«Φθηνά» σχέδια πυραύλων μεγάλης εμβέλειας Κρουζ που θα δοκιμαστούν από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Οι πύραυλοι κρουζ 150 χιλιάδων δολαρίων αποτελούν προτεραιότητα για την USAF, η οποία θα μπορούσε να έχει πολλές χιλιάδες στόχους μεγάλου βεληνεκούς.

Τέσσερις εταιρείες πρόκειται τώρα να σχεδιάσουν, να κατασκευάσουν και να πετάξουν σε δοκιμές νέας φιλοσοφίας πυραύλων κρουζ χαμηλού κόστους για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εντός των επόμενων επτά μηνών. Βασικός στόχος είναι επίσης η επίδειξη νέων τεχνολογιών και τεχνικών που θα επιτρέψουν την ταχεία κλιμάκωση της παραγωγής. Ο στρατός των ΗΠΑ έχει μια ξεκάθαρη και τώρα μακροχρόνια επιθυμία για φθηνά και υψηλής παραγωγικότητας πυρομαχικά. Όπλα όπως αυτό θα είναι ιδιαίτερα σημαντικά σε μελλοντικές συγκρούσεις υψηλού επιπέδου, όπως αυτή κατά της Κίνας στον Ειρηνικό, όπου θα μπορούσε να υπάρξει ανάγκη δίωξης δεκάδων χιλιάδων στόχων με ακρίβεια και να γίνει αυτό με οικονομικό τρόπο.

Ένα μέρος του άρθρου έχει δημοσιευτεί εδώ:

https://www.twz.com/air/shaking-up-u-s-industrial-base-key-to-cheap-cruise-missile-program

Οι πληροφορίες είναι από 27 συνολικά άρθρα που έχω αποθηκευμένα τα λινκ και όσα ανακάλυψα κατά την συγγραφή του άρθρου.

Παρακολουθώ όλα τα προγράμματα των ΗΠΑ κυρίως (κάτι που είναι πολύ δύσκολο) για να ενημερώνομαι συνεχώς για τα θέματα τεχνολογίας. Τρέχουν νέα προγράμματα για φτηνά περιφερόμενα πυρομαχικά, πυραύλους κρουζ αν και τώρα έχουν νέα ονομασία ETV και φτηνούς βαλλιστικούς πυραύλους. Όλα αυτά επιταχύνθηκαν μετά την πρώτη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ και δουλεύουν πυρετωδώς πολλές εταιρίες σε διάφορες χώρες. Η δεύτερη επίθεση του Ιράν με βαλλιστικούς πυραύλους στο Ισραήλ, ξάφνιασε πολλούς και οι συζητήσεις εντάθηκαν στις ΗΠΑ για την αποτελεσματικότητα του δικού τους πανάκριβου οπλοστασίου.

Πολλά διαβάζω of the reord και περιμένω να μάθω για όλα τα νέα προγράμματα που τρέχουν. Προσοχή τρέχουν πολλά προγράμματα σε αρχική σχεδίαση που εκεί συμμετέχουν πολλές εταιρείες. Το μέγα ζήτημα για τις ΗΠΑ είναι ο περιορισμός του κόστους και η αύξηση της παραγωγής έως και σε δεκαπλάσιους αριθμούς. Όλες οι κατασκευές θα γίνονται με απλά φτηνά υλικά με δυνατότητα αύξησης της παραγωγής στο δεκαπλάσιο σε περίπτωση πολέμου.

Λένε πως η επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ (η πρώτη) ξύπνησε τις ΗΠΑ, μένει να το δούμε και στην πράξη.

Διαβάστε δικό μου άρθρο:

Πως θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία; Πόσα χρήματα ετησίως χρειαζόμαστε στον αμυντικό μας προϋπολογισμό για να τα καταφέρουμε; Τι πρέπει να κατασκευάσουμε; Μέρος πρώτο δυνάμεις αποτροπής, πλήρη μηχανοποίηση Στρατού και εφεδρειών. Θα το διαβάσετε εδώ:

https://hellenicdefence.net/articles/pos-tha-mporoysame-na-antimetopisoyme-tin-toyrkia-posa-xrimata-etisios

Ιστορία:

Η USAF θέλει σμήνη φθηνών πυραύλων κρουαζιέρας «Gray Wolf» που μπορούν να συντρίψουν την άμυνα του εχθρού. Ο στόχος του προγράμματος είναι να επιδείξει πειραματικά όπλα χαμηλού κόστους που μπορούν να σχεδιάσουν τα δικά τους χτυπήματα. Το πρόγραμμα αυτό ξεκίνησε το 2017: Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ έχει προσλάβει τους Lockheed Martin και Northrop Grumman για την ανάπτυξη πειραματικών πυραύλων κρουζ χαμηλού κόστους που μπορούν να λειτουργήσουν ως σμήνος προκειμένου να πλοηγηθούν καλύτερα ή να κατακλύσουν τα εχθρικά αμυντικά δίκτυα. Ως μέρος του έργου, με το παρατσούκλι Grey Wolf, η υπηρεσία θέλει επίσης ένα αρθρωτό όπλο που μπορεί να δέχεται εύκολα ενημερώσεις και αναβαθμίσεις, καθώς και διαφορετικά ωφέλιμα φορτία, που κυμαίνονται από συμβατικές εκρηκτικές κεφαλές έως πακέτα ηλεκτρονικού πολέμου. Στις 18 Δεκεμβρίου 2017, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι η Πολεμική Αεροπορία είχε αναθέσει στη Lockheed Martin συμβόλαιο 110 εκατομμυρίων δολαρίων για την προσπάθεια επιστήμης και τεχνολογίας του Γκρίζου Λύκου στις καθημερινές ανακοινώσεις συμβάσεων. Στις 20 Δεκεμβρίου 2017, η ειδοποίηση ανέφερε ότι η υπηρεσία είχε κάνει την ίδια συμφωνία με τη Northrop Grumman. Υπεύθυνη για το έργο είναι η Διεύθυνση Πυρομαχικών του Εργαστηρίου Έρευνας της Πολεμικής Αεροπορίας (AFRL) στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας Eglin.

Άλλα προγράμματα της ίδια περιόδου:

Ο μίνι αντιπλοϊκός πύραυλος Cruise που χωράει μέσα σε ένα F-35 είναι στη λίστα επιθυμιών του Πολεμικού Ναυτικού. Η Πολεμική Αεροπορία αναζητά επίσης πολύ παρόμοια όπλα, τα οποία θα ήταν μικρού μεγέθους, αλλά θα διαθέτουν σημαντική εμβέλεια.

Οι απαιτήσεις που έχει θέσει δημόσια η NAVAIR για το MACE περιλαμβάνουν ισοδύναμο βεληνεκές με τον αντιπλοϊκό πύραυλο AGM-158C-1.1 Long Range Anti-Ship Missile (LRASM) όταν απελευθερώνεται από αεροσκάφος που πετά με ταχύτητα 0,8 Mach σε υψόμετρο 30.000 ποδιών πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. . Το μέγιστο βεληνεκές του AGM-158C-1.1 είναι ταξινομημένο, αλλά οι δημοσίως διαθέσιμες πληροφορίες λένε ότι είναι παρόμοιο, αν όχι ταυτόσημο με αυτό του πυραύλου κρουζ επίθεσης εδάφους (JASSM), το οποίο οι διαθέσιμες στο κοινό πληροφορίες λένε ότι είναι μεταξύ 200 και 300 μιλίων. Το LRASM προέρχεται από το JASSM και μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το πρώτο αναλυτικά εδώ. Το Πολεμικό Ναυτικό θέλει επίσης το MACE να «ενσωματώσει ένα σύστημα καθοδήγησης που ανιχνεύει και στοχεύει κινούμενους μαχητές επιφάνειας και στόχους επιφανείας» και να έχει μια κεφαλή 75 λιβρών.

Το όπλο MACE πρέπει να συνεργάζεται με το F/A-18E/F Super Hornet ως πλατφόρμα εκτόξευσης κατωφλίου. Ωστόσο, οι απαιτήσεις της NAVAIR λένε επίσης ότι η σχεδίαση θα πρέπει να έχει το μέγεθος από την αρχή έτσι ώστε τέσσερις από αυτές να χωρούν στις εσωτερικές θέσεις των F-35A ή F-35C Joint Strike Fighters. Οι χώροι στην παραλλαγή σύντομης απογείωσης και κάθετης προσγείωσης F-35B είναι μικρότεροι από εκείνους στις εκδόσεις A και C, γεγονός που επιβάλλει μοναδικούς περιορισμούς στον εξοπλισμό που μπορούν να μεταφέρουν εσωτερικά αυτά τα τζετ.

Οι 4 εταιρείες που επιλέχτηκαν για εκτελέσουν το έργο. Η Μονάδα Αμυντικής Καινοτομίας του Πενταγώνου (DIU), σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Εξοπλισμού του Κέντρου Διαχείρισης Κύκλου Ζωής της Αεροπορίας (AFLCMC/EB) ανακοίνωσε σήμερα ότι η Anduril Industries, Integrated Solutions for Systems, Inc., η θυγατρική της Leidos Dynetics και η Zone 5 Technologies είχαν επιλέχθηκε για να λάβει μέρος στο έργο Enterprise Test Vehicle (ETV). Η κύρια δουλειά της DIU είναι να βοηθήσει τον στρατό των ΗΠΑ να αξιοποιήσει νέες και βελτιωμένες εμπορικές τεχνολογίες. Το AFWERX, μια θερμοκοιτίδα τεχνολογίας της Πολεμικής Αεροπορίας που βρίσκεται στο Ερευνητικό Εργαστήριο της Πολεμικής Αεροπορίας (AFRL), έχει επίσης συμμετάσχει στην προσπάθεια ETV. Η DIU λέει ότι η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ (SOCOM), η Διοίκηση Ναυτικών Συστημάτων Αεροπορίας (NAVAIR) και η Διοίκηση Ινδο-Ειρηνικού των ΗΠΑ (USINDOPACOM) συμμετέχουν επίσης ως «συνεργάτες και αξιολογητές».

Το έργο ETV θα βοηθήσει στον «προσδιορισμό και τη δημιουργία πρωτοτύπων εμπορικών λύσεων τεχνολογίας και διπλής χρήσης για ένα επιχειρησιακό όχημα δοκιμής που επιδεικνύει σπονδυλωτότητα για δοκιμές αναβάθμισης υποσυστήματος», σύμφωνα με ένα δελτίο τύπου που δημοσίευσε η DIU σήμερα. «Η τεχνολογία θα χρησιμεύσει επίσης ως βάση για προσιτή παραγωγή υψηλής απόδοσης».

«Για να επιτρέψουν μελλοντικές βελτιώσεις σχεδιασμού και ταχεία ενσωμάτωση υποσυστημάτων, τα πρωτότυπα χρησιμοποιούν μια αναφορά αρχιτεκτονικής ανοιχτών συστημάτων», προσθέτει η ανακοίνωση. «Ικανά να αναπτυχθούν μαζικά μέσω πολλαπλών μεθόδων εκτόξευσης, τα ETV δημιουργούν ένα συντριπτικό δίλημμα για κάθε αμυνόμενο αντίπαλο».

Οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με τα τέσσερα ανταγωνιστικά σχέδια είναι περιορισμένες, αλλά οι αποδόσεις από τις ολοκληρωμένες λύσεις για συστήματα και τη ζώνη 5, που είδαμε νωρίτερα σε αυτήν την ιστορία, δείχνουν σχετικά παραδοσιακές ιδέες πυραύλων κρουζ που εκτοξεύονται αέρος.

Η υποβολή ETV της Ζώνης 5 θυμίζει πολύ, τουλάχιστον εξωτερικά, την οικογένεια πυραύλων κρουζ AGM-158 Joint Air-to-Surface Standoff Missile της Lockheed Martin. Η εταιρεία εμπλέκεται χωριστά στην ανάπτυξη μιας άλλης ιδέας πυρομαχικών που εκτοξεύονται με κινητήρα που ονομάζεται Cargo Launch Expendable Air Vehicles with Extended Range (CLEAVER) για την Πολεμική Αεροπορία. Δεν είναι σαφές ποια, αν υπάρχει, σχέση έχει ο σχεδιασμός ETV της εταιρείας με το CLEAVER.

Η απόδοση από τη Dynetics, που φαίνεται παρακάτω, δείχνει ένα πυρομαχικό που μοιάζει πολύ με ένα ηλεκτροκίνητο παράγωγο της βόμβας ολίσθησης ακριβείας GBU-69/B της εταιρείας. Γνωστό και ως Small Glide Munition (SGM), το GBU-69/B είναι σε υπηρεσία με την κοινότητα Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ τώρα.

Leidos Dynetics via DIU

«Το πρώτο μας Weapons PEO Challenge έχει συμμετέχοντες που εργάζονται με τη Διεύθυνση Εξοπλισμού για να σχεδιάσουν ένα επιχειρησιακό δοκιμαστικό όχημα που θα χρησιμεύσει ως η βασική αρχιτεκτονική για μελλοντικές παραλλαγές πυραύλων κρουζ χαμηλού κόστους», είπε ο Cayley Dymond, επικεφαλής της ομάδας AFWERX Challenge. τους άμεσους στόχους του έργου τον Ιανουάριο. «Ο στόχος της Διεύθυνσης είναι να σχεδιάσει ένα όπλο με εμβέλεια περίπου 500 ναυτικών μιλίων, υψηλή υποηχητική ταχύτητα και στόχο κόστους 150.000 $ ανά μονάδα σε μαζικές παραγγελίες».

Για σύγκριση, η τιμή μονάδας των τελευταίων υποπαραλλαγών του AGM-158B Joint Air-to-Surface Standoff Missile-Extended Range (JASSM-ER) είναι περίπου $1,2 και $1,5 εκατομμύρια, σύμφωνα με επίσημα έγγραφα προϋπολογισμού. Ο κρυφός υποηχητικός JASSM-ER είναι ένας από τους τρέχοντες πυραύλους κρουζ που εκτοξεύονται από την Πολεμική Αεροπορία και έχει μέγιστο βεληνεκές περίπου 600 μίλια.

Την πρώτη Ιουνίου του 2024, η Πολεμική Αεροπορία υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο για τους Joint Strike Missiles (JSM), οι οποίοι είναι πύραυλοι κρουζ που εκτοξεύονται από τον αέρα και είναι μικρότεροι και μικρότερου βεληνεκούς από τους JASSM-ER. Τα έγγραφα προϋπολογισμού της Πολεμικής Αεροπορίας ανεβάζουν την τιμή ενός μόνο JSM σε περίπου 2,7 εκατομμύρια δολάρια. Το κόστος μονάδας JSM φαίνεται εν μέρει να είναι προϊόν του σχετικά μικρού αριθμού αυτών των όπλων που θέλει να αγοράσει αυτή τη στιγμή η Πολεμική Αεροπορία, καθώς και η παραγωγή που μόλις αρχίζει να αυξάνεται.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν γνωρίζουμε το μέγεθος και τον τύπο της κεφαλής που εξετάζουν η Πολεμική Αεροπορία και η DIU σε σχέση με το ETV. Μια ελαφρύτερη, μικρότερη κεφαλή θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση του κόστους, καθώς και στην επέκταση της εμβέλειας του πυραύλου, αλλά θα μπορούσε επίσης να περιορίσει την αποτελεσματικότητά του έναντι ορισμένων στόχων.

«Οι πωλητές ενσωματώνουν εμπορικά εξαρτήματα εκτός ραφιού (COTS) όπου είναι δυνατόν για να μετριάσουν τα σημεία συμφόρησης στην εφοδιαστική αλυσίδα και να διατηρήσουν το κόστος σε χαμηλά επίπεδα», αναφέρει το σημερινό δελτίο τύπου της DIU σχετικά με το έργο ETV. «Οι πωλητές θα αξιοποιήσουν επίσης τον μοντέρνο σχεδιασμό για προσεγγίσεις κατασκευής, διασφαλίζοντας ότι τα εναέρια οχήματα δεν είναι υπερβολικά σχεδιασμένα για την αποστολή που προορίζονται, ελαχιστοποιούν τη χρήση ακριβών υλικών και επιτρέπουν την παραγωγή υψηλής ταχύτητας εφημερίας που δεν είναι δυνατή με πιο εκλεκτά αντίστοιχα .»

Όπως έχει ήδη σημειωθεί, το ενδιαφέρον της Πολεμικής Αεροπορίας για νέους πυραύλους κρουζ χαμηλότερου κόστους δεν είναι νέο και η απαίτηση για τέτοια πυρομαχικά εξακολουθεί να είναι ολοένα και πιο εμφανής. Η υπηρεσία θα μπορούσε να αναμένει ότι θα δαπανήσει σημαντικό αριθμό πυρομαχικών σταδίου στις αρχικές φάσεις οποιασδήποτε μελλοντικής μεγάλης κλίμακας σύγκρουσης, ιδιαίτερα μίας εναντίον της Κίνας στις μεγάλες εκτάσεις του Δυτικού Ειρηνικού. Τα φθηνότερα σχέδια πυραύλων κρουζ που μπορούν επίσης να παραχθούν πιο γρήγορα θα έδιναν στην Πολεμική Αεροπορία έναν τρόπο να ενισχύσει πιο οικονομικά τα αποθέματά της τώρα και να τα αναπληρώσει πιο γρήγορα κατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης μάχης.

Το θέμα των ποσοστών δαπανών πυρομαχικών και της έγκαιρης αναπλήρωσης των αποθεμάτων έχει ενταχθεί πρόσφατα στην κυρίαρχη συζήτηση χάρη στις στρατιωτικές προσπάθειες των ΗΠΑ να προστατεύσουν τη διεθνή ναυτιλία μέσα και γύρω από την Ερυθρά Θάλασσα από τους μαχητές Χούτι στην Υεμένη και την υπεράσπιση του Ισραήλ από ιρανικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη . Τον Απρίλιο, ο Γραμματέας του Ναυτικού Κάρλος Ντελ Τόρο είπε ότι μόνο η υπηρεσία του είχε εκτοξεύσει πυραύλους αξίας σχεδόν 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων κατά τη διάρκεια αυτών των επιχειρήσεων. Έχοντας υπόψη όλα αυτά, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Πολεμικό Ναυτικό, καθώς και η SOCOM, συμμετέχουν επίσης στο πρόγραμμα ETV. Νωρίτερα φέτος, η Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό υπέβαλαν νέες απαιτήσεις για χαμηλού κόστους και συμπαγείς πυραύλους κρουζ με μικρότερο βεληνεκές και υψηλότερα σημεία τιμής από ό,τι στοχεύει η ETV. Η SOCOM αποκάλυψε επίσης τον περασμένο μήνα ότι έχει ξεκινήσει τις δοκιμές ενός νέου σχεδίου μικροσκοπικού πυραύλου κρουζ που θα μπορούσε να προστεθεί στο οπλοστάσιο των πυροβόλων πλοίων AC-130J Ghost Rider.

Μια εικόνα χαμηλής ανάλυσης του SOCOM που κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτό το έτος, δείχνει ένα νέο μικροσκοπικό σχέδιο πυραύλων κρουζ που δοκιμάζει, με ένα ένθετο που υπογραμμίζει τι φαίνεται από το όπλο. SOCOM μέσω Jamie Hunter

Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ, το οποίο δεν κατονομάζεται ρητά σε σχέση με το πρόγραμμα ETV, εργάζεται επίσης σε έναν νέο πύραυλο κρουζ με εκτόξευση αέρος για τα επιθετικά ελικόπτερα AH-1Z Viper και ενδεχομένως άλλες πλατφόρμες. Οι λεπτομέρειες σχετικά με το Long Range Attack Missile (LRAM) της υπηρεσίας, το οποίο αναμένεται να έχει μέγιστη εμβέλεια λίγο πάνω από 170 μίλια, είναι περιορισμένες, αλλά είναι γνωστό ότι βασίζεται σε υπάρχοντα πυρομαχικά της Πολεμικής Αεροπορίας.

Αυτή η πρόσφατη αναταραχή δραστηριότητας στον μικρότερο και/ή φθηνότερο χώρο ανάπτυξης πυραύλων κρουζ προκύπτει επίσης από μια σειρά συνεχιζόμενων προσπαθειών. Μεταξύ 2017 και 2020, η Πολεμική Αεροπορία διεξήγαγε σημαντική έρευνα και ανάπτυξη σε ένα τέτοιο όπλο, συμπεριλαμβανομένης της δοκιμής πτήσης, ως μέρος ενός έργου AFRL που ονομάζεται Γκρίζος Λύκος.

Ένα δοκιμαστικό αντικείμενο του Γκρίζου Λύκου κάτω από το φτερό ενός μαχητικού F-16. USAF Πιο πρόσφατα, η Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό χρηματοδότησαν εργασίες για ένα έργο που ονομάζεται Ταχέως Προσαρμόσιμος Προσιτός Πύραυλος Κρουαζιέρας (RAACM), το οποίο έχει περιγραφεί με πολύ παρόμοιους όρους με το ETV.

Επιπλέον, ενώ η άμεση εστίαση του ETV είναι σε φιλοσοφίες σχεδιασμού πυραύλων κρουζ χαμηλού κόστους, υπάρχει ένα σιωπηρό ενδιαφέρον για πιθανή μόχλευση των σχεδίων για άλλους ρόλους. Η γραμμή είναι ήδη καλή μεταξύ πυραύλων κρουζ και δολωμάτων που εκτοξεύονται από τον αέρα που μεταφέρουν ωφέλιμα φορτία ηλεκτρονικού πολέμου, τα οποία μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή και να εξαπατήσουν τους αντιπάλους, ανοίγοντας το δρόμο για πραγματικά χτυπήματα και βοηθώντας διαφορετικά στη μείωση της ευπάθειας των φιλικών δυνάμεων.

Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες παρουσίασαν επίσης ιδέες για αερο-εκτοξευόμενα drones που μοιάζουν με πυραύλους ικανά να εκτελούν διάφορες αποστολές, οι οποίες επίσης αναπτύσσονται με ιδιαίτερη προσοχή στην εξαιρετική απόδοση παραγωγής. Το drone της Lockheed Martin's Skunk Work's Speed ​​Racer είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα και το όνομα είναι στην πραγματικότητα ένα αρκτικόλεξο που σημαίνει Small Penetrating Expendable Decoy Radically Affordable Compact Extended Range. Η Skunk Works είπε το 2022 ότι προχωρούσε προς τις πτητικές δοκιμές του σχεδιασμού του Speed ​​Racer, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας χωρίς πλήρωμα με F-35 Joint Strike Fighters, ως μέρος αυτού που η εταιρεία αποκάλεσε Project Carrera.

Υπάρχει επίσης το drone Advanced Air-Launched Effects (A2LE) της General Atomics, ένα σχέδιο που κάνει μεγάλη χρήση της κατασκευής προσθέτων για να βοηθήσει στην επιτάχυνση της παραγωγής και στη μείωση του κόστους.

Τα General Atomics Advanced Air Launched Effects (A2LE). Κατασκευάζεται από εκτυπωτές 3D.

Νέες και βελτιωμένες διαδικασίες παραγωγής που ενδέχεται να προκύψουν από το ETV θα μπορούσαν να είναι πολύτιμες και για άλλες πιο απτές προσπάθειες. Η Πολεμική Αεροπορία έχει καταστήσει σαφές ότι θεωρεί τις προηγμένες διαδικασίες παραγωγής ως απαραίτητες για την επίτευξη των αποκαλούμενων στόχων απόκτησης «speed-to-ramp» για το πρόγραμμα drones Collaborative Combat Aircraft (CCA).

Ως έχει τώρα, ο στόχος του έργου ETV είναι ότι «οι αρχικές επιδείξεις πτήσης θα πραγματοποιηθούν εντός επτά μηνών από τις ημερομηνίες ανάθεσης της συμφωνίας, μετά τις οποίες ένα ή πολλά από τα πιο πολλά υποσχόμενα πρωτότυπα θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται προς μια παραλλαγή παραγωγής ικανή να κλιμακωθεί γρήγορα». σύμφωνα με το σημερινό δελτίο τύπου της DIU.

Παραμένουν ερωτήματα σχετικά με τη σκοπιμότητα ανάπτυξης ενός πυραύλου κρουζ που πληροί τους στόχους κόστους και ικανότητας του έργου ETV. Η λιτανεία των προηγούμενων προσπαθειών που δεν κατέληξαν σε ένα πρακτικό οπλικό σύστημα πεδίου, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, υπογραμμίζει τις πιθανές προκλήσεις. Η Πολεμική Αεροπορία ελπίζει ξεκάθαρα ότι το ETV θα δημιουργήσει τουλάχιστον ένα μονοπάτι προς την επιθυμητή ικανότητα. «Το ETV παρουσιάζει μια ευκαιρία να αξιοποιηθούν πολλά υποσχόμενες ιδέες από τη βιομηχανία για τη δημιουργία και τη βελτίωση προσιτών σχεδίων για δοκιμαστικές δυνατότητες που μπορούν να παραχθούν σε ένα σχετικό χρονοδιάγραμμα», δήλωσε ο Andrew Hunter, Βοηθός Γραμματέας της Πολεμικής Αεροπορίας για την απόκτηση, την τεχνολογία και την επιμελητεία. μια δήλωση που συνοδεύει τη σημερινή ανακοίνωση της DIU.

«Ενώ η Διεύθυνση Εξοπλισμού παραμένει προσηλωμένη στα υψηλής ικανότητας παλαιού τύπου προϊόντα μας, έχουμε πειστεί ότι η διεύρυνση του διαφράγματος ώστε να συμπεριλάβει περισσότερες μη παραδοσιακές εταιρείες αεροδιαστημικής προσφέρει την καλύτερη ευκαιρία για την επίτευξη των στόχων κόστους ανά μονάδα, το χρονοδιάγραμμα του έργου και την παραγωγή ποσοτικοί στόχοι», είπε επίσης η Cassie Johnson, η Διευθύντρια Προγράμματος ETV στο AFLCMC/EB. «Αναμένουμε με ανυπομονησία να φέρουμε αξιοσέβαστη ικανότητα στους πολεμιστές μας».

Αν μη τι άλλο, εάν το έργο ETV τηρήσει το τρέχον χρονοδιάγραμμα, η DIU και η Πολεμική Αεροπορία θα έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν τις τέσσερις νέες ιδέες πυραύλων κρουζ μέχρι τον Ιανουάριο του επόμενου έτους.

Υπάρχουν ορισμένες αντικρουόμενες πληροφορίες σχετικά με το εάν το Enterprise Test Vehicle κατηγοριοποιείται τεχνικά περισσότερο ως drone ή πύραυλο κρουζ.

Ο χαμηλής τιμής πύραυλος κρουζ Barracuda με εύκολη και γρήγορη παραγωγή σε τεράστιες ποσότητες, ανοίγει έξυπνες επιθέσεις σμήνους μεγάλου βεληνεκούς, θα το διαβάσετε εδώ:

https://hellenicdefence.net/articles/o-xamilis-timis-pyraylos-kroyz-barracuda-me-eykoli-kai-grigori-paragogi-se

Από όλες τις πληροφορίες που προσπάθησα και συνέλεξα η εταιρία που είναι πιο έτοιμη είναι η Anduril με τους τρεις διαφορετικού μεγέθους Barracuda 100, Barracuda 250 και Barracuda 500 είναι αναλώσιμα AAV που αναπνέουν αέρα και καθορίζονται από λογισμικό, με κάθε παραλλαγή να έχει αυξημένο μέγεθος, ωφέλιμο φορτίο και εμβέλεια. Ο αριθμός κάθε παραλλαγής υποδεικνύει την εμβέλεια του πυραύλου με στροβιλοκινητήρα σε ναυτικά μίλια: 100 nm (115 μίλια, 185 km), 250 nm (287 μίλια, 463 km) και 500 nm (575 μίλια, 926 km).

Το κόστος σε μαζική παραγωγή του Barracuda 500 πρέπει να είναι 150 χιλιάδες δολάρια. Προσωπική μου άποψη πως θα είναι δύσκολο να τα καταφέρουν. Το μεγαλύτερο κόστος είναι ο στροβιλοκινητήρας, χρειάζεσαι μια ισχύ 350-400 λιβρών. Εκτός και καταφέρουν όπως υποστηρίζω να μειώσουν δραστικά το βάρος. Τα ηλεκτρονικά συστήματα θα είναι απλά και κατά την δική μου άποψη κάτω από το 20% του βάρους όσων χρησιμοποιούνται τώρα και στο παρελθόν.

Γίνετε να μειώσεις δραστικά το κενό βάρος; Ναι με απλά και φτηνά υλικά που δεν θα έχουν όμως μεγάλη διάρκεια ζωής. Προσοχή όμως αν είναι συσκευασμένα σε κιβώτια αποθήκευσης και μέσα σε κάνιστρα, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αν εγώ υποστηρίζω πως μπορούμε να καταφέρουμε να κατασκευάσουμε έναν πύραυλο κρουζ- επιφανείας εμβέλειας 300+ χιλιομέτρων που θα εκτοξεύεται από επίγειες και θαλάσσιες πλατφόρμες και με εμβέλεια έως 400 χιλιόμετρα, αν εκτοξεύεται από αεροσκάφη με κόστος 250 χιλιάδες ευρώ. Οι μεγάλες εταιρίες των ΗΠΑ σίγουρα μπορούν να τα καταφέρουν αν δεν εισέλθουν άλλα προβλήματα που ανεβάζουν το κόστος.