Η Atlas Elektronik UK προτείνει μεσαίου μεγέθους USV ως πολλαπλασιαστές ναυτικής δύναμης. Θα τα δούμε σύντομα να πολεμούν στην Ουκρανία αν δεν λήξει ο πόλεμος εκεί. Ταχέα σκάφη επίθεσης που απουσιάζουν από το Ελληνικό Ναυτικό, απαραίτητα για το Αιγαίο

Τα Uncrewed Surface Vehicles έχουν ήδη αποδειχθεί ικανά να προσφέρουν μια βασική αυτόνομη ικανότητα κυνηγιού ναρκών για το Βασιλικό Ναυτικό. Εδώ εξετάζουμε τις προτάσεις της AEUK για επέκταση του ρόλου των USV ώστε να λειτουργούν ως πλατφόρμες αισθητήρων και όπλων.

Δεν μας ενδιαφέρουν τα πλήρες αυτόνομα ταχέα σκάφη επίθεσης, αλλά με μικρό πλήρωμα να έχουν τεράστιες δυνατότητες. Το πρόβλημα ανέκαθεν των μικρών ταχέων σκαφών ήταν η έλλειψη κατάλληλων όπλων με μεγάλη εμβέλεια για να χτυπήσουν τα μεγαλύτερα από ασφαλές αποστάσεις. Τώρα όλα αυτά υπάρχουν και μπορούμε να τα κατασκευάσουμε SEA VENOM και αναμένουμε την έκδοση των SPEAR 3 με το ίδιο βάρος με εμβέλεια τα 100 χιλιόμετρα.. Το άλλο μεγάλο πρόβλημα ήταν το βάρος των αισθητήρων και κυρίως των ραντάρ γιατί ήθελες δυο για έρευνα, στοχοποίηση. Τώρα υπάρχουν ραντάρ με βάρος 150 κιλών εμβέλειας 75 χιλιομέτρων που κατευθύνουν πυροβόλα των 40 χιλιοστών, αντιαεροπορικούς πυραύλους IRIS-T SLS κλπ

Στο επόμενο άρθρο θα δούμε μεγάλα LUSV τι θα μπορούσαν να μεταφέρουν από πλευρά οπλισμού, αν και δεν είναι σωστά μελετημένα. Η ανάγκη του ναυτικού ήταν ένα FAST CRAFT των 35 μέτρων, αυτό μας έλεγαν στην defea 2023 στο περίπτερο της ALS NSD με τον Γιάννη Τζαγκαράκη.

Τα αυτόνομα σκάφη που μεταφέρουν αισθητήρες και τελεστές δεν είναι μια νέα ιδέα, αλλά εκτός από τους ρόλους ναρκοπολέμου, τα πρώτα επιχειρησιακά παραδείγματα ήταν ως επί το πλείστον μικρότερες λύσεις χαμηλού κόστους/αποτέλεσης. Η εμφάνιση των σκαφών μονόδρομης επίθεσης «καμικάζι» που αναπτύχθηκαν από την Ουκρανία και χρησιμοποιήθηκαν από τους Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα είναι τα πιο υψηλού προφίλ παραδείγματα οπλισμένων USV. Το RN δοκιμάζει επί του παρόντος ένα αυτόνομο RIB οπλισμένο με ένα αυτόματο όπλο. Το ιρανικό ναυτικό (ή IRGC) πιθανότατα έχει προχωρήσει περισσότερο στην ανάπτυξη βαρέως οπλισμένων σκαφών αυτού του μεγέθους, αν και δεν είναι ακόμη πλήρως αυτόνομο.

Πρόταση αξίας

Ελαφρώς μεγαλύτερα και πιο εξελιγμένα μεσαίου μεγέθους USV έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν ή ακόμα και να αντικαταστήσουν ακριβά πολεμικά πλοία για ορισμένες εργασίες. Ένα σκάφος μήκους περίπου 10-20 μέτρων με εκτόπισμα στην περιοχή 15-25 τόνων έχει την ικανότητα και το βεληνεκές να μεταφέρει αρκετά εξελιγμένες ωφέλιμες αποστάσεις. Το USV μεσαίου μεγέθους είναι αρκετά μικρό ώστε να μπορεί να μεταφερθεί οδικώς ή να επιβιβαστεί σε πλοία μεγάλου μεγέθους φρεγάτας και άνω και έχει επαρκή σταθερότητα για να λειτουργεί σε συνθήκες μέχρι την κατάσταση της θάλασσας 4. Αυτό σημαίνει ότι είναι ιδανικά για χρήση στα παράλια, για άμυνα ακτών ή υποστήριξη αμφίβιων επιχειρήσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν χρειάζεται καν να επιβιβαστούν σε ένα πλοίο υποδοχής, αλλά θα μπορούσαν να πλεύσουν παρέα με το πολεμικό πλοίο και να χρησιμοποιηθούν ως μίνι Μονάδα Δράσης Επιφανείας. Εναλλακτικά, το USV ή πολλαπλά USV θα μπορούσαν να ελέγχονται από ένα επίγειο κέντρο επιχειρήσεων ανεξάρτητο από οποιαδήποτε υποστήριξη πολεμικού πλοίου ή τακτική εντολή.

Τα πλεονεκτήματα της αυτονομίας επαναλαμβάνονται καλά, αλλά σε αυτό το πλαίσιο περιλαμβάνει την ικανότητα ανάληψης αποστολών υψηλού κινδύνου χωρίς κίνδυνο για τη ζωή, έναν προσιτό τρόπο προσθήκης μάζας όταν λείπουν οι αριθμοί του κύτους και έναν τρόπο επέκτασης του ορίζοντα του αισθητήρα πολύ πέρα ​​από τους αισθητήρες του πλοίου επιφανείας. Ένα USV μεσαίου μεγέθους που χρησιμοποιείται για τη μείωση του κινδύνου σε ένα πολεμικό πλοίο αξίας 1 δισεκατομμυρίων λιρών + και το πλήρωμά του ή για να πολλαπλασιάσει την επίδρασή του, θα αντιπροσώπευε πολύ καλή αξία. Τα σκάφη εργασίας κατηγορίας SEA 15 εκατομμυρίων που παράγονται για το RN από την AEUK κοστίζουν μεταξύ 1-2 εκατομμυρίων λιρών, ανάλογα με την προσαρμογή του εξοπλισμού και τις οικονομίες κλίμακας που συγκρίνονται ευνοϊκά με την τιμή ενός μεμονωμένου πυραύλου υψηλής τεχνολογίας.

Σε ένα ναυτικό που αγωνίζεται για ναυτικούς, η έλξη των αυτόνομων συστημάτων είναι εμφανής. Τουλάχιστον για τα επόμενα λίγα χρόνια, το RN θα έχει μειωμένο αριθμό μαχητών επιφανείας και τα USV θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιστάθμιση αυτής της έλλειψης μάζας, καθώς είναι σχετικά φθηνά στην απόκτηση και γρήγορη κατασκευή.

Ο τελεστής ASW που μεταφέρει ελαφριές τορπίλες – ο σύγχρονος διάδοχος του «υποβρυχίου κυνηγού» της εποχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου;

Πολλαπλή αποστολή

Το μεσαίου μεγέθους USV μπορεί να μεταφέρει ένα ευρύ φάσμα ωφέλιμων φορτίων. Στο απλούστερο άκρο του φάσματος θα βρισκόταν ένα «σκάφος πικετοφορίας» που θα αποστέλλεται ως απειλή και θα είναι εξοπλισμένο με εξοπλισμό ISR, όπως κάμερες EO και ένα μικρό ραντάρ για να παρέχει ένα μέτρο έγκαιρης προειδοποίησης. Λειτουργώντας ως θαλάσσιος φρουρός που περιπολεί λιμάνια ή εγκαταστάσεις ανοικτής θαλάσσης, μερικά σκάφη θα μπορούσαν να παρέχουν δυνατότητα επιτήρησης 24/7 με ένα κλάσμα του κόστους των πλήρωμα σκαφών.

Τα USV θα μπορούσαν επίσης να φέρουν εκπομπούς και δέκτες Ηλεκτρονικού Πολέμου (ESM και CESM) τόσο για παθητική συλλογή ηλεκτρονικών πληροφοριών όσο και για ενεργή εμπλοκή και πλαστογράφηση. Ένα USV με κατάλληλο εξοπλισμό θα μπορούσε να διαμορφωθεί για να προσομοιώνει την υπογραφή ενός πολεμικού πλοίου ώστε να λειτουργεί ως δόλωμα, είτε για να προκαλέσει σύγχυση είτε για επιθέσεις με πυραύλους δόλωμα.

Δεδομένου ότι ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος είναι συνήθως ένα «ομαδικό άθλημα», το USV είναι απίθανο να χρησιμοποιηθεί για να λειτουργεί μόνο του, αλλά μεταφέροντας συρόμενα σόναρ θα μπορούσαν να συνεργαστούν με φρεγάτες ή ελικόπτερα που χρησιμοποιούν πολυστατικά σόναρ. Αυτό μπορεί να αυξήσει δραματικά την περιοχή αποτελεσματικής αναζήτησης, την πιθανότητα εντοπισμού, την ακρίβεια τοποθεσίας και να επεκτείνει την κάλυψη της Αναγνωρισμένης Ναυτικής Εικόνας.

Τα συστήματα εκτόξευσης και ανάκτησης έχουν ήδη σχεδιαστεί και αναπτυχθεί για σόναρ κυνηγιού ναρκών και δεν θα ήταν δύσκολο να τα τροποποιήσετε για χρήση ASW. Αυτός είναι ένας χαμηλού κόστους τρόπος για να αποτρέψετε υποβρύχιους εισβολείς όπως οχήματα παράδοσης κολυμβητών, UUV ή υποβρύχια. Μερικά USV θα μπορούσαν να διατηρήσουν αποτελεσματικά ένα φράγμα ASW για να προστατεύσουν μια αμφίβια περιοχή επιχειρήσεων, να απολυμάνουν ευαίσθητες θαλάσσιες περιοχές όπως το Firth of Clyde ή να προστατεύσουν κρίσιμες υποθαλάσσιες υποδομές.

Η κλάση SEA βασίζεται στη σειρά σκαφών ARCIMS 11 μέτρων, η οποία είναι ώριμη σχεδίαση, καθώς είναι συμβατή με τις εκπομπές MARPOL και την πλοήγηση του ΙΜΟ. Πέντε σκάφη ARCIMS βρίσκονται σε υπηρεσία με το RN για σάρωση και κυνήγι ναρκών. Είναι αερομεταφερόμενα και θα χωρούσαν στο Mission Bay μιας φρεγάτας Type 26.

Το AEUK ARCIMS SeaSense concept χρησιμοποιεί ένα USV για την ανάπτυξη ενός ενεργού σόναρ μέσης συχνότητας βελτιστοποιημένο για ανίχνευση, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τη χρήση ισχύος και τις επιπτώσεις του φορτίου ρυμούλκησης. Διαθέτει επίσης παθητική συστοιχία και μπορεί να χαμηλώσει σε μέγιστο περίπου 200 μέτρα για μονοστατικές, διστατικές ή πολυστατικές λειτουργίες.

Strike craft

Στο πιο «μαχητικό» ή κινητικό άκρο του φάσματος, τα USV θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως πλατφόρμες όπλων, επεκτείνοντας ουσιαστικά την εμβέλεια των πυραύλων ή των τορπιλών. Σε αυτόν τον ρόλο, η ενσωμάτωση με άλλες πλατφόρμες αισθητήρων και ελέγχου είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς λειτουργούν ως φορτηγό παράδοσης όπλων που υποδεικνύονται από αλλού. Για την παράκτια και παράκτια άμυνα, το USV είναι μια πολύ φθηνότερη και πιο επίμονη επιλογή από τη χρήση ελικοπτέρων για τη δίωξη υποβρύχιων στόχων που ανιχνεύονται από συστοιχίες βυθού ή άλλες πλατφόρμες. Με την ανάπτυξη προηγμένων UUV που θα προσθέσουν μάζα στην υποβρύχια μάχη, απαιτούνται οικονομικά και ευέλικτα μέσα για την αντιμετώπιση αυτής της νέας απειλής.

Εάν είναι εξοπλισμένα με πυραύλους κατά πλοίων, τα USV θα μπορούσαν να αναπτυχθούν από ένα πλοίο επιφανείας και να σταλούν για να διεισδύσουν σε φυσαλίδες άρνησης πρόσβασης στην περιοχή και πολύ χαμηλότερο κίνδυνο. Με τη μικροσκοπική υπογραφή ραντάρ τους, το USV θα μπορούσε ενδεχομένως να επιτύχει θέσεις εκτόξευσης πολύ πιο κοντά στον στόχο από ό,τι ένα πολεμικό πλοίο ή ελικόπτερο θα μπορούσε να διαχειριστεί χωρίς ανίχνευση. Ένα «σμήνος» εξοπλισμένων με πυραύλους USV θα μπορούσε επίσης να συντονιστεί για να δημιουργήσει μια επίθεση κορεσμού από πολλούς άξονες.