Η Γερμανία παρουσιάζει αρθρωτό ναυτικό πύραυλο 25 μιλίων που μπορεί να μετατρέψει πλοία σε αεροπορικές ασπίδες Ναυτικό σύστημα επίδειξης του δοκιμασμένου σε μάχη IRIS-T SLM GBAD. Diehl Defense

Σε ένα σημαντικό ορόσημο για τη θαλάσσια άμυνα της Γερμανίας, η Diehl Defence δοκίμασε με επιτυχία ένα ναυτικό σύστημα επίδειξης του συστήματος αεράμυνας IRIS-T SLM κατά τη διάρκεια της Άσκησης Ναυτικής Μάχης (MFE) 2025, της μεγαλύτερης άσκησης πυροδότησης πυραύλων του Γερμανικού Ναυτικού εδώ και τρεις δεκαετίες.

Μας το είχαν προτείνει για να τοποθετηθεί στις φρεγάτες ΜΕΚΟ με 8+8 πυραύλους IRIS-T SLM και συμπαραγωγή στα ΕΑΣ, αλλά εμείς αρνηθήκαμε και η εταιρεία έχει κλεισμένη παραγωγή για 10 χρόνια από τις αγορές στην ΕΕ και την Ευρώπη. Θα μας έδιναν κατά 150% σε συμπαραγωγή όσων χρημάτων δίναμε, αλλά εμείς δεν θέλουμε να πάει μπροστά η πατρίδα μας.

Το ίδιο σύστημα εκτόξευσης θα μπορούσε να τοποθετηθεί στης LCS FREDOM, αλλά εμείς δεν τις θέλαμε γιατί δεν μπορούν να πάρουν αντιαεροπορικό σύστημα! Η τοποθέτηση του θα γινόταν στην θέση των πυραύλων NULKA.

Η δοκιμή, η οποία διεξήχθη από το κατάστρωμα C της φρεγάτας Baden-Württemberg (Τύπος 125), επιβεβαίωσε τον υψηλό ρυθμό επιτυχίας και την επιχειρησιακή ετοιμότητα του συστήματος σε σχεδόν πραγματικές συνθήκες μάχης. «Το σύστημα IRIS-T SLM, το οποίο έχει ήδη αποδειχθεί ότι είναι δοκιμασμένο σε μάχη στην Ουκρανία, επέδειξε τις γνωστές του ιδιότητες και στην ανοιχτή θάλασσα και πέτυχε όλους τους στόχους δοκιμών και δοκιμών που τέθηκαν για το MFE 2025», δήλωσε η Diehl Defence. Η επιτυχημένη δοκιμή σηματοδοτεί την πρώτη φορά που μια ναυτική παραλλαγή του πυραύλου της οικογένειας IRIS-T εκτοξεύτηκε στη θάλασσα, ανοίγοντας το δρόμο για σειριακή εισαγωγή σε ολόκληρο τον στόλο.

Προσοχή στον εκτοξευτή μπορούν να τοποθετηθούν χωρίς μετατροπές οι πύραυλοι IRIS-T SLX με εμβέλεια 80 χιλιομέτρων και να εκτοξευτούν με καθοδήγηση από τα ίδια ηλεκτρονικά συστήματα.

10μηνη προσπάθεια ολοκλήρωσης

Η Diehl Defence ανέπτυξε το ναυτικό σύστημα επίδειξης σε χρόνο ρεκόρ, ολοκληρώνοντας το έργο σε λιγότερο από δέκα μήνες από την ιδέα έως την πραγματική βολή. Το Γερμανικό Ναυτικό ανέθεσε την προσπάθεια τον Δεκέμβριο και τη διαίρεσε σε τέσσερα στάδια που σχεδιάστηκαν για την ενσωμάτωση του IRIS-T SLM με τις υπάρχουσες τεχνολογίες εκτοξευτών εδάφους.

Η δοκιμή χρησιμοποίησε μια αυτοτελή μονάδα αντιαεροπορικού πολέμου (AAW) τοποθετημένη στο κατάστρωμα C της φρεγάτας. Αυτή η αρθρωτή διάταξη χρησίμευσε ως λύση γέφυρας για την κλάση Type 125, η οποία επί του παρόντος δεν διαθέτει σύστημα κάθετης εκτόξευσης. Η προσέγγιση επέτρεψε στο πλοίο να φιλοξενήσει την πυραυλική συστοιχία χωρίς καμία δομική τροποποίηση.

Η εταιρεία δήλωσε ότι η επιτυχία του επιδεικτικού συστήματος υπογραμμίζει την ικανότητά της να παρέχει «γρήγορες, στοχευμένες και αποτελεσματικές προμήθειες» σε συνεργασία με το Γερμανικό Ναυτικό. Η δοκιμή ενισχύει τη θέση της Diehl ως βασικού αμυντικού εργολάβου για τα τρέχοντα προγράμματα εκσυγχρονισμού της Γερμανίας.

Γεφυρώνοντας το χάσμα αυτοάμυνας

Η δοκιμή αντιμετωπίζει άμεσα έναν μακροχρόνιο αμυντικό περιορισμό των φρεγατών F125, οι οποίες επί του παρόντος βασίζονται κυρίως στην οικογένεια κατευθυνόμενων πυραύλων μικρής εμβέλειας RAM. Προσαρμόζοντας το σύστημα IRIS-T SLM στη θάλασσα, η Diehl στοχεύει να επεκτείνει το αμυντικό περίβλημα ενός πλοίου από περίπου 9 χιλιόμετρα σε έως και 40 χιλιόμετρα, με ανώτατο όριο υψομέτρου 20 χιλιομέτρων.

Σε επίπεδο πυραύλων, το IRIS-T SL βασίζεται στον προκάτοχό του αέρος-αέρος με μεγαλύτερο κινητήρα 152 mm, αδρανειακή πλοήγηση με τη βοήθεια GPS και ενημερώσεις ζεύξης δεδομένων μέσης πορείας. Ο ανιχνευτής υπέρυθρης απεικόνισης, η ασφάλεια εγγύτητας ραντάρ και ο έλεγχος διανύσματος ώσης επιτρέπουν ευέλικτες αναχαιτίσεις εναντίον γρήγορων, ελιγμών στόχων.

Το σύστημα πλοίου αντλεί δεδομένα παρακολούθησης από το ραντάρ TRS-4D AESA της Βάδης-Βυρτεμβέργης, ενσωματωμένο στο σύστημα διαχείρισης μάχης. Αυτή η διαμόρφωση επιτρέπει στον εκτοξευτή σε κοντέινερ να λειτουργεί με τους υπάρχοντες αισθητήρες του πλοίου, επιτυγχάνοντας πλήρη ικανότητα εμπλοκής χωρίς να απαιτείται νέο υλικό.

Ενίσχυση της ναυτικής ετοιμότητας

Η πρόσφατη εμπειρία ανάπτυξης της Γερμανίας σε αμφισβητούμενες περιοχές όπως η Ερυθρά Θάλασσα έχει επισημάνει την ανάγκη για ισχυρότερες άμυνες πλοίου. Ενώ οι φρεγάτες AAW κλάσης Sachsen έχουν φέρει το βάρος της αεράμυνας, τα F125 κρατήθηκαν σε μεγάλο βαθμό μακριά από ζώνες υψηλής απειλής λόγω της περιορισμένης εμβέλειας πυραύλων τους. Επικυρώνοντας το IRIS-T SLM στη θάλασσα, το Βερολίνο κάνει ένα σημαντικό βήμα προς την αναβάθμιση των φρεγατών μακράς διαρκείας για σύγχρονο αεροπορικό πόλεμο και πόλεμο με μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Το σύστημα με κοντέινερ θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως προσωρινό μέτρο, ενώ αναπτύσσονται μόνιμες λύσεις κάθετης εκτόξευσης για μελλοντικά σκάφη. Για τους συμμάχους που αξιολογούν συστήματα όπως το ESSM ή το CAMM, το ναυτικό IRIS-T SLM παρουσιάζει μια εναλλακτική λύση που βασίζεται σε μια προσέγγιση που βασίζεται σε υπέρυθρες συσκευές αναζήτησης. Με ισχυρό πολεμικό ιστορικό στην ξηρά, δυνατότητες ταχείας ενσωμάτωσης και εκτεταμένο βεληνεκές εμπλοκής, αντιπροσωπεύει μια σημαντική ώθηση στις εξελισσόμενες δυνατότητες θαλάσσιας άμυνας της Ευρώπης.

Το Iris-T SLM είναι ένα σύστημα πυραύλων αεράμυνας μεσαίου βεληνεκούς με αποτελεσματική εμβέλεια αναχαίτισης 40 χλμ. σε μέγιστο υψόμετρο 20 χλμ. Αν και δεν είναι ικανό για σημαντική άμυνα κατά βαλλιστικών πυραύλων, ο σχεδιασμός θα ενισχύσει σημαντικά την αυτοάμυνα του F125 έναντι στόχων που αναπνέουν από τον αέρα, συμπεριλαμβανομένων υπερηχητικών πυραύλων κατά πλοίων, drones και αεροσκαφών. Προς το παρόν, η ικανότητα αυτοάμυνας των φρεγατών F125 αποτελείται από 42 βλήματα RIM-116 Rolling Airframe Missiles (RAM). Η RAM προσφέρει αποτελεσματική εμβέλεια περίπου 9 χλμ.

Δυστυχώς οι στρατιωτικοί αναλυτές ξεχνάνε την ενσωμάτωση των πυραύλων IRIS-T SLX με εμβέλεια 80 χιλιομέτρων.

Σε επίπεδο πυραύλων, το IRIS-T SL βασίζεται στο γνωστό βλήμα αέρος-αέρος IRIS-T με μεγαλύτερο κινητήρα 152 mm, αδρανειακή πλοήγηση με τη βοήθεια GPS και ζεύξη δεδομένων για ενημερώσεις μέσης πορείας πριν από την παράδοση σε έναν ανιχνευτή υπέρυθρης απεικόνισης στην τελική φάση. Ένας πυροσωλήνας εγγύτητας ραντάρ και η υψηλή ευελιξία εκτός σκόπευσης, με τη βοήθεια του ελέγχου ώσης-διανύσματος, υποστηρίζουν την πιθανότητα σκληρής εξόντωσης εναντίον στόχων που ελίσσονται, ενώ ένας κωνικός κώνος μύτης που μπορεί να απορριφθεί μειώνει την οπισθέλκουσα στη φάση ώθησης. Αυτές οι επιλογές σχεδιασμού είναι που δίνουν στο SLM τη γεωμετρία εμπλοκής 360 μοιρών και την εμβέλεια που αναφέρθηκε παραπάνω.