Φρεγάτα τύπου 26 που θα έχει το διάσημο πυροβόλο Mk 45 των 127 χιλιοστών (5 ιντσών) της BAE Systems, το οποίο έχει ήδη δοκιμαστεί σε ναυτικά σε όλο τον κόσμο, θα αποτελέσει σημαντική βελτίωση σε σχέση με το υπάρχον πυροβόλο μεσαίου διαμετρήματος.

Μια φρεγάτα με πολλές αλλαγές εν σχέση με τις παλιές φρεγάτες της Αγγλίας, δυστυχώς όμως τα λάθη συνεχίζονται με ένα περιστρεφόμενο ραντάρ χαμηλής εμβέλειας. Για αυτόν τον λόγο η Αυστραλία αποφάσισε να προμηθευτεί φρεγάτες από την Ιαπωνία. Θα υπάρξει ανάλυση συνολικά για τη type-26 σε επόμενα άρθρα, ξεκίνησε καλά ένα ενδιαφέρον πρότζκετ και κατέληξε κατώτερη του αναμενόμενου.

Φρεγάτα τύπου 26 και το πυροβόλο της.

Πέρασαν οι εποχές που το "κύριο διαμέτρημα" σήμαινε κάτι μεγάλο και τερατώδες, που έριχνε βλήματα βάρους μισού τόνου. Τώρα ακόμη και τα καταδρομικά έχουν δύο πυροβόλα των 127 χιλιοστών, και μπορούν να ονομαστούν "κύρια". Απλώς επειδή δεν υπάρχουν άλλα, μεγαλύτερα. Ωστόσο, δεν είναι τόσο απλό.

Μια σύντομη περιγραφή βασισμένη σε άρθρα στο navylookout και σε άλλα σαιτ στο ίντερνετ. Βασικά δυο ναυτικά πυροβόλα των 127 χιλιοστών υπάρχουν το άλλο είναι της Ιταλίας που το βλέπουμε τοποθετημένο στις φρεγάτες FREEM και στα PPA της Ιταλίας. Θα υπάρξει σύγκριση σε μελλοντικό άρθρο με την νέα έκδοση της φρεγάτας FREEM EVO εν σχέση με την Type-26. Θα κάνω νέο άρθρο για να εξετάσουμε το μηχανοστάσιο της φρεγάτας Type-26 που έχει και αυτό ηλεκτροκίνηση όπως έχουν οι φρεγάτες FREEM. Προσωπικά λέω όχι στην πανάκριβη ηλεκτροκίνηση και υπάρχει λύση για αθόρυβη λειτουργία πλοίου με δυο ξεχωριστά μηχανοστάσια. Οι μελέτες είναι δικές μου και είναι φτηνές σε κόστος και εύκολο να εφαρμοστούν. Οι ναυπηγοί βάζουν έτοιμα συστήματα στα πλοία που δεν ξέρουν πως λειτουργούν και αυτό είναι το τραγικό! Δεν φταίνε οι ναυπηγοί αυτή είναι η δουλειά τους, δεν μπορούν να γνωρίζουν τα ηλεκτρονικά και τα οπλικά συστήματα πως λειτουργούν.

Όταν η πρώτη φρεγάτα Type 26 τεθεί σε υπηρεσία, το Βασιλικό Ναυτικό θα έχει σε υπηρεσία έναν άλλο τύπο πυροβόλου. Εδώ εγκαθίσταται στο κύριο πλοίο της κλάσης, HMS Glasgow: Το διάσημο πυροβόλο Mk 45 των 127 χιλιοστών (5 ιντσών) της BAE Systems, το οποίο έχει ήδη δοκιμαστεί σε ναυτικά σε όλο τον κόσμο, θα αποτελέσει σημαντική βελτίωση σε σχέση με το υπάρχον πυροβόλο μεσαίου διαμετρήματος.

Δείτε πώς λειτουργεί:

https://www.youtube.com/watch?v=fxVTckaLmMk

Και εδώ έχουμε ένα λειτουργικό Mk45 5"/62 διαμετρήματος Mod.4, τοποθετημένο στο αυστραλιανό αντιτορπιλικό HMAS Hobart:

Λίγη ιστορία της χρήσης πυροβόλων μεσαίου διαμετρήματος στο αγγλικό ναυτικό

Το πυροβόλο των 5 ιντσών θεωρείται από το ναυτικό ότι προσφέρει μια καλή ισορροπία ισχύος πυρός για το μεσαίου μεγέθους του και τοποθετείται συνήθως σε αντιτορπιλικά και θωρηκτά ως δευτερεύον οπλισμός. Με εξαίρεση το παλαιού τύπου πυροβόλο με γέμιση στο στόμιο που χρησιμοποιήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, το RN δεν είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως πυροβόλο των 127 χιλιοστών. Το πιο κοντινό ήταν το διπλό πυροβόλο QF Mark I .50 διαμετρήματος 5,25 ιντσών, το οποίο ήταν ένα πυροβόλο γενικής χρήσης διπλής χρήσης που υιοθετήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σημείωση: Χρησιμοποιήθηκαν από τα θωρηκτά κλάσης King George V, το θωρηκτό Vanguard, τα καταδρομικά αεράμυνας κλάσης Dido και την αντιαεροπορική άμυνα ναυτικών βάσεων. Το κέλυφός του ζύγιζε 36 κιλά, το οποίο θεωρούνταν το βαρύτερο βάρος που μπορούσε εύκολα να χειριστεί το πλήρωμα του πυροβόλου διατηρώντας παράλληλα τον ρυθμό βολής που ήταν απαραίτητος για τα αντιαεροπορικά πυρά. Αναπτύχθηκε ως όπλο ικανό να χτυπήσει στόχους επιφανείας τύπου αντιτορπιλικού και μαχητικά αεροσκάφη με ίση αποτελεσματικότητα . Ήταν σε υπηρεσία με το ναυτικό από το 1940 έως το 1985.

Τα περισσότερα αντιτορπιλικά και φρεγάτες που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1960 ήταν οπλισμένα με δίδυμα πυροβόλα QF Mark V 4,5" (αργότερα μετονομάστηκαν σε Mk 6). Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα QF Mk6 4,5"/45 με αφαιρεμένη την πλευρική θωράκιση και, για κάποιο λόγο, μία κάννη:

Από τη δεκαετία του 1970 και μετά, οι περισσότερες χερσαίες μονάδες του RN υιοθέτησαν το πυροβόλο Vickers Mk 8/55 των 113 χιλιοστών (4,5 ιντσών), το οποίο στη συνέχεια υιοθετήθηκε από το ναυτικό. Αυτή η ελαφρύτερη βάση αντικατέστησε τα διπλά QF Mk6. Αφού διορθώθηκαν ορισμένα προβλήματα, το Mk 8 έγινε ένα αξιόπιστο πυροβολικό με μέγιστο ρυθμό βολής 26 φυσιγγίων ανά λεπτό, εκτοξεύοντας ένα βλήμα ER (Extended Range) 36,5 κιλών σε απόσταση περίπου 27,5 χιλιομέτρων.

Το HMS Manchester το 2005 βάλλει με ένα πυροβόλο Vickers Mk 8/55 τοποθετημένο σε πυργίσκο Mod 0.

Από το 1998, ο πυργίσκος Mod 0 έχει αναβαθμιστεί σημαντικά στο πρότυπο Mod 1. Έχουν εγκατασταθεί ηλεκτροκινητήρες για όλα τα σερβοκινητήρες αντί για υδραυλικά, μειώνοντας το βάρος και αυξάνοντας την ασφάλεια και την αξιοπιστία. Η στρογγυλή θωράκιση του πυροβόλου από υαλοβάμβακα έχει αντικατασταθεί από ένα πιο γωνιώδες κύτος σχεδιασμένο για τη μείωση του ίχνους του ραντάρ:

Το 2004, όταν το Υπουργείο Άμυνας μελετούσε τις δυνατότητες αναβάθμισης του οπλισμού των μελλοντικών αντιτορπιλικών Type 45, η United Defence είχε ήδη προτείνει ένα πυροβόλο Mark 45 Mod 4 5"/62 (127 mm) για αυτά τα αντιτορπιλικά, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε ως πολύ ακριβή. Σε απάντηση, η BAES υπέβαλε πρόταση για την εγκατάσταση ενός πυροβόλου Mark 8 Mod 1 4,5" (114 mm) στο κύτος, με κάννη διαμετρήματος τουλάχιστον 155 mm/39 από το αυτοκινούμενο οβιδοβόλο AS-90. Αυτό θα μπορούσε να ενοποιήσει τα ναυτικά και στρατιωτικά οπλικά συστήματα.

Η BAE ονόμασε αυτή την πρόταση Υποστήριξη Ναυτικού Πυρός Τρίτης Γενιάς (TMF). Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι η δύναμη ανάκρουσης δεν θα υπερέβαινε τις δυνατότητες του πυργίσκου Mod 1 και εκτίμησε ότι ένας τέτοιος σχεδιασμός θα ζύγιζε 24,5 τόνους, σε σύγκριση με 22,5 τόνους για τον Mark 8 Mod 1 4,5 ιντσών και 26,4 τόνους για τον αρχικό Mod 0. Η BAE προέβλεψε ότι η πιο σημαντική τροποποίηση θα ήταν η μετάβαση σε έναν κύκλο φόρτωσης push-pull για την υποδοχή ξεχωριστών γομώσεων. Η εταιρεία εκτίμησε ότι αυτή η αλλαγή θα μείωνε τον ρυθμό βολής σε περίπου 12 φυσίγγια ανά λεπτό. Η ασπίδα του πυροβόλου θα έπρεπε επίσης να τροποποιηθεί για να προσαρμόζεται σε υψηλότερες γωνίες ανύψωσης. Η BAE αργότερα εξαγόρασε την United Defense, τερματίζοντας τον ανταγωνισμό.

Στην πρότασή της, η BAE δήλωσε ότι η βάση πυροβόλου Mark 8 Mod 1 θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για ένα «όπλο υποστήριξης ναυτικής πυρκαγιάς τέταρτης γενιάς», το οποίο θα είχε μακρύτερη κάννη 155 mm/52, αλλά αυτός ο συνδυασμός θα απαιτούσε ισχυρότερο σχεδιασμό πυροβόλου.

Το 2007, το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου ανέθεσε ακόμη και στην BAE μια ερευνητική σύμβαση για την ανάπτυξη του TMF. Ωστόσο, το έργο ακυρώθηκε στα τέλη του 2010 λόγω σημαντικών περικοπών στον αμυντικό προϋπολογισμό.

Από τότε, έχει διασωθεί μια μακέτα του πυροβόλου των 155 χιλιοστών στον πυργίσκο Mk8: Εάν η πρόταση υποστηριχθεί, θα μπορούσε να ωθήσει την κοινή ανάπτυξη των πυρομαχικών και να αυξήσει το βεληνεκές τους κατά 50%.

Κατά τη στιγμή της συγγραφής αυτού του κειμένου (Αύγουστος 2022), το πυροβόλο Mk 8 Mod 1 των 114 χιλιοστών χρησιμοποιείται ως ο κύριος οπλισμός για τα 18 εναπομείναντα πλοία συνοδείας του RN. Έχει εξελιχθεί σε ένα αξιόπιστο, ευέλικτο όπλο με καλή ακρίβεια και πολεμικό ιστορικό που εκτείνεται από τα Φώκλαντ το 1982 έως τη Λιβύη το 2011. Δυστυχώς, είναι ένα αδιέξοδο διαμέτρημα και δεν επωφελείται από καμία από τις νέες εξελίξεις στα σύγχρονα πυρομαχικά που χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο στα τυπικά πυροβόλα του ΝΑΤΟ.

Τη δεκαετία του 2000, το RN φλέρταρε με την εγκατάλειψη του Mk 8 υπέρ του Type 45, αλλά τελικά, για δημοσιονομικούς λόγους, αναγκάστηκε να αρκεστεί σε ανακαινισμένα πυροβόλα που διασώθηκαν από παροπλισμένες φρεγάτες Type 42. Η παραγωγή του Mk 8 έχει σταματήσει προ πολλού και η μόνη βιώσιμη επιλογή για νέα πλοία, τόσο για τον Τύπο 26 όσο και για τον Τύπο 31, ήταν η αγορά σύγχρονων όπλων που διατίθενται σε ανοιχτές γραμμές παραγωγής.

Σημείωση: Οι φρεγάτες Type 31 είναι φρεγάτες πολλαπλών ρόλων που κατασκευάζονται από την Babcock International για το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ινδονησία και την Πολωνία. Προορίζονται να είναι μικρότερες και φθηνότερες από τον Τύπο 26.

Οι εργασίες για το πρόγραμμα Global Combat Ship ξεκίνησαν το 2010, όταν η BAE Systems έλαβε επιχορήγηση από το Υπουργείο Άμυνας, την τελευταία μεγάλη μελέτη για το σχεδιασμό του πλοίου που τελικά θα ονομαζόταν Τύπος 26. Ο διαγωνισμός για τα όπλα της φρεγάτας, γνωστός ως Maritime Indirect Fires System (MIFS), ανακοινώθηκε το 2012 («έμμεσα πυρά» επειδή τα βλήματα μεσαίου διαμετρήματος συνήθως εκτοξεύονται σε βαλλιστικό τόξο και όχι σε ευθεία γραμμή).

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τον Ιούλιο του 2016, η BAES κέρδισε μια σύμβαση 183 εκατομμυρίων λιρών για την προμήθεια του Mk 45 για τις τρεις πρώτες φρεγάτες Type 26. Η συμφωνία περιελάμβανε επίσης προσομοιωτές, σύστημα ελέγχου πυρός, πυρομαχικά και μια επιλογή για μια δεύτερη παρτίδα πέντε φρεγατών. Το πυροβόλο Mk 45 κατασκευάζεται από την BAES στις ΗΠΑ στο εργοστάσιό της στο Λούισβιλ του Κεντάκι, αλλά οι εγκαταστάσεις του Ηνωμένου Βασιλείου θα συμμετάσχουν στην ενσωμάτωση του πυροβόλου με το νέο σύστημα διαχείρισης μάχης, το ραντάρ Artisan και το σύστημα FCEO Sea Eagle. Το κόστος αυτού είναι πιθανό να είναι σημαντικό, αλλά δεν θα χρειαστεί να επαναληφθεί για μια δεύτερη παρτίδα πλοίων.

Σημείωση: Το Fire-Control Electro-Optical (FCEO) είναι ένα ηλεκτροοπτικό σύστημα ελέγχου πυρός, το Sea Eagle είναι ένα σύστημα FCEO που κατασκευάζεται από την Chess Dynamics. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι η οπτική κάμερα θα μπορεί να ανιχνεύει ένα drone Shahed σε απόσταση 15 χλμ. και η υπέρυθρη κάμερα σε απόσταση 35 χλμ. Το σύστημα μπορεί να ελέγχει οποιοδήποτε πυροβόλο διαμετρήματος από 30 έως 127 mm .

Τώρα, στην πραγματικότητα, σχετικά με το όπλο.

Το όπλο είναι αμερικανικής προέλευσης. Πυροβόλα αυτού του διαμετρήματος βρίσκονταν σε υπηρεσία με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ από την προπολεμική εποχή (δηλαδή τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο), και παρόλο που είχαν χαμηλότερο ρυθμό βολής από τα βρετανικά 4,5", έριχναν βαρύτερα βλήματα. Όσο για το Mk45, γεννήθηκε τη δεκαετία του 1960 στην έκδοση 5/54, αφού η United Defense πήρε την κάννη L54 Mk19 και τη συνδύασε με τον πυργίσκο Mk45. Αντικατέστησε το πυροβόλο Mk42 του ίδιου διαμετρήματος, το οποίο είχε υψηλότερο ρυθμό βολής (40 βολές ανά λεπτό αντί για 20) και μεγαλύτερη ποσότητα βλημάτων έτοιμων προς βολή (επίσης 40 αντί για 20). Δεν είναι απολύτως σαφές γιατί ο στρατός δεν άρεσε το Mk42. Πιθανότατα, το βάρος του (62 τόνοι) και η μη απόλυτα ικανοποιητική αξιοπιστία του.

Όσον αφορά τον χρόνο προέλευσης, αυτό είναι περίπου ίσο με το βρετανικό Mk8, που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1960, και η πρώτη αμερικανική έκδοση του Mod 0 τέθηκε σε υπηρεσία με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ το 1971. Το 1980, το Mod Εισήχθη 1 παραλλαγή, η οποία δεν χρειαζόταν πλέον να ρυθμίζεται χειροκίνητα, αλλά ηλεκτρονικά. Εισήγαγε επίσης τη δυνατότητα επιλογής από απόσταση από έξι τύπους πυρομαχικών, και οι μεταλλουργοί βελτίωσαν την κάννη, διπλασιάζοντας τη διάρκεια ζωής της. Το Mk45 Mod 2, με μικρές βελτιώσεις στο σύστημα ελέγχου και στα υποσυστήματα χειρισμού πυρομαχικών, εξακολουθεί να βρίσκεται σε λειτουργία σε παλαιότερα καταδρομικά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και σε ορισμένους πελάτες εξαγωγής.

Εδώ είναι στο καταδρομικό κλάσης Ticonderoga USS Cowpens: Αυτή εξακολουθεί να είναι η κοντή έκδοση κάννης 54 διαμετρήματος με στρογγυλεμένο πυργίσκο.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η έκδοση Mod 4 αναπτύχθηκε ειδικά για να υποστηρίζει κατευθυνόμενα πυρομαχικά εκτεταμένης εμβέλειας. Ο σχεδιασμός ενισχύθηκε σημαντικά για να παρέχει υψηλότερη ενέργεια στο στόμιο και η κάννη επιμηκύνθηκε σε διαμετρήματα 62 με αυξημένη ανάκρουση. Και φυσικά, η πλατφόρμα σταθεροποιήθηκε πλήρως: Προστέθηκαν επίσης ένα σύστημα αναγνώρισης πυρομαχικών και ένα νέο σύστημα ελέγχου. Η έκδοση Mod 4 πιστοποιήθηκε επίσημα κατά τη διάρκεια δοκιμών στο USS Winston S. Churchill (ένα αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke) τον Ιούλιο του 2000. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 240 Mk 45 (συμπεριλαμβανομένων 150 Mod 4) σε υπηρεσία με 11 έθνη, με το RN να είναι ο 12ος πελάτης.

Το Mk 45 είναι ένα κυρίως αυτόματο όπλο. Ένα τύμπανο φόρτωσης ακριβώς κάτω από το πυροβόλο χωράει 20 φυσίγγια έτοιμα για χρήση. Χρειάζεται λίγο λιγότερο από ένα λεπτό για να πυροδοτηθεί ολόκληρο το κοντάκι. Και «ως επί το πλείστον αυτόματο» επειδή μόλις αδειάσει το τύμπανο, πρέπει να ξαναγεμιστεί χειροκίνητα, κάτι που απαιτεί πλήρωμα έξι ατόμων: έναν κυβερνήτη πυροβόλου, έναν χειριστή κονσόλας και τέσσερις φορτωτές που φορτώνουν χειροκίνητα τα φυσίγγια στον ανυψωτήρα. Εδώ φαίνεται καθαρά:

Εδώ, όπως φαίνεται, είναι ένας «χειριστής ελέγχου». Η φωτογραφία τραβήχτηκε με το καταδρομικό USS Mobile Bay κλάσης Ticonderoga, το οποίο είναι οπλισμένο με δύο πυροβόλα Mk45 Mod 4. Στο βάθος βρίσκεται ο κάθετος ανυψωτήρας που τροφοδοτεί τα βλήματα στο τύμπανο φόρτωσης.

Και εδώ βλέπουμε έναν από τους τέσσερις φορτωτές, στο ίδιο καταδρομικό.

Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, το πυροβόλο της νέας βρετανικής φρεγάτας θα είναι ελαφρώς διαφορετικό από τα αμερικανικά. Το πλήρες όνομά του είναι Mk45 Mod 4A 127mm Medium Caliber Gun με μήκος κάννης 62 διαμετρήματα.

Η αποθήκη όπλων των αντιτορπιλικών Type 26 θα είναι εξοπλισμένη με ένα πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημα χειρισμού πυρομαχικών (AHS), ικανό για συνεχή βολή με τον έλεγχο ενός μόνο ατόμου.

Έτσι φαίνεται το νέο όπλο σε διατομή

Παραλλαγές: Mod 0: χρησιμοποιημένος μηχανικός πυροσωλήνας. Διπλής ραβδωτής κατασκευής, με αντικαταστάσιμη επένδυση.

Mod 1: ο ηλεκτρονικός πυροσωλήνας αντικαθιστά τον μηχανικό. Κατασκευασμένος με κάννη ενιαίας κατασκευής, η οποία έχει διάρκεια ζωής περίπου διπλάσια από αυτή του πυροβόλου Mark 42

.

Mod 2: έκδοση εξαγωγής του Mod 1, αλλά τώρα χρησιμοποιείται στο Ναυτικό των ΗΠΑ (DDG 51-80 / CG)

Mod 3: το ίδιο πυροβόλο με νέο σύστημα ελέγχου· δεν τέθηκε ποτέ σε παραγωγή.

Mod 4: μακρύτερη κάννη διαμετρήματος 62 για πληρέστερη καύση προωθητικού, υψηλότερη ταχύτητα, μεγαλύτερο βεληνεκές στα +20 nm (36 km) και επομένως μεγαλύτερη χρησιμότητα για επίθεση επί ξηράς.

Τεχνικά στοιχεία: Διαμέτρημα: 5 ίντσες (127 mm)

Μήκος κάννης: Mod.2: 270 ίντσες (6,86 μέτρα) / Mod.4: 310 ίντσες (7,87 μέτρα)

Βλαστικό: 70 lb (31,75 kg)

Υψόμετρο: - 15° έως + 65° Ρυθμός βολής: 16-20 rpm

Αποτελεσματική εμβέλεια: 13 NM (24,1 km) / Mod.4 = 20 NM (37 km)

Για όσους ενδιαφέρονται, ορίστε ένας σύνδεσμος για να κατεβάσετε ένα pdf με πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το όπλο: Mk45 Το όπλο Mk 45 γεμίζεται ξεχωριστά, σε αντίθεση με τα πυρομαχικά Mk 8. Αυτό περιπλέκει την εφοδιαστική, αλλά επιτρέπει τη χρήση διαφορετικών τύπων πυρομαχικών και παρέχει ευελιξία για μελλοντική ανάπτυξη. Το Mk 45 έχει παρόμοια απόδοση με το Mk 8 (οι αριθμοί Mk 8 σε παρένθεση), αν και είναι ένα ελαφρώς βαρύτερο όπλο. Ανυψώνεται με 20° (38°) ανά δευτερόλεπτο πιο αργά και διασχίζει με 30° (42°) ανά δευτερόλεπτο. Αυτό αντικατοπτρίζει την αρχική πρόθεση του Mk 8 να είναι ένα όπλο αεράμυνας, ενώ το Mk 45 προοριζόταν πάντα να είναι ένα όπλο κατά ξηράς και κατά θάλασσας πρώτα.

Το Mk 45 έχει καλύτερο εύρος ανύψωσης -15/+65º (-10/+55º). Όταν χρησιμοποιούνται τυπικά πυρομαχικά, έχει χαμηλότερο ρυθμό βολής 16-20 (20-26) φυσιγγίων ανά λεπτό και βάλλει βλήματα HE 31 κιλών (68 λίβρες) που περιέχουν 3,2 κιλά (3 λίβρες) εκρηκτικών σε μέγιστη εμβέλεια περίπου 36,6 χλμ. (17 μίλια). Οι τυπικοί τύποι πυρομαχικών που διατίθενται για το Mk 45 περιλαμβάνουν: HE-PD, HE-VT, HE-CT και Illuminator. Η βάση Mk 45 πάνω από το κατάστρωμα ζυγίζει 22,6 τόνους και ολόκληρο το σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του εξοπλισμού κάτω από το κατάστρωμα και του AHS, ζυγίζει 60 τόνους χωρίς τα πυρομαχικά. Ένας φορτωτής τυμπάνου 20 φυσιγγίων επιτρέπει τη διακριτή φόρτωση πυρομαχικών, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων διαμορφώσεων πυροκροτητών και ειδικών προωθητικών γομώσεων για πυρομαχικά μεγάλης εμβέλειας. Τα πυρομαχικά και οι ακολουθίες πυροδότησης μπορούν να ελέγχονται εξ αποστάσεως από την κονσόλα ελέγχου πυρός χωρίς την παρέμβαση του χειριστή στον χώρο όπλων.

Το Mk 45 είναι εξοπλισμένο με ενσωματωμένα συστήματα δοκιμών και αυτοδιάγνωσης για τη διευκόλυνση της συντήρησης, καθώς και ένα τηλεχειριζόμενο σύστημα ανάκτησης αστοχίας. Οι δοκιμές του Mod 4 σε πλοία, οι οποίες περιελάμβαναν συνεχείς βολές άνω των 2.500 φυσιγγίων με μέγιστο ρυθμό βολής, είχαν ως αποτέλεσμα μόνο τρεις αστοχίες κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου δοκιμών. Συνολικά, το Mk 45 έχει επιδείξει εξαιρετική επιχειρησιακή αξιοπιστία. https://www.youtube.com/watch?v=u1msIqd0t8w Σύστημα χειρισμού πυρομαχικών AHS

Η BAES έχει αναπτύξει ένα σύστημα AHS για τις φρεγάτες Type 26 που βοηθά στη μείωση του μεγέθους του πληρώματος. Σύστημα AHS

Εκτός του ότι αποτελεί έναν ασφαλέστερο τρόπο γρήγορης μετακίνησης πυρομαχικών, το σύστημα αποσβένει εύκολα το κόστος του με μειωμένο κόστος προσωπικού. Το AHS θα εγκατασταθεί σε αυστραλιανές φρεγάτες και προσφέρεται και σε άλλους πελάτες Mk 45. Μπορεί να τοποθετηθεί εκ των υστέρων σε υπάρχοντα πλοία χωρίς να χρειάζεται να ανοίξει το κύτος. Το AHS μπορεί να τροφοδοτήσει το τύμπανο φόρτωσης με ρυθμό 6 φυσιγγίων ανά λεπτό χρησιμοποιώντας ένα σύστημα μονού shuttle ή 10 φυσιγγίων ανά λεπτό χρησιμοποιώντας ένα σύστημα διπλού shuttle. Οι σχάρες AHS έχουν μέγιστη χωρητικότητα 192 φυσιγγίων, αλλά η φρεγάτα έχει αρκετές φορές αυτή την ποσότητα και μπορεί να γεμιστεί χειροκίνητα "στις παύσεις" (???) μεταξύ των μαχών. Η συνολική χωρητικότητα των γεμιστήρων των φρεγατών δεν αποκαλύπτεται, αλλά ορισμένες αναφορές υποδηλώνουν ότι το αντιτορπιλικό Type 45 μπορεί να μεταφέρει έως και 800 φυσίγγια 4,5 ιντσών, ενώ το αμερικανικό αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke μπορεί να μεταφέρει 680 φυσίγγια 5 ιντσών.

Αυτή είναι μια εικόνα του AHS που δημιουργήθηκε από υπολογιστή, όπως φαίνεται από διαφορετική κατεύθυνση από ό,τι στην ταινία. Είναι σαφές ότι το "χειροκίνητο" ή "λεωφορείο" μπορεί να ολισθήσει σε τέσσερα επίπεδα κατά μήκος των σιδηροτροχιών και να παραλάβει βλήματα από τη σχάρα. Η σχάρα στα αριστερά έχει μειωθεί ειδικά για να δείξει ολόκληρο το κελί για 32 βλήματα.

Με το Mk 45, το Βασιλικό Ναυτικό διαθέτει ένα καλά υποστηριζόμενο σύστημα που επωφελείται από τις συνεχείς βελτιώσεις και μια ευρεία πελατειακή βάση. Θα απλοποιήσει επίσης την εφοδιαστική, βελτιώνοντας ιδιαίτερα τη διαλειτουργικότητα με το Ναυτικό των ΗΠΑ. Το Mk 45 (και το Mk 3 των 57 χιλιοστών) βρίσκονται σε υπηρεσία με τον σημαντικότερο σύμμαχο του Ηνωμένου Βασιλείου και είναι πιθανό να υπάρχουν διαθέσιμα αποθέματα σε πλοία υποστήριξης μεταφορών του Ναυτικού των ΗΠΑ, προσφέροντας μεγαλύτερες ευκαιρίες ανεφοδιασμού.

Αν και το Mk 45 είναι ελαφρώς μεγαλύτερο, πολύ πιο αξιόπιστο και έχει μεγαλύτερη φονικότητα, συνολικά στην τελική του μορφή δεν διαφέρει πολύ από τα υπάρχοντα πυροβόλα μεσαίου διαμετρήματος του Βασιλικού Ναυτικού. Αν και οι νέες εξελίξεις στα πυρομαχικά του επιτρέπουν να είναι σημαντικά μεγαλύτερης εμβέλειας και πιο ακριβές.

Εδώ τελειώνει το άρθρο. Οι τελευταίες γραμμές του άρθρου υποσχέθηκαν μια ιστορία σχετικά με τις νέες εξελίξεις πυρομαχικών για το Mk 45, αλλά στο Navylookout βρήκα μόνο μια σύντομη περιγραφή του αρθρωτού συστήματος Kingfisher - και πάλι, μια ανάπτυξη από την BAE Systems. Προτείνεται η δημιουργία ενός βλήματος για ένα κανόνι 127 χιλιοστών που μπορεί να μεταφέρει μια ποικιλία διαφορετικών πραγμάτων: γομώσεις μικρού βάθους, ακουστικές σημαδούρες ή ακουστικά δολώματα.

Ορισμένες πληροφορίες μπορούν να βρεθούν σε πηγές τρίτων. Για παράδειγμα, το armyrecognition αναφέρει ότι στην έκθεση Euronaval-2018, η BAE παρουσίασε το κατευθυνόμενο βλήμα Vulcano, το οποίο μπορεί να είναι σε εκδόσεις 127 mm και 155 mm και έχει εμβέλεια βολής σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερη από αυτή ενός συμβατικού βλήματος:

Και η γνωστή εφημερίδα The War Zone ανέφερε το 2019 ότι κατά τη διάρκεια των ασκήσεων RIMPAC-2018, το αντιτορπιλικό USS Dewey εκτόξευσε 20 βλήματα HVP, ή Hyper Velocity Projectile, από το πυροβόλο Mk45 του, τα οποία θα πρέπει στην πραγματικότητα να αποτελούν το φορτίο πυρομαχικών των μελλοντικών σιδηροδρομικών πυροβόλων. Τα πυροβόλα δεν υπάρχουν ακόμη, αλλά τα πυρομαχικά για αυτά υπάρχουν ήδη, και ο στρατός αποφάσισε να προσπαθήσει να τα προσαρμόσει για να βάλλουν από ένα κανονικό πυροβόλο 127 χιλιοστών. Το βλήμα είναι κατώτερου διαμετρήματος, πετάει με ταχύτητα 3M, θα πρέπει να αυξήσει την ικανότητα του πλοίου να καταπολεμά ελικόπτερα, drones, ακόμη και πυραύλους κρουζ , και κοστίζει 10-15 φορές λιγότερο από έναν πύραυλο.

Έτσι, προφανώς, το νέο πυροβόλο των νέων φρεγατών δεν θα μείνει χωρίς νέα πυρομαχικά. Επίσημες προδιαγραφές απόδοσης του πυροβόλου, από το φυλλάδιο της BAE Systems: Βάρος με πυργίσκο - 24.400 κιλά Μήκος κάννης - 62 διαμετρήματα Ταχύτητα στομίου - 830 m/sec Εμβέλεια βολής - 37 χλμ. Ταχύτητα διάσχισης πυργίσκου - 38 μοίρες/sec Γωνία ανύψωσης - -15…+65 Ταχύτητα κάθετης στόχευσης - 20 μοίρες/sec Ρυθμός βολής - 16-20 βολές ανά λεπτό Ξεχωριστή γέμιση. Το T26 διαθέτει δύο βάσεις Phalanx 20 χιλιοστών για CIWS, αλλά νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να τις καταργήσουμε και να εγκαταστήσουμε δύο βάσεις 40 χιλιοστών με έξυπνα πυρομαχικά 3P (αυτή είναι και πάλι μια εξέλιξη της BAE Systems: βλήματα με έτοιμα υποπυρομαχικά, προγραμματιζόμενη πυροδότηση και ρύθμιση τηλεχειριζόμενου πυροσωλήνα).

Σε άλλη επιλογή μας είχαν δείξει πως μπορείς να βάλεις SEARAM και εκτοξευτές ExLS με CAMM.

Η καλύτερη επιλογή είναι δυο εκτοξευτές ExLS και δυο πυροβόλα των 40 χιλιοστών και να αντικατασταθεί το ακατάλληλο ραντάρ με τον συνδυασμό NS-200 & NS-50.