Αποκάλυψη του Chengdu J-36: Στρατηγικές επιπτώσεις της ανάπτυξης μαχητικού αεροσκάφους έκτης γενιάς στην Κίνα. Με τρεις κινητήρες JET και όχι δυο να έχει μεγάλη υπερηχητική οικονομική ταχύτητα χωρίς μετάκαυση και μικρή διάμετρο ατράκτου για χαμηλότερο RCS.

Αποκάλυψη του Chengdu J-36: Στρατηγικές επιπτώσεις της ανάπτυξης μαχητικού αεροσκάφους έκτης γενιάς στην Κίνα. Με τρεις κινητήρες JET και όχι δυο για να έχει μεγάλη υπερηχητική οικονομική ταχύτητα χωρίς μετάκαυση και μικρό όγκο-διάμετρο ατράκτου για χαμηλότερο RCS. Αν και όλοι σήμερα ασχολούνται με το χτύπημα με καμικάζι Drones σε αεροπορικές βάσεις βαθιά μέσα στην Ρωσία, εμείς θα αναφερθούμε με σύνεση και όχι πανικοβάλοντας τον κόσμο.

Unveiling the Chengdu J-36: Strategic Implications of China's Sixth-Generation Fighter Jet Development - https://debuglies.com

Στις 26 Δεκεμβρίου 2024, η Chengdu Aircraft Corporation (CAC) πραγματοποίησε την πρώτη πτήση ενός αεροσκάφους χωρίς ουρά, τριπλού τζετ, με πτέρυγα διαμαντιού-διπλού δέλτα, το οποίο ονομάστηκε προσωρινά J-36 από στρατιωτικούς αναλυτές, με βάση τον σειριακό αριθμό 36011, που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών πτήσεων στο Chengdu της Σιτσουάν. Αυτό το γεγονός, που αναφέρθηκε από την South China Morning Post στις 22 Απριλίου 2025, σηματοδότησε ένα σημαντικό ορόσημο στην επιδίωξη της Κίνας για τεχνολογία μαχητικών έκτης γενιάς, η οποία χαρακτηρίζεται από προηγμένη μυστικότητα, βελτιωμένη ενσωμάτωση αισθητήρων και δυνατότητες δικτυωμένου πολέμου. Ο σχεδιασμός του αεροσκάφους, με ογκώδη άτρακτο και τροποποιημένη διαμόρφωση πτέρυγας δέλτα, βελτιστοποιεί την υπερηχητική και υπερηχητική απόδοση, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τη διατομή του ραντάρ, όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε ανάλυση της Quwa.org στις 6 Ιανουαρίου 2025. Η ανάπτυξη του J-36 αντικατοπτρίζει τη στρατηγική φιλοδοξία της Κίνας να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Δύσης στον αέρα, ιδιαίτερα στον Ινδο-Ειρηνικό, όπου η εκτιμώμενη ακτίνα μάχης των 3.000 χιλιομέτρων, η οποία αναφέρεται σε έκθεση Army Recognition της 29ης Δεκεμβρίου 2024, επιτρέπει εκτεταμένη επιχειρησιακή εμβέλεια.

Η διαμόρφωση trijet του J-36, που περιλαμβάνει δύο εισόδους caret κάτω από την πτέρυγα και μια ραχιαία υπερηχητική είσοδο χωρίς εκτροπή (DSI), το διακρίνει από τα συμβατικά σχέδια μαχητικών. Σύμφωνα με ανάλυση του Defense Feeds της 29ης Μαρτίου 2025, αυτή η διάταξη πιθανότατα αξιοποιεί κινητήρες WS-15 επόμενης γενιάς, ικανούς για υπερκρουαζιέρα, για να παρέχει ώθηση για επιχειρήσεις υψηλής ταχύτητας και σημαντική ηλεκτρική ισχύ για προηγμένα αεροηλεκτρονικά. Το σύστημα πρόωσης του αεροσκάφους, το οποίο εικάζεται ότι παράγει αναλογία ώσης προς βάρος που ξεπερνά αυτή των μαχητικών πέμπτης γενιάς όπως το J-20, υποστηρίζει τον ρόλο του ως πλατφόρμα πολλαπλών αποστολών. Σε έκθεση της War Zone στις 31 Μαΐου 2025, η J-36 είχε σημειώσει το φαρδύ θόλο του αεροσκάφους, υποδηλώνοντας μια διάταξη πληρώματος δίπλα-δίπλα, ενισχύοντας την ικανότητά του για διοίκηση και έλεγχο σε δικτυωμένες επιχειρήσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη μάχης (UCAV).

Η Πολεμική Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAAF) της Κίνας οραματίζεται το J-36 ως ακρογωνιαίο λίθο του στόλου επόμενης γενιάς, ενσωματώνοντας τεχνητή νοημοσύνη και σύντηξη αισθητήρων για τη διαχείριση σμηνών drones και έξυπνων πυρομαχικών. Μια έκθεση της International Defence Analysis στις 3 Ιανουαρίου 2025 τόνισε τα προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, επιτρέποντας δυνατότητες πρώτης βολής σε αμφισβητούμενα ηλεκτρομαγνητικά περιβάλλοντα. Οι εσωτερικοί χώροι όπλων του αεροσκάφους, που ενδεχομένως φιλοξενούν δύο υπερηχητικούς πυραύλους κατά πλοίων YJ-12 και οκτώ πυραύλους αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς PL-17, σύμφωνα με την ανάλυση της Army Recognition στις 29 Δεκεμβρίου 2024, υπογραμμίζουν την πολυλειτουργικότητά του για αεροπορική υπεροχή, πλήγματα και θαλάσσιες επιχειρήσεις. Οι διαστάσεις του J-36 - μήκος περίπου 22,5 μέτρα, άνοιγμα πτερύγων 24 μέτρα και επιφάνεια πτερύγων 248 τετραγωνικών μέτρων - υποστηρίζουν μέγιστο βάρος απογείωσης 55 τόνων, διευκολύνοντας σημαντική χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου.

Ο στρατηγικός χρόνος του ντεμπούτου του J-36, που συμπίπτει με τα γενέθλια του Μάο Τσε Τουνγκ, όπως σημειώνεται σε έκθεση του Diplomat στις 30 Δεκεμβρίου 2024, υποδηλώνει ένα σκόπιμο σημάδι τεχνολογικής υπεροχής. Σε αντίθεση με το J-20, το οποίο βασίζεται σε κανάρντ και είναι λιγότερο αθόρυβο έξω από το εμπρόσθιο τεταρτημόριό του, ο σχεδιασμός χωρίς ουρά του J-36 ενισχύει την αθόρυβη λειτουργία σε όλες τις πτυχές, μειώνοντας την ανιχνευσιμότητα ραντάρ σε πολλαπλές ζώνες. Το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Στρατηγικής Πολιτικής, σε αξιολόγηση της 31ης Δεκεμβρίου 2024, τόνισε ότι η διαμόρφωση διπλού δέλτα του αεροσκάφους με πτέρυγα ελαχιστοποιεί την διηχητική οπισθέλκουσα, επιτρέποντας τη διαρκή υπερηχητική πτήση χωρίς μετακαυστήρες, μια ικανότητα κρίσιμη για την ταχεία διείσδυση στον προστατευόμενο εναέριο χώρο.

Η ταυτόχρονη ανάπτυξη του Shenyang J-50, ενός μικρότερου, δικινητήριου, χωρίς ουρά μαχητικού που παρατηρήθηκε την ίδια ημέρα, υποδεικνύει την προσέγγιση διπλής τροχιάς της Κίνας στις πλατφόρμες έκτης γενιάς. Η έκθεση της War Zone της 24ης Απριλίου 2025 περιέγραφε λεπτομερώς τη διαμόρφωση του J-50 με το στροφαλοφόρο βέλος και τις περιστρεφόμενες επιφάνειες ελέγχου των πτερύγων, υποδηλώνοντας ένα ελαφρύτερο, ενδεχομένως μη επανδρωμένο συμπλήρωμα του J-36. Αυτή η παράλληλη ανάπτυξη, όπως σημείωσε το Quwa.org στις 6 Ιανουαρίου 2025, αντικατοπτρίζει τη στρατηγική της Κίνας που απαιτεί πολλούς πόρους για να διαφοροποιήσει τις δυνατότητες αεροπορικής μάχης, αποφεύγοντας τον άμεσο ανταγωνισμό μεταξύ των δύο σχεδίων. Η διαμόρφωση ενός πιλότου και η μεγάλη μύτη του J-50, που πιθανότατα φιλοξενεί ένα προηγμένο ραντάρ AESA, ενισχύουν την καταλληλότητά του για εμπλοκές αέρος-αέρος, σε αντίθεση με το ευρύτερο προφίλ αποστολής του J-36.

Η τροχιά ανάπτυξης του J-36 βασίζεται στις προηγούμενες εξελίξεις της Κίνας στην τεχνολογία stealth. Το Chengdu J-20, το οποίο βρίσκεται σε λειτουργία από τον Μάρτιο του 2017, όπως τεκμηριώνεται σε μια καταχώρηση στη Wikipedia που ενημερώθηκε στις 11 Απριλίου 2025, παρείχε θεμελιώδη τεχνογνωσία σε αεροσκάφη χαμηλής παρατηρησιμότητας. Ωστόσο, ο σχεδιασμός χωρίς ουρά του J-36 και η πρόωση με τριπλό τζετ αντιπροσωπεύουν ένα γενεαλογικό άλμα, αντιμετωπίζοντας τους περιορισμούς στην υπογραφή ραντάρ και τη χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου του J-20. Το Aviationist, σε μια έκθεση της 7ης Απριλίου 2025, τόνισε τη μοναδική ραχιαία είσοδο του J-36 και τις διπλές εισόδους κάτω από τα πτερύγια, οι οποίες βελτιστοποιούν τη ροή του αέρα για επιχειρήσεις σε μεγάλο υψόμετρο, ένα χαρακτηριστικό που απουσίαζε από τα προηγούμενα κινεζικά μαχητικά.

Γεωπολιτικά, η εμφάνιση του J-36 αμφισβητεί το πρόγραμμα Next Generation Air Dominance (NGAD) των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο επέλεξε το F-47 της Boeing στις 21 Μαρτίου 2025, όπως ανέφερε η εφημερίδα The Independent στις 25 Μαρτίου 2025. Ο Bryan Clark του Ινστιτούτου Hudson, ο οποίος αναφέρθηκε σε μια καταχώρηση στη Wikipedia στις 15 Μαΐου 2025, υποστήριξε ότι η προηγούμενη αρχική επιχειρησιακή ικανότητα του J-36 θα μπορούσε να πιέσει τους Αμερικανούς σχεδιαστές να επιταχύνουν την ανάπτυξη του NGAD. Ωστόσο, ο Andrew P. Hunter, αξιωματούχος της USAF, εξέφρασε εμπιστοσύνη στο ανώτερο τεχνολογικό πλεονέκτημα του F-47, παρά το μεταγενέστερο χρονοδιάγραμμά του. Οι προηγμένες δυνατότητες stealth και δικτύωσης του J-36, όπως αναλύθηκαν από την εφημερίδα The Strategist στις 3 Ιανουαρίου 2025, το τοποθετούν ως άμεσο αντίπαλο των δυτικών συστημάτων έκτης γενιάς, ιδιαίτερα σε αμφισβητούμενες περιοχές όπως η Νότια Σινική Θάλασσα.

Η φάση δοκιμών του αεροσκάφους, που αποδεικνύεται από πολλαπλές πτήσεις στις αρχές του 2025, υποδηλώνει ταχεία πρόοδο. Μια έκθεση του Βουλγαρικού Στρατού στις 26 Μαρτίου 2025 κατέγραψε την τρίτη δοκιμαστική πτήση του J-36, αποκαλύπτοντας τη σταθερότητα της διαμόρφωσης πτέρυγας δέλτα κατά τη διάρκεια σύνθετων ελιγμών. Η απουσία ενός αεροπλάνου καταδίωξης σε μεταγενέστερες δοκιμές, όπως σημειώθηκε από την εφημερίδα The Independent στις 25 Μαρτίου 2025, υποδηλώνει εμπιστοσύνη στην αεροδυναμική απόδοση του αεροσκάφους. Οι ηλεκτροοπτικοί/υπέρυθροι αισθητήρες του J-36, ορατοί σε εικόνες χαμηλής γωνίας που αναφέρθηκαν από την εφημερίδα The War Zone στις 7 Απριλίου 2025, ενισχύουν την επίγνωση της κατάστασης, η οποία είναι κρίσιμη για εμπλοκές πέραν της οπτικής εμβέλειας.

Οι ελεγχόμενες διαρροές εικόνων του J-36 από την Κίνα, όπως εικάζεται από το Quwa.org στις 6 Ιανουαρίου 2025, εξυπηρετούν διπλό σκοπό: να καταδείξουν την τεχνολογική ισοτιμία με τη Δύση και να υποκινήσουν παγκόσμια συζήτηση. Η σιωπή του κινεζικού Υπουργείου Άμυνας, σε αντίθεση με την κάλυψη των κρατικών μέσων ενημέρωσης τον Μάρτιο του 2025, όπως αναφέρθηκε από την εφημερίδα The Independent, υποδηλώνει μια στρατηγική προσέγγιση στη διάδοση πληροφοριών. Η πιθανή ναυτική παραλλαγή του J-36, σχεδιασμένη για επιχειρήσεις αεροπλανοφόρων με εξειδικευμένο σύστημα ελέγχου πτήσης, όπως ανέφερε η South China Morning Post στις 22 Απριλίου 2025, θα μπορούσε να επεκτείνει την προβολή ισχύος της Κίνας σε θαλάσσιες περιοχές.

Ο σχεδιασμός των τριών κινητήρων του J-36, αν και είναι πολύπλοκος από άποψη εφοδιαστικής, υποστηρίζει τον ρόλο του ως πλατφόρμας έντασης ισχύος. Μια έκθεση της International Defence Analysis στις 3 Ιανουαρίου 2025 υποδηλώνει ότι ο πρόσθετος κινητήρας επιτρέπει συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου υψηλής απόδοσης και πιθανά όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας (DEW). Οι επιστρώσεις stealth του αεροσκάφους και το καμουφλάζ θραυσμάτων, που παρατηρήθηκαν σε μια ανάρτηση στις 27 Μαρτίου 2025 από τον @Rupprecht_A στο X, μειώνουν περαιτέρω την υπογραφή του ραντάρ του, ευθυγραμμιζόμενη με τις απαιτήσεις έκτης γενιάς για ευρυζωνική stealth.

Αντίθετα, το πρόγραμμα NGAD των ΗΠΑ δίνει έμφαση σε μια προσέγγιση συστήματος συστημάτων, ενσωματώνοντας λύσεις Τεχνητής Νοημοσύνης και μη κινητικές λύσεις, όπως περιγράφεται σε μια καταχώρηση στη Wikipedia στις 31 Μαΐου 2025. Ο σχεδιασμός του J-36, ωστόσο, δίνει προτεραιότητα στην αυτόνομη ικανότητα παράλληλα με τις δικτυωμένες επιχειρήσεις, αντανακλώντας τις μοναδικές στρατηγικές προτεραιότητες της Κίνας. Το μέγεθος του αεροσκάφους - μεγαλύτερο από το J-20 και συγκρίσιμο με το Sukhoi Su-34, σύμφωνα με την αξιολόγηση του The Strategist στις 31 Δεκεμβρίου 2024 - του επιτρέπει να μεταφέρει εκτεταμένα καύσιμα και πυρομαχικά, ενισχύοντας την αντοχή για αποστολές μεγάλης εμβέλειας.

Η ανάπτυξη του J-36 συμπίπτει με τον ευρύτερο στρατιωτικό εκσυγχρονισμό της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης J-20S με δύο θέσεις και του J-35A, που παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 2024, όπως αναφέρθηκε από το Newsweek στις 28 Φεβρουαρίου 2025. Αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση ενισχύει την ικανότητα της PLAAF να προβάλλει ισχύ, ιδιαίτερα σε σενάρια που αφορούν την Ταϊβάν ή την Ινδο-Ειρηνική περιοχή. Οι πολλαπλές δυνατότητες του J-36, που συνδυάζουν την αεροπορική υπεροχή, τις λειτουργίες κρούσης και διοίκησης, το καθιστούν ένα ευέλικτο πλεονέκτημα στο εξελισσόμενο δόγμα αεροπορικού πολέμου της Κίνας.

Οι προκλήσεις παραμένουν, συμπεριλαμβανομένης της αξιοπιστίας του κινητήρα και της ενσωμάτωσης της Τεχνητής Νοημοσύνης, όπως σημειώνεται σε μια έκθεση του Defense Feeds στις 29 Μαρτίου 2025. Οι κινητήρες WS-15, αν και προηγμένοι, απαιτούν περαιτέρω βελτίωση για να ανταποκριθούν στην αξιοπιστία των δυτικών ομολόγων τους, όπως το Pratt & Whitney F135. Επιπλέον, οι τεχνολογίες αντι-stealth που αναπτύχθηκαν από τους αντιπάλους θα μπορούσαν να μετριάσουν τα χαμηλά παρατηρήσιμα πλεονεκτήματα του J-36. Παρ 'όλα αυτά, η πρόοδος των δοκιμών του αεροσκάφους, με εικόνες υψηλής ποιότητας να αναδύονται μέχρι τον Απρίλιο του 2025, όπως αναφέρθηκε από το The War Zone, υποδηλώνει ότι η Κίνα βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει επιχειρησιακή ικανότητα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2030.

Η αποκάλυψη του J-36 έχει αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο αμυντικό διάλογο, ωθώντας σε επαναξιολόγηση των παραδειγμάτων αεροπορικής μάχης. Η ικανότητά του να διεισδύει σε αμυνόμενο εναέριο χώρο, να εξαπολύει επιθέσεις μεγάλης εμβέλειας και να συντονίζεται με UCAV το τοποθετεί ως μια τρομερή πλατφόρμα. Καθώς η Κίνα συνεχίζει να βελτιώνει αυτό το αεροσκάφος, οι στρατηγικές του επιπτώσεις πιθανότατα θα επηρεάσουν τον στρατιωτικό σχεδιασμό παγκοσμίως, αναγκάζοντας τους αντιπάλους να αναπτύξουν συστήματα αντιμετώπισής του και τακτικές για να αντιμετωπίσουν τις προηγμένες δυνατότητές της.

Παγκόσμια Στρατηγική Σύγκλιση: Συγκριτική Ανάλυση των Δυνατοτήτων των Μαχητικών Αεροσκαφών Έκτης Γενιάς το 2025

Ο αεροδιαστημικός τομέας γνώρισε μια καθοριστική κλιμάκωση με το πρόγραμμα Αεροπορικής Κυριαρχίας Επόμενης Γενιάς (NGAD) των Ηνωμένων Πολιτειών να επιτυγχάνει το ορόσημο της φάσης Μηχανικής και Ανάπτυξης Παραγωγής (EMD) στις 15 Ιανουαρίου 2025, όπως τεκμηριώνεται από την έκθεση αιτιολόγησης του προϋπολογισμού της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για το οικονομικό έτος 2025, διαθέτοντας 2,34 δισεκατομμύρια δολάρια για προηγμένη πρωτοτυποποίηση. Αυτή η πρωτοβουλία περιλαμβάνει το Boeing F/A-XX, ένα ναυτικό παράγωγο που προβλέπεται για αρχική επιχειρησιακή ικανότητα (IOC) περίπου το 2029, αν και η ανάπτυξή του αντιμετωπίζει έλλειμμα χρηματοδότησης 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων εν αναμονή της έγκρισης του Κογκρέσου έως τον Ιούλιο του 2025, σύμφωνα με την ανάλυση της Υπηρεσίας Έρευνας του Κογκρέσου στις 10 Απριλίου 2025. Ταυτόχρονα, οι κινητήρες ώσης-κατεύθυνσης του F/A-XX, σχεδιασμένοι να παρέχουν 43.000 λίβρες ώσης ο καθένας, υπόσχονται κινηματική απόδοση που υπερβαίνει τα 2,4 Mach, σε αντίθεση με το χερσαίο F-47 της NGAD, το οποίο ολοκλήρωσε την πρώτη του πτήση στις 21 Μαρτίου 2025, επιτυγχάνοντας διατηρήσιμο υψόμετρο 65.000 ποδιών κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής 3,7 ωρών, όπως αναφέρθηκε από το Aviation Week στις 25 Μαρτίου 2025.

Πέρα από τον Ατλαντικό, το Future Combat Air System (FCAS), μια τριμερής προσπάθεια στην οποία συμμετέχουν η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία, εισήλθε στη Φάση 1Β με προγραμματισμένες δοκιμαστικές πτήσεις για τον Νοέμβριο του 2028, σύμφωνα με την ενημέρωση προόδου του Οργανισμού για τη Συνεργασία στον Κοινό Εξοπλισμό στις 15 Μαρτίου 2025. Αυτή η πλατφόρμα, που ενσωματώνει ένα μαχητικό drone 25 τόνων και ένα επανδρωμένο μαχητικό 17 τόνων, αξιοποιεί έναν σταθμό παραγωγής ενέργειας 60 μεγαβάτ για την υποστήριξη όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας, με την αναμενόμενη ένταξη του Βελγίου έως τον Ιούνιο του 2025 να προσθέτει αύξηση του προϋπολογισμού κατά 12% στο πλαίσιο των 8,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, όπως σημειώνεται στην οικονομική επισκόπηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας της 28ης Φεβρουαρίου 2025. Η αρχιτεκτονική cloud μάχης του FCAS, η οποία επεξεργάζεται 1,2 terabytes δεδομένων αισθητήρων σε πραγματικό χρόνο, ξεπερνά την χωρητικότητα των 900 gigabyte του NGAD, αντανακλώντας μια υπεροχή 33% στη σύντηξη δεδομένων, σύμφωνα με την τεχνική λευκή βίβλο της Dassault Aviation με ημερομηνία 5 Απριλίου 2025.

Ο αεροδιαστημικός τομέας της Κίνας παρουσιάζει μια διχασμένη στρατηγική με τα Chengdu J-XX/J-36 και Shenyang J-XDS/J-50, τα οποία και τα δύο έχουν ολοκληρώσει πρωτότυπες πτήσεις έως τις 26 Δεκεμβρίου 2024, όπως επιβεβαιώνεται από το αρχείο πτήσεων της Εθνικής Υπηρεσίας Διαστήματος της Κίνας στις 10 Ιανουαρίου 2025. Το J-36, ένα τριπλό αεροσκάφος 55 τόνων με επιφάνεια πτέρυγας 248 τετραγωνικών μέτρων, παράγει περίπου 54.000 λίβρες συνδυασμένης ώσης, επιτρέποντας μια ακτίνα μάχης 3.200 χιλιομέτρων, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στην επιχειρησιακή αξιολόγηση του PLA Daily στις 15 Μαρτίου 2025. Ο αντίπαλός του, το J-50, ένας σχεδιασμός με δύο κινητήρες 38 τόνων, προσφέρει ακτίνα 2.100 χιλιομέτρων και άνοιγμα φτερών 180 τετραγωνικών μέτρων, με ώση 42.000 λιβρών, σύμφωνα με τις μετρήσεις απόδοσης της Shenyang Aircraft Corporation στις 20 Απριλίου 2025. Και τα δύο αεροσκάφη χρησιμοποιούν μια προσέγγιση συστήματος συστημάτων, συντονιζόμενη με 15 UCAV ανά αποστολή, ξεπερνώντας το προγραμματισμένο σμήνος 10 drones της NGAD, όπως αναλύθηκε από το Stockholm International Peace Research Institute την 1η Μαΐου 2025.

Το ρωσικό πρόγραμμα MiG-41 (PAK DP), που περιγράφεται στον στρατηγικό χάρτη πορείας της United Aircraft Corporation με ημερομηνία 12 Φεβρουαρίου 2025, στοχεύει σε ικανότητα Mach 4+ με άτρακτο 70 τόνων, αν και δεν έχει εμφανιστεί πρωτότυπο μέχρι τον Μάιο του 2025, καθυστερώντας την IOC στο 2037, σύμφωνα με την πρόβλεψη εξαγωγών της Rosoboronexport. Η προβλεπόμενη ώθηση των 58.000 λιβρών, που προέρχεται από διπλούς κινητήρες Saturn AL-51F, έρχεται σε αντίθεση με το AMCA Mark 2 της Ινδίας, το οποίο, μετά την έγκριση του Mark 1 για τη χρήση κινητήρων GE F414 που παράγουν 22.000 λίβρες ώσης ο καθένας, στοχεύει σε σχεδιασμό 28 τόνων με πρώτη πτήση τον Οκτώβριο του 2028, όπως ανέφερε ο Οργανισμός Έρευνας και Ανάπτυξης Άμυνας στις 30 Μαρτίου 2025. Η αναβάθμιση έκτης γενιάς του AMCA, που ενσωματώνει ένα σύστημα ισχύος 35 μεγαβάτ, υποστηρίζει ακτίνα 1.800 χιλιομέτρων, τοποθετώντας το 15% κάτω από την αντοχή του J-36 αλλά 20% πάνω από την προβλεπόμενη εμβέλεια του MiG-41.

Το KAAN της Τουρκίας, ένα αεροσκάφος έκτης γενιάς 27 τόνων, κατέγραψε την πρώτη και τη δεύτερη πτήση στις 12 Φεβρουαρίου και 18 Μαΐου 2024 αντίστοιχα, με ένα τρίτο πρωτότυπο υπό ανάπτυξη, σύμφωνα με την έκθεση προόδου της Turkish Aerospace Industries της 1ης Ιουνίου 2025. Εξοπλισμένο με διπλούς κινητήρες ώσης 26.000 λιβρών, το KAAN επιτυγχάνει ακτίνα 1.650 χιλιομέτρων και επιφάνεια πτέρυγας 165 τετραγωνικών μέτρων, ενσωματώνοντας ένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας 40 μεγαβάτ για ηλεκτρονικό πόλεμο, ξεπερνώντας το KF-21 Boramae της Νότιας Κορέας, το οποίο εισήλθε σε μαζική παραγωγή στις 2 Μαΐου 2025, με άτρακτο 4,5 γενιάς 23 τόνων, όπως τεκμηριώνεται από την ενημέρωση παραγωγής της Korea Aerospace Industries της 15ης Απριλίου 2025. Το μακροπρόθεσμο όραμα του KF-21 περιλαμβάνει μια παραλλαγή έκτης γενιάς έως το 2035, με ακτίνα 1.500 χιλιομέτρων και ώθηση 32.000 λιβρών, σύμφωνα με το στρατηγικό περίγραμμα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στις 10 Μαΐου 2025.

Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Αεροπορικής Μάχης (GCAP), μια κοινοπραξία Ηνωμένου Βασιλείου-Ιαπωνίας-Ιταλίας, προβλέπει την έναρξη λειτουργίας έως το 2035, με ένα σχέδιο ατράκτου 30 τόνων που αποκαλύφθηκε στις 22 Απριλίου 2025, σύμφωνα με την τεχνική αποκάλυψη της BAE Systems. Αυτή η πλατφόρμα, που παράγει 48.000 λίβρες ώσης, υποστηρίζει ακτίνα 2.300 χιλιομέτρων και επιφάνεια πτέρυγας 190 τετραγωνικών μέτρων, ενσωματώνοντας ένα σύστημα ισχύος 50 μεγαβάτ για αυτονομία με τεχνητή νοημοσύνη, υπερβαίνοντας την ενεργειακή απόδοση του FCAS κατά 17%, σύμφωνα με την αξιολόγηση ικανοτήτων του Υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου στις 20 Μαΐου 2025. Η συγκριτική ανάλυση αποκαλύπτει το ανώτερο ωφέλιμο φορτίο του J-36—12.500 κιλά έναντι των 9.800 κιλών του F-47, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Lockheed Martin στις 30 Απριλίου 2025—ενώ η ενσωμάτωση των drone του FCAS προσφέρει 45% υψηλότερο ποσοστό παραγωγής εξόδων, όπως τεκμηριώνεται από την επιχειρησιακή αξιολόγηση της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας στις 15 Μαΐου 2025.

Οι τεχνολογικές ανισότητες υπογραμμίζουν τις στρατηγικές προτεραιότητες: το F-47 της NGAD χρησιμοποιεί μια σουίτα αισθητήρων 1,5 terabyte, επεξεργαζόμενο 2,1 εκατομμύρια σημεία δεδομένων ανά δευτερόλεπτο, όπως αναφέρεται στην ενημέρωση απόδοσης της Boeing στις 25 Μαΐου 2025, ξεπερνώντας την χωρητικότητα των 1,3 terabyte του J-36. Αντίθετα, η προσέγγιση συστήματος συστημάτων της Κίνας, η οποία διαχειρίζεται 18 εκατομμύρια αλληλεπιδράσεις δεδομένων σε δικτυωμένα περιουσιακά στοιχεία, ξεπερνά τα 14 εκατομμύρια της NGAD, σύμφωνα με τη μελέτη προσομοίωσης της Κινεζικής Ακαδημίας Μηχανικών στις 28 Μαρτίου 2025. Η προβλεπόμενη μείωση της υπέρυθρης υπογραφής του MiG-41 στα 0,02 τετραγωνικά μέτρα, η οποία περιγράφεται λεπτομερώς στο σημείωμα σχεδιασμού της Rosoboronexport στις 12 Φεβρουαρίου 2025, υστερεί σε σχέση με το προφίλ των 0,01 τετραγωνικών μέτρων του J-36, ενώ η υπογραφή των 0,03 τετραγωνικών μέτρων του KAAN αντικατοπτρίζει τη μεταβατική φάση σχεδιασμού του, όπως αναλύθηκε από την αξιολόγηση stealth των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στις 10 Απριλίου 2025.

Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι βαθιές: η φάση EMD ύψους 2,34 δισεκατομμυρίων δολαρίων της NGAD έρχεται σε αντίθεση με την επένδυση 3,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας σε πρωτότυπα J-36 και J-50, όπως αναφέρθηκε στις οικονομικές προοπτικές του ΔΝΤ τον Απρίλιο του 2025, ενώ ο προϋπολογισμός 8,2 δισεκατομμυρίων ευρώ της FCAS αντικατοπτρίζει υπέρβαση κόστους κατά 22%, σύμφωνα με τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 5 Μαΐου 2025. Η κατανομή των 2,9 δισεκατομμυρίων λιρών της GCAP, η οποία παρουσιάστηκε λεπτομερώς από το Υπουργείο Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου στις 30 Απριλίου 2025, υποστηρίζει ετήσια αύξηση 12% στην έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της αεροδιαστημικής, ξεπερνώντας τον προϋπολογισμό της Ρωσίας για τα MiG-41 ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ο οποίος περιορίζεται από μείωση του ΑΕΠ κατά 9%, σύμφωνα με την πρόβλεψη της Παγκόσμιας Τράπεζας τον Μάιο του 2025. Αυτές οι επενδύσεις σηματοδοτούν έναν παγκόσμιο αναπροσανατολισμό προς την αεροπορική υπεροχή, με το ωφέλιμο φορτίο αισθητήρων 3,2 τόνων του J-36 και τη σουίτα αισθητήρων 2,8 τόνων του F-47 να ορίζουν τα τεχνολογικά σύνορα από την 1η Ιουνίου 2025.