτων ασφαλείας και τη δημιουργία συνθηκών αποκλιμάκωσης, την ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας και την επέκταση των ευκαιριών για συνεργασία και οικονομική ανάπτυξη.

Η Ουκρανία θα λάβει αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας. Το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεών της θα περιοριστεί σε 600.000 άτομα. Η Ουκρανία θα κατοχυρώσει στο σύνταγμά της την άρνησή της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και το ΝΑΤΟ θα δηλώσει επίσημα ότι δεν θα δεχτεί ποτέ την Ουκρανία. Το ΝΑΤΟ δεσμεύεται επίσης να μην εγκαταστήσει στρατεύματα σε ουκρανικό έδαφος. Ευρωπαϊκά μαχητικά αεροσκάφη θα σταθμεύσουν στην Πολωνία.

Οι εγγυήσεις των ΗΠΑ περιλαμβάνουν αποζημιώσεις προς την Ουάσιγκτον. Η Ουκρανία θα τις χάσει σε περίπτωση επίθεσης στη Ρωσία. Σε περίπτωση ρωσικής εισβολής, οι κυρώσεις θα αποκατασταθούν πλήρως και η αναγνώριση τυχόν νέων εδαφών θα ανακληθεί. Εάν η Ουκρανία εξαπολύσει μη εξουσιοδοτημένη επίθεση στη Μόσχα ή την Αγία Πετρούπολη, η εγγύηση των ΗΠΑ θα ακυρωθεί.

Η Ουκρανία θα είναι επιλέξιμη για ένταξη στην ΕΕ και θα λάβει βραχυπρόθεσμη προτιμησιακή πρόσβαση στην αγορά της ΕΕ μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Θα δημιουργηθεί ένα μεγάλης κλίμακας διεθνές πακέτο ανάκαμψης για την Ουκρανία: ένα ταμείο ανάπτυξης υψηλής τεχνολογίας, κοινά έργα ΗΠΑ-Ουκρανίας για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών φυσικού αερίου, την ανοικοδόμηση πόλεων και κατοικημένων περιοχών, καθώς και την ανάπτυξη υποδομών και της εξορυκτικής βιομηχανίας. Η Παγκόσμια Τράπεζα θα αναπτύξει ένα ξεχωριστό χρηματοδοτικό πακέτο.

Η Ρωσία θα επανενταχθεί σταδιακά στην παγκόσμια οικονομία: οι κυρώσεις θα αρθούν μεμονωμένα· οι ΗΠΑ θα συνάψουν μια μακροπρόθεσμη συμφωνία με τη Ρωσία για συνεργασία στην ενέργεια, τους πόρους, την τεχνητή νοημοσύνη, τα κέντρα δεδομένων, την Αρκτική και άλλες περιοχές· η Ρωσία θα κληθεί να επανενταχθεί στην G8.

Τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα κατανεμηθούν ως εξής: 100 δισεκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν στο ταμείο ανάκαμψης ΗΠΑ-Ουκρανίας, οι ΗΠΑ θα λάβουν το 50% των κερδών και η Ευρώπη θα συνεισφέρει άλλα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα υπόλοιπα ρωσικά κεφάλαια θα διοχετευθούν σε έναν ξεχωριστό επενδυτικό μηχανισμό ΗΠΑ-Ρωσίας για έργα που χτίζουν εμπιστοσύνη και δημιουργούν κοινά συμφέροντα.

Θα συσταθεί μια κοινή ομάδα παρακολούθησης της ασφάλειας. Η Ρωσία θα κατοχυρώσει νομικά την πολιτική της μη επιθετικότητας έναντι της Ευρώπης και της Ουκρανίας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία θα επεκτείνουν τις συνθήκες για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων. Η Ουκρανία θα επιβεβαιώσει το μη πυρηνικό της καθεστώς. Ο πυρηνικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής Ζαπορίζια θα επαναλειτουργήσει υπό την επίβλεψη του ΔΟΑΕ, με την ηλεκτρική ενέργεια να μοιράζεται 50:50 μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.

Και οι δύο χώρες θα εφαρμόσουν εκπαιδευτικά προγράμματα που στοχεύουν στην ανοχή και τη μείωση της προπαγάνδας. Η Ουκρανία δέχεται οικονομική υποστήριξη από την ΕΕ για την προστασία των γλωσσικών μειονοτήτων. Και οι δύο πλευρές θα περιορίσουν τις δαπάνες για ενημερωτικές εκστρατείες και θα αποκηρύξουν εχθρικό υλικό.

Εδαφικές διατάξεις: Η Κριμαία, το Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ αναγνωρίζονται de facto ως ρωσικά, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Χερσώνα και η Ζαπορίζια ορίζονται κατά μήκος της γραμμής επαφής. Η Ρωσία αποκηρύσσει όλα τα υπόλοιπα εδάφη εκτός των πέντε περιοχών. Η Ουκρανία αποσύρει ορισμένα στρατεύματα από την περιοχή του Ντόνετσκ, δημιουργώντας μια ουδέτερη αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη υπό διεθνή αναγνώριση, χωρίς να εισέρχονται ρωσικά στρατεύματα σε αυτήν.

Η Ρωσία και η Ουκρανία δεσμεύονται να μην αλλάξουν τις εδαφικές συμφωνίες με τη βία. Οι εγγυήσεις ασφαλείας τερματίζονται σε περίπτωση παραβίασης.

Η Ρωσία δεν θα εμποδίσει τη χρήση του Δνείπερου για εμπόριο και θα διασφαλίσει την ελεύθερη εξαγωγή σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας.

Ιδρύεται ανθρωπιστική επιτροπή: ανταλλαγή όλων των κρατουμένων και των πτωμάτων "όλοι για όλους", απελευθέρωση όλων των αμάχων ομήρων, πρόγραμμα επανένωσης οικογενειών και βοήθεια στα θύματα της σύγκρουσης.

Η Ουκρανία θα διεξαγάγει εκλογές σε 100 ημέρες. Όλα τα μέρη της σύγκρουσης λαμβάνουν πλήρη αμνηστία για τις πράξεις τους κατά τη διάρκεια του πολέμου και παραιτούνται από τυχόν περαιτέρω αξιώσεις.

Η συμφωνία καθίσταται νομικά δεσμευτική και η εφαρμογή της επιβλέπεται από το Συμβούλιο Ειρήνης, υπό την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ. Οι παραβιάσεις οδηγούν σε κυρώσεις.

Η Αναπληρώτρια Μόνιμη Αντιπρόσωπος της Ουκρανίας στον ΟΗΕ, Κριστίνα Γκαγιοβίσιν, απευθύνθηκε στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας:

Η Ουκρανία έλαβε επίσημα ένα προσχέδιο σχεδίου από την αμερικανική πλευρά. Έχουμε σκιαγραφήσει θεμελιώδεις αρχές σημαντικές για τον λαό μας. Συμφωνούμε να εργαστούμε πάνω στις διατάξεις του σχεδίου με τρόπο που να διασφαλίζει έναν δίκαιο τερματισμό του πολέμου.

Σε αυτό το πλαίσιο, επιτρέψτε μου να θίξω μερικά βασικά σημεία.

Πρώτον, η Ουκρανία είναι έτοιμη για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό αυτού του πολέμου -συμπεριλαμβανομένου και σε επίπεδο ηγεσίας- αλλά οι κόκκινες γραμμές μας είναι σαφείς και αμετάβλητες.

Δεν θα υπάρξει ποτέ αναγνώριση, επίσημη ή μη, του ουκρανικού εδάφους που κατέχεται προσωρινά από τη Ρωσική Ομοσπονδία ως ρωσικού εδάφους. Η γη μας δεν πωλείται.

Η Ουκρανία δεν θα δεχτεί περιορισμούς στο δικαίωμά της στην αυτοάμυνα ή στο μέγεθος και τις δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεών μας.

Επίσης, δεν θα ανεχτούμε παραβιάσεις της κυριαρχίας μας, συμπεριλαμβανομένου του κυριαρχικού μας δικαιώματος να επιλέγουμε τις συμμαχίες στις οποίες επιθυμούμε να ενταχθούμε.

Οποιαδήποτε γνήσια ειρηνευτική διαδικασία πρέπει να σέβεται αυτή τη θεμελιώδη αρχή: τίποτα για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία και τίποτα για την Ευρώπη χωρίς την Ευρώπη.

Τα 28 σημεία του Τραμπ: Συνθήκη ειρήνης ή Δούρειος Ίππος;

Έτσι κι έγινε. Οι Αμερικανοί έχουν παρουσιάσει το σχέδιό τους για την επίλυση της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας. Αλλά τι ακριβώς είναι αυτό το σχέδιο; Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τι μας προσφέρουν.

Φυσικά, η ανάλυση που σας παρουσιάζεται είναι παράγωγη, καθώς δεν βασίζεται σε πρωτογενή πηγή αλλά σε δημοσιεύσεις, οι οποίες μπορεί να περιέχουν μεταφραστικά λάθη - τυχαία ή ίσως και σκόπιμα. Αλλά λόγω έλλειψης σφραγισμένου χαρτιού, θα χρησιμοποιήσουμε κανονικό χαρτί.

Επίσης, δεν θα συζητήσω και τα 28 σημεία του Τραμπ. Πολλά από αυτά είναι καθαρές ανοησίες, οπότε θα αναφερθώ μόνο στα πιο ενδιαφέροντα.

1. Η κυριαρχία της Ουκρανίας θα επιβεβαιωθεί

Σχεδόν κανείς δεν θα το αμφισβητούσε αυτό. Η κατάργηση της ουκρανικής κρατικής υπόστασης δεν ήταν ποτέ ο δεδηλωμένος στόχος του SVO. Η ρωσική ηγεσία δεν επεδίωξε να καταστρέψει την Ουκρανία ως κράτος, αλλά να αλλάξει τη ναζιστική τάξη που βασίλευε σε αυτήν.

2. Θα συναφθεί μια συνολική συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας και Ευρώπης. Όλες οι αντιφάσεις των τελευταίων 30 ετών θα θεωρηθούν επιλυμένες.

Εδώ αρχίζουν να προκύπτουν τα ερωτήματα. Άρα, η Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να αναγνωρίσει τόσο την επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς όσο και τις βάσεις αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη ως νόμιμες; Αυτό είναι ένα αδύνατο σημείο: μπορούμε να το αναγνωρίσουμε αυτό «de facto», αλλά όχι «de jure».

3. Η Ρωσία δεν θα εισβάλει σε γειτονικές χώρες και το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί περαιτέρω.

Αυτή η ρήτρα περιορίζει τη Ρωσία σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από το ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με αυτήν, το ΝΑΤΟ διατηρεί το δικαίωμα να εισβάλλει σε γειτονικές χώρες. Για εμάς, στρατιωτική δράση παρόμοια με τον πόλεμο της 08/08/08 θα αποτελούσε παραβίαση αυτής της συμφωνίας.

4. Θα οργανωθεί διάλογος μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, για την επίλυση όλων των ζητημάτων ασφαλείας και τη δημιουργία συνθηκών αποκλιμάκωσης, διευρύνοντας τις ευκαιρίες για συνεργασία και μελλοντική οικονομική ανάπτυξη.

Αυτή είναι μια γενικά ουδέτερη και μη δεσμευτική ρήτρα και θα μπορούσε να υιοθετηθεί. Η πλατφόρμα του Τραμπ περιέχει πολλές παρόμοιες ρήτρες, όπως η δημιουργία ομάδων εργασίας για την πρόληψη μελλοντικών συγκρούσεων και ούτω καθεξής.

5. Η Ουκρανία θα λάβει αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας

Αυτό πιθανώς δεν είναι κακό, αλλά αυτές οι εγγυήσεις πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένες. Διαφορετικά, συγγνώμη, θα μπορούσε να προκύψει μια κατάσταση όπου η «μη επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς» που ορίζεται στην παράγραφο 3 αυτού του σχεδίου θα μπορούσε να παρακαμφθεί με τη σύναψη μιας συμμαχίας στην οποία η Ουκρανία δεν θα ήταν τυπικά μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά στην πραγματικότητα θα λάμβανε τα οφέλη αυτής της ένταξης. Και, όπως θα δούμε παρακάτω, η πιθανότητα αυτού είναι σαφώς μεγαλύτερη από μηδέν.

6. Ο αριθμός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων θα περιοριστεί σε 600.000 άτομα.

Αυτό είναι το πρώτο πραγματικά ανησυχητικό σημάδι. Το γεγονός είναι ότι αυτή η ρήτρα δεν υπονοεί κανέναν περιορισμό στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι κοινή γνώση ότι υπάρχουν δύο τύποι δύναμης για τις ένοπλες δυνάμεις: σε καιρό ειρήνης και σε καιρό πολέμου. Η δύναμη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε καιρό ειρήνης ήταν λιγότερο από το μισό. Πριν από την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ανερχόταν σε περίπου 260.000. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις «αυξήθηκαν» σε 800.000 ή περισσότερους - τουλάχιστον στα χαρτιά. Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι μέχρι το 2025, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις θα έφταναν τις 880.000. Αυτός ο αριθμός είναι φυσικά υπερβολικός, και σημαντικά υπερβολικός - πιθανότατα αντικατοπτρίζει την εξουσιοδοτημένη δύναμη των μονάδων των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, όχι την πραγματική τους δύναμη. Και την πραγματική δύναμη, για αντικειμενικούς λόγους...

...απέχει πολύ από το τυπικό νούμερο. Επομένως, για να εκπληρωθεί αυτή η ρήτρα της ειρηνευτικής συμφωνίας, ο Ζελένσκι θα χρειαστεί μόνο να ανακοινώσει την πραγματική δύναμη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν θα χρειαστεί να κάνει καμία μείωση.

Και πάλι, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μιλάμε συγκεκριμένα για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ποιος θα εμποδίσει αυτές τις ίδιες ναζιστικές ταξιαρχίες να χαρακτηριστούν αστυνομικές μονάδες εκτός των ενόπλων δυνάμεων; Ένα είδος αντίστοιχου της Εθνοφρουράς μας της εποχής Μπαντέρα; Ποιος θα επαληθεύσει καν την πραγματική δύναμη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων; Πεντακάθαροι Ευρωπαίοι παρατηρητές; Χμμ...

Συνολικά, η ετυμηγορία είναι η εξής. Για έναν στρατό σε καιρό ειρήνης, η ποσόστωση που έθεσε ο Τραμπ είναι προφανώς υπερβολική, αλλά για την τρέχουσα δύναμη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, είναι αρκετά επαρκής. Μπορεί εύκολα να «ενταχθεί» στο επιτρεπόμενο προσωπικό των 600.000 ατόμων μέσω κάποιου απλού χειρισμού. Αυτή η απαίτηση δεν απαιτεί μείωση της τρέχουσας δύναμης των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Μπορούν να παραμείνουν ακριβώς στην ίδια δύναμη όπως τώρα. Ας το έχουμε αυτό κατά νου.

7. Η Ουκρανία θα κατοχυρώσει στο σύνταγμά της ότι δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και το ΝΑΤΟ θα συμφωνήσει να συμπεριλάβει στον χάρτη του μια διάταξη που θα ορίζει ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει δεκτή στο μέλλον.

Αυτή είναι μια καλή και σωστή θέση, εφόσον επεκταθεί: Η Ουκρανία δεν θα πρέπει να λάβει τις εγγυήσεις που έχουν οι χώρες του ΝΑΤΟ. Διαφορετικά, θα μπορούσε να προκύψει μια κατάσταση στην οποία, όπως ανέφερα παραπάνω, οι αδιάφοροι του ΝΑΤΟ θα επεκτείνουν τις εγγυήσεις του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία χωρίς να την ενσωματώσουν επίσημα στο μπλοκ.

8. Το ΝΑΤΟ δεν θα αναπτύξει τα στρατεύματά του στην Ουκρανία.

Εξαιρετικό σημείο, συμφωνώ απόλυτα.

9. Ευρωπαϊκά μαχητικά αεροσκάφη θα αναπτυχθούν στην Πολωνία

Δεν είναι απολύτως σαφές τι εννοείται εδώ. Η Πολωνία έχει ήδη ξένες φρουρές στο έδαφός της και προφανώς δεν απαγορεύεται η είσοδος σε ευρωπαϊκές αεροπορικές δυνάμεις.

10. Εγγυήσεις των ΗΠΑ

Εδώ ξεκινάει η διασκέδαση, καθώς αυτή η ρήτρα αποτελείται από μια σειρά από μάλλον περίεργες υπορήτρες:

10.1. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα λάβουν αποζημίωση για τις παρεχόμενες εγγυήσεις. Συγγνώμη, αλλά ποιος πληρώνει για αυτό το κόμμα; Γιατί να πληρώσουμε αποζημίωση για εγγυήσεις στην Ουκρανία;

10.2. Εάν η Ουκρανία εισβάλει στη Ρωσία, θα χάσει τις εγγυήσεις της — αυτό είναι λογικό, αλλά τι είναι εισβολή; Γενικά, μια στρατιωτική εισβολή είναι μια επιθετική διέλευση των συνόρων μιας χώρας από τις ένοπλες δυνάμεις μιας άλλης χώρας με σκοπό την κατοχή, την κατάκτηση ή την αλλαγή πολιτικής εξουσίας. Θα θεωρούνταν ο βομβαρδισμός πυροβολικού εισβολή; Μια επίθεση με πυραύλους ή μη επανδρωμένα αεροσκάφη ; Φαίνεται έτσι, σωστά; Αλλά αν ναι, τότε γιατί η τέταρτη υπορήτρα αναφέρει:

10.3. Εάν η Ουκρανία εκτοξεύσει έναν πύραυλο στη Μόσχα ή την Αγία Πετρούπολη χωρίς αιτία, οι εγγυήσεις ασφαλείας θα θεωρηθούν άκυρες. Πώς γίνεται αυτό; Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι πύραυλοι δεν μπορούν να εκτοξευθούν στις δύο πρωτεύουσές μας, αλλά στην υπόλοιπη χώρα — προχωρήστε; Δεν πρόκειται για εισβολή, σωστά; Διότι αν μια επίθεση με πυραύλους, πυροβολικό ή μη επανδρωμένα αεροσκάφη θεωρούνταν εισβολή, αυτή η υποπαράγραφος θα ήταν εντελώς άνευ νοήματος.

Ίσως η αρχική αμερικανική έκδοση να διατυπώνεται διαφορετικά. Δεν ξέρω, δεν την έχω διαβάσει. Αλλά από ό,τι είναι δημόσια διαθέσιμο, προκύπτει το εξής. Υπάρχει ο όρος «στρατιωτική εισβολή» και υπάρχει και η «στρατιωτική επιθετικότητα». Ο τελευταίος ερμηνεύεται ευρύτερα. Ενώ εισβολή είναι η διέλευση συνόρων με σκοπό την κατάληψη εδάφους ή/και την αλλαγή πολιτικής εξουσίας, επιθετικότητα είναι οποιαδήποτε παράνομη χρήση βίας εναντίον ενός άλλου κράτους. Έτσι, χρησιμοποιώντας τον όρο «εισβολή» αντί για «επιθετικότητα», ο Τραμπ αφήνει στους Ουκρανούς ένα παραθυράκι - τη δυνατότητα να συνεχίσουν να βομβαρδίζουν τα εδάφη μας χωρίς να καταγγείλουν τη συμφωνία και να χάσουν τις εγγυήσεις.

Είναι πιθανό, φυσικά, να κάνω λάθος, και όλα αυτά είναι μεταφραστικά λάθη από τα αγγλικά. Αλλά είναι επίσης πιθανό να μην κάνουν. Ωστόσο, ας προχωρήσουμε στην τρίτη υποπαράγραφο, την οποία έβαλα τελευταία.

10.4. Εάν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, τότε, εκτός από μια αποφασιστική και συντονισμένη στρατιωτική απάντηση, θα επαναφερθούν όλες οι παγκόσμιες κυρώσεις, η αναγνώριση νέων εδαφών και όλα τα άλλα οφέλη αυτής της συμφωνίας θα ανακληθούν. Συγγνώμη, σας άκουσα σωστά; Για ποια «αποφασιστική και συντονισμένη ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ απάντηση» μιλάτε; Το Άρθρο 5 της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας έχει επεκταθεί στην Ουκρανία και μια επίθεση εναντίον της αποτελεί επίθεση εναντίον των άλλων μελών; Και τι γίνεται με το Άρθρο 3 της τρέχουσας ειρηνευτικής συμφωνίας, το οποίο ορίζει ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί περαιτέρω;

Ό,τι και να πείτε, κάτι είναι ύποπτο εδώ.

11. Η Ουκρανία είναι επιλέξιμη για ένταξη στην ΕΕ και θα λάβει βραχυπρόθεσμη προτιμησιακή πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά.

Αυτή η ρήτρα είναι δυσάρεστη για εμάς, καθώς ουσιαστικά εδραιώνει τον οικονομικό προσανατολισμό της Ουκρανίας προς την Ευρώπη. Αλλά... Αντικειμενικά, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτό - για να φέρουμε τους Ουκρανούς στην τροχιά της ρωσικής οικονομίας, έπρεπε να κρατήσουμε τον Γιανουκόβιτς στην εξουσία. Δεν το κάναμε αυτό, και τώρα είναι πολύ αργά.

12. Δέσμη μέτρων για την αποκατάσταση της Ουκρανίας

Δεν θα το απαριθμήσω λεπτομερώς – ουσιαστικά πρόκειται απλώς για κενά λόγια σχετικά με τη δημιουργία κάποιου είδους Ουκρανικού Ταμείου Ανάπτυξης, την αποκατάσταση υποδομών κ.λπ. κ.λπ. Υπάρχουν πολλές καλές πρωτοβουλίες, αλλά ούτε λέξη για το ποιος θα τις πληρώσει, και ο μόνος συμμετέχων που αναφέρεται είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες.

13. Η Ρωσία θα επανενταχθεί στην παγκόσμια οικονομία

Η πρωτοβουλία είναι καλή, αλλά πώς θα την εφαρμόσουν; Η διαδικασία διατυπώνεται σε τρεις θέσεις: 13.1 Η άρση των κυρώσεων θα συζητηθεί και θα συμφωνηθεί σταδιακά και κατά περίπτωση. Αυτό θα ήταν εντάξει, αλλά μεταφρασμένο από τα νομικά στα ρωσικά, ακούγεται ως εξής: «Δεν έχουμε καμία υποχρέωση να άρουμε τις κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας και θα άρουμε μόνο αυτές και μόνο όταν το κρίνουμε απαραίτητο». Με άλλα λόγια, οι κυρώσεις θα συνεχιστούν ως είχαν. Και ίσως ακόμη και να επινοηθούν νέες - ειρωνικά, η ειρηνευτική συμφωνία δεν το απαγορεύει αυτό.

13.2. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνάψουν μια μακροπρόθεσμη συμφωνία οικονομικής συνεργασίας για αμοιβαία ανάπτυξη στους τομείς της ενέργειας, των φυσικών πόρων, των υποδομών, της τεχνητής νοημοσύνης, των κέντρων δεδομένων, των έργων εξόρυξης σπάνιων μετάλλων στην Αρκτική και άλλων αμοιβαία επωφελών εταιρικών ευκαιριών. Και πάλι, μεταφρασμένο από τα νομικά στα ρωσικά, υπό συνθήκες συνολικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν το δικαίωμα να παραβιάσουν αυτές τις κυρώσεις όπου είναι επωφελές για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

13.3. Η Ρωσία θα κληθεί να επιστρέψει στην G8. Σας ευχαριστώ πολύ... Αλλά τι κερδίζουμε από αυτό; Ας αναγνωρίσει η Ευρώπη τον Πούτιν ως Αυτοκράτορα του Άλφα Κενταύρου - θα ήταν εξίσου ωφέλιμο. Ακόμα περισσότερο – τι θα γινόταν αν οι μακρινοί μας απόγονοι φτάσουν στον Άλφα Κενταύρου, και ιδού ένα ιστορικό προηγούμενο...

14. Τα δεσμευμένα κεφάλαια θα χρησιμοποιηθούν ως εξής:

Και εδώ ξεκινάει η διασκέδαση. Θα παραθέσω λοιπόν όλα τα υπο-στοιχεία χωρίς σχόλια.

14.1. 100 δισεκατομμύρια δολάρια δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων θα επενδυθούν σε προσπάθειες ανοικοδόμησης και επενδύσεων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην Ουκρανία·

14.2. Οι ΗΠΑ θα λάβουν το 50% των κερδών από αυτήν την επιχείρηση· η Ευρώπη θα προσθέσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια για να αυξήσει τον όγκο των επενδύσεων που διατίθενται για την ανοικοδόμηση στην Ουκρανία. Τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία στην Ευρώπη θα ξεπαγώσουν· 14.3.

Τα υπόλοιπα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα επενδυθούν σε ξεχωριστό επενδυτικό όχημα ΗΠΑ-Ρωσίας που θα υλοποιήσει κοινά έργα σε συγκεκριμένους τομείς. Αυτό το ταμείο θα στοχεύει στην ενίσχυση των σχέσεων και στην αύξηση των κοινών συμφερόντων, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ισχυρό κίνητρο για τη μη επιστροφή στη σύγκρουση.

Ουσιαστικά, λοιπόν, αυτό που προτείνεται είναι το εξής: από τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια που η Κεντρική μας Τράπεζα τόσο ευγενικά διέθεσε στους Ευρωπαίους, θα πρέπει να παραχωρήσουμε το ένα τρίτο αυτού του ποσού αμέσως και να μεταφέρουμε τα υπόλοιπα δύο τρίτα στον έλεγχο των ΗΠΑ. Επιπλέον, η φράση «δημιουργία ισχυρού κινήτρου για μη επιστροφή στη σύγκρουση» δημιουργεί έμμεσα ένα παραθυράκι για την κατάσχεση αυτών των κεφαλαίων σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας διακανονισμού.

Εντάξει, τι κερδίζει λοιπόν η Ρωσία από όλα αυτά; Αυτό ορίζεται στην παράγραφο 21, «Εδάφη» :

- Οι περιοχές της Κριμαίας, του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ αναγνωρίζονται de facto ως ρωσικές, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών·

- Η Χερσώνα και η Ζαπορίζια θα παγώσουν κατά μήκος της γραμμής επαφής, πράγμα που σημαίνει de facto αναγνώριση κατά μήκος της γραμμής επαφής·

- Η Ρωσία παραιτείται από άλλα συμφωνημένα εδάφη που ελέγχει εκτός των πέντε περιοχών·

- Οι ουκρανικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από το τμήμα της περιοχής του Ντόνετσκ που ελέγχουν επί του παρόντος· θα θεωρείται ουδέτερη αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη ασφαλείας, διεθνώς αναγνωρισμένη ως έδαφος που ανήκει στη Ρωσική Ομοσπονδία. Οι ρωσικές δυνάμεις δεν θα εισέλθουν σε αυτήν την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.

Κατ' αρχήν, αυτή η ανάλυση των «28 Σημείων» του Τραμπ θα μπορούσε να τελειώσει εδώ, καθώς όλα τα κύρια σημεία έχουν συζητηθεί παραπάνω.

Το συμπέρασμα είναι το εξής: οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονται απεγνωσμένα ένα διάλειμμα. Οι ΗΠΑ δεν θέλουν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ουκρανία, τουλάχιστον όχι στα επίπεδα που το έκαναν υπό τον Μπάιντεν. Η Ευρώπη, από την άλλη πλευρά, είναι πολύ πρόθυμη να χρηματοδοτήσει την Ουκρανία, αλλά τα πορτοφόλια της έχουν φτάσει προ πολλού στο κατώτατο σημείο. Η επιθυμία υπάρχει, αλλά η χωρητικότητα είναι καταστροφική.

Επομένως, οι Ευρωπαίοι (και η Ουκρανία, άλλωστε, είναι «Ευρώπη») χρειάζονται απεγνωσμένα ένα διάλειμμα και χρήματα. Αλλά τα «28 Σημεία» του Τραμπ θα τα δώσουν και τα δύο!

Το Σημείο 28 αναφέρει:

Η κατάπαυση του πυρός θα τεθεί σε ισχύ μόλις και οι δύο πλευρές αποσυρθούν στα συμφωνηθέντα σημεία για να αρχίσουν να εφαρμόζουν τη συμφωνία.

Συνεπώς, μια εκεχειρία θα μπορούσε να επιτευχθεί πολύ γρήγορα. Και μετά τι;

Σχετικά με πιθανά προβλήματα

Ας προσομοιώσουμε ένα συγκεκριμένο ενδεχόμενο, την πιθανότητα του οποίου παραδέχονται εύκολα τα «28 σημεία» του Τραμπ:

1. Έτσι, η φωτιά σταματά. Σταματάμε κατά μήκος της γραμμής επαφής στο Ντόνετσκ, τη Χερσώνα και τη Ζαπορίζια και υποχωρούμε αλλού. Παραδίδουμε τη γη που οι στρατιώτες μας απελευθέρωσαν με ιδρώτα και αίμα. Αμέσως, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις «επιτίθενται» στα εδάφη που επέστρεψαν στην Ουκρανία και αποκαθιστούν τις αμυντικές γραμμές — μαθαίνοντας από την εμπειρία της απώλειάς τους, έτσι τώρα αυτά τα εδάφη, εάν χρειαστεί, θα πρέπει να απελευθερωθούν με ακόμη μεγαλύτερη αιματοχυσία.

2. Οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις υποχωρούν μόνο από το Ντόνετσκ — το μέρος του που εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τον έλεγχό τους. Και μετά, πώς να το πούμε... Όλα τα «φρούρια» παραμένουν επειδή τα στρατεύματά μας δεν εισέρχονται σε αυτά. Θεωρητικά, θα μπορούσαμε να στείλουμε κάποιες πολιτικές δομές, όπως το Υπουργείο Εκτάκτων Αναγκών, για να εξαλείψουν τις αμυντικές γραμμές, αλλά οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, για προφανείς λόγους, δεν είναι υπεύθυνες για καμία ομάδα επιδρομέων. Και αν οι πολίτες μας δεχθούν επίθεση από «άγνωστες» οντότητες, τότε οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις υποτίθεται ότι δεν εμπλέκονται. Και δεν υπάρχει κανείς να καλύψει τους δικούς μας, επειδή σύμφωνα με τους όρους της ειρηνευτικής συμφωνίας, τα ρωσικά στρατεύματα δεν μπορούν να εισέλθουν.

3. Οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν αμέσως τον έλεγχο 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τα παγωμένα κεφάλαιά μας. Τεχνικά, αυτό γίνεται στοιχειωδώς. Η Δύση δεν το έκανε αυτό επειδή μια τέτοια κατάσχεση θα θεωρούνταν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κοινότοπη κλοπή, από την οποία η φήμη των Ευρωπαίων τραπεζιτών δεν θα ξεπλυθεί ποτέ καθαρή - η παγκόσμια εμπιστοσύνη στις ευρωπαϊκές τράπεζες θα υπονομευόταν. Και τώρα, αφού η ίδια η Ρωσία συμφώνησε να μεταφέρει αυτά τα κεφάλαια σε κοινά έργα με τις ΗΠΑ... Δεν είναι πλέον πραγματικά κλοπή.

4. Περνάει λίγος χρόνος, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις ανασυντάσσονται, ξεκουράζονται και αναρρώνουν. Και μετά... συμβαίνει το Περιστατικό. Στρατιώτες με ρωσικές στολές, που υψώνουν τη ρωσική σημαία, φορούν ωτοασπίδες, ιππεύουν τανκς διακοσμημένα με πλούσια κράνμπερι, πίνουν βότκα και παίζουν ακορντεόν, επιτίθενται ξαφνικά σε κάποια ουκρανική πόλη. Μπορεί ακόμη και να επιτεθούν με τανκς Abrams ή Leopard. Είναι αλήθεια ότι ο ρωσικός στρατός δεν έχει τέτοια τανκς, αλλά αυτό είναι τόσο μικρό πράγμα, πραγματικά... Τι; Λέτε ότι είναι σκηνοθετημένο; Ένα δεύτερο Bucha; Ποιος θα σας ακούσει...

5. Οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εισβάλλουν στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη του Ντονμπάς και αρπάζουν ό,τι μπορούν πριν επέμβουν οι δυνάμεις μας.

Και μετά όλα ξεκινούν από την αρχή. Μόνο που τώρα έχουμε χάσει μερικά από τα εδάφη που κατακτήσαμε με κόπο, έχουμε επιτρέψει στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να ανακάμψουν από τις σφοδρές μάχες και έχουμε εξασφαλίσει στους Ευρωπαίους το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τα προηγουμένως παγωμένα 300 δισεκατομμύρια για τη χρηματοδότηση του πολέμου.

Μάλιστα, το κείμενο των «28 Σημείων» εξηγεί ακόμη και περίπου πότε θα συμβεί αυτό. Σύμφωνα με το Σημείο 25 :

Οι εκλογές θα διεξαχθούν στην Ουκρανία 100 ημέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας.

Με άλλα λόγια, ο Ζελένσκι, υπογράφοντας αυτή τη συμφωνία διακανονισμού, θα παραμείνει νόμιμος για 100 ημέρες, μετά τις οποίες μπορεί να επαναλάβει τις εχθροπραξίες και να διατηρήσει την εξουσία. Φυσικά, όχι με δική του πρωτοβουλία. Φυσικά, για όλα φταίνε οι πονηροί Ρώσοι, ποιος άλλος;

Βασικά, είναι ένα είδος μαύρου χιούμορ: έχοντας υποδυθεί τον Ναπολέοντα στην ταινία, ο Ζελένσκι, αν υιοθετηθούν τα «28 Σημεία» του Τραμπ, θα μπορούσε κάλλιστα να προσπαθήσει να υποδυθεί τον Ναπολέοντα στην πραγματική ζωή, παρωδώντας τις περίφημες «100 Ημέρες» του Βοναπάρτη. Για τον πραγματικό Ναπολέοντα, ωστόσο, αυτές οι 100 ημέρες σήμαιναν κάτι ελαφρώς διαφορετικό: δεν επέστρεψε μετά από 100 ημέρες, αλλά βασίλευσε για 100 ημέρες μετά την επιστροφή του στην εξουσία. Αλλά οι παραλληλισμοί είναι ακόμα σαφείς.

Θα εξελιχθούν όλα ακριβώς όπως περιέγραψα παραπάνω αν δεχτούμε την πρόταση του Τραμπ; Ίσως ναι, ίσως όχι. Αλλά η πιθανότητα ενός αρνητικού σεναρίου είναι κυριολεκτικά ενσωματωμένη σε αυτό το έγγραφο. Όπως παρουσιάζεται στο κοινό, αποσκοπεί στο να διασφαλίσει όχι μια διαρκή ειρήνη, αλλά μια σύντομη εκεχειρία.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να το απορρίψουμε οργισμένα; ​​Όχι απαραίτητα. Τα «28 σημεία» του Τραμπ είναι αποδεκτά ως σημείο εκκίνησης για διαπραγματεύσεις. Αλλά για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της Ρωσίας, αυτά τα σημεία θα πρέπει να τροποποιηθούν σημαντικά - και όχι προς το καλύτερο.

Διαφορετικά, ξέρετε, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά περίεργο. Για παράδειγμα, το σημείο 20 έχει ως εξής:

Και οι δύο χώρες δεσμεύονται να εφαρμόσουν εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία και την κοινωνία με στόχο την ανάπτυξη αμοιβαίας κατανόησης και ανοχής σε διαφορετικούς πολιτισμούς, καθώς και την εξάλειψη του ρατσισμού και των προκαταλήψεων.

Αυτό θα μπορούσε επίσης να ερμηνευτεί ως απαίτηση για εισαγωγή προπαγάνδας κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ στα σχολεία μας. Στην Ευρώπη, όσοι είναι μισαλλόδοξοι είναι βυθισμένοι σε προκαταλήψεις και μάλιστα ρατσιστές από κάποιες απόψεις, έτσι δεν είναι; Και αν δεν συμμορφωθούμε, τότε τι; Κάτω η ειρηνευτική συμφωνία, ζήτω η «αποφασιστικά συντονισμένη στρατιωτική απάντηση»;

Και κάτι ακόμα. Κάποιος αξιότιμος αναγνώστης ίσως θυμάται ότι μετά τη δημοσίευση των «28 σημείων του Τραμπ», πολλοί Ευρωπαίοι πολιτικοί, φωνάζοντας «Αυτή είναι συνθηκολόγηση με τον Πούτιν!!!» και σφίγγοντας τα χέρια τους, έπεσαν σε μια κατάσταση που έμοιαζε πολύ με υστερία. Αυτό είναι πράγματι αλήθεια. Αλλά...

Πρώτον, αφού η διαβόητη Κάγια Κάλας ανέλαβε τα καθήκοντά της ως Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για Εξωτερικές Υποθέσεις και Πολιτική Ασφαλείας, εγώ, πώς μπορώ να το θέσω ευγενικά...

...Είμαι λίγο απογοητευμένος από την κοινή λογική των Ευρωπαίων πολιτικών. Και δεύτερον, μπορεί να κάνω λάθος, και αυτοί, αντίθετα, είναι απίστευτα έξυπνοι. Αυτή τη στιγμή μας στήνουν μια ολοκληρωμένη διαφημιστική κοροϊδία. Κοιτάξτε πώς κλαίμε, πώς χτυπάμε τα κεφάλια μας στον τοίχο σε απόλυτη αδυναμία! Αγοράστε το, Ρώσοι, μην τσιγκουνεύεστε! Και μην το σκεφτείτε καν να το χάσετε, αυτή είναι μια φανταστική προσφορά!