Ανακαλύπτοντας το JH-26: Ένα πιθανό μαχητικό-βομβαρδιστικό έκτης γενιάς stealth, η άποψη των Κινέζων νέες πληροφορίες.

Χθες, άρχισαν να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο εικόνες ενός JH-26 να πετάει πάνω από μια αίθουσα εκθέσεων πολιτιστικής κληρονομιάς σε μια συγκεκριμένη νοτιοδυτική περιοχή, συνοδευόμενο από μαχητικά αεροσκάφη J-20S. Το τριγωνικό αεροσκάφος τράβηξε την προσοχή από τους θεατές, καθώς ο σχεδιασμός του αποκλίνει σημαντικά από τα συμβατικά αεροσκάφη που παρατηρούνται συνήθως στη Γη. Από τις εικόνες, το αεροσκάφος φαίνεται να διαθέτει μια διάταξη waverider φτερού δέλτα διπλής σάρωσης χωρίς κάθετη ουρά, πλευρικές εισόδους κερκίδας και σχέδιο που υποδηλώνει ανώτερες δυνατότητες stealth σε σύγκριση με το J-20. Διαθέτει εισαγωγή αέρα στην πλάτη του και τρία ακροφύσια κινητήρα—δύο μεγαλύτερα και ένα μικρότερο. Το αεροσκάφος φαίνεται πιο κοντό (διαφωνώ) από το συνοδευτικό J-20S αλλά αισθητά φαρδύτερο, εξοπλισμένο με διπλούς τροχούς προσγείωσης. Το μέγιστο βάρος απογείωσης του υπολογίζεται ότι είναι περίπου 50 τόνοι. Φήμες σε ξένες πλατφόρμες προτείνουν ότι χρησιμοποιεί τρεις κινητήρες WS-10C, αντί για τον κινητήρα WS-15 + ramjet TBCC (Συνδυασμένος Κύκλος Βασισμένος σε Στροβίλους), ο οποίος θα αναλυθεί αργότερα.

Αυτό το πρωτότυπο μοντέλο, που παρουσιάζεται συχνά από την αεροπορική βιομηχανία της Κίνας στο Zhuhai Airshow Ο χώρος όπλων του αεροσκάφους είναι τεράστιος. Το μήκος του είναι 60% μεγαλύτερο από αυτό του J-20, το πλάτος του είναι 40% μεγαλύτερο, αν και το βάθος παραμένει ασαφές. Το άνοιγμα του κόλπου είναι περίπου 20 τετραγωνικά μέτρα. Συγκριτικά, ο κόλπος βομβών του H-6 έχει μήκος 6,7 μέτρα, πλάτος 1,6 μέτρα και βάθος 1,3 μέτρα. Ο συγγραφέας πάντα τόνιζε ότι τα μαχητικά stealth θα πρέπει να σχεδιάζονται γύρω από εσωτερικές θέσεις όπλων, αλλά το τεράστιο μέγεθος αυτού του κόλπου είναι εκπληκτικό. Μπορεί να φιλοξενήσει μεγάλο ωφέλιμο φορτίο, ενισχύοντας την ικανότητα κρούσης, αν και το μέγεθός του αυξάνει την μετωπική περιοχή, δημιουργώντας έτσι μεγαλύτερη αντίσταση και δομικό βάρος, που μπορεί να επηρεάσει την απόδοση της πτήσης.

Στην υπερηχητική πτήση, η μετωπική περιοχή του αεροσκάφους είναι ένας βασικός παράγοντας που επηρεάζει την αντίσταση. Μια κοινή προσέγγιση είναι η επιμήκυνση της ατράκτου για τη βελτιστοποίηση της σχεδίασης της θήκης όπλων, μειώνοντας τη μέγιστη επιφάνεια διατομής της ατράκτου. Για παράδειγμα, μια διάταξη θήκης όπλου σε σειρά θα μπορούσε να συμπιέσει τη διατομή της ατράκτου, μειώνοντας έτσι την μετωπική περιοχή και την οπισθέλκουσα. Ωστόσο, οι υπερβολικά μεγάλες θέσεις όπλων μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη διαμήκη δομική αντοχή, περιορίζοντας την ικανότητα ελιγμών υψηλής G. Το F-22, για παράδειγμα, συντομεύτηκε σε σύγκριση με το πρωτότυπό του, επιτρέποντάς του να διατηρεί ελιγμούς 6G στα 1,7 Mach. Για το JH-26, ωστόσο, ο σχεδιασμός δίνει έμφαση στο αυξημένο πλάτος παρά στο μήκος για να ενισχύσει τη δομική αντοχή και να διατηρήσει την ικανότητα ελιγμών. Επιπλέον, ένα μαχητικό αεροσκάφος πρέπει να αντέχει σημαντική αεροδυναμική πίεση και φορτία κρούσης κατά την υπερηχητική πτήση. Το μεγάλο άνοιγμα της θήκης όπλων επιβάλλει αυστηρές απαιτήσεις στη δομική αντοχή, καθιστώντας αναγκαία τη χρήση μεγάλων εξαρτημάτων από κράμα τιτανίου που σφυρηλατούνται από πρέσες 40.000 έως 80.000 τόνων. Ευτυχώς, τέτοιες εγκαταστάσεις σφυρηλάτησης βρίσκονται σχετικά κοντά στο νοτιοδυτικό χώρο δοκιμών. Για να μειώσουν την οπισθέλκουσα και να βελτιώσουν την αναλογία ανύψωσης προς έλξη κατά τη διάρκεια της υπερηχητικής πτήσης, οι σχεδιαστές έχουν μετακινήσει τη θήκη όπλων προς τα εμπρός και τα κύρια φτερά προς τα πίσω για να αποτρέψουν την επικάλυψη μεταξύ των ευρύτερων τμημάτων της θήκης και των φτερών.

Αν και η δομή του πλατιού σώματος αυξάνει το βάρος και την έλξη, η ώθηση ενός κινητήρα του JH-26 είναι επαρκής για οριζόντια πτήση σε υποηχητικές ταχύτητες. Ωστόσο, σε υπερηχητικές καταστάσεις, δύο κινητήρες μπορεί να μην παρέχουν αρκετή ώθηση για διαμόρφωση πλατύ αμάξωμα, καθιστώντας αναγκαία την ύπαρξη ενός τρίτου κινητήρα για τη διατήρηση της ικανότητας υπερκρουαζιέρας. Αυτή η προσέγγιση είναι εφικτή, δεδομένου ότι η υπερπλεύση συνήθως συμβαίνει σε υψόμετρα πάνω από 15-20 χιλιόμετρα, όπου η πυκνότητα του αέρα είναι χαμηλή. Ωστόσο, σε τέτοια υψόμετρα, η περιεκτικότητα σε οξυγόνο μειώνεται και οι κινητήρες turbofan λειτουργούν μόνο στο 60% της ονομαστικής τους ώθησης στο επίπεδο της θάλασσας, ενώ η κατανάλωση καυσίμου αυξάνεται σημαντικά. Η εσωτερική χωρητικότητα καυσίμου του JH-26 εκτιμάται ότι είναι 13-15 τόνοι. Με ταχύτητα υπερκρουαζιέρας 2,2 Mach, το αεροσκάφος μπορούσε να καλύψει 2.700 χιλιόμετρα σε μια ώρα, καταναλώνοντας τουλάχιστον 10 τόνους καυσίμου. Συμπεριλαμβανομένης της απογείωσης και της προσγείωσης, η μέγιστη εμβέλεια είναι περίπου 4.300 χιλιόμετρα. Εάν ταξιδεύετε με έναν μόνο κινητήρα και συμμετέχετε σε μισάωρες εκρήξεις υπερκρουαζιέρας και με τους τρεις κινητήρες, η αυτονομία θα μπορούσε να επεκταθεί στα 6.000 χιλιόμετρα. Ωστόσο, αυτό θα δημιουργούσε απότομες μεταβάσεις ταχύτητας, κάτι που είναι λιγότερο ιδανικό για ένα μαχητικό αεροσκάφος που απαιτεί επαρκή εφεδρική ώθηση για ευελιξία. Ωστόσο, μια τέτοια διάταξη δεν φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με την ιδέα ενός αεροσκάφους έκτης γενιάς.

Στην ανάγκη θα το κάνουν όμως οι πιλότοι. Δεν συμφωνώ όμως πως έχει τρεις κινητήρες jet.

Μια άλλη πιθανή διαμόρφωση περιλαμβάνει τον κινητήρα TBCC (Συνδυασμένος Κύκλος Βασισμένου σε Στροβίλους), ο οποίος συνδυάζει δύο κινητήρες WS-15 (ή WS-10C) με ραμτζετ. Αφού το WS-15 επιταχύνει στα 2 Mach, το ramjet ενεργοποιείται ενώ το WS-15 κλείνει και η εισαγωγή αέρα του κλείνει. Με αναλογία ώσης προς βάρος 20, το ramjet προσφέρει αναλογία ώθησης προς βάρος σε όλο το σύστημα 15, καθιστώντας το σύστημα πολύ ελαφρύ. Θα μπορούσε να επιτύχει ταχύτητες πλεύσης πάνω από 3 Mach και υψόμετρα 30 χιλιομέτρων. Ενώ τα ramjet καταναλώνουν διπλάσιο καύσιμο από τους turbofan, η αυξημένη ταχύτητα μεταφράζεται σε μεγαλύτερη εμβέλεια. Μια υπερκρουαζιέρα διάρκειας μίας ώρας θα μπορούσε να καλύψει 3.600 χιλιόμετρα και, συμπεριλαμβανομένης της υποηχητικής εμβέλειας, η συνολική απόσταση θα μπορούσε να επεκταθεί στα 5.500 χιλιόμετρα. Με μεγάλο υψόμετρο, υψηλή ταχύτητα και μυστικότητα, αυτή η διαμόρφωση θα αποτελούσε μια σημαντική πρόκληση για τα συστήματα αεράμυνας οποιουδήποτε έθνους, με ισχυρές δυνατότητες για χτυπήματα αέρος-αέρος, εδάφους και ναυτικού. Ωστόσο, το ζήτημα του θερμικού φραγμού πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί. Τα κράματα τιτανίου είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιηθούν από τον ανοξείδωτο χάλυβα, καθώς η μεγάλης κλίμακας επεξεργασία τιτανίου έχει πλέον κατακτηθεί πλήρως. Η δομή του JH-26 ευθυγραμμίζεται με την έρευνα σε διαμορφώσεις waverider διπλής σάρωσης. Αρχικά σχεδιασμένη για να εκμεταλλεύεται τα «εφέ στροβιλισμού» από τα μπροστινά άκρα διπλής σάρωσης για τη βελτίωση της αεροδυναμικής χαμηλής ταχύτητας, αυτή η διαμόρφωση προσφέρει αναλογία ανύψωσης προς έλξη 4-5 σε Mach 3 και 12-15 σε υποηχητικές ταχύτητες. Αρχικά προοριζόταν για υπερηχητικά αεροσκάφη, αυτό το σχέδιο καταδεικνύει τη βαθιά βάση της χώρας στη θεμελιώδη έρευνα.

"Το μαχητικό έκτης γενιάς δοκιμάστηκε πρόσφατα από την Shenyang Aircraft Corporation" Σύναψη: Δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτή ιδέα ενός μαχητικού έκτης γενιάς. Ενώ οι ΗΠΑ έχουν παρουσιάσει κατά κύριο λόγο ιδέες και έρευνες, το JH-26 με διπλή σάρωση δέλτα πτερύγων διαθέτει ήδη χαρακτηριστικά όπως προηγμένο stealth, μεγάλο εύρος ταχύτητας, υπερκρουαζιέρα, υψηλή ικανότητα ελιγμών και μεγάλη χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου. Διαθέτει ισχυρές δυνατότητες εναέριας μάχης και μπορεί να χτυπήσει αποτελεσματικά επίγειους στόχους. Επιπλέον, οι αναφορές δείχνουν ότι οι βόρειοι κατασκευαστές δοκιμάζουν ταυτόχρονα μια παραλλαγή που εστιάζει στα βομβαρδιστικά, το "Bomber Fighter XX".

https://www.youtube.com/watch?v=DbzstoSQ8sg&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Fwww.china-arms.com%2F&source_ve_path=Mjg2NjY