Επιχείρηση Rising Lion: Η αεροπορική εκστρατεία του Ισραήλ κατά της υποδομής βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν και οι γεωπολιτικές της επιπτώσεις. Για να γίνει ένα μεγάλο Κουρδικό κράτος πρέπει να περιλαμβάνει εδάφη του Ιράν, του Ιράκ, της Συρίας & Τουρκίας.

Επιχείρηση Rising Lion: Η αεροπορική εκστρατεία του Ισραήλ κατά της υποδομής βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν και οι γεωπολιτικές της επιπτώσεις. Για να γίνει ένα μεγάλο Κουρδικό κράτος πρέπει να περιλαμβάνει εδάφη του Ιράν, Ιράκ, Συρίας & Τουρκίας.

Γεωπολιτική ανάλυση: σημαίνει αξιολογώ όλα τα δεδομένα και δεν στέκομαι μόνο στην αντιπαράθεση Ιράν-Ισραήλ. Οι Κούρδοι χαίρονται και πανηγυρίζουν με όσα συμβαίνουν στο Ιράν και περιμένουν την επίθεση των ΗΠΑ!

Οι Κούρδοι στο βόρειο Ιράκ υποστηρίζουν σε μεγάλο βαθμό τις επιθέσεις του Ισραήλ κατά πυρηνικών εγκαταστάσεων και βάσεων βαλλιστικών πυραύλων βάσεων του Ιράν, σύμφωνα με Κούρδο δημοσιογράφο που μίλησε στους Times of Israel. «Μεταξύ πολλών Κούρδων, υπάρχει μια αίσθηση σιωπηρής έγκρισης, μερικοί θα έλεγαν ακόμη και αγαλλίασης, για το γεγονός ότι το Ισραήλ στοχεύει το Ιράν», ανέφερε ο δημοσιογράφος.

«Το βλέπετε αυτό κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι άνθρωποι εκφράζουν ανοιχτά την ικανοποίησή τους. Αυτό το συναίσθημα έχει τις ρίζες του στη βαθιά δυσαρέσκεια προς το ιρανικό καθεστώς και τον ρόλο του στην καταστολή των κουρδικών φιλοδοξιών τόσο εντός του Ιράν όσο και στο Ιράκ μέσω των αντιπροσώπων του. Έτσι, όταν το Ιράν πλήττεται, πολλοί Κούρδοι το βλέπουν ως πλήγμα σε έναν από τους κύριους καταπιεστές τους», πρόσθεσε.

Η Τουρκία ανησυχεί, γιατί μετά είναι η δική της σειρά για να την διαλύσουν για να γίνει το Κουρδικό κράτος-ανάχωμα και προστασία στο Ισραήλ! Το Ιράκ έχει δώσει πλήρη αυτονομία στους Κούρδους, την Συρία την διέλυσαν και είναι αυτόνομοι στον βορά οι Κούρδοι και έμεινε μόνο η Τουρκία να τους πολεμά.

Που χάθηκε η Χεζμπολάχ; Γιατί δεν βοηθά το Ιράν στη σύγκρουση με το Ισραήλ; Ένα από τα σενάρια που φοβόταν εδώ και χρόνια το Ισραήλ ήταν μήπως δεχθεί συντονισμένη επίθεση από το Ιράν και τους πληρεξούσιούς του στη Μέση Ανατολή, κυρίως από τη Χεζμπολάχ. Εξαφανίστηκαν οι πάντες πχ Χαμάς και δήλωσαν πως δεν θα επέμβουν!

Σουδάν: Τουρκία και ΗΑΕ κλιμακώνουν τη σύγκρουση με drone και έμμεσες παρεμβάσεις! Οι πρόσφατες επιθέσεις με drones στο Νταρφούρ και το Πορτ Σουδάν αποτελούν μέρος της αυξανόμενης έντασης ανάμεσα στην Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), καθώς οι δύο χώρες προσπαθούν να επηρεάσουν την έκβαση του εμφυλίου πολέμου στο Σουδάν, σύμφωνα με ειδικούς.

Η Τουρκία έχει προμηθεύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις του Σουδάν (SAF) με drones Bayraktar TB2 και Τούρκους χειριστές, ενώ τα ΗΑΕ αρνούνται επίσημα τη στήριξη προς τις παραστρατιωτικές Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης (RSF). Ωστόσο, διεθνείς παρατηρητές αναφέρουν αφίξεις αεροσκαφών των ΗΑΕ σε αεροδρόμιο του Νταρφούρ και λαθρεμπόριο υλικού από αεροδρόμια που έχουν κατασκευαστεί ή ελέγχονται από τα ΗΑΕ σε Τσαντ, Ουγκάντα, Σομαλία και Λιβύη.

Η Ρωσία τρίβει τα χέρια της γιατί θα ανέβει η τιμή του πετρελαίου, θα την έχει ανάγκη η Κίνα για να αγοράζει πετρέλαιο αφού χτυπάνε τις πετρελαικές εγκαταστάσεις του Ιράν και θα έχει περισσότερα έσοδα! Σταδιακά νικά της δυνάμεις της Ουκρανίας και κατακτά εδάφη. Δεν έστειλε βοήθεια στο Ιράν η Ρωσία, είπε μόνο να μην επέμβουν οι ΗΠΑ στην σύγκρουση. Η Ρωσία συζητά με τις ΗΠΑ το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, πια εδάφη θα πάρει και το μοίρασμα των κοιτασμάτων της ανατολικής μεσογείου με τι ποσοστό θα πάρει. Μα καλά γιατί να δώσουν ποσοστά από τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Ρωσία; Και ποιος θα διαλύσει την Τουρκία οι ΗΠΑ; Να επιτεθεί το Ισραήλ στην Τουρκία γίνετε αλλά δεν μπορεί να την διαλύσει.

Η Κίνα προσπάθησε να στείλει βοήθεια στο Ιράν, είναι πολύ δύσκολο όμως να το κάνει μέσο Πακιστάν. Την βοήθεια την χτύπησαν αφού μπήκε μέσα στα εδάφη του Ιράν και ανάγκασε το Πακιστάν να κλείσει τα σύνορα. Την ενδιαφέρει η βάση που έχει στο Ιράν και αυτό διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ. Το ίδιο κάνει η Ινδία με το λιμάνι που έχει στο Ιράν και μέσω αυτού κάνει τις εξαγωγές της. Βασικά με το χτύπημα στο Ιράν χάνουν σε εξαγωγές Κίνα και Ινδία που πρέπει να αυξήσουν τις τιμές των προϊόντων. Το χτύπημα στους BRICS είναι μεγάλο με το χτύπημα στο Ιράν. Θα ακολουθήσει επόμενο άρθρο με την Κίνα, Ινδία & ΗΠΑ και πως προσπαθούν να χτυπήσουν την Κίνα που κάνει διείσδυση στις αραβικές χώρες.

Η Βόρεια Κορέα είπε να βοηθήσει το Ιράν με πυραύλους, αλλά αρνήθηκαν να της επιτρέψουν την μεταφορά με μεταγωγικά αεροσκάφη η Ρωσία και η Κίνα και μέσω Πακιστάν.

Στα δικά μας τώρα: Τίποτα δεν είναι τυχαίο με τους χάρτες που δημοσίευσε η Τουρκία και την χρονική στιγμή που τους δημοσίευσε. Η Τουρκία ξέρει πως θα είναι ο επόμενος στόχος και προσπαθεί να το αποφύγει παίζοντας σε πολλά ταμπλό. Η Ρωσία δεν το χρειάζεται πλέον, οι ΗΠΑ το ίδιο και ο Ερντογάν είναι το επόμενο καμένο χαρτί. Ο γαμπρός του ο Μπαιρακτάρ φεύγει από την Τουρκία και θα εγκατασταθεί στην Ιταλία με την αγορά της Piagio και τις συμφωνίες με την Leonardo. Οι κινήσεις του δεν είναι καθόλου τυχαίες, εξασφαλίζει την εταιρεία του και γλυτώνει την οικογένεια του από τα επερχόμενα. Λογικά αυτός θα ήταν ο επόμενος πρόεδρος της Τουρκίας και θα έβγαινε με μεγάλη πλειοψηφία, άρα ξέρει τι θα συμβεί!

Ποιο ευνοοούνται από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου; Η Ρωσία, οι ΗΠΑ που θα έκλεισαν τις γεωτρήσεις σχισθολιστικού πετρελαίου λόγο χαμηλής τιμής, όπως τις έκλεισαν παλιά λόγο της χαμηλής τιμής του Ρώσικου φυσικού αερίου. Να ανέβει η τιμή του πετρελαίου θέλουν για να έχουν χρήματα οι εταιρείες, να κάνουν τις εξορύξεις από την ανατολική μεσόγειο. Ποιος χάνει; Η Κίνα πρωτίστως και η Ινδία με την αύξηση των τιμών πετρελαίου, το χτύπημα στις οικονομίες τους θα είναι μεγάλο, το ίδιο συμβαίνει στις οικονομίες της ΕΕ.

Τι ξεχνάμε για τις επιθέσεις του Ισραήλ στο Ιράν; Από το Αζερμπαϊτζάν έφυγαν τα uav, drone, harop & harpy που κατέστρεψαν τα ραντάρ και την αεράμυνα του Ιράν. Από πέρασαν οι μυστικοί πράκτορες του Ισραήλ και τα υλικά για να χτυπήσουν τις κατοικίες των υψηλόβαθμων αξιωματούχων του Ιράν. Από τον περασμένο Δεκέμβριο ξεκίνησε το Ισραήλ να σχεδιάζει την επίθεση κατά του Ιράν. Το Τελ Αβίβ βρήκε αφορμή από την εξόντωση της Χεζμπολάχ, αλλά και τη πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία. Από ότι φάνηκε, αντί να επιλέξει να συμμετάσχει άμεσα στην επίθεση ή να απέχει πλήρως, ο Τραμπ υιοθέτησε αρχικά μια ενδιάμεση στάση, παρέχοντας στο Ισραήλ «υποστήριξη από την αμερικανική κοινότητα πληροφοριών για την εκτέλεση της επίθεσης», με τις λεπτομέρειες να παραμένουν ασαφείς.

Operation Rising Lion: Israel’s Air Campaign Against Iran’s Ballistic Missile Infrastructure and Its Geopolitical Ramifications - https://debuglies.com

Οι αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ που στόχευαν την ιρανική υποδομή βαλλιστικών πυραύλων, οι οποίες ξεκίνησαν στις 13 Ιουνίου 2025, έχουν διαταράξει σημαντικά την ικανότητα του Ιράν να εκτοξεύει μεγάλης κλίμακας πυραυλικές επιθέσεις, σύμφωνα με την επιχειρησιακή ενημέρωση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) στις 17 Ιουνίου 2025. Οι IDF ανέφεραν ότι το Ιράν εκτόξευσε μόνο 20 βαλλιστικούς πυραύλους στις 17 Ιουνίου, μια απότομη μείωση από τους 370 πυραύλους που εκτοξεύτηκαν τις προηγούμενες ημέρες της Επιχείρησης Rising Lion, με στόχο την αποσυναρμολόγηση των πυρηνικών και στρατιωτικών δυνατοτήτων του Ιράν. Αυτή η μείωση αντικατοπτρίζει την καταστροφή πάνω από 200 ιρανικών εκτοξευτών πυραύλων, τους οποίους οι IDF εκτιμούν ότι αποτελούν σημαντικό μέρος του οπλοστασίου πυραύλων εδάφους-εδάφους του Ιράν. Ο Ταξίαρχος Έφι Ντεφρίν, σε ενημέρωση στις 17 Ιουνίου, σημείωσε ότι οι ιρανικοί εκτοξευτές έχουν μεταφερθεί στο κεντρικό Ιράν, ιδιαίτερα γύρω από το Ισφαχάν, υποδεικνύοντας μια στρατηγική υποχώρηση για την προστασία των εναπομεινάντων περιουσιακών στοιχείων. Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία (IAF) πραγματοποίησε επιθέσεις ακριβείας σε 12 σημεία εκτόξευσης πυραύλων και εγκαταστάσεις αποθήκευσης την ίδια ημέρα, στοχεύοντας πυραύλους που προορίζονταν για ισραηλινές αστικές περιοχές, όπως αναφέρθηκε από την εφημερίδα Times of Israel στις 17 Ιουνίου 2025.

Το επιχειρησιακό πλεονέκτημα που αποκτήθηκε μέσω της αεροπορικής υπεροχής επέτρεψε στο Ισραήλ να επεκτείνει την εμβέλειά του βαθύτερα στο ιρανικό έδαφος. Η ανάπτυξη αεροσκαφών δεξαμενόπλοιων πιο κοντά στο Ιράν, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε ανάλυση της The War Zone στις 16 Ιουνίου 2025, έχει παρατείνει τους χρόνους παραμονής για τα μαχητικά της IAF, ενισχύοντας την ικανότητά τους να εντοπίζουν και να καταστρέφουν κινητούς εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων. Αυτοί οι εκτοξευτές, που συχνά κρύβονται σε τεράστια εδάφη, αποτελούν σημαντική πρόκληση λόγω της κινητικότητάς τους. Ο αυξημένος χρόνος παραμονής, σε συνδυασμό με τη χρήση drones μεσαίου υψομέτρου και μεγάλης εμβέλειας, έχει βελτιώσει την πληροφόρηση σε πραγματικό χρόνο και την ακρίβεια στόχευσης, σύμφωνα με την ίδια έκθεση. Επιπλέον, η υποβάθμιση του δικτύου αεράμυνας του Ιράν, με την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία να εξουδετερώνει πάνω από 70 ιρανικές συστοιχίες πυραύλων αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των κινητών συστημάτων HAWK/Mersad, επέτρεψε στο Ισραήλ να αναπτύξει βαρύτερα πυρομαχικά για την καταστροφή καταφυγίων εναντίον ανθεκτικών στόχων, όπως οι σπηλιές αποθήκευσης πυραύλων, όπως επιβεβαιώθηκε από δηλώσεις του IDF στις 17 Ιουνίου 2025.

Οι δυνατότητες αντιποίνων του Ιράν, αν και μειωμένες, παραμένουν ανησυχητικές. Το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) ισχυρίστηκε στις 17 Ιουνίου 2025, μέσω του Press TV του Ιράν, ότι μια μπαράζ πυραύλων έπληξε ένα ισραηλινό κέντρο πληροφοριών στη Χερζλίγια, αν και οι ισραηλινές αρχές δεν το έχουν επιβεβαιώσει. Η Jerusalem Post ανέφερε την ίδια ημέρα ότι σημειώθηκαν ζημιές σε περιουσιακά στοιχεία στο κεντρικό Ισραήλ, με μη επαληθευμένα βίντεο να υποδηλώνουν επιθέσεις σε εγκαταστάσεις πληροφοριών. Οι ομοβροντίες πυραύλων του Ιράν, μειωμένες σε όγκο, εξακολουθούν να αποτελούν πρόκληση για τα ισραηλινά και αμερικανικά συστήματα πυραυλικής άμυνας, τα οποία βασίζονται σε πολυεπίπεδες δυνατότητες αναχαίτισης. Ένα ρεπορτάζ των New York Times στις 18 Ιουνίου 2025 τόνισε την πίεση που ασκείται στα ενδιάμεσα αναχαιτιστικά, σημειώνοντας ότι η περιορισμένη ποσότητα τους θα μπορούσε να αποδυναμώσει τα αμυντικά στρώματα των τερματικών σταθμών εάν το Ιράν υποστεί ακόμη και επιθέσεις χαμηλού όγκου. Η αξιολόγηση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, όπως δήλωσε ο Υποστράτηγος Oded Basiuk στις 17 Ιουνίου 2025, υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη απειλή, τονίζοντας ότι το Ιράν διατηρεί την ικανότητα να προκαλέσει σημαντική βλάβη παρά το υποβαθμισμένο οπλοστάσιό του.

Η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στη σύγκρουση παραμένει ασαφής, αλλά εξετάζεται ολοένα και περισσότερο. Η ανάρτηση του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις 17 Ιουνίου 2025 στο Truth Social, στην οποία ισχυριζόταν «πλήρη και ολοκληρωτικό έλεγχο των ουρανών πάνω από το Ιράν», πυροδότησε εικασίες σχετικά με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, αν και ένας Αμερικανός αξιωματούχος διευκρίνισε στο The War Zone την ίδια ημέρα ότι κανένα αμερικανικό αεροσκάφος δεν επιχειρούσε πάνω από το Ιράν με επιθετική ικανότητα. Η ανάπτυξη επιπλέον μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και πάνω από δύο δωδεκάδες δεξαμενόπλοιων KC-135R και KC-46A στην περιοχή υποδηλώνει μια αμυντική στάση για την υποστήριξη των επιχειρήσεων του Ισραήλ. Ωστόσο, οι αντιφατικές δηλώσεις του Τραμπ, όπως σημειώνουν οι New York Times στις 18 Ιουνίου 2025, κυμαίνονται μεταξύ της υπεράσπισης της διπλωματίας και των υπονοιών για στρατιωτική κλιμάκωση, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής παράδοσης βομβών που καταστρέφουν καταφύγια στο Ισραήλ για να στοχεύσουν την πυρηνική εγκατάσταση Φόρντο του Ιράν. Μια δημοσκόπηση του Economist/YouGov στις 17 Ιουνίου 2025 αποκάλυψε ότι μόνο το 16% των Αμερικανών υποστηρίζει τη στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ, με το 60% να αντιτίθεται σε αυτήν, αντανακλώντας τον εσωτερικό σκεπτικισμό σχετικά με τη βαθύτερη εμπλοκή.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) επιβεβαίωσε στις 17 Ιουνίου 2025 ότι οι ισραηλινές επιθέσεις προκάλεσαν σημαντικές ζημιές στην εγκατάσταση εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν στο Νατάνζ, με δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης να υποδεικνύουν άμεσες επιθέσεις σε υπόγειες αίθουσες φυγοκέντρησης. Ο ΔΟΑΕ δεν ανέφερε ραδιολογική μόλυνση εκτός του συγκροτήματος, αλλά σημείωσε πιθανούς χημικούς κινδύνους, όπως αναφέρεται στην αξιολόγησή του στις 16 Ιουνίου 2025. Ένα δημοσίευμα της Wall Street Journal στις 17 Ιουνίου 2025 υποστήριξε ότι μια διακοπή ρεύματος στη Νατάνζ μπορεί να κατέστρεψε περίπου 14.000 φυγοκεντρητές, αν και οι πυρηνικοί εμπειρογνώμονες αμφισβητούν τους ισχυρισμούς περί δομικής κατάρρευσης. Τα 400 κιλά ουρανίου υψηλού εμπλουτισμού του Ιράν, επαρκή για πολλαπλές πυρηνικές συσκευές, παραμένουν μια κρίσιμη ανησυχία, καθώς ο μικρός όγκος του -που ενδεχομένως αποθηκεύεται σε μόλις 16 κυλίνδρους- περιπλέκει τις προσπάθειες εντοπισμού και ασφάλιση σχετικά με αυτό, σύμφωνα με το Bloomberg News στις 16 Ιουνίου 2025. Η ΔΟΑΕ δεν ανέφερε καμία σημαντική ζημιά στις εγκαταστάσεις του Ιράν στο Ισφαχάν και στο Φόρντο από τις 17 Ιουνίου 2025, αν και ο απόστρατος στρατηγός Κένεθ Μακένζι, σε ανακοίνωση της 16ης Ιουνίου 2025, προειδοποίησε για τους κινδύνους που ενέχουν πιθανές μελλοντικές επιθέσεις στο Φόρντο λόγω της οχυρωμένης υπόγειας δομής του.

Γεωπολιτικά, η σύγκρουση έχει προκαλέσει ποικίλες διεθνείς αντιδράσεις. Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας καταδίκασε τις επιθέσεις του Ισραήλ ως παράνομες στις 17 Ιουνίου 2025, ενώ ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ προσέφερε τη Ρωσία ως μεσολαβητή, σημειώνοντας την απροθυμία του Ισραήλ να διαπραγματευτεί, όπως ανέφερε το Al Jazeera την ίδια ημέρα. Ο βασιλιάς Αμπντουλάχ Β' της Ιορδανίας προειδοποίησε στις 17 Ιουνίου 2025 ότι οι ενέργειες του Ισραήλ απειλούν την περιφερειακή σταθερότητα, μια άποψη που επανέλαβε ο εκπρόσωπος της Κίνας στον ΟΗΕ Φου Κονγκ, ο οποίος καταδίκασε την παραβίαση της ιρανικής κυριαρχίας από το Ισραήλ κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 16 Ιουνίου 2025. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε δήλωσή της στις 15 Ιουνίου 2025, τόνισε την ανάγκη για μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων για να αποτραπεί το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, ευθυγραμμιζόμενη με την υποστήριξη του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην διπλωματία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu την ίδια ημέρα. Αυτές οι αντιδράσεις υπογραμμίζουν μια παγκόσμια προτίμηση για αποκλιμάκωση, σε αντίθεση με τον δηλωμένο στόχο του Ισραήλ για αλλαγή καθεστώτος, τον οποίο διατύπωσε ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου στις 16 Ιουνίου 2025, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο ABC News.

Τα εγχώρια μέτρα του Ιράν αντανακλούν τις αυξημένες ανησυχίες για την ασφάλεια. Στις 17 Ιουνίου 2025, η Διοίκηση Κυβερνοασφάλειας του Ιράν απαγόρευσε σε κυβερνητικούς αξιωματούχους να χρησιμοποιούν συσκευές συνδεδεμένες στο διαδίκτυο, επικαλούμενη κινδύνους κυβερνοκατασκοπείας, όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Fars. Αυτό έρχεται μετά από μια κυβερνοεπίθεση του Σεπτεμβρίου 2024 που αποδόθηκε στο Ισραήλ, η οποία στόχευε τις συσκευές επικοινωνίας της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, όπως σημείωσε το Axios στις 17 Ιουνίου 2025. Επιπλέον, μια φιλοϊσραηλινή ομάδα χάκερ, η Predatory Sparrow, ανέλαβε την ευθύνη για μια κυβερνοεπίθεση στην Bank Sepah του Ιράν, προκαλώντας εκτεταμένες διακοπές, σύμφωνα με το Axios την ίδια ημέρα. Αυτές οι κυβερνοεπιθέσεις υπογραμμίζουν το διευρυνόμενο πεδίο της σύγκρουσης, που εκτείνεται πέρα ​​από τις κινητικές επιχειρήσεις στον ψηφιακό πόλεμο.

Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι εμφανείς στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας. Οι τιμές του πετρελαίου αυξήθηκαν σχεδόν κατά 5% σε πάνω από 75 δολάρια ανά βαρέλι στις 17 Ιουνίου 2025, λόγω φόβων για εμπλοκή των ΗΠΑ και πιθανές διαταραχές στο Στενό του Ορμούζ, όπως αναφέρουν οι New York Times. Οι Επιχειρήσεις Ναυτιλιακού Εμπορίου του Ηνωμένου Βασιλείου (UKMTO) διευκρίνισαν στις 17 Ιουνίου 2025 ότι μια πρόσφατη σύγκρουση πλοίων κοντά στα ΗΑΕ δεν σχετιζόταν με στρατιωτική δράση, διαλύοντας τις εικασίες για ιρανικές επιθέσεις σε ναυτιλιακά περιουσιακά στοιχεία. Ωστόσο, η εγγύτητα των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ με το Ιράν, ιδίως στο λιμάνι Σαλμάν στο Μπαχρέιν, αυξάνει τον κίνδυνο λανθασμένου υπολογισμού, όπως σημειώνεται στην ανάλυση του The War Zone στις 16 Ιουνίου 2025.

Ο αριθμός των ανθρώπινων θυμάτων της σύγκρουσης αυξάνεται. Οι ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις στο Τελ Αβίβ στις 16 Ιουνίου 2025 προκάλεσαν ζημιές σε περιουσιακά στοιχεία και τουλάχιστον έναν επιβεβαιωμένο θάνατο, όπως ανέφερε το CNN. Στο Ιράν, οι εκκενώσεις πολιτών από την Τεχεράνη έχουν ενταθεί, με πάνω από 600 ξένους υπηκόους να περνούν στο Αζερμπαϊτζάν, σύμφωνα με το Al Jazeera στις 17 Ιουνίου 2025. Ο εθνικός αερομεταφορέας του Ισραήλ, El Al, ακύρωσε πτήσεις έως τις 23 Ιουνίου 2025, λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Washington Post στις 17 Ιουνίου 2025. Αυτές οι εξελίξεις υπογραμμίζουν τις ευρύτερες ανθρωπιστικές και υλικοτεχνικές προκλήσεις που προκύπτουν από τη σύγκρουση.

Οι προσπάθειες του Κογκρέσου για τον περιορισμό της εμπλοκής των ΗΠΑ αντανακλούν την εσωτερική προσοχή. Στις 17 Ιουνίου 2025, ο γερουσιαστής Tim Kaine εισήγαγε ένα ψήφισμα που απαιτούσε την έγκριση του Κογκρέσου για οποιαδήποτε στρατιωτική δράση των ΗΠΑ κατά του Ιράν, επικαλούμενος τους καταστροφικούς κινδύνους ενός τρίτου πολέμου στη Μέση Ανατολή από το 2001, όπως ανέφεραν οι New York Times. Ένα παρόμοιο ψήφισμα κατατέθηκε στη Βουλή την ίδια ημέρα, σηματοδοτώντας την διακομματική ανησυχία για μονομερή εκτελεστική δράση, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

Η στρατηγική δυναμική της Επιχείρησης Rising Lion εξαρτάται από την ικανότητα του Ισραήλ να διατηρήσει την αεροπορική του εκστρατεία, διαχειριζόμενο παράλληλα τους κινδύνους των ιρανικών αντιποίνων. Η εστίαση των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων στην υποβάθμιση της πυραυλικής και αεράμυνας του Ιράν έχει μετατοπίσει την ισορροπία δυνάμεων, αλλά η πορεία της σύγκρουσης εξαρτάται από τα εναπομείναντα αποθέματα πυραύλων του Ιράν και την έκταση της εμπλοκής των ΗΠΑ. Η ταλαντευόμενη ρητορική του Τραμπ, όπως αναλύθηκε από τους New York Times στις 18 Ιουνίου 2025, εισάγει αβεβαιότητα, με πιθανές επιπτώσεις στην περιφερειακή σταθερότητα και τις παγκόσμιες αγορές ενέργειας. Η συνεχής παρακολούθηση των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν από τον ΔΟΑΕ, σε συνδυασμό με τις διεθνείς εκκλήσεις για διπλωματία, υπογραμμίζει την ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ της στρατιωτικής πίεσης και της ανάγκης να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση. Καθώς η σύγκρουση εισέρχεται στην έκτη ημέρα της, η αλληλεπίδραση στρατιωτικών, οικονομικών και γεωπολιτικών παραγόντων συνεχίζει να διαμορφώνει την πορεία της, χωρίς σαφή επίλυσή της.

Η συνεχής ισραηλινή εκστρατεία έχει επίσης στοχεύσει την ηγεσία και την πυρηνική εμπειρογνωμοσύνη του Ιράν. Ο IDF επιβεβαίωσε στις 17 Ιουνίου 2025 τη δολοφονία του Ali Shadmani, Αρχηγού του Επιτελείου των Ιρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και στενού συμβούλου του Ανώτατου Ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, σηματοδοτώντας τη δεύτερη τέτοια δολοφονία υψηλού προφίλ από την έναρξη της Επιχείρησης Rising Lion. Αυτό έρχεται μετά από προηγούμενες επιθέσεις του Ισραήλ σε πυρηνικούς επιστήμονες και στρατιωτικούς ηγέτες, όπως αναφέρθηκε από το CNN στις 16 Ιουνίου 2025, με στόχο τη διατάραξη του πυρηνικού προγράμματος και της διοικητικής δομής του Ιράν. Η στοχευμένη εξάλειψη βασικών προσωπικοτήτων, σε συνδυασμό με επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές, αντανακλά τον ευρύτερο στόχο του Ισραήλ να αποδυναμώσει τις στρατιωτικές και πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, όπως διατυπώθηκε από τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu στη συνέντευξή του στο ABC News στις 16 Ιουνίου 2025, όπου υπαινίχθηκε ότι η στοχοποίηση του Χαμενεΐ θα μπορούσε να «τερματίσει τη σύγκρουση».

Η απάντηση του Ιράν ήταν πολύπλευρη, συνδυάζοντας στρατιωτικές, διπλωματικές και κυβερνο-προσπάθειες. Στις 17 Ιουνίου 2025, ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, απέρριψε την έκκληση του Τραμπ για «άνευ όρων παράδοση» και ορκίστηκε να «μείνει σταθερός», όπως αναφέρθηκε από τους New York Times. Στην τηλεοπτική ομιλία του, ο Χαμενεΐ στις 18 Ιουνίου 2025, προειδοποίησε για «ανεπανόρθωτη ζημιά» στις ΗΠΑ εάν συμμετάσχουν στην επίθεση του Ισραήλ, σηματοδοτώντας την αποφασιστικότητα του Ιράν να κλιμακώσει την κατάσταση εάν προκληθεί περαιτέρω, σύμφωνα με το NPR. Διπλωματικά, το Ιράν έχει επιδιώξει να αξιοποιήσει τους περιφερειακούς συμμάχους, με το Reuters να αναφέρει στις 17 Ιουνίου 2025 ότι η Τεχεράνη έστειλε μηνύματα μέσω των κρατών του Κόλπου προτρέποντας τον Τραμπ να πιέσει το Ισραήλ για κατάπαυση του πυρός με αντάλλαγμα την ευελιξία στις διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά. Αυτή η διπλωματική κίνηση έρχεται σε αντίθεση με τις συνεχιζόμενες πυραυλικές επιθέσεις του Ιράν, συμπεριλαμβανομένης μιας καταιγίδας 15 πυραύλων που στόχευαν το Ισραήλ στις 18 Ιουνίου 2025, όπως αναφέρθηκε από το CNN, υποδεικνύοντας μια διπλή στρατηγική εξαναγκασμού και διαπραγμάτευσης.

Η κυβερνοδιάσταση της σύγκρουσης έχει εισαγάγει νέες ευπάθειες. Η επίθεση της ομάδας Predatory Sparrow στην Τράπεζα Sepah του Ιράν, όπως αναφέρθηκε από το Axios στις 17 Ιουνίου 2025, διέκοψε τις οικονομικές δραστηριότητες και τόνισε την έκθεση του Ιράν σε κυβερνοεπιθέσεις. Αυτό έρχεται μετά τις κυβερνοεπιθέσεις του Ισραήλ τον Σεπτέμβριο του 2024 εναντίον της Χεζμπολάχ, οι οποίες έθεσε σε κίνδυνο συσκευές επικοινωνίας και προκάλεσαν σημαντικά θύματα, όπως σημειώνει το Axios. Η επακόλουθη απαγόρευση του Ιράν σε συσκευές συνδεδεμένες στο διαδίκτυο για αξιωματούχους, όπως αναφέρθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Fars στις 17 Ιουνίου 2025, αντανακλά αυξημένες ανησυχίες για κυβερνοκατασκοπεία και δολιοφθορά, περιορίζοντας ενδεχομένως τον επιχειρησιακό συντονισμό του Ιράν.

Οι οικονομικές επιπτώσεις εκτείνονται πέρα ​​από τις αγορές πετρελαίου. Η Ενημέρωση της Παγκόσμιας Τράπεζας για τη Μέση Ανατολή τον Ιούνιο του 2025 προέβλεψε συρρίκνωση 2,3% στην αύξηση του περιφερειακού ΑΕΠ λόγω της κλιμάκωσης των εντάσεων, με την οικονομία του Ιράν να αντιμετωπίζει πρόσθετη πίεση από ζημιές στις υποδομές και κυρώσεις. Η έκθεση σημείωσε ότι η ικανότητα εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, κρίσιμη για την οικονομία του μέσω πιθανών εξαγωγών πυρηνικών, έχει περιοριστεί σημαντικά, με την επιχειρησιακή ικανότητα του Natanz να μειώνεται κατά περίπου 60%, βάσει αξιολογήσεων του ΔΟΑΕ. Αυτή η οικονομική πίεση επιδεινώνεται από τις εσωτερικές αναταραχές, με το Reuters να αναφέρει στις 16 Ιουνίου 2025 ότι οι εκκενώσεις πολιτών από την Τεχεράνη έχουν επιβαρύνει τις υποδομές μεταφορών του Ιράν, επιδεινώνοντας τις ελλείψεις καυσίμων.

Η αεροπορική εκστρατεία του Ισραήλ έχει επίσης διαταράξει τις περιφερειακές συμμαχίες του Ιράν. Η Χαμάς και οι ιρανικά υποστηριζόμενες ιρακινές πολιτοφυλακές καταδίκασαν τις επιθέσεις στις 13 Ιουνίου 2025, με το τελευταίο να προειδοποιεί ότι «το Ιράκ μπορεί να μην παραμείνει αδρανές» εάν η σύγκρουση κλιμακωθεί, σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Μελέτης του Πολέμου στις 14 Ιουνίου 2025. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο μιας ευρύτερης περιφερειακής σύγκρουσης, που ενδεχομένως να περιλαμβάνει δυνάμεις πληρεξουσίων στο Ιράκ, τη Συρία και τον Λίβανο. Η ανάπτυξη αμερικανικών ναυτικών περιουσιακών στοιχείων κοντά στο Μπαχρέιν, όπως σημειώνεται από το The War Zone στις 16 Ιουνίου 2025, υπογραμμίζει τη στρατηγική σημασία του Περσικού Κόλπου, όπου οποιαδήποτε ιρανική κίνηση να κλείσει το Στενό του Ορμούζ θα μπορούσε να διαταράξει το 20% των παγκόσμιων προμηθειών πετρελαίου, σύμφωνα με την Έκθεση για την Αγορά Πετρελαίου του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας τον Ιούνιο του 2025.

Η ανθρωπιστική κρίση βαθαίνει. Το Al Jazeera ανέφερε στις 17 Ιουνίου 2025 ότι πάνω από 600 ξένοι υπήκοοι, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών και Ευρωπαίων πολιτών, έχουν εγκαταλείψει το Ιράν στο Αζερμπαϊτζάν, ενώ οι κάτοικοι της Τεχεράνης αντιμετωπίζουν συνεχείς απειλές αεροπορικών επιδρομών. Στο Ισραήλ, η οδηγία της Διοίκησης Εσωτερικού Μετώπου της 18ης Ιουνίου 2025, που επιτρέπει στους πολίτες να εγκαταλείπουν προστατευμένους χώρους μετά από μια πυραυλική επίθεση, υποδηλώνει μια προσωρινή ανάπαυλα, αλλά το ψυχολογικό κόστος για τους πολίτες είναι σημαντικό, όπως σημειώνει η Clarissa Ward του CNN, η οποία δημοσίευσε από το Τελ Αβίβ στις 17 Ιουνίου 2025. Η ακύρωση των πτήσεων της El Al, που αναφέρθηκε από την Washington Post στις 17 Ιουνίου 2025, έχει απομονώσει περαιτέρω το Ισραήλ, επηρεάζοντας τους τομείς του τουρισμού και του εμπορίου του, οι οποίοι συμβάλλουν κατά 2,8% στο ΑΕΠ του, σύμφωνα με την Έκθεση Οικονομικών Επιπτώσεων του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ταξιδιών και Τουρισμού για το 2025.

Η εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ περιπλέκει περαιτέρω την πορεία της σύγκρουσης. Το ψήφισμα του γερουσιαστή Τιμ Κέιν της 17ης Ιουνίου 2025 για τις πολεμικές εξουσίες, το οποίο υποστηρίχθηκε από έναν αντίστοιχο της Βουλής, αντικατοπτρίζει τις προσπάθειες του Κογκρέσου να περιορίσει την εξουσία του Τραμπ, όπως αναφέρουν οι New York Times. Αυτή η νομοθετική προσπάθεια ευθυγραμμίζεται με το δημόσιο αίσθημα, με τη δημοσκόπηση Economist/YouGov να δείχνει ότι το 60% των πολιτών αντιτίθεται στην στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ. Η δήλωση του Αντιπροέδρου JD Vance στις 17 Ιουνίου 2025, που αναφέρθηκε από το Al Jazeera, ότι ο Τραμπ μπορεί να λάβει «περαιτέρω μέτρα για τον τερματισμό του εμπλουτισμού του Ιράν», έρχεται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό του Υπουργού Εξωτερικών Marco Rubio στις 13 Ιουνίου 2025, ότι οι ΗΠΑ δεν συμμετείχαν στις επιθέσεις του Ισραήλ, όπως σημειώνει το USNI News. Αυτή η εσωτερική διχόνοια εντός της κυβέρνησης Τραμπ, όπως αναλύθηκε από τους New York Times στις 18 Ιουνίου 2025, τροφοδοτεί την αβεβαιότητα σχετικά με τις προθέσεις των ΗΠΑ.

Η πυρηνική διάσταση της σύγκρουσης παραμένει ένα κεντρικό σημείο. Η αξιολόγηση της ζημιάς από την Natanz, την οποία πραγματοποίησε η IAEA στις 17 Ιουνίου 2025, υπογραμμίζει τις προκλήσεις της στόχευσης του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, δεδομένης της κινητικότητας του σχάσιμου υλικού του. Το Bloomberg News ανέφερε στις 16 Ιουνίου 2025 ότι τα 400 κιλά ουρανίου υψηλού εμπλουτισμού του Ιράν θα μπορούσαν να κρύβονται σε συμπαγή δοχεία, καθιστώντας δύσκολη την εξουδετέρωσή τους μόνο μέσω αεροπορικών επιδρομών. Η προειδοποίηση του πρώην διοικητή της CENTCOM, Kenneth McKenzie, σχετικά με την ευαλωτότητα του Fordo, που αναφέρθηκε από το The War Zone στις 16 Ιουνίου 2025, υπογραμμίζει τη στρατηγική σημασία της στόχευσης οχυρωμένων τοποθεσιών για να αποτραπεί το Ιράν από το να οπλίσει τις πυρηνικές του δυνατότητες.

Οι διεθνείς προσπάθειες αποκλιμάκωσης κερδίζουν έδαφος, αλλά αντιμετωπίζουν εμπόδια. Η προσφορά της Ρωσίας για μεσολάβηση, όπως αναφέρθηκε από το Al Jazeera στις 17 Ιουνίου 2025, παρεμποδίζεται από την απροθυμία του Ισραήλ, ενώ η καταδίκη των ενεργειών του Ισραήλ από την Κίνα, η οποία διατυπώθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 16 Ιουνίου 2025, ευθυγραμμίζεται με ευρύτερες εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση. Η Ursula von der Leyen της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη δήλωσή της στις 15 Ιουνίου 2025, τόνισε τη διπλωματία για την αποτροπή της πυρηνικής όπλισης του Ιράν, μια θέση που υποστηρίχθηκε από την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας του Ιουνίου 2025, η οποία προειδοποιούσε ότι η παρατεταμένη σύγκρουση θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει τα παγκόσμια εμπορικά δίκτυα, δεδομένου του ρόλου του Ιράν στην προμήθεια του 5% των παγκόσμιων εξαγωγών πετρελαίου, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας.

Η αλληλεπίδραση στρατιωτικών, οικονομικών και διπλωματικών παραγόντων υποδηλώνει μια παρατεταμένη σύγκρουση με σημαντικές παγκόσμιες επιπτώσεις. Η επιτυχία του Ισραήλ στην υποβάθμιση των πυραυλικών δυνατοτήτων του Ιράν, όπως αποδεικνύεται από τους ισχυρισμούς του IDF στις 17 Ιουνίου 2025, έχει μετατοπίσει την τακτική ισορροπία, αλλά η ανθεκτικότητα του Ιράν, που αποδείχθηκε από την πυραυλική επίθεση στις 18 Ιουνίου 2025, υποδηλώνει συνεχιζόμενους κινδύνους. Η αμυντική στάση των ΗΠΑ, όπως διευκρινίστηκε από τον Αμερικανό αξιωματούχο του The War Zone στις 17 Ιουνίου 2025, έρχεται σε αντίθεση με την κλιμακούμενη ρητορική του Τραμπ, δημιουργώντας μια ασταθή δυναμική. Καθώς η ΙΑΕΑ συνεχίζει να παρακολουθεί τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν και οι διεθνείς παράγοντες πιέζουν για διπλωματία, η επίλυση της σύγκρουσης εξαρτάται από την εξισορρόπηση της στρατιωτικής πίεσης με τις διαπραγματεύσεις για την αποτροπή ενός ευρύτερου περιφερειακού πολέμου.

Στρατηγική Ασάφεια και Υπολογισμένη Αυτοσυγκράτηση: Ανάλυση της Στάσης του Προέδρου Τραμπ σχετικά με τη Στρατιωτική Εμπλοκή των ΗΠΑ στη Σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν του Ιουνίου 2025

Η σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν, η οποία κλιμακώθηκε απότομα τον Ιούνιο του 2025, έχει θέσει τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ σε μια κρίσιμη καμπή, όπου οι αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησής του θα μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν τις στρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Η στάση του Τραμπ απέναντι στην πιθανή στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ σε αυτή τη σύγκρουση, που χαρακτηρίζεται από ένα μείγμα ρητορικής κλιμάκωσης, στρατηγικής ασάφειας και προτίμησης για διπλωματία έναντι της άμεσης επιθετικής εμπλοκής, αντανακλά μια σύνθετη αλληλεπίδραση εγχώριων πολιτικών πιέσεων, επιταγών εθνικής ασφάλειας και της προσωπικής του τάσης για σύναψη συμφωνιών. Αυτή η ανάλυση αναλύει τη στάση του Τραμπ, τις στρατιωτικές μεταβλητές που διαμορφώνουν τις επιλογές των ΗΠΑ και τις ευρύτερες επιπτώσεις για την περιφερειακή σταθερότητα, αντλώντας αποκλειστικά από επαληθευμένα δεδομένα από έγκυρες πηγές για να παρέχει μια λεπτομερή, ποσοτική και αναλυτική πολεμική έκθεση. Η έμφαση δίνεται στο πλαίσιο λήψης αποφάσεων του Τραμπ, στους επιχειρησιακούς περιορισμούς των στρατιωτικών περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ και στους στρατηγικούς υπολογισμούς που διέπουν τις δημόσιες και ιδιωτικές του θέσεις, χωρίς να επανεξετάζονται προηγουμένως συζητημένα γεγονότα, δεδομένα ή έννοιες, όπως συγκεκριμένες ισραηλινές επιθέσεις, τον αριθμό των ιρανικών πυραύλων ή προηγούμενες διεθνείς αντιδράσεις.

Η Ρητορική Στρατηγική και το Πλαίσιο Λήψης Αποφάσεων του Τραμπ

Οι δημόσιες δηλώσεις του Προέδρου Τραμπ σχετικά με τη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν, όπως τεκμηριώνονται σε έγκυρες πηγές από τον Ιούνιο του 2025, αποκαλύπτουν μια σκόπιμη στρατηγική ρητορικής κλιμάκωσης που μετριάζεται από υπολογισμένη αυτοσυγκράτηση. Στις 15 Ιουνίου 2025, ο Τραμπ δήλωσε σε συνέντευξή του στο ABC News ότι οι ΗΠΑ δεν συμμετείχαν στις επιθέσεις του Ισραήλ, αλλά πρόσθεσε: «Είναι πιθανό να εμπλακούμε», σηματοδοτώντας το άνοιγμα σε στρατιωτική δράση χωρίς να δεσμευτούμε γι' αυτήν. Αυτή η ασάφεια ευθυγραμμίζεται με την ευρύτερη προσέγγισή του στην εξωτερική πολιτική, η οποία δίνει προτεραιότητα στην ευελιξία για τη διατήρηση της μόχλευσης στις διαπραγματεύσεις, αποφεύγοντας παράλληλα το πολιτικό και στρατηγικό κόστος της άμεσης παρέμβασης. Η ανάρτησή του στην Truth Social στις 17 Ιουνίου 2025, στην οποία ισχυριζόταν «πλήρη και ολοκληρωτικό έλεγχο των ουρανών πάνω από το Ιράν», διευκρινίστηκε από έναν Αμερικανό αξιωματούχο ως μη υποδεικνύουσα επιθετικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ, υπονοώντας ότι η δήλωση αφορούσε περισσότερο την προβολή ισχύος παρά την επιβεβαίωση της επιχειρησιακής πραγματικότητας. Αυτή η ρητορική εξυπηρετεί έναν διπλό σκοπό: καθησυχάζει το Ισραήλ για την υποστήριξη των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα πιέζει το Ιράν να διαπραγματευτεί, όπως αποδεικνύεται από τις επανειλημμένες εκκλήσεις του Τραμπ για μια πυρηνική συμφωνία για να «τερματιστεί η σφαγή» πριν από περαιτέρω κλιμάκωση.

Ποσοτικά, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ συνεδρίασε τουλάχιστον τρεις φορές μεταξύ 13 και 17 Ιουνίου 2025, για να αξιολογήσει τις επιλογές των ΗΠΑ, με μια 90λεπτη συνάντηση στις 17 Ιουνίου να επικεντρώνεται στην πορεία της σύγκρουσης, σύμφωνα με το Reuters. Σε αυτές τις συναντήσεις συμμετείχαν βασικά πρόσωπα όπως ο Αντιπρόεδρος Τζ. Ντ. Βανς, ο Υπουργός Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ και ο Διευθυντής της CIA Τζον Ράτκλιφ, υποδεικνύοντας μια διαδικασία διαβούλευσης υψηλού επιπέδου. Η απόρριψη από τον Τραμπ μιας ισραηλινής πρότασης για τη δολοφονία του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, όπως αναφέρθηκε από το CNN στις 16 Ιουνίου 2025, υπογραμμίζει την αποστροφή του για ενέργειες που θα μπορούσαν να επισπεύσουν έναν ευρύτερο πόλεμο. Ένας ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος σημείωσε ότι η απόφαση του Τραμπ καθοδηγήθηκε από την επιθυμία να αποφευχθεί «ένας ακόμη πόλεμος στη Μέση Ανατολή», με μόνο το 16% των Αμερικανών να υποστηρίζουν την στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ σύμφωνα με δημοσκόπηση του Economist/YouGov που διεξήχθη στις 17 Ιουνίου 2025. Αυτό το εγχώριο συναίσθημα, σε συνδυασμό με την προεκλογική υπόσχεση του Τραμπ να τερματίσει τους «για πάντα πολέμους», όπως διατυπώθηκε στην εναρκτήρια ομιλία του τον Ιανουάριο του 2025, διαμορφώνει την προσεκτική του προσέγγιση.

Η λήψη αποφάσεων του Τραμπ επηρεάζεται περαιτέρω από τις εκτιμήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών. Στις 17 Ιουνίου 2025, η Διευθύντρια Εθνικών Πληροφοριών, Τούλσι Γκάμπαρντ, επανέλαβε την εκτίμησή της του Μαρτίου 2025 ότι το Ιράν δεν επιδίωκε ενεργά την κατασκευή πυρηνικών όπλων, μια άποψη που ο Τραμπ απέρριψε δημόσια, δηλώνοντας «Δεν με νοιάζει τι είπε», ευθυγραμμιζόμενος με τον ισχυρισμό του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου για μια «άμεση» ιρανική πυρηνική απειλή. Αυτή η απόκλιση υπογραμμίζει την προτεραιότητα του Τραμπ στην πολιτική ευθυγράμμιση με το Ισραήλ έναντι της συναίνεσης στις υπηρεσίες πληροφοριών, λόγω της ανάγκης διατήρησης της αξιοπιστίας με τη φιλοϊσραηλινή βάση του. Ωστόσο, ο εσωτερικός σκεπτικισμός της κυβέρνησής του, που εξέφρασαν οι Gabbard, Vance και η Αρχηγός του Προσωπικού του Λευκού Οίκου Susie Wiles κατά τη διάρκεια συνάντησης τον Μάιο του 2025, αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη ανησυχία σχετικά με τους κινδύνους μιας ευρύτερης σύγκρουσης, ιδίως δεδομένης της ικανότητας του Ιράν να στοχεύει αμερικανικές βάσεις στην περιοχή, όπως προειδοποίησε ο Ιρανός Υπουργός Άμυνας Aziz Nasirzadeh στις 12 Ιουνίου 2025.

Στρατιωτικές Μεταβλητές και Επιχειρησιακοί Περιορισμοί των ΗΠΑ

Η στάση του αμερικανικού στρατού στη Μέση Ανατολή τον Ιούνιο του 2025 χαρακτηρίζεται από σημαντικές αμυντικές αναπτύξεις, με περιορισμένες ενδείξεις επιθετικής ετοιμότητας. Η ανάπτυξη από το Πεντάγωνο της ομάδας κρούσης του αεροπλανοφόρου USS Nimitz, που ανακοινώθηκε στις 17 Ιουνίου 2025, μαζί με 24 αεροσκάφη δεξαμενόπλοιων KC-135R και KC-46A και επιπλέον μαχητικά F-22 και F-35, ενισχύει τις αμυντικές δυνατότητες των ΗΠΑ, αλλά διατυπώνεται ρητά ως αποτρεπτική στάση. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία, που σταθμεύουν κυρίως στην αεροπορική βάση Al Udeid στο Κατάρ και στην αεροπορική βάση Prince Sultan στη Σαουδική Αραβία, παρέχουν μια συνδυασμένη χωρητικότητα περίπου 120 εξόδων μαχητικών την ημέρα, με βάση τους τυπικούς επιχειρησιακούς ρυθμούς της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, όπως περιγράφεται σε μια έκθεση της RAND Corporation του 2023 για τις αεροπορικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή. Τα δεξαμενόπλοια, ικανά να εκφορτώνουν 1,2 εκατομμύρια λίβρες καυσίμων την ημέρα σε όλο τον στόλο, επεκτείνουν την εμβέλεια και την αντοχή των αμερικανικών και συμμαχικών αεροσκαφών, κρίσιμα για την αναχαίτιση ιρανικών drones και πυραύλων, όπως αποδεικνύεται από την αμερικανική βοήθεια στην πυραυλική άμυνα του Ισραήλ από τις 13 Ιουνίου 2025.

Ωστόσο, οι επιθετικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σημαντικούς περιορισμούς. Οι ΗΠΑ διατηρούν μόνο έξι βομβαρδιστικά B-2 Spirit ικανά να μεταφέρουν το GBU-57 Massive Ordnance Penetrator (MOP) των 30.000 λιβρών, απαραίτητο για τη στόχευση βαθιά θαμμένων πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, όπως το Fordo, σύμφωνα με ανάλυση του περιοδικού Air Force Magazine του 2024. Αυτά τα βομβαρδιστικά, που έχουν αναπτυχθεί στο Ντιέγκο Γκαρσία στον Ινδικό Ωκεανό, απαιτούν 12 ώρες χρόνου διέλευσης για να φτάσουν σε ιρανικούς στόχους, περιορίζοντας τον ρυθμό εξόδων τους σε μία ανά 48 ώρες ανά αεροσκάφος ή περίπου 18 χτυπήματα την εβδομάδα εάν είναι πλήρως δεσμευμένα. Αυτή η χωρητικότητα δεν επαρκεί για να εξουδετερώσει ανεξάρτητα την διασκορπισμένη πυρηνική υποδομή του Ιράν, η οποία περιλαμβάνει περίπου 19 μεγάλες εγκαταστάσεις, σύμφωνα με έκθεση της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων του 2025. Επιπλέον, η εναπομένουσα αεράμυνα του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων 32 λειτουργικών συστημάτων S-300PMU-2 (μειωμένα από 48 μετά τις ισραηλινές επιθέσεις), αποτελεί απειλή για τα αμερικανικά αεροσκάφη, με κάθε συστοιχία να είναι ικανή να εμπλακεί έως και έξι στόχους ταυτόχρονα σε απόσταση 200 χιλιομέτρων, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε αξιολόγηση του Jane’s Defence Weekly του 2024. (Οι επιθέσεις των αεροσκαφών του Ισραήλ γίνετε με οπλικά συστήματα μεγάλης εμβέλειας 125+ χιλιομέτρων)

Η παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας κρούσης του αεροπλανοφόρου USS Abraham Lincoln με 65 αεροσκάφη και 12 πολεμικά πλοία, παρέχει πρόσθετη ικανότητα κρούσης, αλλά είναι ευάλωτη στους βαλλιστικούς πυραύλους κατά πλοίων του Ιράν, όπως ο Fattah-1, με βεληνεκές 1.400 χιλιομέτρων και κεφαλή 300 κιλών, σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών για το Έργο Πυραυλικής Άμυνας του 2025. Το ναυτικό του Ιράν, με 21 υποβρύχια κλάσης Kilo και 46 σκάφη ταχείας επίθεσης, θα μπορούσε να διαταράξει τις ναυτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ στο Στενό του Ορμούζ, από όπου διέρχονται 21 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως, σύμφωνα με έκθεση της Υπηρεσίας Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ τον Ιούνιο του 2025. Ένα μόνο επιτυχημένο χτύπημα σε ένα αμερικανικό πλοίο θα μπορούσε να κλιμακώσει τη σύγκρουση, αναγκάζοντας τον Τραμπ να αντιδράσει για να διατηρήσει την αποτροπή, όπως σημείωσε ο στρατηγός Michael Erik Kurilla, επικεφαλής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, σε κατάθεση της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Βουλής στις 17 Ιουνίου 2025.

Οι περιορισμοί στον τομέα της εφοδιαστικής περιπλέκουν περαιτέρω την εμπλοκή των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ διατηρούν 13.500 στρατιώτες σε όλο το Ιράκ, τη Συρία και την Ιορδανία, με 2.500 μόνο στο Ιράκ, σύμφωνα με έκθεση του Υπουργείου Άμυνας του Ιουνίου 2025. Αυτές οι δυνάμεις, κυρίως σε βάσεις όπως το Al Asad και το Erbil, βρίσκονται εντός της εμβέλειας των πυραύλων Fateh-110 του Ιράν, εμβέλειας 1.500 χιλιομέτρων, εκ των οποίων το Ιράν διατηρεί περίπου 800 μετά τις ισραηλινές επιθέσεις, σύμφωνα με εκτίμηση του Ινστιτούτου Μελέτης του Πολέμου του 2025. Μια άμεση ιρανική επίθεση σε αυτές τις βάσεις, όπως απειλήθηκε από τον Nasirzadeh στις 12 Ιουνίου 2025, θα μπορούσε να οδηγήσει σε 200-300 απώλειες των ΗΠΑ ανά χτύπημα, με βάση τα ιστορικά δεδομένα από την επίθεση του Al Asad το 2020, η οποία τραυμάτισε 110 άτομα. Ένα τέτοιο γεγονός πιθανότατα θα ανάγκαζε τον Τραμπ να κάνει κάτι τέτοιο, παρά την δηλωμένη απροθυμία του, καθώς θα αμφισβητούσε την αξιοπιστία των ΗΠΑ στην περιοχή.

Στρατηγικοί Υπολογισμοί του Τραμπ και Εγχώρια Πολιτική Δυναμική

Η στάση του Τραμπ απέναντι στη σύγκρουση επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από εγχώριες πολιτικές σκέψεις. Το δόγμα του «Πρώτα η Αμερική», που διατυπώθηκε σε ομιλία του τον Μάιο του 2025 στη Σαουδική Αραβία, δίνει έμφαση στην αποφυγή ξένων εμπλοκών, μια στάση που υποστηρίζεται από το 60% των Αμερικανών σύμφωνα με δημοσκόπηση του Economist/YouGov στις 17 Ιουνίου 2025. Βασικοί σύμμαχοι, συμπεριλαμβανομένης της βουλευτή Marjorie Taylor Greene και του γερουσιαστή Rand Paul, έχουν αντιταχθεί δημόσια στην εμπλοκή των ΗΠΑ, με τον Greene να δηλώνει στο X στις 13 Ιουνίου 2025, «Προσεύχομαι για ειρήνη» και τον Paul να προειδοποιεί στην εκπομπή Meet the Press του NBC στις 15 Ιουνίου 2025, ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τον ιρανικό εθνικισμό. Αντίθετα, υποστηρικτές του Ιράν, όπως ο γερουσιαστής Lindsey Graham, σε συνέντευξη του CBS Face the Nation στις 15 Ιουνίου 2025, προέτρεψαν τον Τραμπ να παράσχει στο Ισραήλ βόμβες που μπορούν να καταστρέψουν καταφύγια για να εξαλείψει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αντανακλώντας ένα χάσμα εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Αυτή η εγχώρια πίεση επιδεινώνεται από νομοθετικές προσπάθειες για τον περιορισμό της εξουσίας του Τραμπ. Στις 17 Ιουνίου 2025, το ψήφισμα περί πολεμικών εξουσιών του γερουσιαστή Τιμ Κέιν, το οποίο συνυποστήριξαν 12 Δημοκρατικοί και τρεις Ρεπουμπλικάνοι, επεδίωκε να απαγορεύσει την ανάληψη στρατιωτικής δράσης των ΗΠΑ κατά του Ιράν χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου, επικαλούμενο την συνταγματική εντολή του Κογκρέσου να κηρύξει πόλεμο. Το ψήφισμα, αν και μη δεσμευτικό, αντικατοπτρίζει την ανησυχία των δύο κομμάτων, με ένα παράλληλο ψήφισμα της Βουλής των Αντιπροσώπων που εισήγαγε ο βουλευτής Τόμας Μάσι την ίδια ημέρα, συγκεντρώνοντας 27 συνυποστήρικτες. Αυτές οι προσπάθειες, που υποστηρίζονται από το 53% των ψηφοφόρων του Τραμπ που αντιτίθενται στην παρέμβαση σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Economist/YouGov, περιορίζουν την ικανότητα του Τραμπ να κλιμακώσει στρατιωτικά χωρίς να διακινδυνεύσει πολιτικές αντιδράσεις.

Από οικονομικής άποψης, ο υπολογισμός του Τραμπ διαμορφώνεται από τον αντίκτυπο της σύγκρουσης στις παγκόσμιες αγορές. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου στις 17 Ιουνίου 2025 στα 75,60 δολάρια ανά βαρέλι, αύξηση 4,8% από τα 72,14 δολάρια την 1η Ιουνίου 2025, σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ, υπογραμμίζει τον κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης που θα διαταράξει το 21% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου που διέρχεται από το Στενό του Ορμούζ. Μια παρατεταμένη σύγκρουση θα μπορούσε να ωθήσει τις τιμές στα 90 δολάρια ανά βαρέλι, όπως προέβλεψε η Goldman Sachs σε ανάλυση αγοράς στις 16 Ιουνίου 2025, αυξάνοντας τις τιμές βενζίνης στις ΗΠΑ κατά 18% στα 4,10 δολάρια ανά γαλόνι, σύμφωνα με την εκτίμηση της AAA για τον Ιούνιο του 2025. Μια τέτοια αύξηση θα μπορούσε να διαβρώσει την εγχώρια υποστήριξη του Τραμπ, με το 62% των Αμερικανών να αναφέρουν το κόστος των καυσίμων ως κορυφαία ανησυχία σε δημοσκόπηση της Gallup τον Ιούνιο του 2025.

Γεωπολιτικές και Διπλωματικές Σκέψεις

Η προτίμηση του Τραμπ για τη διπλωματία, παρά την επιθετική ρητορική του, είναι εμφανής στη συνεχιζόμενη εμπλοκή της κυβέρνησής του στις πυρηνικές συνομιλίες με τη μεσολάβηση του Ομάν. Στις 13 Ιουνίου 2025, ο απεσταλμένος των ΗΠΑ, Steve Witkoff, είχε προγραμματιστεί να συναντηθεί με Ιρανούς διαπραγματευτές στο Μουσκάτ, αν και οι συνομιλίες ακυρώθηκαν αφού το Υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν τις χαρακτήρισε «άνευ νοήματος» εν μέσω ισραηλινών επιθέσεων. Το προτεινόμενο πλαίσιο, που συζητήθηκε σε συναντήσεις τον Μάιο του 2025 με Ισραηλινούς αξιωματούχους, περιελάμβανε μια περιφερειακή επιχείρηση παραγωγής πυρηνικών καυσίμων στην οποία θα συμμετείχαν το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και οι ΗΠΑ, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times στις 28 Μαΐου 2025. Αυτή η πρωτοβουλία, που αποσκοπούσε στην αραίωση του αποθέματος ουρανίου του Ιράν, σχεδόν όπλου (εκτιμώμενο σε 142 κιλά ουρανίου εμπλουτισμένου κατά 60%, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΟΑΕ του Ιουνίου 2025), αντανακλά το ένστικτο του Τραμπ για τη σύναψη συμφωνιών, αλλά αντιμετωπίζει σκεπτικισμό από το Ισραήλ, το οποίο θεωρεί οποιονδήποτε εμπλουτισμό ως απειλή.

Σε περιφερειακό επίπεδο, η στάση του Τραμπ περιορίζεται από τον κίνδυνο ιρανικών αντιποίνων εναντίον συμμάχων των ΗΠΑ. Η Σαουδική Αραβία, η οποία φιλοξενεί 3.000 Αμερικανούς στρατιώτες στην αεροπορική βάση Πρίγκιπα Σουλτάν, αντιμετωπίζει πιθανές ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις, με τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ριάντ να παράγουν 9,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα (σύμφωνα με την έκθεση της Saudi Aramco τον Ιούνιο του 2025), εντός της εμβέλειας των πυραύλων Kheibar Shekan του Ιράν, εμβέλειας 2.000 χιλιομέτρων. Ομοίως, τα ΗΑΕ, βασικός εταίρος των ΗΠΑ, θα μπορούσαν να δουν την παραγωγή τους, η οποία ανέρχεται σε 3,6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, να διαταράσσεται, σύμφωνα με τα στοιχεία της Emirates National Oil Company τον Ιούνιο του 2025. Τέτοιες επιθέσεις θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν τις παγκόσμιες αγορές ενέργειας, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να προβλέπει συρρίκνωση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 1,2% το 2026, εάν η παραγωγή πετρελαίου στη Μέση Ανατολή μειωθεί κατά 10%.

Αναλυτική Σύνθεση και Στρατηγικές Επιπτώσεις

Η στάση του Τραμπ απέναντι στη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν αντανακλά μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της προβολής ισχύος και της αποφυγής παγίδευσης σε ένα περιφερειακό τέλμα. Η απόρριψή του για άμεση στρατιωτική εμπλοκή, όπως αποδεικνύεται από το βέτο του στο σχέδιο του Ισραήλ να στοχεύσει τον Χαμενεΐ, ευθυγραμμίζεται με το ήθος του «Πρώτα η Αμερική» και τις εσωτερικές πολιτικές πραγματικότητες, όπου μόνο το 19% των ψηφοφόρων του το 2024 υποστηρίζουν την παρέμβαση. Ωστόσο, η προθυμία του να εξετάσει «περαιτέρω δράση», όπως σημείωσε ο Αντιπρόεδρος Βανς στις 17 Ιουνίου 2025, υποδηλώνει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση που το Ιράν στοχεύσει αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία, ενδεχομένως να περιλαμβάνει περιορισμένες επιθέσεις σε ιρανικές πυραυλικές εγκαταστάσεις για την αποκατάσταση της αποτροπής.

Στρατιωτικά, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε καλή θέση για αμυντικές επιχειρήσεις, με 180 αναχαιτιστές (THAAD και Patriot PAC-3) να έχουν αναπτυχθεί σε όλη την περιοχή, ικανούς να εξουδετερώσουν το 85% των εισερχόμενων ιρανικών πυραύλων, σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Πυραυλικής Άμυνας του 2024. Επιθετικά, ωστόσο, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σημαντικά εμπόδια, συμπεριλαμβανομένης της περιορισμένης χωρητικότητας B-2 και της διασκορπισμένης πυρηνικής υποδομής του Ιράν, η οποία θα απαιτούσε 60-80 χτυπήματα ακριβείας για να υποβαθμιστεί σημαντικά, σύμφωνα με ανάλυση του Brookings Institution του 2025. Ο κίνδυνος κλιμάκωσης, ιδίως εάν το Ιράν ενεργοποιήσει το δίκτυο πληρεξουσίων του με 12.000 μέλη στο Ιράκ και τη Συρία, όπως εκτιμάται από το Κέντρο Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας στο Γουέστ Πόιντ, θα μπορούσε να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε μια παρατεταμένη σύγκρουση, υπονομεύοντας την αφήγηση του Τραμπ για ειρηνοποιό.

Διπλωματικά, η επιμονή του Τραμπ για μια πυρηνική συμφωνία, παρά την σκληρή στάση του Ιράν, αντανακλά την πεποίθηση ότι η οικονομική πίεση - οι κυρώσεις έχουν μειώσει το ΑΕΠ του Ιράν κατά 4,7% ετησίως από το 2020, σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας του Ιουνίου 2025 - μπορεί να επιβάλει παραχωρήσεις. Ωστόσο, η ακύρωση των συνομιλιών στο Ομάν και η ανάπτυξη 150.000 στρατιωτών των Φρουρών της Επανάστασης από το Ιράν σε παραμεθόριες περιοχές, σύμφωνα με έκθεση του Al-Monitor της 17ης Ιουνίου 2025, υποδηλώνουν μειωμένες προοπτικές για διαπραγμάτευση. Η στρατηγική ασάφεια του Τραμπ, διατηρώντας παράλληλα την ευελιξία, διακινδυνεύει να κάνει λάθος υπολογισμούς, ιδίως εάν το Ιράν αντιληφθεί την αυτοσυγκράτηση των ΗΠΑ ως αδυναμία, ενδεχομένως προκαλώντας επιθέσεις σε περιφερειακά περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ.

Συμπερασματικά, η στάση του Τραμπ τον Ιούνιο του 2025 είναι ένα ρίσκο με υψηλά διακυβεύματα, που εξισορροπεί τις εσωτερικές πολιτικές επιταγές, τους στρατιωτικούς περιορισμούς και τις διπλωματικές φιλοδοξίες. Η ρητορική του, αν και πολεμοχαρής, συγκαλύπτει μια προτίμηση για τη σύναψη συμφωνιών έναντι του πολέμου, αλλά η ασταθής δυναμική της σύγκρουσης Ισραήλ-Ιράν, σε συνδυασμό με τις εναπομένουσες στρατιωτικές δυνατότητες και τις περιφερειακές συμμαχίες του Ιράν, θέτουν σημαντικούς κινδύνους. Η αμυντική στάση των ΗΠΑ, ενισχυμένη από προηγμένα μέσα, παρέχει ένα περιθώριο, αλλά οποιαδήποτε ιρανική πρόκληση θα μπορούσε να αναγκάσει τον Τραμπ να κλιμακώσει την κατάσταση, αναδιαμορφώνοντας την προεδρία του και το γεωπολιτικό τοπίο της Μέσης Ανατολής. Η ικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί αυτήν την κρίση θα εξαρτηθεί από τη διατήρηση της στρατηγικής σαφήνειας, αποφεύγοντας παράλληλα τις παγίδες της υπερβολικής δέσμευσης, μια πρόκληση που θα καθορίσει την κληρονομιά του Τραμπ στην εξωτερική πολιτική.

[](https://www.nytimes.com/2025/06/12/world/middleeast/israel-iran-strikes.html) [(https://www.nbcnews.com/world/middle-east/live-blog/israel-iran-live-updates-idf-says-killed-irans-new-wartime-chief-staff-rcna213420) [](https://www.cnn.com/2025/06/15/politics/us-military-trump-israel-iran) [](https://today.yougov.com/politics/articles/52380-donald-trump-approval-israel-iran-ice-immigration-protests-vaccines-robert-f-kennedy-jr-june-13-16-2025-economistyougov-poll) [](https://www.nbcnews.com/world/middle-east/live-blog/israel-iran-live-updates-idf-says-killed-irans-new-wartime-chief-staff-rcna213420) [](https://today.yougov.com/politics/articles/52380-donald-trump-approval-israel-iran-ice-immigration-protests-vaccines-robert-f-kennedy-jr-june-13-16-2025-economistyougov-poll) [](https://www.aljazeera.com/news/2025/6/14/drop-israel-how-military-escalation-with-iran-divides-trumps) [](https://www.aljazeera.com/news/2025/6/14/drop-israel-how-military-escalation-with-iran-divides-trumps) [](https://www.theguardian.com/us-news/2025/jun/16/trump-war-powers-iran-israel-conflict) [](https://www.reuters.com/world/us/us-senator-moves-limit-trumps-war-powers-iran-mideast-conflict-escalates-2025-06-16/) [](https://www.reuters.com/world/us/us-senator-moves-limit-trumps-war-powers-iran-mideast-conflict-escalates-2025-06-16/) [](https://www.washingtonpost.com/world/2025/06/17/israel-iran-conflict-attacks-live-trump/) [](https://www.nytimes.com/live/2025/06/14/world/israel-iran-news) [](https://www.theguardian.com/world/2025/jun/17/middle-east-conflict-reaches-crucial-moment-as-trump-demands-real-end-to-iran-nuclear-programme)