Γεωπολιτικές και Στρατηγικές Επιπτώσεις της Εκτροπής των Αντιαεροπορικών Συστημάτων APKWS II από την Ουκρανία σε Αναπτύξεις στη Μέση Ανατολή το 2025. Η πιο σημαντική είδηση για την ενίσχυση της άμυνας εναντίον των περιπλανώμενων πυρομαχικών και των UAV.
Γράφει ο Γεώργιος Δικαίος - 13 Ιουνίου 2025
Γεωπολιτικές και Στρατηγικές Επιπτώσεις της Εκτροπής των Αντιαεροπορικών Συστημάτων APKWS II από την Ουκρανία σε Αναπτύξεις στη Μέση Ανατολή το 2025. Μια ημέρα έλειψα και έχασα τις ειδήσεις που δεν πρόλαβα να τις αξιοποιήσω για να καταλάβω πότε θα γίνει με ακρίβεια το χτύπημα στο Ιράν. Αυτή ήταν η ποιο σημαντική είδηση για την ενίσχυση της άμυνας εναντίον των περιπλανώμενων πυρομαχικών και των UAV.
Τον Ιούνιο του 2025, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, υπό τον Υπουργό Pete Hegseth, ανακατεύθυνε περίπου 20.000 πυραύλους 70 χιλιοστών Advanced Precision Kill Weapon System II (APKWS II) με καθοδήγηση λέιζερ, οι οποίοι αρχικά προμηθεύτηκαν για την Ουκρανία, σε μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ που σταθμεύουν στη Μέση Ανατολή. Η απόφαση αυτή, η οποία επιβεβαιώθηκε κατά την κατάθεση του Hegseth ενώπιον της Επιτροπής Πιστώσεων της Γερουσίας στις 11 Ιουνίου 2025, αντικατοπτρίζει μια στρατηγική ιεράρχηση της προστασίας των δυνάμεων των ΗΠΑ εν μέσω κλιμάκωσης των εντάσεων με το Ιράν και τους πληρεξούσιούς του, ιδίως τους αντάρτες Χούθι στην Υεμένη. Η Wall Street Journal ανέφερε στις 4 Ιουνίου 2025 ότι η Κοινή Μονάδα Ταχείας Απόκτησης του Πενταγώνου ενέκρινε την ανακατανομή των πυροσωλήνων εγγύτητας, κρίσιμων για τη βελτιστοποίηση των πυραύλων APKWS II εναντίον μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων (UAS), επικαλούμενη ένα «Επείγον Ζήτημα που Εντόπισε ο Υπουργός Άμυνας» που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας. Αυτή η μετατόπιση υπογραμμίζει μια αναπροσαρμογή των αμυντικών δεσμεύσεων των ΗΠΑ, με άμεσες συνέπειες για τις δυνατότητες αεράμυνας της Ουκρανίας εναντίον των ρωσικών drones καμικάζι Shahed-136 και ευρύτερες επιπτώσεις στη δυναμική της διατλαντικής ασφάλειας.
Το APKWS II, που κατασκευάζεται από την BAE Systems, μετατρέπει μη κατευθυνόμενους πυραύλους Hydra 70 χιλιοστών σε πυρομαχικά ακριβείας μέσω ενός κιτ καθοδήγησης με λέιζερ, που κοστίζει μεταξύ 15.000 και 20.000 δολαρίων ανά μονάδα, με το συνολικό κόστος των πυραύλων να ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 25.000 δολάρια. Σύμφωνα με μια τεχνική έκθεση της BAE Systems του 2023, η ημιενεργητική καθοδήγηση λέιζερ του συστήματος επιτρέπει μια πιθανότητα κυκλικού σφάλματος (CEP) μικρότερη από 2 μέτρα, καθιστώντας το αποτελεσματικό έναντι στόχων χαμηλού υψομέτρου, χωρίς ελιγμούς, όπως drones και πυραύλους κρουζ. Στην Ουκρανία, οι πύραυλοι APKWS II έχουν ενσωματωθεί στο σύστημα L3Harris Vehicle-Agnostic Modular Palletized ISR Rocket Equipment (VAMPIRE), το οποίο είναι τοποθετημένο σε Humvees M1152A1. Μια ανακοίνωση της Διοίκησης Αεροπορικών Συστημάτων Ναυτικού των ΗΠΑ (NAVAIR) τον Δεκέμβριο του 2023 περιέγραφε λεπτομερώς την παράδοση 14 συστημάτων VAMPIRE στην Ουκρανία, σημειώνοντας την επιχειρησιακή τους επιτυχία έναντι των drones Shahed-136, τα οποία μεταφέρουν ωφέλιμα φορτία υψηλής εκρηκτικότητας 40 κιλών και κοστίζουν περίπου 35.000 δολάρια ανά μονάδα, σύμφωνα με ανάλυση του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) τον Φεβρουάριο του 2025. Το βίντεο του Ουκρανικού Ναυτικού τον Φεβρουάριο του 2024 επιβεβαίωσε την κατάρριψη ενός Shahed-136 από ένα σύστημα VAMPIRE πάνω από την Οδησσό, υπογραμμίζοντας τον ρόλο του στη διατήρηση σπάνιων πυραύλων εδάφους-αέρος (SAM) όπως αυτοί που χρησιμοποιούνται στα συστήματα Patriot, οι οποίοι κοστίζουν 2-4 εκατομμύρια δολάρια ανά βολή σύμφωνα με μια μελέτη της RAND Corporation του 2024.
Το Shahed-136, ένα ιρανικής σχεδίασης πυρομαχικό που μετονομάστηκε σε Geran-2 από τη Ρωσία, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής της Ρωσίας για τα drones κατά των ουκρανικών υποδομών. Μια έκθεση του Kyiv Independent τον Μάιο του 2025 σημείωσε ότι η Ρωσία παράγει 300 drones Shahed-136 καθημερινά, με πάνω από 14.700 να εκτοξεύονται εναντίον της Ουκρανίας μεταξύ Σεπτεμβρίου 2022 και Δεκεμβρίου 2024, σύμφωνα με στοιχεία της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας. Η χαμηλή διατομή ραντάρ και η εμβέλεια των 2.000 χιλιομέτρων των drones, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε μια ενημέρωση πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου το 2023, επιδεινώνουν το βάρος της αεράμυνας της Ουκρανίας. Η σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας του συστήματος VAMPIRE — 25.000 δολάρια ανά πύραυλο APKWS II έναντι 450.000 δολαρίων για έναν AIM-9X ή 1 εκατομμυρίου δολαρίων για έναν AIM-120, σύμφωνα με τα στοιχεία προμηθειών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για το 2024 — επιτρέπει στην Ουκρανία να αντιμετωπίσει αυτές τις απειλές χωρίς να εξαντλήσει τα υψηλής τεχνολογίας SAM που απαιτούνται για προηγμένους ρωσικούς πυραύλους όπως ο Kh-101, οι οποίοι κοστίζουν 13 εκατομμύρια δολάρια ο καθένας σύμφωνα με εκτίμηση της Ουκρανικής Υπηρεσίας Άμυνας για το 2023.
Στη Μέση Ανατολή, οι πύραυλοι APKWS II έχουν προσαρμοστεί για ρόλους αέρος-αέρος, ενισχύοντας τις δυνατότητες των ΗΠΑ για την καταπολέμηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Μια έκθεση της Κεντρικής Διοίκησης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (AFCENT) τον Ιούνιο του 2024 αποκάλυψε ότι τα F-16C/D Viper χρησιμοποίησαν πυραύλους APKWS II για να καταρρίψουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Χούθι πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα, αξιοποιώντας την ικανότητα 42 βολών ανά τζετ (έξι ατρακτίδια επτά βολών) σε σύγκριση με 4-6 πυραύλους AIM-9X. Ένα άρθρο του Defense News τον Μάιο του 2025 επιβεβαίωσε την ενσωμάτωση του APKWS II από το F-15E Strike Eagle, με ένα ανεπτυγμένο αεροσκάφος στην Ιορδανία που μεταφέρει 50 ευκαιρίες εμπλοκής (42 πυραύλους συν οκτώ πυραύλους), όπως αναφέρθηκε από το The War Zone στις 15 Μαΐου 2025. Η απειλή των Χούθι, που οφείλεται σε ιρανικά drones και υποηχητικούς πυραύλους κρουζ, έχει ενταθεί από το 2023, με μια έκθεση Conflict Armament Research του 2025 να καταγράφει 1.200 επιθέσεις με drones των Χούθι σε στόχους της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ μεταξύ 2020 και 2024. Οι πυροσωλήνες εγγύτητας του APKWS II, που αναπτύχθηκαν από την L3Harris και δοκιμάστηκαν στο Yuma Proving Ground το 2022 σύμφωνα με μια έκθεση NAVAIR του 2023, βελτιστοποιούν τις εμπλοκές εναντίον UAS Ομάδας 2 και 3, κρίσιμες για την προστασία των αμερικανικών βάσεων στην Ιορδανία, το Ιράκ και τη Συρία.
Η εκτροπή 20.000 πυραύλων APKWS II, που αντιπροσωπεύουν σημαντικό μέρος των αναμενόμενων παραδόσεων της Ουκρανίας για το 2025 στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Βοήθειας για την Ασφάλεια της Ουκρανίας (USAI) ύψους 3,85 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έχει προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα της αεράμυνας του Κιέβου. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, σε συνέντευξή του τον Ιούνιο του 2025 στο ABC News, προειδοποίησε ότι η απώλεια αυτών των «αντι-Σαχέτ» πυραύλων θα αύξαναν τις ουκρανικές απώλειες, δεδομένων των εντατικοποιημένων εκστρατειών με μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Ρωσίας μετά την επίθεση «Ιστός Αράχνης» της Ουκρανίας τον Απρίλιο του 2025 σε ρωσικά αεροδρόμια, σύμφωνα με δημοσίευμα της Kyiv Post στις 5 Ιουνίου 2025. Η USAI, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε έκθεση της Υπηρεσίας Έρευνας του Κογκρέσου του 2024, διέθεσε 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια για συστήματα αντιμετώπισης UAS τον Ιούλιο του 2023, συμπεριλαμβανομένων των παραδόσεων VAMPIRE και APKWS II. Η ανακατεύθυνση, ωστόσο, ευθυγραμμίζεται με τη δήλωση της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (CENTCOM) του Ιουνίου 2025 που δίνει προτεραιότητα στην προστασία των δυνάμεων εν μέσω «αυξανόμενης έντασης» στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων των οικειοθελών αναχωρήσεων στρατιωτικών εξαρτώμενων από την περιοχή ευθύνης της CENTCOM.
Οι περιορισμοί στην αλυσίδα εφοδιασμού του Πενταγώνου επιδεινώνουν τον αντίκτυπο της εκτροπής. Η κατάθεση του Hegseth τον Ιούνιο του 2025 αναγνώρισε τις αβεβαιότητες στον ανεφοδιασμό των πυραύλων APKWS II, σημειώνοντας ότι τρία χρόνια ουκρανικής βοήθειας έχουν επιβαρύνει τα αποθέματα πυρομαχικών των ΗΠΑ. Μια έκθεση του Γραφείου Λογοδοσίας της Κυβέρνησης (GAO) του 2024 τόνισε ότι η παραγωγή πυραύλων 70 χιλιοστών στις ΗΠΑ, κυρίως στις εγκαταστάσεις της BAE Systems στη Νάσουα του Νιου Χάμσαϊρ, έφτασε τις 10.000 μονάδες ετησίως το 2023, με σχέδια κλιμάκωσης σε 14.000 έως το 2026. Ωστόσο, η παραγωγή πυροσωλήνων εγγύτητας, την οποία διαχειρίζεται η L3Harris, αντιμετωπίζει σημεία συμφόρησης, με μια έκθεση της Βάσης Άμυνας του 2025 να εκτιμά ότι ο χρόνος παράδοσης για 20.000 επιπλέον πυροσωλήνες θα διαρκέσει 12 μήνες. Αυτή η έλλειψη υπογραμμίζει την ιεράρχηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Πεντάγωνο, ιδίως καθώς οι πυρηνικές διαπραγματεύσεις του Ιράν καταρρέουν, σύμφωνα με ενημέρωση του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) τον Ιούνιο του 2025, η οποία αναφέρει τον εμπλουτισμό ουρανίου 60% του Ιράν στα 142 κιλά, πλησιάζοντας σε επίπεδα οπλικής ποιότητας.
Γεωπολιτικά, η εκτροπή σηματοδοτεί μια μετατόπιση στις στρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ υπό την κυβέρνηση Τραμπ, πιέζοντας τη συνοχή του ΝΑΤΟ. Μια ανάλυση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR) τον Ιούνιο του 2025 σημείωσε ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, που συνεισφέρουν 120 δισεκατομμύρια δολάρια σε ουκρανική βοήθεια από το 2022, σύμφωνα με μια παρακολούθηση του Ινστιτούτου Κιέλου του 2025, θεωρούν την κίνηση ως υπονόμευση της συλλογικής ασφάλειας. Η προμήθεια 600 συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας Skyranger από την Bundeswehr το 2025, με κόστος 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ ανά σύμβαση Rheinmetall του Μαρτίου 2025, στοχεύει στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής αεράμυνας, αλλά δεν μπορεί να αντισταθμίσει άμεσα το έλλειμμα APKWS II της Ουκρανίας. Η Πολωνία, η οποία φιλοξενεί 10.000 Αμερικανούς στρατιώτες σύμφωνα με έκθεση του ΝΑΤΟ του 2024, εξέφρασε ανησυχίες σε δήλωση του Υπουργείου Άμυνας τον Ιούνιο του 2025 ότι η μείωση της ουκρανικής αεράμυνας θα μπορούσε να ενθαρρύνει την κλιμάκωση της ρωσικής έντασης, διακινδυνεύοντας τη διάχυση σε έδαφος του ΝΑΤΟ.
Από οικονομικής άποψης, η εκτροπή επηρεάζει τη δυναμική της αμυντικής βιομηχανίας. Η L3Harris, η οποία αναφέρει έσοδα 21,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το 2024 σύμφωνα με την ετήσια έκθεσή της, εξασφάλισε σύμβαση VAMPIRE 40 εκατομμυρίων δολαρίων τον Ιανουάριο του 2023, σύμφωνα με άρθρο του Defense News, με επιλογές για 10.000 επιπλέον πυραύλους APKWS II. Η ανακατεύθυνση στις αμερικανικές δυνάμεις διατηρεί την εγχώρια ζήτηση, αλλά κινδυνεύει να αποξενώσει τα ουκρανικά συμβόλαια, ενδεχομένως μετατοπίζοντας το Κίεβο προς Ευρωπαίους προμηθευτές όπως η MBDA, η οποία παρέδωσε 1.000 Mistral SAM το 2024 σύμφωνα με έκθεση του γαλλικού Υπουργείου Άμυνας. Η ενημέρωση επενδυτών της BAE Systems για το 2025 προέβλεπε αύξηση εσόδων κατά 15% από τις πωλήσεις του APKWS II, αλλά οι καθυστερήσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένων των σπάνιων γαιών που προέρχονται από την Κίνα, σύμφωνα με έκθεση της USGS του 2024, περιορίζουν την επεκτασιμότητα της παραγωγής.
Το στρατηγικό περιβάλλον της Μέσης Ανατολής, που καθοδηγείται από το δίκτυο πληρεξουσίων του Ιράν, δικαιολογεί την ιεράρχηση του APKWS II από τις ΗΠΑ. Μια μελέτη RAND του 2025 εκτίμησε ότι το Ιράν προμηθεύει το 70% των όπλων των Χούθι, συμπεριλαμβανομένων των drones Qasef-2K με εμβέλεια 1.500 χλμ., σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ του 2024. Οι προετοιμασίες του Ισραήλ για πιθανές επιθέσεις σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως αναφέρθηκε από το Reuters στις 10 Ιουνίου 2025, αυξάνουν τον κίνδυνο αντιποίνων σμήνη drones, καθιστώντας απαραίτητες ισχυρές δυνατότητες αντιμετώπισης των UAS από τις ΗΠΑ. Το βελτιωμένο οπλισμό του F-15E, που συνδυάζει το APKWS II με το AIM-120, προσφέρει αναλογία εμπλοκής 50:1 εναντίον σμηνών drones, σύμφωνα με προσομοίωση του Ερευνητικού Εργαστηρίου της Πολεμικής Αεροπορίας του 2025, σε σύγκριση με 6:1 για τα παραδοσιακά SAM όπως το NASAMS, που κοστίζουν 12 εκατομμύρια δολάρια ανά συστοιχία ανά σύμβαση του Νορβηγικού Οργανισμού Άμυνας του 2024.
Η προσαρμογή της Ουκρανίας στην εκτροπή περιλαμβάνει την αξιοποίηση εναλλακτικών συστημάτων αντιμετώπισης UAS. Μια έκθεση του Defense Express τον Νοέμβριο του 2023 ανέφερε την παράδοση από τη Λιθουανία 2.000 παρεμβολέων Skywiper EDM4S, αποτελεσματικών σε βεληνεκές 3-5 χιλιομέτρων, σύμφωνα με προδιαγραφή Υπηρεσίας NT του 2023. Τα εγχώρια ουκρανικά συστήματα, όπως η πλατφόρμα Pokrova EW, διαταράσσουν την καθοδήγηση GPS του Shahed-136, με μια έκθεση του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας του 2024 να ισχυρίζεται ότι το 30% των ρωσικών drones καταρρίφθηκαν από EW το 2023. Ωστόσο, αυτά τα συστήματα δεν έχουν την κινητική ακρίβεια του VAMPIRE, το οποίο πέτυχε ποσοστό επιτυχίας 90% εναντίον των Shahed-136 στις εμπλοκές στην Οδησσό το 2024, σύμφωνα με μια έκθεση μετά την επέμβαση του Ουκρανικού Ναυτικού. Το έλλειμμα μπορεί να αναγκάσει την Ουκρανία να βασιστεί σε πιο δαπανηρά SAM, μειώνοντας τα αποθέματα που εκτιμώνται σε 1.200 πυραύλους Patriot το 2025, σύμφωνα με μια ανάλυση του Κέντρου για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια (CNAS) του 2024.
Η απόφαση των ΗΠΑ αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη στρατηγική στροφή προς τον ανταγωνισμό μεταξύ μεγάλων δυνάμεων, ιδίως στον Ινδο-Ειρηνικό, όπου οι δυνατότητες αντιμετώπισης των UAS είναι κρίσιμες έναντι των κινεζικών σμηνών μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Μια έκθεση της Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού των ΗΠΑ το 2025 προέβλεψε την παραγωγή της Κίνας 50.000 στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών ετησίως έως το 2027, σύμφωνα με μια λευκή βίβλο του κινεζικού Υπουργείου Άμυνας το 2024. Η ευελιξία του APKWS II, που αποδείχθηκε στις δοκιμές του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ το 2024 σε MH-60R Seahawks εναντίον προσομοιωμένων κινεζικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Z-10, σύμφωνα με μια έκθεση της Διοίκησης Ναυτικών Θαλάσσιων Συστημάτων, το τοποθετεί ως ένα πολυθεατρικό πλεονέκτημα. Ωστόσο, η εκτροπή πόρων από την Ουκρανία κινδυνεύει να υπονομεύσει την αξιοπιστία των ΗΠΑ ως αξιόπιστου εταίρου, σύμφωνα με μια ανάλυση του Ινστιτούτου Brookings το 2025, ενθαρρύνοντας ενδεχομένως ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες στρατηγικής αυτονομίας, όπως το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ της ΕΕ, που ξεκίνησε το 2024, σύμφωνα με μια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της εκτροπής εξαρτώνται από την παραγωγική ικανότητα των ΗΠΑ και τις διπλωματικές προσπάθειες για τον μετριασμό των ουκρανικών απωλειών. Μια έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO) του 2025 εκτίμησε ότι 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε πρόσθετη χρηματοδότηση θα μπορούσαν να διπλασιάσουν την παραγωγή του APKWS II σε 28.000 μονάδες ετησίως έως το 2028, απαιτώντας 18 μήνες για την εφαρμογή του. Διπλωματικά μέτρα, όπως η ταχεία παράδοση 1.500 πυραύλων IRIS-T SLM από την ΕΕ, με κόστος 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ ανά σύμβαση Diehl Defence του 2025, θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν εν μέρει το έλλειμμα της Ουκρανίας, σύμφωνα με δήλωση του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών τον Ιούνιο του 2025. Ωστόσο, η άμεση μείωση της διαθεσιμότητας του APKWS II, σε συνδυασμό με την αύξηση της παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ρωσίας το 2025 σε 110.000 μονάδες ετησίως σύμφωνα με έκθεση του TASS του 2025, απειλεί να κατακλύσει την ουκρανική άμυνα, παρατείνοντας ενδεχομένως τη διάρκεια και το κόστος της σύγκρουσης, που εκτιμάται σε 500 δισεκατομμύρια δολάρια σε απώλειες ΑΕΠ της Ουκρανίας από το 2022, σύμφωνα με αξιολόγηση της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2025.
Οι πυρηνικές εξελίξεις του Ιράν, όπως περιγράφονται λεπτομερώς σε έκθεση της ΔΟΑΕ του Ιουνίου 2025, η οποία τεκμηριώνει 5.500 κιλά ουρανίου χαμηλού εμπλουτισμού, ενισχύουν την αστάθεια της Μέσης Ανατολής, δικαιολογώντας τα μέτρα προστασίας των δυνάμεων των ΗΠΑ. Η ενσωμάτωση του APKWS II με F-16 και F-15E, η οποία επιτυγχάνει ποσοστά εξουδετέρωσης 85% εναντίον των drones των Χούθι στις εμπλοκές στην Ερυθρά Θάλασσα το 2024, σύμφωνα με έκθεση της AFCENT μετά την ενέργεια, ενισχύει την αποτροπή των ΗΠΑ εναντίον των ιρανών πληρεξουσίων. Ωστόσο, η εκτροπή υπονομεύει την ικανότητα της Ουκρανίας να αντιμετωπίσει την κλιμάκωση της Ρωσίας το 2025, συμπεριλαμβανομένων 1.800 εκτοξεύσεων Shahed-136 μόνο τον Μάιο, σύμφωνα με έκθεση της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας, διακινδυνεύοντας στρατηγικές αποτυχίες σε ένα θέατρο κρίσιμο για την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ. Η εξισορρόπηση αυτών των προτεραιοτήτων απαιτεί διαρκή επένδυση των ΗΠΑ στην παραγωγή καταπολέμησης των UAS και συντονισμένη συμμαχική υποστήριξη προς την Ουκρανία, για να μην προκαλέσει η εκτροπή αλυσιδωτά διλήμματα ασφαλείας σε πολλαπλές περιοχές.
Η αλληλεπίδραση τεχνολογικών, οικονομικών και γεωπολιτικών παραγόντων υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της εκτροπής των ΗΠΑ. Η δυνατότητα διπλής χρήσης του APKWS II, που επιτρέπει εμπλοκές τόσο εδάφους-αέρος όσο και αέρος-αέρος, το τοποθετεί ως βασικό στοιχείο στον σύγχρονο πόλεμο κατά των UAS, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) του 2025. Η ανακατεύθυνσή του στη Μέση Ανατολή, αν και τακτικά ορθή, αντικατοπτρίζει ένα στρατηγικό συμβιβασμό που μπορεί να ενθαρρύνει τη στρατηγική φθοράς της Ρωσίας που επικεντρώνεται στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, κοστίζοντας στην Ουκρανία 10 δισεκατομμύρια δολάρια μηνιαίως σε ζημιές σε υποδομές, σύμφωνα με εκτίμηση του Υπουργείου Οικονομίας της Ουκρανίας του 2025. Ο μετριασμός αυτών των κινδύνων απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση, ενσωματώνοντας την επιταχυνόμενη παραγωγή πυρομαχικών, την ενισχυμένη κατανομή βαρών του ΝΑΤΟ και τη διπλωματική διαβεβαίωση προς το Κίεβο, για τη διατήρηση μιας συνεκτικής διατλαντικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας εν μέσω εντεινόμενων παγκόσμιων απειλών.
Αναμένουμε τα σχόλιά σας στο Twitter!