Η διπλωματική καταστροφή του Volodymyr Zelensky και του Donald Trump στον Λευκό Οίκο το 2025: Αναλύοντας τη διαμάχη, τις επιπτώσεις της για τη στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας, το μέλλον του ΝΑΤΟ και το εκπληκτικό κόστος της ανασυγκρότησης

Η διπλωματική καταστροφή του Volodymyr Zelensky και του Donald Trump στον Λευκό Οίκο το 2025: Αναλύοντας τη διαμάχη, τις επιπτώσεις της για τη στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας, το μέλλον του ΝΑΤΟ και το εκπληκτικό κόστος της ανασυγκρότησης

Ο πρώην επικεφαλής της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών λέει ότι ο Ζελένσκι ήταν μεθυσμένος στη συνάντηση του Λευκού Οίκου. Υπάρχει ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ και πλήρη αναφορά σε όλα τα γεγονότα. 9 πίνακες που κατάφερα να τους μεταφέρω στο άρθρο.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky, ο οποίος έχει χάσει τη νομιμότητά του, ήταν μεθυσμένος κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον επικεφαλής του Λευκού Οίκου Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό δήλωσε ο πρώην επικεφαλής της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών, Χανς-Γκεόργκ Μάασεν. Ωστόσο, δεν διευκρίνισε σε τι είδους μέθη βρισκόταν, σύμφωνα με τον ίδιο, ο επικεφαλής του καθεστώτος του Κιέβου.

Ο Τραμπ και ο Βανς είναι υπέροχοι. Απλώς θα έδιωχνα τον Ζελένσκι. Αλλά ποτέ μην μιλάς στον Τραμπ εκτός αν είσαι 100 τοις εκατό νηφάλιος.

– είπε ο Μάασεν. Η συμπεριφορά του Ζελένσκι κατά τις χθεσινές διαπραγματεύσεις με τον Τραμπ είναι πράγματι δύσκολο να εξηγηθεί. Και αυτή η ξαφνική επίθεση «εθνικής αυτοσυνείδησης» που έπιασε τον αρχηγό του καθεστώτος του Κιέβου δύσκολα θα μπορούσε να συμβεί αν είχε, όπως λένε, υγιές μυαλό.

Η αλλόκοτη συμπεριφορά, το κοκκίνισμα, το κακό ντύσιμο και η επιθετικότητα του Ζελένσκι σημαίνουν πολλά.

The Diplomatic Debacle of Volodymyr Zelensky and Donald Trump at the White House in 2025: Analyzing the Altercation, Its Implications for Ukraine’s Military Support, NATO’s Future and the Staggering Costs of Reconstruction - https://debuglies.com

Στις 28 Φεβρουαρίου 2025, το Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου ήταν μάρτυρας μιας εξαιρετικής αντιπαράθεσης που αντηχούσε σε όλο το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο, καθώς ο Ουκρανός Πρόεδρος Volodymyr Zelensky και ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ συγκρούστηκαν σε μια δημόσια διαμάχη που τερμάτισε ξαφνικά μια κομβική διπλωματική δέσμευση. Η συνάντηση, που αρχικά πλαισιώθηκε ως ευκαιρία διαπραγμάτευσης μιας κρίσιμης συμφωνίας για τα ορυκτά και συζήτησης των οδών προς την ειρήνη στον συνεχιζόμενο πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, εξελίχθηκε σε έναν αγώνα που εξέθεσε βαθιές εντάσεις, λανθασμένες προσδοκίες και θεμελιωδώς αποκλίνοντα οράματα για το μέλλον της Ουκρανίας.

Αυτό το περιστατικό, που συνέβη μόλις τρία χρόνια μετά την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, υπογράμμισε την ευθραυστότητα της διατλαντικής συμμαχίας και έθεσε βαθιά ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα της δυτικής υποστήριξης στο Κίεβο, τη βιωσιμότητα του ΝΑΤΟ χωρίς αμερικανική ηγεσία και το μνημειώδες οικονομικό βάρος της μεταπολεμικής αρχής της Ουκρανίας. Μακριά από ένα απλό διπλωματικό λάθος, αυτή η συνάντηση σηματοδότησε ένα κρίσιμο σημείο καμπής, αναγκάζοντας τους αναλυτές να επαναξιολογήσουν τις στρατηγικές τροχιές της Ουκρανίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρύτερου πλαισίου του ΝΑΤΟ σε μια εποχή μεταβαλλόμενων αμερικανικών προτεραιοτήτων υπό την κυβέρνηση Τραμπ.

Πίνακας 1 : ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ

Πίνακας 2 ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Πίνακας 3 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Πίνακας 4 ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Πίνακας 5 ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΕ ΚΑΙ ΝΑΤΟ

Πίνακας 6 ΡΩΣΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Πίνακας 7 ΚΟΣΤΟΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Πίνακας 8 ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΙΣΘΗΜΑ

Πίνακας 9 ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Τα διακυβεύματα της συνάντησης της 28ης Φεβρουαρίου δεν θα μπορούσαν να είναι υψηλότερα. Ο Ζελένσκι έφτασε στην Ουάσινγκτον με μια ξεκάθαρη ατζέντα: να εξασφαλίσει μια συμφωνία που θα παραχωρούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες πρόσβαση στα τεράστια αποθέματα σπάνιων γαιών της Ουκρανίας—πόρους κρίσιμους για τις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας και αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων—ταυτόχρονα πιέζοντας για ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας για να ενισχύσει την άμυνα της Ουκρανίας κατά της ρωσικής επιθετικότητας. Στοιχεία από την Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ δείχνουν ότι η Ουκρανία κατέχει περίπου το 5% των παγκόσμιων αποθεμάτων σπάνιων γαιών, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών κοιτασμάτων λιθίου, τιτανίου και νεοδυμίου, με εκτιμώμενη αξία αγοράς που υπερβαίνει τα 11 τρισεκατομμύρια δολάρια, λαμβάνοντας υπόψη τις μακροπρόθεσμες δυνατότητες εξόρυξης.

Αυτός ο ορυκτός πλούτος, συγκεντρωμένος σε περιοχές όπως το Ντόνετσκ και η Ζαπορίζια, αποτελούσε ένα δελεαστικό οικονομικό κίνητρο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που θα μπορούσε ενδεχομένως να αντισταθμίσει τα 125 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική, οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια που δεσμεύτηκαν για την Ουκρανία από τον Ιανουάριο του 2022 έως τον Δεκέμβριο του 2024, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Κίελ για την Παγκόσμια Οικονομία. Για τον Τραμπ, η συνάντηση πρόσφερε μια ευκαιρία να επιδείξει τις διαπραγματευτικές του ικανότητες, ευθυγραμμιζόμενος με τον συχνά διατυπωμένο στόχο του να τερματίσει τον πόλεμο γρήγορα μέσω διαπραγμάτευσης αντί για παρατεταμένη στρατιωτική εμπλοκή—μια στάση που επανέλαβε στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντηση, δηλώνοντας: «Θέλω να τελειώσει αμέσως».

Ωστόσο, η συνάντηση κατέρρευσε γρήγορα καθώς αναδείχθηκαν έντονες διαφορές στη στάση και τις προθέσεις. Η ανάλυση της γλώσσας του σώματος, όπως την ερμήνευσε η Δρ. Κάρολ Λίμπερμαν, πιστοποιημένη ψυχίατρος, προσφέρει ένα παράθυρο στις ψυχολογικές δυναμικές που διαδραματίστηκαν. Ο Τραμπ υιοθέτησε αρχικά μια εκτεταμένη στάση, με τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά προς τον Ζελένσκι, σηματοδοτώντας ανοιχτότητα και προσδοκία ευγνωμοσύνης για την προηγούμενη υποστήριξη της Αμερικής—υποστήριξη που περιλάμβανε 61 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο σε στρατιωτική βοήθεια, σύμφωνα με τις δημοσιονομικές εκθέσεις του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ για το 2024. Αντίθετα, ο Ζελένσκι μπήκε με τα χέρια σταυρωμένα, μια στάση που γινόταν όλο και πιο αμυντική καθώς η συζήτηση επιδεινωνόταν, αντικατοπτρίζοντας τη συνειδητοποίησή του ότι η υποχωρητικότητα που είχε βιώσει υπό την κυβέρνηση του Προέδρου Τζο Μπάιντεν δεν θα επαναλαμβανόταν. Η Λίμπερμαν σημειώνει ότι ο Ζελένσκι, συνηθισμένος στην υποχώρηση του Μπάιντεν σε αιτήματα χρηματοδότησης που ξεπερνούσαν τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2022, δεν ήταν προετοιμασμένος για την επιμονή του Τραμπ σε μια συναλλακτική προσέγγιση που προτιμούσε τα αμερικανικά συμφέροντα και την άμεση ειρήνη έναντι συνεχούς στρατιωτικής υποστήριξης.

Το σημείο ανάφλεξης της σύγκρουσης ξέσπασε περίπου 40 λεπτά μετά την έναρξη της 49λεπτης συνεδρίας, όπως καταγράφηκε σε βίντεο που δημοσίευσε το Reuters. Ο Τραμπ, μαζί με τον Αντιπρόεδρο JD Βανς, πίεσε για κατάπαυση του πυρός και διπλωματική επίλυση με τη Ρωσία, μια θέση που ο Βανς υπερασπίστηκε ως «το είδος της διπλωματίας που θα τερματίσει την καταστροφή της χώρας σου». Ο Ζελένσκι αντέδρασε έντονα, αμφισβητώντας την αποτελεσματικότητα τέτοιας διπλωματίας δεδομένου του ιστορικού του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν να παραβιάζει συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών του Μινσκ το 2014, που δεν κατάφεραν να σταματήσουν τις εχθροπραξίες στην ανατολική Ουκρανία. «Τι είδους διπλωματία, JD, μιλάς;» αντέτεινε ο Ζελένσκι, με τη φωνή του να υψώνεται καθώς χειρονομούσε προς τον Βανς, επικαλούμενος το ιστορικό του Πούτιν που περιλάμβανε τη δολοφονία Ουκρανών αμάχων—πάνω από 43.000 θανάτους σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας από το 2022—και την άρνηση ανταλλαγής αιχμαλώτων. Η αντιπαράθεση κλιμακώθηκε όταν ο Βανς κατηγόρησε τον Ζελένσκι ότι δεν σέβεται το Οβάλ Γραφείο «εκθέτοντας το ζήτημα μπροστά στα αμερικανικά μέσα», μια κατηγορία που ώθησε τον Τραμπ να παρέμβει, επιπλήττοντας τον Ζελένσκι: «Δεν είσαι σε θέση να το υπαγορεύσεις. Δεν έχεις τα χαρτιά τώρα». Η επακόλουθη δήλωση του Τραμπ ότι ο Ζελένσκι «παίζει με εκατομμύρια ζωές» αντιστεκόμενος στις ειρηνευτικές συνομιλίες αποκρυστάλλωσε το αγεφύρωτο χάσμα, οδηγώντας στην απότομη αποχώρηση του Ουκρανού ηγέτη πριν πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη κοινή συνέντευξη Τύπου.

Οι συνέπειες ήταν άμεσες και σεισμικές. Ο Τραμπ, σε ανάρτηση στο Truth Social, έδωσε οδηγία στον Ζελένσκι να «επιστρέψει όταν είσαι έτοιμος για ειρήνη», μια οδηγία που υποστηρίχθηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο και τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Μάικ Βαλτζ, οι οποίοι συνόδευσαν την ουκρανική αντιπροσωπεία έξω από το Λευκό Οίκο. Ο Ζελένσκι, αποχωρώντας στις 1:40 μ.μ. EST, εξέδωσε μια σύντομη δήλωση στο X: «Ευχαριστώ Αμερική, ευχαριστώ για την υποστήριξή σας, ευχαριστώ για αυτή την επίσκεψη. Η Ουκρανία χρειάζεται δίκαιη και διαρκή ειρήνη, και εργαζόμαστε ακριβώς γι’ αυτό». Η μη υπογραφείσα συμφωνία για τα ορυκτά, που οι Financial Times ανέφεραν ότι θα δημιουργούσε ένα Ταμείο Επενδύσεων Ανασυγκρότησης υπό κοινή διαχείριση ΗΠΑ-Ουκρανίας, κατέρρευσε, θέτοντας σε κίνδυνο μια αρχική επενδυτική δόση 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προβλεπόταν από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για το 2025. Αυτή η κατάρρευση όχι μόνο υπονόμευσε την οικονομική μόχλευση της Ουκρανίας αλλά και σήμανε πιθανή απόσυρση της αμερικανικής στρατιωτικής υποστήριξης, μιας ζωτικής γραμμής που αποτελούσε το 68% της εξωτερικής βοήθειας της Ουκρανίας το 2024, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI).

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η αντίδραση ήταν απογοήτευση και επείγουσα ανάγκη. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συσπειρώθηκαν πίσω από τον Ζελένσκι, με τον Πολωνό Πρωθυπουργό Ντόναλντ Τουσκ να δηλώνει: «Αγαπητέ Ζελένσκι, αγαπητοί Ουκρανοί φίλοι, δεν είστε μόνοι», και τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν να επιβεβαιώνει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που κόστισαν στην ΕΕ 280 δισεκατομμύρια ευρώ σε εμπορικές απώλειες από το 2022, σύμφωνα με την Eurostat. Ωστόσο, ο Τζόζεφ Σιρακούζα, καθηγητής παγκόσμιων μελλοντικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κέρτιν, έδωσε μια σκληρή εκτίμηση: «Τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι ανίκανα να συντηρήσουν τις στρατιωτικές ανάγκες της Ουκρανίας, πόσο μάλλον να διευκολύνουν την ανασυγκρότηση μετά τη σύγκρουση, που εκτιμάται σε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια». Η Παγκόσμια Τράπεζα, σε συνεργασία με την ουκρανική κυβέρνηση, την ΕΕ και τα Ηνωμένα Έθνη, καθόρισε το κόστος ανασυγκρότησης στα 524 δισεκατομμύρια δολάρια τον Φεβρουάριο του 2025—ένα ποσό που δεν περιλαμβάνει προσαρμογές για τον πληθωρισμό και προϋποθέτει παύση των εχθροπραξιών μέχρι τα μέσα του 2026. Με το ΑΕΠ της Ουκρανίας να πέφτει από 200 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021 σε 112 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024 (στοιχεία Παγκόσμιας Τράπεζας), και το 30% των υποδομών της—αξίας 150 δισεκατομμυρίων δολαρίων—κατεστραμμένο, η δημοσιονομική ικανότητα της ΕΕ, πιεζόμενη από συνολικό χρέος 1,2 τρισεκατομμυρίων ευρώ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, 2024), φαίνεται ανεπαρκής για να καλύψει αυτό το χάσμα χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ.

Η πρόβλεψη του Σιρακούζα επεκτάθηκε περαιτέρω, υποστηρίζοντας ότι η απώλεια της αμερικανικής «δύναμης» θα ήταν «μοιραία» για την Ουκρανία, πιθανώς πυροδοτώντας έναν αγώνα εξουσίας στο Κίεβο και αναγκάζοντας μια επαναρρύθμιση των φιλοδοξιών της για το ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ, που έχει παράσχει στην Ουκρανία 40 δισεκατομμύρια δολάρια σε φονική βοήθεια από το 2022 (Ετήσια Έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, 2024), βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις συνεισφορές των ΗΠΑ, που αντιπροσωπεύουν το 70% των αμυντικών δαπανών της συμμαχίας—950 δισεκατομμύρια δολάρια από το σύνολο των 1,35 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS). Η αμφιθυμία του Τραμπ προς το ΝΑΤΟ, που αποδεικνύεται από τη ρητορική του στην προεκλογική εκστρατεία που αποκαλούσε τη συμμαχία «ξεπερασμένη» και την πρότασή του στις 28 Φεβρουαρίου ότι «το ΝΑΤΟ μπορείς να το ξεχάσεις», ρίχνει μια μεγάλη σκιά στη συνοχή του. Ο Σιρακούζα υπέθεσε ότι η ΕΕ μπορεί να επιτρέψει την είσοδο της Ουκρανίας ως παρηγοριά, μια διαδικασία που θα μπορούσε να δει το Κίεβο να ενσωματώνεται έως το 2030 υπό ένα επιταχυνόμενο χρονοδιάγραμμα που προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Δεκέμβριο του 2024, αλλά αυτό προσφέρει ελάχιστη άμεση στρατιωτική ανακούφιση.

Οι επιπτώσεις για τη θέση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης είναι δραματικές. Μέχρι την 1η Μαρτίου 2025, ο στρατός της Ουκρανίας αντιμετώπιζε μηνιαίες δαπάνες 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με το 62% να χρηματοδοτείται από εξωτερική βοήθεια (Υπουργείο Οικονομικών της Ουκρανίας). Η απώλεια της υποστήριξης των ΗΠΑ, που περιλάμβανε 2.000 πυραύλους Javelin, 155 συστήματα HIMARS και 20 εκατομμύρια φυσίγγια μόνο το 2024 (αρχεία Πενταγώνου), απειλεί να παραχωρήσει έδαφος στη Ρωσία, της οποίας ο αμυντικός προϋπολογισμός του 2025, ύψους 115 δισεκατομμυρίων δολαρίων, υπερβαίνει κατά πολύ τα 18 δισεκατομμύρια δολάρια της Ουκρανίας (Υπουργείο Άμυνας Ρωσίας· Βερχόβνα Ράντα Ουκρανίας). Την ίδια μέρα με τη σύγκρουση στον Λευκό Οίκο, η Ρωσία εξαπέλυσε 154 drones σε ουκρανικούς στόχους, με 103 να καταρρίπτονται και 51 να διαταράσσονται, σύμφωνα με την αεροπορία του Κιέβου—μια έντονη υπενθύμιση της αδιάκοπης πίεσης που αντιμετωπίζει ο Ζελένσκι. Ο περιφερειακός κυβερνήτης Όλεχ Σινιεχούμποφ ανέφερε χτύπημα σε ιατρική εγκατάσταση στο Χάρκοβο, τραυματίζοντας πέντε και προκαλώντας ζημιές σε δεκάδες κτίρια, υπογραμμίζοντας το ανθρώπινο και υλικό κόστος που οι εκτιμήσεις ανασυγκρότησης πρέπει να περιλάβουν.

Οικονομικά, το βάρος της ανασυγκρότησης αποτελεί υπαρξιακή πρόκληση. Το ποσό των 524 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αν και τεράστιο, είναι συντηρητικό, παραλείποντας έμμεσα κόστη όπως η απώλεια οικονομικής παραγωγής—προβλεπόμενη σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε μια δεκαετία από τη Σχολή Οικονομικών του Κιέβου—και ο εκτοπισμός 6,7 εκατομμυρίων Ουκρανών (UNHCR, Φεβρουάριος 2025). Λεπτομερείς αναλύσεις αποκαλύπτουν 135 δισεκατομμύρια δολάρια για κατοικίες, 73 δισεκατομμύρια δολάρια για υποδομές μεταφορών και 47 δισεκατομμύρια δολάρια για ενεργειακά συστήματα, με τις αγροτικές περιοχές να απαιτούν επιπλέον 20 δισεκατομμύρια δολάρια λόγω υποβάθμισης 60% της γεωργικής γης (Υπουργείο Αγροτικής Πολιτικής της Ουκρανίας). Η δέσμευση της ΕΕ για 50 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2027, που ανακοινώθηκε στη σύνοδο κορυφής της G7 τον Ιούνιο του 2024, ωχριά σε σύγκριση, καλύπτοντας λιγότερο από το 10% της συνολικής ανάγκης. Χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ, την οποία η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται τώρα έτοιμη να αποσύρει, η Ουκρανία κινδυνεύει με μια παρατεταμένη ανάκαμψη παρόμοια με την Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου η βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ—ισοδύναμη με 135 δισεκατομμύρια δολάρια σε τιμές 2024—ανοικοδόμησε έθνη σε δύο δεκαετίες.

Πολιτικά, η σύγκρουση αποκάλυψε ευπάθειες στην ηγεσία του Ζελένσκι. Ενώ ο Ολεξάντρ Μερεζκό, επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Ουκρανίας, επιβεβαίωσε την κοινοβουλευτική ενότητα, δηλώνοντας: «Είμαστε περήφανοι που έχει το θάρρος να υπερασπιστεί την Ουκρανία», η εσωτερική υποστήριξη εξαρτάται από απτά αποτελέσματα. Η δημόσια έγκριση, στο 85% τον Ιανουάριο του 2025 (Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου), μπορεί να φθίνει αν οι στρατιωτικές αναποδιές αυξηθούν, ιδιαίτερα σε αμφισβητούμενες περιοχές όπως το Κουρσκ, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις κατέχουν ένα επισφαλές προγεφύρωμα. Η κατηγορία του Τραμπ ότι ο Ζελένσκι διευθύνει ένα καθεστώς «Δικτάτορα χωρίς Εκλογές», αν και αβάσιμη—οι εκλογές αναβλήθηκαν λόγω στρατιωτικού νόμου βάσει του Συντάγματος της Ουκρανίας—αντηχεί σε μια βάση Ρεπουμπλικανών που είναι επιφυλακτική για τη βοήθεια, με το 62% να τάσσεται υπέρ μειωμένης εμπλοκής, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Pew Research τον Νοέμβριο του 2024.

Παγκοσμίως, το περιστατικό προκάλεσε αντιδράσεις. Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας χαρακτήρισε το ταξίδι του Ζελένσκι «διπλωματική αποτυχία», με τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ να χλευάζει στο X για το «απρεπές γουρούνι» που έλαβε «μια σωστή επίπληξη». Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αν και έντονη, στερείται της ισχύος να αλλάξει τον στρατηγικό υπολογισμό χωρίς την ηγεσία των ΗΠΑ. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας τόνισε: «Η ασφάλεια και το μέλλον της Ουκρανίας είναι επίσης σημαντικά για την Ευρώπη», ωστόσο η ετήσια δέσμευση βοήθειας 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (Υπουργείο Εξωτερικών της Νορβηγίας, 2024) είναι σταγόνα στον ωκεανό. Αντίθετα, ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας επαίνεσε το «θάρρος για την ειρήνη» του Τραμπ, ευθυγραμμιζόμενος με μια μειοψηφική άποψη ότι ο κατευνασμός μπορεί να σταθεροποιήσει την περιοχή—μια στάση που αντικρούεται από ιστορικά προηγούμενα όπως το Μόναχο του 1938, όπου οι παραχωρήσεις ενίσχυσαν την επιθετικότητα.

Αναλυτικά, η σύγκρουση στον Λευκό Οίκο φωτίζει μια ευρύτερη αλλαγή παραδείγματος. Η επιμονή του Τραμπ σε μια πολιτική «Πρώτα η Αμερική», που αποδεικνύεται από την απόρριψη των απαιτήσεων του Ζελένσκι, συνάδει με δημοσκόπηση του Gallup το 2024 που δείχνει ότι το 54% των Αμερικανών δίνει προτεραιότητα στα εσωτερικά ζητήματα έναντι της ξένης βοήθειας. Αυτή η απομονωτική κλίση έρχεται σε αντίθεση με την διεθνιστική προσέγγιση του Μπάιντεν, που είδε τη βοήθεια των ΗΠΑ στην Ουκρανία να κορυφώνεται στα 47 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023 (Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου). Η κατάρρευση της συμφωνίας για τα ορυκτά, που θα μπορούσε να κοστίσει στην Ουκρανία 10 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε έσοδα από εξαγωγές (εκτίμηση του Ουκρανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου), υπογραμμίζει τα οικονομικά διακυβεύματα αυτής της στροφής. Μια υποθετική ανάλυση κόστους-οφέλους αποκαλύπτει ότι η διατήρηση της πολεμικής προσπάθειας της Ουκρανίας χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ θα απαιτούσε από την ΕΕ να τριπλασιάσει την τρέχουσα ετήσια δέσμευση των 18 δισεκατομμυρίων ευρώ (Επιτροπή ΕΕ, 2024), ένα απίθανο κατόρθωμα δεδομένου του χρέους της Γερμανίας 2 τρισεκατομμυρίων ευρώ και των δημοσιονομικών περιορισμών της Γαλλίας (ΔΝΤ, 2024).

Χαρτογραφώντας τις στρατιωτικές επιπτώσεις, μια λεπτομερής σύγκριση των στρατιωτικών δυνάμεων την 1η Μαρτίου 2025 είναι διδακτική. Το 1,2 εκατομμύρια ενεργό προσωπικό και τα 2.800 τανκς της Ρωσίας (IISS Military Balance 2025) υπερτερούν έναντι των 500.000 στρατιωτών και 1.200 τανκς της Ουκρανίας, μια ανισότητα που διευρύνεται από το πρόγραμμα drones της Ρωσίας 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων έναντι των 2 δισεκατομμυρίων της Ουκρανίας (SIPRI). Χωρίς τα αμερικανικά πυρομαχικά ακριβείας, οι απώλειες της Ουκρανίας—ήδη 31.000 νεκροί και 120.000 τραυματίες από το 2022 (Γενικό Επιτελείο Ουκρανίας)—θα μπορούσαν να διπλασιαστούν μέσα σε ένα χρόνο, σύμφωνα με προβλέψεις της RAND Corporation. Ένα ραβδογράφημα της κατανομής βοήθειας θα έδειχνε τις ΗΠΑ να συνεισφέρουν 68%, την ΕΕ 25% και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ 7%, με απότομη πτώση μετά το 2025 που υποδηλώνει την ευαλωτότητα της Ουκρανίας.

Το ζήτημα του ΝΑΤΟ κυριαρχεί. Η δήλωση του Σιρακούζα ότι «το ΝΑΤΟ τελείωσε» εξαρτάται από την απόσυρση των ΗΠΑ, ένα σενάριο που μοντελοποιήθηκε από το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS) το 2024, προβλέποντας μείωση 40% στην αποτρεπτική ικανότητα της συμμαχίας έως το 2030. Ο αποκλεισμός της Ουκρανίας, παρά τα 1.600 χιλιόμετρα συνόρων της με το ΝΑΤΟ, υπονομεύει το δόγμα της ανατολικής επέκτασης της συμμαχίας, που κατοχυρώθηκε στην Ιδρυτική Πράξη ΝΑΤΟ-Ρωσίας του 1997. Η ένταξη, που υποστηρίζεται από το 78% των Ουκρανών (Κέντρο Ραζούμκοφ, Ιανουάριος 2025), παραμένει άπιαστη χωρίς την υπεράσπιση των ΗΠΑ, αφήνοντας το Κίεβο να στραφεί προς την ένταξη στην ΕΕ—μια διαδικασία που απαιτεί 100 δισεκατομμύρια ευρώ σε μεταρρυθμίσεις (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 2024).

Η χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική της ανασυγκρότησης απαιτεί εξέταση. Ένα κυκλικό διάγραμμα της εκτίμησης των 524 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατανέμει 26% σε κατοικίες, 14% σε μεταφορές, 9% σε ενέργεια και 51% σε άλλους τομείς, με τις ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες να κορυφώνονται στα 60 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2035 (Παγκόσμια Τράπεζα). Η δέσμευση της ΕΕ για 50 δισεκατομμύρια ευρώ, συμπληρωμένη από 10 δισεκατομμύρια δολάρια από Ιαπωνία και Καναδά (G7, 2024), αφήνει ένα κενό 464 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η ιδιωτική επένδυση, προβλεπόμενη στα 150 δισεκατομμύρια δολάρια από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ουκρανίας της BlackRock το 2024, εξαρτάται από τη σταθερότητα που η ειρηνευτική ώθηση του Τραμπ θα μπορούσε θεωρητικά να επιταχύνει—ωστόσο, η αποχώρησή του κινδυνεύει να παρατείνει τη σύγκρουση, αυξάνοντας το κόστος κατά 20%, σύμφωνα με την Oxford Economics.

Συμπερασματικά, η σύγκρουση στον Λευκό Οίκο της 28ης Φεβρουαρίου 2025 μεταξύ Ζελένσκι και Τραμπ ξεπερνά έναν απλό διπλωματικό καυγά, περικλείοντας μια τεκτονική μετατόπιση στην παγκόσμια ασφάλεια και τις οικονομικές ευθυγραμμίσεις. Η Ουκρανία βρίσκεται σε σταυροδρόμι, με την στρατιωτική της ανθεκτικότητα, τις φιλοδοξίες της για το ΝΑΤΟ και τα όνειρα ανασυγκρότησης να κινδυνεύουν από έναν αποσυρόμενο αμερικανικό εταίρο. Η ΕΕ, αν και αποφασιστική, στερείται των πόρων για να καλύψει αυτό το κενό, ενώ η Ρωσία εκμεταλλεύεται τη δυτική διχόνοια. Καθώς ο Ζελένσκι αποχώρησε από την Ουάσινγκτον, το ερώτημα των 524 δισεκατομμυρίων δολαρίων παρέμεινε: μπορεί η Ουκρανία να αντέξει χωρίς τη διατλαντική δύναμη που την στήριξε για τρία χρόνια, ή θα επαναπροσδιορίσει το όραμα του Τραμπ για ειρήνη—με οποιοδήποτε κόστος—το μέλλον της Ευρώπης; Η απάντηση, που ξετυλίγεται σε πραγματικό χρόνο από την 1η Μαρτίου 2025, θα καθορίσει τη δεκαετία.

Εάν θέλουμε να προβλέψουμε το μέλλον σε μια κρυστάλλινη σφαίρα… μπορούμε να προβλέψουμε ότι…

Πρόβλεψη της Γεωπολιτικής Τροχιάς της Ουκρανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και των Βασικών Ευρωπαϊκών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ το 2025: Μια Επιστημονική και Αναλυτική Εξέταση της Στρατηγικής του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, των Πολιτικών Μετατοπίσεων του Ντόναλντ Τραμπ, των Ελιγμών του Βλαντίμιρ Πούτιν και των Απαντήσεων της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου

Καθώς το ημερολόγιο γυρίζει στην 1η Μαρτίου 2025, το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο, διαμορφωμένο από την εντεινόμενη αλληλεπίδραση των δυναμικών ισχύος μεταξύ της Ουκρανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και των κύριων ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ—Ιταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτή η ανάλυση ξεκινά μια εξαντλητική διερεύνηση των πιθανών ενεργειών του Ουκρανού Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν και των προαναφερθέντων ευρωπαϊκών κρατών τις επόμενες ημέρες και μήνες. Βασισμένη σε επαληθεύσιμα δεδομένα από έγκυρες πηγές, αυτή η συζήτηση αποφεύγει τις εικασίες, προσφέροντας μια αυστηρή, βασισμένη σε αποδείξεις πρόγνωση, εμπλουτισμένη με ποσοτικές μετρήσεις και ποιοτικές γνώσεις. Ο στόχος είναι να φωτίσει τις πολυδιάστατες στρατηγικές, τα οικονομικά διακυβεύματα, τις στρατιωτικές στάσεις και τις διπλωματικές πρωτοβουλίες που θα καθορίσουν αυτή την ασταθή περίοδο, προσφέροντας μια λεπτομερή προοπτική για την αναμενόμενη τροχιά κάθε δράστη.

Οι άμεσες συνέπειες της σύγκρουσης στον Λευκό Οίκο στις 28 Φεβρουαρίου 2025 παρέχουν έναν κρίσιμο φακό μέσω του οποίου μπορούμε να εκτιμήσουμε τις επόμενες κινήσεις του Ζελένσκι. Με τις στρατιωτικές δαπάνες της Ουκρανίας να προβλέπονται στα 42 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2025 (πρόβλεψη του Υπουργείου Οικονομικών της Ουκρανίας, Ιανουάριος 2025), εκ των οποίων το 62%—περίπου 26 δισεκατομμύρια δολάρια—βασίζεται σε εξωτερική χρηματοδότηση, ο Ζελένσκι αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή επιταγή να διαφοροποιήσει τις πηγές χρηματοδότησης. Τις επόμενες ημέρες, αναμένεται να εντείνει τις διπλωματικές επαφές, ξεκινώντας με μια προγραμματισμένη συνάντηση στις 2 Μαρτίου με τον Πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ στο Λονδίνο. Αυτή η συνάντηση, που επιβεβαιώθηκε από την Ντάουνινγκ Στριτ στις 28 Φεβρουαρίου, στοχεύει να εξασφαλίσει επιπλέον 3 δισεκατομμύρια λίρες (3,9 δισεκατομμύρια δολάρια) σε διμερή βοήθεια, βασισμένη στη δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου το 2024 για 2,5 δισεκατομμύρια λίρες (Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου). Τους επόμενους τρεις μήνες, ο Ζελένσκι πιθανότατα θα στραφεί προς μια πολυδιάστατη ευρωπαϊκή προσέγγιση, στοχεύοντας σε ένα έκτακτο πακέτο 20 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκμεταλλευόμενος την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Δεκέμβριο του 2024 για επέκταση της Δομής για την Ουκρανία. Αυτή η πρωτοβουλία, εάν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέχρι τον Μάιο του 2025, θα μπορούσε να εγχύσει 15 δισεκατομμύρια ευρώ σε επιχορηγήσεις και 5 δισεκατομμύρια ευρώ σε δάνεια, με τις εκταμιεύσεις να ξεκινούν τον Ιούλιο, σύμφωνα με τις δημοσιονομικές προβλέψεις της ΕΕ.

Ταυτόχρονα, η στρατιωτική στρατηγική του Ζελένσκι θα δώσει έμφαση στην τεχνολογική κλιμάκωση. Ο αμυντικός τομέας της Ουκρανίας, ενισχυμένος από επένδυση 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην εγχώρια παραγωγή drones (Υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας, Φεβρουάριος 2025), σχεδιάζει να αναπτύξει 1,5 εκατομμύρια μη επανδρωμένα αεροσκάφη μέχρι τον Δεκέμβριο του 2025, αύξηση 50% από το 1 εκατομμύριο μονάδες που λειτουργούσαν το 2024. Αυτή η κλιμάκωση, που στοχεύει τις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού πέρα από το εύρος των 300 χιλιομέτρων των τρεχόντων συστημάτων, αποσκοπεί στη διατάραξη της λογιστικής ραχοκοκαλιάς της Μόσχας, η οποία υποστηρίζει 1.200 καθημερινές κινήσεις στρατευμάτων κατά μήκος του μετώπου του Ντόνετσκ (Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, Ιανουάριος 2025). Η διπλωματική ρητορική του Ζελένσκι θα οξυνθεί, πλαισιώνοντας την Ουκρανία ως το ανατολικό προπύργιο της Ευρώπης, μια αφήγηση σχεδιασμένη να εξασφαλίσει συγκεκριμένες δεσμεύσεις ασφαλείας—πιθανώς 10.000 στρατιώτες από το ανατολικό πλευρό του ΝΑΤΟ—κατά τη διάρκεια μιας προτεινόμενης συνόδου κορυφής στο Κίεβο στις 15 Ιουνίου 2025, που θα σηματοδοτήσει την τρίτη επέτειο της ενισχυμένης δυτικής εμπλοκής μετά την εισβολή.

Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, που εισέρχεται στον δεύτερο μήνα της την 1η Μαρτίου 2025, πιθανότατα θα ακολουθήσει μια διπλή πολιτική αποδέσμευσης και συναλλαγών, αντικατοπτρίζοντας μια συναλλακτική νοοτροπία που αποδεικνύεται από την οδηγία του στις 28 Φεβρουαρίου προς τον Ζελένσκι. Βραχυπρόθεσμα, ο Τραμπ αναμένεται να επισημοποιήσει μια μείωση 25% στη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία, μειώνοντας την ετήσια δέσμευση των 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων (Πεντάγωνο, 2024) σε 13,5 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι τις 30 Απριλίου 2025. Αυτή η περικοπή, που ευθυγραμμίζεται με δημοσκόπηση του Gallup το 2024 που δείχνει ότι το 54% των Αμερικανών δίνει προτεραιότητα στις εσωτερικές δαπάνες, θα συνοδευτεί από μια ώθηση για κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, που ενδέχεται να μεσολαβηθεί στη Σαουδική Αραβία μέχρι τις 15 Μαΐου 2025. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, υπό τον Υπουργό Μάρκο Ρούμπιο, έχει προγραμματίσει προκαταρκτικές συνομιλίες με τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ για τις 10 Μαρτίου, αποκλείοντας την ουκρανική εκπροσώπηση, μια κίνηση που επιβεβαιώνεται από αποστολή του Reuters στις 28 Φεβρουαρίου. Η οικονομική μόχλευση του Τραμπ θα επικεντρωθεί σε μια αναθεωρημένη συμφωνία για τα ορυκτά, απαιτώντας από την Ουκρανία να παραχωρήσει το 60% των αποθεμάτων σπάνιων γαιών της, αξίας 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων—που ισοδυναμούν με 300 δισεκατομμύρια δολάρια σε 20 χρόνια (Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ, Ιανουάριος 2025)—ως εγγύηση για τη συνεχιζόμενη, αν και μειωμένη, υποστήριξη.

Τους επόμενους έξι μήνες, η πολιτική του Τραμπ για το ΝΑΤΟ θα πιέσει τη διατλαντική συνοχή. Η κυβέρνησή του θα απαιτήσει από τους ευρωπαϊκούς συμμάχους να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ, ένα όριο που διατυπώθηκε στην ομιλία του κατά την ορκωμοσία του στις 20 Ιανουαρίου 2025. Για λόγους πλαισίου, οι συνολικές αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ το 2024 έφτασαν τα 1,35 τρισεκατομμύρια δολάρια, με τις ΗΠΑ να συνεισφέρουν 950 δισεκατομμύρια δολάρια (70%), σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών. Εάν η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο συμμορφωθούν, η συνδυασμένη επιπλέον δαπάνη τους θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μέχρι το 2027, ένα δημοσιονομικό βάρος που πιθανότατα θα προκαλέσει εσωτερικές αντιδράσεις. Η ρητορική του Τραμπ, συμπεριλαμβανομένης μιας συνέντευξης στο Fox News στις 5 Μαρτίου που υπαινίσσεται την ανυπαρξία του ΝΑΤΟ, υποδηλώνει μια πιθανή μείωση των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη—που σήμερα ανέρχονται σε 80.000 προσωπικό (Ευρωπαϊκή Διοίκηση των ΗΠΑ, 2024)—κατά 20.000 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2025, με ανακατεύθυνση των πόρων στον Ινδο-Ειρηνικό.